mijn dochtertje wil altijd eten ...... als ik iets eet schooit ze altijd . ik heb me voorgenomen om haar niks van mijn bord te geven en dat doe ik al een heletijd maar t helpt niet . als ze niks krijgt word ze boos . oudjaars avond waren we naar een pannekoeken huis geweest dus ik had voor haar een naturel kinder pannekoek gegeven die at ze helemaal op , toen nog wat frietjes van ons(toen wel voor 1x) en toen t bonnetje kwam lagen er spekjes bij en die wilde ze ook hebben , die mocht ze ook van ons omdat ze zooooo lief is geweest . als ik haar voor zou blijven schotelen zou ze de heledag door eten bewijze van , natuurlijk doe ik dit niet . dit is maar 1 van de zoveel voorbeelden wat moet ik ermee ? zou ze echt zo'n honger hebben ??
ik herken het wel een klein beetje. mijn zoontje heeft door veel problemen niet-weinig kunnen eten, en nu lijkt het wel of hij alles aant in halen is. ik probeer wel zoveel mogelijk in zijn honger gevoel tegemoet te komen, dus als hij honger heeft geef ik hem een stuk fruit of een cracker of een ontbijtkoekje enzz ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om hem niks te geven,omdat ik vind dat hij genoeg heb gegeten.. heb je al eens op voedingcentrum gekeken wat jou dochter gemiddeld kan eten per dag.. meestal is dit meer als da je denkt!
Maar schooit ze dan als jij iets eet en zij niet, of is zij dan ook iets aan het eten? Wat is er mis met een klein hapje geven? Ik vind het zeker sneu als jij iets eet en zij niet en als jullie samen aan het eten zijn, waarom mag ze dan niet een hapje van jouw eten? Ik snap het probleem niet zo geloof ik . Hier hebben we vaste eetmomenten aan tafel, tussendoor wordt er in principe niet gegeten/gedronken (drinken heel soms wel). Als ik iets wil eten terwijl we niet aan tafel zitten, eet ik het even snel in de keuken en als ik het wel in de kamer eet en Eva ziet dat en wil een hapje, dan vind ik dat prima.
Wij eten hier altijd samen. Ik vind het eigenlijk een beetje raar om zelf te gaan zitten eten en je kindje niets te geven. Als ik iemand iets zie eten wat ik lekker vind, wil ik ook vaak een hapje. Dus wij eten altijd samen. Ook laatst toen ik zin had in toastjes, heb ik haar in de kinderstoel gezet en hebben we samen lekker zitten smullen. Zij haar rijstewafeltjes, soepstengeltjes en gedroogde abrikoosjes en mama de toastjes met filet american. Gezellig toch? Ik maak er geen probleem van. Eten is een goed iets en ik ben maar al te blij dat ze zo van eten houdt.
ik moest het ook even goed lezen maar ik denk dat de ts bedoeld dat als het bordje van der dochter leeg is dat ze dan niks wil geven van haar eigen bord denk ik
sorry we eten ook samen aan tafel hoor maar soms is mijn vriend savonds laat thuis en mijn dochter heeft echt honger om 5 u dus geef ik haar alvast als wij dan om 6 u half 7 eten dan wil ze ook weer , sorry dat t onduidelijk overkomt
Maar wat is daar erg aan dan? Ik zou dan kiezen om of met haar mee te eten om 17.00, of haar wat kleins te geven om 17.00 zodat ze gewoon de avondmaaltijd met jullie mee kan eten.
ik vind het niet heel raar. Kan me wel voorstellen dat je het lastig vindt, maar Fleur doet dat ook. Bij ons is dat dan 's ochtends, normaal ontbijten we 's avonds, maar op disndag is mijn man thuis dus kan ik even rustig douchen voor ik naar mijn werk ga. Dan ontbijt ik dus later. Heeft ze 2 boterhammen op en dan wil ze van mij ook nog happen. Gewoon het feit dat ik eet, dat wil zij ook. Dus dan krijgt ze het. En verder eet ik niet apart als zij erbij is, want dat vind ik sneu. Dus dat doe ik gewoon niet. Af en toe een appel maar dat lust ze toch niet dus dan komt ze eerst wel schooieren maar dan ziet ze wat het is en dan wil ze niet. Maar meestal krijgt ze dan van mij een vervanging als soepstengel ofzo.