Vrij snel na de geboorte van onze zoon zag ik dat zijn tongriem te kort was. Mijn zoon is inmiddels 10 maanden en ik heb dit reeds 4 keer tegen het CB verteld, het CB heeft mij 4 keer gerust gesteld en het zou allemaal wel vanzelf goedkomen en anders zien we over een tijdje wel. De huisarts vond het ook niet echt erg Omdat ons zoontje nog steeds geen eten met stukjes erin kan eten vertrouwde ik het helemaal niets. Eigenwijs als een ouder kan zijn ben ik op internet gedoken en heb veel verhalen gelezen waar ik minder blij van werd. De oplossing van het CB was dat er maar eens een pre-logopodiste moest komen kijken. Zeer vriendelijke mevrouw die zich alle tijd nam en tot de conclusie kwam dat ze eigenlijk niet wist waarvoor ze moest komen, het probleem was toch duidelijk ... hij kon zijn tong niet genoeg bewegen! Via een kinderarts hebben we een afspraak bij de KNO arts gemaakt, we zijn bewust niet meer naar het CB gegaan hiervoor. De KNO arts keek en zei direct; Waarom zijn jullie niet eerder gekomen? Onze zoon heeft zijn operatie aan de tong gehad en direct na de operatie hebben we in de wnadelgangen een gesprek gehad met de KNO arts en 2 operatie assistenten. Hun mening: Als hun zoon of dochter een tongriem zou hebben die vastzat of te kort was dan zouden ze er alle drie voor kiezen om dit zsm te laten verhelpen. Het inknippen van een tongriem geeft geen nadelen en en wachten tot er problemen komen is altijd verkeerd omdat het kind dan al een achterstand heeft. De dag na de operatie hoor ik mijn zoontje al geluiden en klanken maken die hij nog nooit heeft gemaakt, hij kan zijn tong nu gebruiken! DE MORAAL VAN DIT VERHAAL. Beste ouders, ben eigenwijs als het om je kind gaat! Als je kind een specifiek probleem heeft luister dan niet naar een algemene arts, ga naar een specialist.
Zeker goed van jullie hoor en nu kan hij als hij groot is lekkerder zoenen met zijn vriendinnetje hihi
Ben het helemaal met je eens! Mijn zoontje's urine stond verschrikkelijk en ik dacht aan een blaasonsteking (verder weinig klachten), maar dat kon volgens veel mensen niet, omdat hij nog zo jong is en een jongetje bovendien. (bijv. dokterssasstistente) Toch urine laten checken, voelde me er niet goed over. En ja, helaas toch wel een urineweginfectie.
Helemaal mee eens. Heb het zelf ook ondervonden. Voelde dat er iets was met 2 van mijn jongens, na het nodige gezeur zijn ze toendertijd onderzocht en ze blijken pdd-nos te hebben. Evenals mijn zus, haar kind was ziek, werd onderzocht op de gangbare dingen, niks te vinden, dus moest ze maar afwachten. Het ziek zijn bleef, zus weer naar de huisartsen en stond erop dat het bloed nogmaals bekeken werd en eiste ook dat er gekeken werd naar leukemie, en de ergste nachtmerrie die een ouder kan overkomen overkwam haar gezin. Ondanks dat ze er zeer vroeg bij waren heeft het helaas niet geholpen..
Vertrouw altijd op je eigen gevoel! Mijn zoon(inmiddels 6)kreeg toen hij 7 weken oud was onverklaarbare hoge koorts(41 gr) Diezelfde dag een dokter laten komen bij ons thuis,conclusie van de dokter:"Niets aan de hand mevr.geef hem maar een zetpil" 2e dag nog steeds hoge koorts,wederom een andere dokter bij ons thuis Hij zei:"Kan niets geks vinden,geef maar een zetpil" 3e dag weer een arts laten komen en heel verassend geef maar een zetpil Zelfs mijn man zei dat ik moest vertrouwen op de artsen en de zetpil zijn werk moest laten doen. 4e dag ben ik naar mijn eigen huisarts gegaan en ook hij zei dat hij niets kon vinden(41.7 gr koorts) Ben toen heel hard gaan huilen en schreeuwen daar en heb geschreeuwd dat het gewoon niet klopte zo'n hoge koorts bij een baby van 7 weken oud. Hij zei(met diepe zucht):"Gaat u dan maar even voor u eigen geruststelling naar de KA Diezelfde dag nog gegaan en heb ruim 45 minuten in de wachtkamer moeten wachten. Moest hem vervolgens uitkleden in een apart kamertje en toen kwam de KA kijken. Binnen no time stond er een heel team van kinderartsen om kleine Max heen. Na bloedonderzoek en ruggenprik(ken)bleek hij een urosepsis en hersenvliesontsteking te hebben De kinderarts had gezegd een half uur later hier en hij was er niet meer geweest. Ook zei hij dat ze heel eerlijk moesten blijven en mij vertelde dat hij niet met zekerheid kon zeggen of Max het zou redden. Het mannetje heeft gevochten en overwonnen! Nu weer met Justin,vertrouwde zijn urine niet,bleek inderdaad een urineweginfectie te hebben.........kreeg AB...ik heb er op gestaan dat ik een doorverwijzing kreeg naar de KA....... Echo gehad en Justin heeft een verwijd nierbekken,10 oktober krijgen we een ander onderzoek.