dames. Stom misschien dat ik me hier druk om maak. Vanavond had mijn oudste van 8 een ongelukje met een potlood die in zijn gehemelte klapte. Ik was de jongste naar bed aan het brengen, dus was er zelf niet bij. Ik heb de spoedlijn van het vakantiepark gebeld en ze hebben een bhv’er gestuurd. Een ontzettend leuke vrouw die hem gelukkig goed op zijn gemak kon stellen. Ze heeft de huisartsenpost gebeld voor advies en toen ik met de assistente zijn gegevens doornam, heeft ze leuk gespeeld met de andere twee kinderen, zodat ik met de hap kon overleggen. Die waren van alle commotie natuurlijk uit bed gekomen. Het advies was om goed te blijven koelen en ijsjes eten. Eenmaal opgehangen gaf ik door wat ze had gezegd. ‘Oh wacht maar. Jongens ik ben over 10 minuutjes terug met een ijsje. Wel opblijven he?’ Twee kinderen blij en de oudste kreeg het niet zo mee. Eenmaal terug had ze inderdaad 3 waterijsjes bij zich en twee fietsbellen voor de oudste twee en de knuffel van Bollo de beer mocht de jongste houden. Tot mijn grote verbazing kreeg ik een portie bitterballen. ‘Voor de schrik van mama’. De oudste zag de ijsjes en begon ineens keihard te huilen. ‘Ik ben zo verrast!’ Ik weet dat ze morgen een dagje vrij is en de oudste vraagt zich nu af of we iets voor haar moeten halen. Het is natuurlijk haar werk, maar dit was zo’n bijzondere vrouw vond ik. Hij wil een mooie tekening maken of een kaartje kopen of een bloemetje. En ik weet het eigenlijk niet zo goed. Oeps, lang verhaal Maar goed, we weten het niet zo goed. Ondanks dat ze gewoon haar werk deed, willen we het eigenlijk niet helemaal hierbij laten. Wat zouden jullie haar geven?
Een grote bos bloemen en een mooie tekening van je zoon. En een persoonlijk kaartje met daarop geschreven wat je hierboven beschrijft!
Wat fijn dat ze er was om jullie te helpen. Ik zou haar een doosje Merci chocolade geven met een mooie kaart met bedankt erop. Een duidelijk gebaar, maar niet zo groot dat zij zich ongemakkelijk hoeft te voelen. En ook heel belangrijk, ze kan het delen met haar collega's
O ja, dat is wel een goede. Iets om te delen met collega’s. Ze werkt in het restaurant hier op het park en ineens schiet het me binnen dat de familiebingo om half 9 begon. Ik belde om 20.00 uur. Haar collega’s moesten denk ik flink wat stappen harder zetten.
Als je bhv’er bent, is het niet gewoon je werk. Je kiest ervoor om een extra training te doen, wat daarna ingezet kan worden. Ik vind een attentie dan wel een leuk gebaar.
Misschien had ik inderdaad anders moeten omschrijven. Maar ik weet niet zo goed hoe haha. De schrik zat er hier goed in, ook bij mij. En ik schrik niet zo snel van bloed in de mond, zeker niet bij een tand door de lip oid. Dat lijkt vaak erger dan het eigenlijk is. Maar dit was voor mijn gevoel gelijk al anders. Dus in dit geval was ik ook aardig in paniek haha.
Op basis van je topictitel: nee Na jouw verhaal: JA! Ik zou zeker iets aan haar geven, hartstikke leuk! Wat lief dat ze dit allemaal deed zeg. En dit is meer dan gewoon haar werk, wat ze deed. Ik zou niet zomaar een bhv'er iets geven, wij hadden er een keer een die kwam 'helpen' toen mijn stiefdochter lelijk gevallen was. Kind viel zowat flauw van schrik en pijn en die vrouw vond dat ze zich niet aan moest stellen.
Ik zou ook zeker wat geven, maar ben daar zelf ook heel makkelijk in. Vorig jaar heeft mijn man een halve dag op de eerste hulp gelegen op 2e pinksterdag, met allemaal goede zorgen en toen heb ik ook een doosje merci met een kaart erbij gestuurd. Ik zou een kaart/tekening doen met een doosje chocolade. Kan ze zelf kiezen of ze het deelt.
Ja, ik zou dat wel doen. Aan de ene kant is het 'gewoon haar werk'. Maar ze heeft echt wel meer gedaan dan alleen maar even eerste hulp verlenen. Misschien hoort dat erbij maar... er is ook niks mis mee om vanzelfsprekende dingen vaker uit te spreken toch? Iedereen wordt blij van een compliment of een kleine attentie.
Wij hebben de helpers Toen mijn zoontje dreigde te stikken wel iets gegeven (bloemetje voor zijn vrouw, drankbon voor hem). Gewoon omdat ze zomaar kwamen helpen op de zondagmiddag. Ik stoof hun huis voorbij op weg naar de doktersassistent in de straat. Ze was niet thuis, maar nog geen 10sec later stonden zij er. Ze dachten al dat er iets mis was. De druif die mijn zoon in zijn keel had, had ik er grotendeels uitgeslagen, maar niet helemaal. Zij hielpen om hem (en mij) rustig te houden tot de ambulance er was.
O absoluut iets geven. Ook al is het haar "werk" Het is ook gewoon fijn om mensen te kunnen bedanken. Dankbaarheid tonen geeft zo'n vrouw ook weer een extra opsteker. Ze is goed in wat ze doet. Dat mag je best nog een keer benoemen of laten zien met iets leuks.
Ik zou zeker een tekening en kleine attentie geven. En straks als je thuis bent en via de mail de link krijgt om het park en de medewerkers te beoordelen, een goede beoordeling schrijven en haar nog apart noemen.
We hebben overlegd dat we morgen in het winkeltje hier kijken voor bonbons of merci. Dan kijken we later nog even of hij een tekening doet of een kaartje. We hopen dat het restaurant kan vertellen hoe laat ze moet beginnen, dan kunnen we het haar brengen. Hij ligt net te slapen. De pijn neemt weer wat toe, de wond wordt ook wat donkerder, maar tot nu toe verloopt het zoals de hap al had verwacht. Geen gekke dingen dus. Hij slaapt bij mij in bed, ik wil hem toch in de gaten kunnen houden vannacht. Bedankt voor alle adviezen. Hij is van mening dat ze zijn leven had gered, anders was hij doodgebloed
Ja absoluut. Deze vrouw deed meer dan alleen haar werk. Misschien groot bos bloemen en een mooie tekening van je zoon... of een giftcard van iets
Zou zeker wat geven. Dit valt niet onder het mom van 'ze deed gewoon haar werk' Ze deed zoveel meer voor jullie. Leuk idee om je oudste wat te laten verzinnen.