Hallo dames, Ik schrijf dit voor een vriendin van mij waar ik mij zorgen om maak. zal de situatie kort proberen te schetsen. ze hebben twee jongen kinderen en een huis. hij bleek al een jaar een ander te hebben, ze hadden gewoon nog seks de dag voordat hij de bom liet vallen. hij doet alles om haar tegen te werken, terwijl hij echt wel wil scheiden. hij zegt de gruwelijkste dingen tegen haar. ze mocht kiezen, of ze bleef in huis bij haar kinderen, kookte voor hem, deed de was enz. of ze kon oprotten zonder de kids. ze heeft voor het eerste gekozen, hij was regelmatig bij de ander. een paar weken terug heeft hij toen ze weg was de caravan uit de garage meegenomen, daar woont ie nu met haar in. hij weigert hypotheek te betalen, wil geen advocaat nemen, heeft de mediators de deur gewezen.. zij is als een bezetene bezig om het huis te koop te laten zetten (opruimen, schoonmaken, achterstallig onderhoud) met twee kleintjes om haar heen terwijl hij een lang weekendje weg is.. hij heeft al gezegd dat hij bepaalde biedingen niet zal accepteren, erg realistisch is hij niet. hij doet alles om de scheiding tegen te werken... terwijl hij haar niet meer wilt! ik ken hem al langer dan haar, we waren vrienden.. ik ken hem niet meer.. wil hem niet meer kennen. de kinderen gaan er aan onderdoor, mijn vriendin zit er compleet doorheen. en zij is ook geen makkelijke om mee te leven hoor, waar twee vechten.. maar hij neemt totaal geen verantwoordelijkheden voor wat hij heeft aangericht. zij kan alles regelen voor een scheiding waar zij absoluut niet voor heeft gekozen, terwijl hij haar loopt te... wie heeft er nog tips voor haar? is er iets wat hem kan dwingen om iets te betalen? ze leunt nu volledig op haar advocaat. alvast bedankt.
Het enige wat ik kan bedenken is een advocaat.. En een hele goede.. Mijn ouders zijn gescheiden wat echt een vechtscheiding werd, in vond het vreselijk.. Heel veel sterkte!
Alles bewaren en noteren: sms'jes, appjes, mails, telefoontjes. Zorgen voor een zeer goede advocaat. Wat hij doet is verwaarlozing, ook van zijn kinderen. Helaas... Hij zal alimentatie moeten betalen... Ik zou zsm de scheiding in gang zetten. Hij kan niet bepalen dat de moeder de kids niet meer mag zien. Hij kan haar niet het huis uitzetten. Bovendien zal hij niet zijn kids in een caravan kunnen laten verblijven. Je vriendin moet zich niet gek laten maken. Het is zwaar maar ze doet t voor haar kids. Stabiel blijven en hulp in schakelen! Sterkte...
Wow dat er zo'n k****zakken bestaan seg! Advocaat en een goeie. Ze kan ook best een dagboekje bijhouden met wat hij doet/zegt. Bewijs bijhouden. Kinderen NOOIT achterlaten. En ook vooral niet zijn zaakjes nog doen. Huis is toch van hun beide? Kan ze misschien tijdelijk ergens anders intrekken? Familie, vrienden etc? Sterkte!
Och jee moon wat verhaal pffff knuf en sterkte. Kan je niet helpen sorry hopelijk vind ze snel de juiste advocaat die hem aan kan zetten tot betalen!!
Een advocaten maatschappelijk werk. Zij kunnen haar ondersteunen en helpen bij de praktische zaken. Heel veel sterkte voor haar.
Moest ze iemand hebben waar ze MET haar kinderen terecht kan om tijdelijk te logeren, zou ik zeggen ... Doen! Voor de rest lijkt dit echt wel een vechtscheiding te worden en zoekt ze maar beter een goede advocaat die ervaring heeft met zulke zaken. Overigens ... Hij wil vreemdgaan en stuurt dus aan op een scheiding, maar tegelijk wil hij nauwelijks weten van 't huis te verkopen??? Waarom dat? Hij kan beter meewerken, des te eerder zijn ze uit elkaar en kan hij zijn zin doen qua partnerkeuze. Als hij in die caravan zit met die ander vlak naast het huis, zou ik overigens geen eten meer maken voor hem en ook zijn was kan ie vanaf nu zelf doen. Ze is zijn huishoudster niet, hé!
