Heb ik weer! Gisteren kwam mijn zoontje nogal chagarijnig uit bed, hij wilde helemaal niets. Nadat we even geknuffeld hadden met z'n allen in bed, was het tijd om aan te gaan kleden. Meneer had in zijn hoofd om in z'n pyjama naar beneden te gaan, maar ik vond dat hij zich aan moest kleden. Nou, toen was het huis te klein, gillen, op de grond liggen etc. je kent het wel, de gebruikelijke peuter driftbui. Zelfs helpen mocht niet, dus ik ben met z'n zusje naar beneden gegaan om te ontbijten. Ondertussen een paar keer onder aan de trap gestaan en zelfs een keer weer naar boven geweest, om hem te helpen en te zeggen dat hij naar beneden kon komen, als hij zich aangekleed had. Dit hielp niets en ondertussen waren we al 15 minuten verder. Ineens hoor ik geklop op de ramen, staan er 3 buurvrouwen bezorgd voor de deur, omdat ze niet wisten wat er aan de hand was. Ze dachten dat m'n zoontje om hulp aan het roepen was, omdat ik niet goed was geworden ofzo. Zij hebben alleen R. horen huilen en roepen en mij dus niet gehoord! Man, man, man wat schaamde ik me en dat doe ik nog steeds! 1 buurvrouw, kennen we goed, ze past op de katten als we op vakantie zijn en de kindjes zijn ook wel eens uit nood daar geweest. Zij kwam binnen en vroeg aan R. wat er aan de hand was. Ik heb hem nog nooit zo snel zien aankleden.... Maar goed, nu spookt het steeds door m'n hoofd, of ik wel goed gehandeld heb? Voor mijn gevoel had hij dit echt even nodig, maar straks denken anderen dat ik mijn kind verwaarloos ofzo (wat uiteraard niet zo is!). Er wordt echt ontzettend geroddeld in deze buurt, dus ik heb ook zo een naam! Zo vroeg de overbuurvrouw mij gisteren nog of ik weer zwanger was, want iemand had bij haar er schande van gesproken dat ik nu alweer hoogzwanger zou zijn , wat ik helemaal niet ben. (maar goed daar ging het natuurlijk niet over!)
Je moet je niet schamen, maar juist blij zijn dat je buurvrouwen het gedrag van je zoontje niet herkenden, en even bij je kwamen kijken. Positiveren heet dat
Mja beter dan dat ze denken "loopt dat joch nou alweer te gillen?" Kan me voorstellen dat het een beetje gênant is maar ik vind het wel lief van je buren. Ze hadden ook kunnen denken "zou er wat zijn? Geen idee... Laat ik maar doorlopen".
Ben het helemaal met jullie eens hoor! Maar inderdaad, genant is het zeker! En vooral, omdat ze beide nog in bed lagen en in badjas voor de deur stonden...
@moonlight: ik zou me niet anders voelen hoor Maar ik denk dat mijn buren het gewoon zouden negeren... (Nouja... Eentje zou later er wel naar vragen vermoed ik... Maar dat kan ook een week later zijn dus daar heb je weinig aan als er echt paniek is )
hihi ik vind dat je goed gehandeld heb hoor hier kreeg ik ook vanmiddag de opmerking van de buurvrouw 'zo,J. heeft tegenwoordig wel veel van die gil-buien he!?" uh ja.. *schaam*
zeer genant! Maar groot gelijk hoe je het aangepakt hebt. Hier ook wel eens 's ochtends rond half zeven grote drama's gehad van een niet wakker/chagerijnige peuter....die al gillend en schreeuwend op de mat van de voordeur beland omdat er echt geen land mee te bezeilen valt! Lief doen, geduldig zijn, streng zijn ect ect soms werkt even niets meer! En ja, dan is het wel balen als de buren dit horen! maar ja......wat doe je eraan? niets
Lijkt mij ook dat je goed gehandeld hebt hoor! Natuurlijk is het niet leuk dat de hele buurt het moet horen, maar volgens mij gebeurd dat in elk huis weleens, toch?
Oh joh, dat is beter dan dat ze stiekem aan je deur gaan lopen luisteren! Onze buurvrouw weet van onze nogal temperamentvolle peuter, en die hoort dan regelmatig zijn driftbuien. Ik kan er niet wakker van liggen. Daarentegen horen wij haar puberdochter van 14 regelmatig schreeuwen, dus staan we quitte. Trek je er niet zoveel van aan, zoiets zal vast nog wel vaker gebeuren.
Ik kan alleen maar zeggen! Schijt aan de buren. En ze bedanken dat ze even kwamen pijlen.. Niet mee zitten hoor.. Je met lekker doen waar jij je prettig bij voelt.
je moet maar zo denken: als ik echt onwel was geweest was ik heel blij geweest met de buren die kwamen kijken!
Jij hebt uiteraard prima gehandeld en wat ontzettend fijn dat je in zo'n betrokken buurt was! Want stel je vor dat jou wel iets was overkomen en jouw zoontje daarom zo huilde dan was er tenminste iets gedaan.
Ik denk dat dit iedereen wel overkomt hoor. Zou je absoluut niet schamen, juist goed dat er een beetje opgelet wordt, er gebeuren rare dingen op de wereld. Het enige wat ik me wel afvraag is of je hier nou echt een punt van moest maken (dat hij zich moest aankleden), in het weekend is het best lekker om een baaldag te hebben en even lekker in je pyjama rond te klooien vind ik, ook voor een kind Misschien heeft ook hij af en toe ruimte nodig, en natuurlijk af en toe regels waar hij zich aan moet houden. Maar goed, dat is heel persoonlijk natuurlijk.
Bij mij wordt er wel vaker pas na een poosje aangekleed Maar als je eenmaal kiest om ergens 'een punt van te maken', dan moet je doorzetten ook. Goed gehandeld dus! Ik zou blij zijn met zulke buren, idd een stuk beter dan dat ze achter je rug om van alles denken en roddelen.
Het "probleem" was, dat m'n vriend aan het klussen was in het toilet. Hierdoor is het beneden nogal stoffig, dus ik vond gewoon dat hij zich daarom moest aankleden, ik heb dan liever dat z'n gewone kleding vies wordt, dan een pyjama. Maar inderdaad, dat is heel persoonlijk! En voor de rest, ben ik inderdaad erg blij dat er een stukje sociale controle is, want voor het zelfde geldt was ik inderdaad wel van de trap gevallen ofzo, dan weet ik dat ik redelijk snel gevonden wordt .