Ik zie eigenlijk vaak dat bij 1 Nederlandse ouder en 1 buitenlandse ouder de kinderen namen krijgen uit het land van die buitenlandse ouder. Ik ken een hoop zogenaamde halfbloed kindjes die allemaal een buitenlandse naam hebben uit het land van één van hun ouders. Het komt op mij soms over alsof die buitenlandse ouder dan de overhand heeft in de naamkeuze. Ik ken maar 1 gezin met een buitenlandse ouder waarbij de kinderen andere namen hebben gekregen. Wij zelf (één Spaanstalige ouder) hebben ervoor gekozen om alleen de tweede en derde naam Spaans te doen. De eerste naam is een Nederlandse naam die in Spaanstalige landen ook voorkomt maar niet Spaans is, en als er nog een kindje bij komt hebben we een Nederlandse naam in gedachte (Lotte of Thijs). Niet alleen omdat we dat mooi vinden maar ook omdat sommige buitenlandse namen me in Nederland nogal onmogelijk lijken. De Spaanse naam Luisa vinden we bijvoorbeeld heel mooi maar dat zal dan de volgnaam worden, en niet de eerste naam (vanwege in het Nederlands de vergelijking met luis). Ik hoop dat mijn vraag niet verkeerd overkomt, ik vraag dit puur uit interesse. Waarom word er zo vaak gekozen voor een voornaam uit de taal van de buitenlandse ouder en niet voor een Nederlandse of anderstalige naam?
Misschien omdat het beter bij het uiterlijk past? Het gaat dan toch meestal om halfbloedjes enzo en daar past zo'n naam beter bij zullen zij vinden.
Ik ken trouwens een gezin waarbij 1 vd ouders uit zuid Amerika komt. De twee kids hebben allebei een naam uit de nederlandse top 20
Ja hier dus ook, mijn vrouw komt uit Centraal Amerika (Guatemala) en onze dochter heet Sara, staat in de Nederlandse top 20 op 8 . Máár in het Spaans komt deze naam ook voor, maar dat is niet de reden dat we hem hebben gekozen. We wilden geen ingewikkelde onbekende naam kiezen voor in Nederland, het lijkt me voor haar makkelijker om Sara te heten dan bijvoorbeeld Ainhoa (vond mijn vrouw mooi) .
Heeft wellicht met uiterlijk van kind te maken maar ook met wat de ouders mooi vinden toch! Jayden is ook geen Hollandse naam en die hoor je zoooo vaak in Nederland.
Ik denk dat het soms ook wel een beetje er mee te maken kan hebben dat bijna iedereen toch graag een beetje origineel of bijzonder wil zijn, en als er een buitenlandse ouder is heb je nu eenmaal een hele taal aan extra mogelijkheden, dus is de verleiding denk ik snel vrij groot om daar te kijken voor extra bijzondere opties. Ik ken ook mensen waarbij het een beetje een uitruilkwestie is: de buitenlandse ouder heeft zijn of haar vertrouwde leven in een ander land achter gelaten, en het geven van een naam uit dat land houdt toch de eigen cultuur een beetje levend.
Wij zitten in dezelfde situatie als TS. Ik zou ons kind nooit Thijs noemen, omdat dit echt niet uit te spreken is in een Spaanstalig land. Net zoals je in NL problemen krijgt met Luisa. Wij hebben dus namen gekozen net als Sara, die in beide landen goed uit te spreken zijn.
Dat met Thijs merk ik niet. Mijn vrouw woont nog maar 1,5 jaar in Nederland en spreekt weinig Nederlands, maar Thijs kan ze goed uitspreken. Haar moeder die nog daar woont kan Thijs ook uitspreken. Het valt wel mee met de moeilijkheid.
Ik ben zelf Nederlandse mijn man Turks, we zijn wel beide moslim en daarom ook voor een Islamitische (en niet perse Turkse) naam gekozen.