Lijkt heel erg op de ervaring van mijn zus met haar ex-man. Mijn zus is ook door hem belazerd en hij hangt nog steeds (ze zijn nu al bijna drie jaar niet meer samen) het slachtoffer uit. Ook hij was degene die 'wilde' scheiden, maar alle initiatief om dit te bereiken is van mijn zus moeten komen. Zij heeft mediation geregeld, een omgangsregeling opgesteld (hij wilde de kinderen wel zien, maar alleen als het hem uitkwam), voor kinderalimentatie moeten vechten want hij ging uit zich zelf niets betalen en uiteindelijk heeft zij de scheiding via een advocaat in werking gezet omdat hij overal in tegenwerkte en nergens over na wilde denken. Hij wilde het huis heel graag verkopen zolang mijn zus er nog in woonde en hij her en der verbleef, maar toen mijn zus eenmaal haar eigen plekje weer had en hij in hun koophuis ging wonen (zelfs samenwonen met zijn nieuwe vriendin), wilde hij het ineens niet meer verkopen en ook wilde hij het zelf niet kopen. Uiteindelijk heeft mijn zus het aan hem gegeven en heeft ze alleen de helft van de spaarverzekering genomen. De overwaarde heeft ie helemaal gehad. Laat ie er gelukkig mee zijn. Soms kies je voor het minst slechtste...ze was iig van hem af, en haar naam was van de akte, zodat ze niet zou opdraaien voor eventuele schulden die hij zou kunnen maken als hij weer eens een keer de hypotheek niet zou betalen. Het belangrijkste is dat je tegenover de kinderen zo neutraal mogelijk blijft. Wel de waarheid vertelt als er naar wordt gevraagd (de kinderen van mijn zus waren tijdens het uitelkaar gaan 7 en 9 jaar oud) maar nooit hele verhalen gaat ophangen waar ze niets aan hebben. Tja....mijn zus heeft het nu nog steeds moeilijk, omdat hij nog steeds het slachtoffer uithangt. Hij blijft klagen over de kinderalimentatie, zegt dat mijn zus haar handje ophoudt. Begrijpt niet dat mijn zus niet werkt, maar hij is op de verjaardag van zijn jongste zoon het huis uitgelopen en niet meer teruggekomen. Een dag ervoor was het bedrog uitgekomen. Hij is dus de dag erna weggegaan en heeft nooit stilgestaan bij de opvang van de kinderen. Heeft niet eens gevraagd hoe ze het met de kinderen gingen doen! Doordat hij zomaar wegging kon mijn zus haar werk niet meer doen (ploegendiensten) omdat er niemand was om de kinderen op te vangen. Zij was dus haar baan kwijt door zijn actie. Hij heeft haar in de maanden daarna consequent bestempeld als lui, omdat ze niet werkte. Hij heeft nooit nagedacht over zijn eigen acties en de gevolgen daarvan en zal dit ook nooit doen. Zij was haar baan kwijt, hij stortte zijn salaris op een andere rekening, weigerde zich uit te schrijven uit de woning zodat mijn zus ook geen uitkering aan kon vragen en betaalde de hypotheek ook niet meer. Tja...dit heeft heel wat geregel gekost van onze kant omdat mijn zus ineens zonder geld zat en ook nog twee kinderen had die ze moest voeden en warmhouden. Het is uiteindelijk wel gelukt om dit goed te laten komen, maar als hij ook maar een minuutje aan mijn zus had gedacht goen hij wegging, had mijn zus (en de kinderen) veel stress en verdriet minder gehad. Wat wij in al die jaren hebben geleerd is dat je uit moet gaan van wat jij wilt en wat het beste voor je kinderen is. Hij doet er niet meer toe. Hij heeft nooit aan mijn zus of de kinderen gedacht, dus zij hoeft ook niet aan hem te denken. Ik wens je vriendin heel veel sterkte, want dat dit nog zwaarder gaat worden weet ik uit de ervaring van mijn zus. Ik was zeer nauw betrokken bij alles en ook ik kon mijn emoties vaak niet de baas. Zelfs nu begrijpen we heel vaak niets van hem of zijn acties...dat hij narcistisch is, is nu wel duidelijk, maar toch....je wilt iemand begrijpen! Mijn zus heeft nu zo weinig mogelijk contact met hem. Laat hem de hoognodige dingen mbt de kinderen weten, houdt zich netjes aan de omgangsregeling en als hij contact met haar zoekt wat betrekking heeft op iets anders dan de kinderen dan reageert ze niet. Dat is de beste optiebij dit soort personen want je kunt niet op een gezonde manier met zo iemand communiceren. Nogmaals veel sterkte voor je vriendin!
