Ik heb nu al ruim 5 jaar geen contact meer met mijn moeder. Mijn dochtertje heeft haar nog nooit gezien. Er is heel veel gebeurt en om het even heel beknopt toe te lichten. Ze heeft zich heel veel jaar totaal niet als moeder, maar als een egoïstische/onvolwassen/impulsieve/onverantwoordelijke ...... gedragen. Nu vinden er voor mijn jongste broertje (rond de 10jaar) wat veranderingen plaats, door bureau jeugdzorg die met ze bezig is(gelukkig voor hem). Ik heb totaal geen behoefte aan contact met haar, maar omwille van hem is het soms wel nodig. En dat gaat sinds een maand wel goed via de sms. Nu kreeg ik weer een sms over een finale wedstrijd van mijn broertje, begin aankomende week. Of ik (en andere familieleden) kom kijken als verrassing voor hem. Nu ga ik sowieso( heb trouwens gewoon contact met hem) okal vind ik de confrontaties met haar altijd nog erg moeilijk. Nu komt het geen waarover ik jullie gedachten mening graag wil horen..... Zal ik mijn dochtertje meenemen of alleen gaan? Waarom met dochter: - mijn dochter is gek op mijn broertje en zal het ook leuk vinden om daar te spelen. - mijn broertje is gek op haar en zal het 100% heel jammer vinden als ze er niet is. - naast dat hij het jammer zal vinden....weet hij ook dat haar afwezigheid door het conflict tussen mijn moeder en mij komt. Iets waar hij sowieso al heel veel moeite mee heeft (loyaliteitsconflict). En ik wil zoveel mogelijk voorkomen dat hij de dupe is. - ik heb het er zelf ook wat moeilijk mee, dat ik mijn dochter leuke gebeurtenissen onthoud omdat ik niet wil dat ze mijn moeder ziet en mijn moeder haar. - ik wil niet egoïstisch zijn door haar niet mee te nemen alleen omdat het voor mij moeilijk is. Waarom alleen: - mijn moeder heeft haar dus nog nooit gezien en ik weet niet wat ik kan verwachten qua haar reactie. Ik kan me voorstellen dat het voor haar emotioneel is(het is haar enige kleinkind die ze nog nooit gezien heeft, behalve op foto's en filmpjes van mijn broertje). Waardoor ze mogelijk dingen gaat doen of zeggen die ik niet wil. -haar reactie kan bij mij dingen los maken waardoor het voor niemand meer leuk is en ik wil dat het echt om mijn broertje draait. - het voelt niet als de juiste plek voor haar om mijn dochter voor het eerst te zien. Heb alleen geen idee wanneer dan wel, maar het hoeft van mij überhaupt ( nog) niet zo (dat zij elkaar zien). - mijn dochter weet niet dat ik daarheen ga dus wat ze niet weet mist ze ook niet. - ik ben er nog helemaal niet uit of en hoe ik haar in mijn leven wil laat staan hoe en of ik haar in het leven van mijn dichter wil...... Mocht ik mijn dochter meenemen, dan ga ik mijn moeder dat sowieso van te voren vertellen met wat dingen waarvan ik niet wil dat ze het doet of zegt. Haar voorbereiden en mijn grenzen aangeven om het dan toch zo soepel mogelijk te laten verlopen. Mocht ik haar niet meenemen mijn man is thuis oppas is geen probleem. Wat denken jullie? Nog meer redenen waarom ik haar wel of juist niet mee moet nemen? Wat adviseer je me?
Hm lastig , zou haar haar wel meenemen denk ik. Waarom? Omdat je zoals je zelf aangeeft je broertje er een groot plezier mee doet. En gebeuren er dingen die je niet wilt dan kan je altijd nog weggaan.
Ik zou het lekker om je broertje laten draaien en na gaan denken over hoe jij je dochter de eerste keer gaat voorstellen aan je moeder Ik denk dat je een apart moment met je dochter en moeder moet kiezen. En lekker voetbal moet kijken bij broertje. Geeft jezelf denk ik het meeste rust
Het ligt er een beetje aan hoe jij de toekomst ziet. Wil je haar altijd van je moeder blijven scheiden of ben je van plan het contact later iets wat te herstellen. Als je het contact ooit wat wil herstellen zou ik haar mee nemen. Ze is nu nog jong en het is op deze leeftijd niet nodig dingen uit te leggen. Hoe langer je wacht hoe moeilijker dat wordt. Ik zie het juist wel als ideale plek. Je hebt de ruimte, bent buiten en hebt afleiding.
Een hele lastige.. Ikzelf heb mijn vader al 11 jaar niet gezien, en als ik dan praat vanuit mijn eigen gevoel zou ik haar NIET meenemen.. Ik ken jullie voorgeschiedenis niet, dus ik vind het moeilijk in te schatten...
Pfff moeilijk hoor. Aangezien het voor je broertje wel een hele grote gebeurtenis is (de finale) en je eigenlijk al aangeeft dat hij het fijn zou vinden als jou dochtertje er ook bij is op dag zou ik haar wel meenemen. Aangezien je man eventueel kon oppassen is het misschien een idee dat hij met jou mee gaat? Als de situatie toch te neipend word kan hij altijd nog met je dochtertje terug naar huis gaan, toch?