Dat denk ik ook ja. Al vond mijn buitenlandse moeder (Nederlandse vader) het juist leuk om mij een oer-Hollandse naam te geven... Al zie ik tegenwoordig ook veel Hollandse stellen die hun zoon een naam als Divanio geven... Dat vind ik echt verschrikkelijk Maar ja, smaken verschillen
Ik heb een relatie met een Antilliaan en het heeft o.a. te maken met zijn afkomst dat ons kind een "aparte" naam heeft t.o.v. Eva en Joran bijvoorbeeld.... Zijn roepnaam is wel een stuk korter/makkelijk om het de oma's hier en mijn Poolse oma niet al te moeilijk te maken Aan de andere kant heeft het er ook mee te maken dat wij beide echt Nederlandse namen gewoon geen drol aan vinden Zowel roepnaam van ons eerste kind als toekomstige tweede kind zijn meer Amerikaans als Antilliaans of Nederlands, maar de namen zoals ze in het paspoort staan zijn toch echt meer Antilliaans. We hebben er echter beide voor gekozen en vinden het beide mooie namen.
Wij wilden juist géén buitenlandse naam geven en hebben een klassieke naam gekozen die zowel in Azië als in NL goed uit te spreken is. Manlief had niets met de puur Aziatische namen en ik wilde geen mogelijkheid voor rariteiten en discriminatie creëren.. haar achternaam is apart, haar voornaam dus vrij "normaal" Ik denk dat andere ouders juist een buitenlandse naam kiezen om het aparte van een halfbloed kindje in stand te houden.
Ik zou als Antiliaan ook nooit meer kiezen voor de naam Joran. Daar heerst zo'n smet op na die mafkees. Dat heb ik zelf ook al.
Onze kindjes zijn dubbelbloedig , mijn man komt uit een Franstalig Afrikaans land. Hij heeft niks met Afrikaanse namen en ook niet zo met Franse omdat hij wat origineler wil zijn. Zelf heb ik veel gereisd en een paar jaar in Spanje gewoond. De meeste Hollandse namen vind ik zelf ook niks aan, en we wilden graag namen die internationaal een beetje 'lekker bekken' zegmaar. Een naam als Gijs bv is onuitspreekbaar voor mijn schoonfamilie en onze buitenlandse vrienden... Omdat we allebei katholiek zijn en ook vanwege het uiterlijk van de kinderen, hebben we namen gezocht in de mediterrane/joods-christelijke sfeer... (Zie link hieronder naar mijn namentopic, dan zie je over watvoor namen we denken).
ik zou er meer rekening mee houden dat het bij de achternaam past... als je een buitenlandse achternaam hebt past daar geen simpele hollandse naam bij vind ik... andersom klinkt t ook niet vind ik... krijg je divianio vd berg bijvoorbeeld hahaha
hahah ik had helemaal niet aan die mafkees gedacht toen ik die naam typte Maar goed, het ging dus meer om een hollandse naam als de persoon die eraan plakt hoor! Ik denk dat geen enkele Nederlander óf Antilliaan snel voor die naam zou kiezen @ Nicole: Hier ook echt een buitenlandse achternaam
nou ik ken zo een koppel en die hebben de meest niet hollandse namen en de meest hollandse namen gekozen...tsjah bij zoon nr 4 was de inspiratie op geloof ik.... hihihihi toch leuk hoor die combinatie van niet hollands en wel hollands in 1 gezinnetje. Maar euh, boeiend hoe iemand zijn kind noemt....het zijn gewoon namen die je leuk vind en 'buitenlandse' namen zijn vaak interessanter...meer origineel...en puur hollands bestaat niet meer hoor. Of hoor jij nog een geertrude.....of een klaas vaak voorbij komen?
Ik heb een Turks-Koerdische vriend en als ik nadenk over ons (ver) toekomstige kindje, denk ik aan een kindje met donker haar en waarschijnlijk bruine ogen en een licht getinte huid. Daar vind ik veel Hollandse namen niet bij passen en daarbij vind ik (en wij allebei, trouwens) de Turkse of andere buitenlandse namen niet zo mooi. We willen een naam kiezen die niet oer-Hollands is, maar dus ook niet Koerdisch of Turks. We hebben voor een meisje Elora op het lijstje staan, dat vinden we mooi klinken en vinden we een mooie mix. Voor een jongen staan Sam en Oscar op de lijst. Ik zie een mix van ons twee simpelweg niet rondlopen met een naam als Femke of Lotte of Teun of Daan, al vind ik die namen op zich wel leuk (maar mijn vriend dan weer niet, zo werkt het natuurlijk ook). Ik denk dat het vaak zo werkt dat je probeert je kindje voor te stellen (hoe gaat hij of zij eruit zien, waar groeit hij/zij op) en daarbij probeer je dan een naam te verzinnen. Bij een mixkindje zal dat over het algemeen vaker een wat Internationalere of exotischere naam zijn dan een Hollandse naam, denk ik.