Tips: - zeg nooit, maar dan ook iets naars over de ex partner / papa tegen de kinderen - zet nooit de kinderen in als middel - neem een goeie advocaat die tweede punt niet doet! - maak duidelijke afspraken en hou een logboek bij - bewaar alle mails, smsjes, appjes etc
Mijn zus heeft ook alles bewaard, maar rechters zijn er niet zo dol op. Het dossier van mijn zus is ontzettend dik, door alle mails en uitdraaien van rekeningen etc. Uiteindelijk kijkt een rechter naar het belang van het kind ( als het om de omgangsregeling gaat en de kinderalimentatie) . Maar ze bewaart nog steeds alles hoor...zeker als het over de kinderen gaat en hij weer belachelijke mails stuurt over het feit dat hij geen kinderalimentatie betaalt voor hij inzage heeft in haar financiele situatie. Mijn zus heeft ook altijd de instelling gehad dat de kinderen hun vader kunnen zien zo vaak als ZIJ dat willen. Ze mogen altijd naar hun vader toe (dus ook buiten de omgangsregeling). Maar dit initiatief moet wel van hen komen en niet van hun vader, want hij wil zijn kinderen alleen maar zien omdat mijn zus ze op dat moment dan niet ziet. De kinderen zijn de leidraad en niet de moeder of vader. En hoe moeilijk het soms ook is om geen lelijke dingen over hem te zeggen...we zien nu wel dat de kinderen totaal relaxed zijn bij hun moeder en onze familie. Ze voelen zich vrij in hun doen en laten, zijn open over hun vader en hebben (zover wij dit kunnen zien) geen reserves mbt hun gevoelens over de hele scheiding. Wij hebben gesprekken over hun vader altijd buiten hun om gehouden en niet negatief over hem gesproken als zij er bij zaten. Dit doen we nog steeds, alhoewel we, nu ze weer wat ouder zijn, soms wel het verhaal vertellen zoals het op dat moment bij ons binnenkomt en hun zelf verder laten invullen of dat dan negatief of positief moet worden gezien tov hun vader. We geven geen beweegredenen voor de dingen die hij doet, maar als het hun schaadt of beinvloedt vertellen we soms wel hoe iets op dat moment feitelijk is, zodat ze wel snappen dat er een verandering aankomt en op wiens initiatief dat dan is. Hebben ze er vragen over dan kunnn ze die stellen aan degene die er verantwoordelijk voor is. Kinderen zijn niet gek en je kunt ze niet overal buiten houden. Maargoed, het blijft moeilijk omdat je emoties vaak de overhand hebben. Oh!! Mijn zus heeft voordat de scheiding was uitgesproken ( en het ernaar uitzag dat het nog lang ging duren) Voorlopige Voorzieningen (VV) bij de rechter aangevraagd. Hier kwam uit dat hij de (volledige) hypotheek moest gaan betalen en dat hij een x- bedrag aan kinderalimentatie moest betalen. Ook stond hierin dat mijn zus en de kinderen in het huis woonden en dat hij daar niet meer als woonachtig werd gezien. Dit is via de advocaten (duurde ook wel weer lang allemaal) geregeld. Deze VV gaven mijn zus en de kinderen houvast en wat financiele zekerheid tot de scheiding was uitgsproken (haast twee jaar later!).