Ik denk dat ik haar ook niet mee zou nemen. Er zijn voor je broertje en dochter genoeg andere momenten om elkaar wel te zien en ik denk dat dit tegenover je broertje ook goed verklaarbaar is. De argumenten om het niet te doen wegen wat mij betreft zwaarder als waarom je het wel zou doen. Lastig hoor. Wat een verdriet. Sterkte meis!
Ja het echt lastig! Ik wil natuurlijk doen wat het beste is, maar wat is het beste.... Bedankt voor de reacties, jullie halen goede punten aan waar ik ook al over gedacht heb. Maar waar ik nu weer even over kan denken en afwegen. Wat ik voor de toekomst wil qua contact met haar, dat weet ik niet. Het hangt heeeel erg af van haar gedrag. Nu wordt er vanuit bjz druk uitgeoefend en is er controle. Het gaat nu goed. MAAR dat herken ik wel van vroeger. Soort van....je voorbeeldig gedragen als het heet onder je voeten wordt/is. Het is dus afwachten hoe het binnenkort verder gaat als het dossier wordt gesloten zoals ze dat daar noemen. El1983 daar heb ik inderdaad ook over gedacht. Ook dat hij misschien even met haar langs kan komen.
Ik zou haar thuislaten. Het gaat om jouw broertje en niet om je dochtertje en ook al vind zij het hartstikke leuk om hem te zien spelen (en je broertje als zij er is) liggen de zaken gewoon wat gecompliceerder en wil je geen onnodige druk op de dag leggen. Toch?
Een voetbalveld als eerste meeting, waar je broertje onder de belangrijkste aandacht zal moeten staan lijkt me geen situatie om oma en kleindochter voor het eerst (noodgedwongen) aan elkaar voor te stellen. Denk dat het geen van de partijen goed zal doen. Beter kan je, als je dat van plan bent, een ontmoeting met je moeder (en eventueel met broertje) samen te plannen. Hoe is je moeder er verder onder?
Ik zou haar niet meenemen. Zoals je zelf al zei, het draait om je broertje en ik zou mijn moeder dat moment niet gunnen om haar te zien. Maar ja, ik ben dan ook radicaal in alles. Je moet doen waar jij je goed bij voelt en wat jij wilt.
Als ik in jou schoenen zou staan, zou ik haar niet meenemen zolang ik niet zeker weet of ze elkaar überhaupt gaan ontmoeten. De finale moet in het teken staan van je broertje en niet in het teken van de ontmoeting met je moeder. Ik zeg dus niet meenemen,
Ik heb ook al even geen contact meer met mijn moeder ze heeft onze dame wel gezien als baby tot ongeveer 1 jaar sporadisch in die tijd. Vanuit mijn oogpunt zou ik het ook niet doen maar ik zou geen contact meer willen met mijn moeder willen en ik wil mijn dochter die labiele vrouw niet laten leren kennen..
Goh wat vindt ik het moeilijk! Gisteravond weer met mijn man besproken wat hij vindt, maar daar wordt ik niet veel wijzer van. Hem maakt het niet ik moet doen wat voor mij goed voelt. En dat is nou juist het probleem, het voelt beide ergens goed en niet goed. Maar neig, ook na de reacties hier, meer naar alleen gaan......
Mijn moeder is een narcist.. Ze zorgt maar voor een kind die ze heeft met haar huidige partner terwijl ze er meer heeft rondlopen.. Ook ik heb haar vijf jaar niet gezien, toen 2 jaar weer wel en nu al geruime tijd niet. Werkt gewoon niet.. Ze weigert ook hulp, ik denk door mijn verleden vrij simpel.. Geen goede moeder, geen goede oma.. En jou dochter is nog vrij jong, ongewild zal je haar met veel emoties opzadelen wat je beter mocht je ooit contact willen tussen oma en kleinkind kan laten begeleiden door een prof, mocht het dan weer herhalen heb je haar iets beter afgeschermd.... Je broertje heeft ook niks aan een beladen situatie.. Maar goed hoe je het went of keert het is ruk dat je hier überhaupt over na moet denken.. Het heeft mij sterker gemaakt, positiever en mijn kindjes zal ik ten alle tijden afschermen voor mijn moeder zolang ze geen hulpverlening erbij wil.. ... Succes met je keuze!
Ik zou je dochter niet meenemen en wel om deze reden: Als je haar meeneemt, ben je de hele tijd bezig met gedachtes, gevoelens, etc omtrent je moeder. Je bent ook steeds bezig om je grenzen te bewaken. Misschien wel je moeder steeds in de gaten houden om te zien of ze zich aan de afspraken houdt. Op die manier kun je zelf niet echt genieten en je kunt er ook niet echt zijn voor je broertje, en daar gaat het toch om? Daarnaast zal je dochter de spanning waarschijnlijk wel aanvoelen. Kun je niet apart met je broertje afspreken? Bijvoorbeeld dat je hem na de finale mee naar huis neemt, waar je dochtertje is, en heb 's avonds weer thuis brengt?