Hallo meiden, Ik heb de hele nacht liggen piekeren en besluit nu maar eens om jullie advies te horen. Mijn ouders wonen 2 uur bij ons vandaan. Mijn broer met gezin (vrouw en 2 meiden van 1,5 en 3) 1,5 uur. Ze wonen een half uur bij mijn ouders vandaan en de ouders van mn schoonzus wonen achter mn broer. Verdere familie hebben wij niet, op 2 flink bejaarde opa en oma van mij na. Toen ik nog zwanger was zei mn moeder dat ze iedere maandag wel heen en weer wilde reizen om op te passen (geen idee of ze er echt realistisch over na had gedacht, maar ik heb besloten mn baan op te zeggen dus kwam nooit meer ter spraken) verder zou ze heel graag 1x per maand komen logeren, met mn pa, en dat wij dan eens in de 2 maanden extra bij hun komen logeren. Mijn ouders werken beide niet op vrijdag en in het weekend. De rest van de week wel. Vrijdag is standaard oppas dag voor de meiden. Mn broer brengt ze iedere ochtend en SZ of broer komen ze savonds weer halen, 1x per maand brengen mn ouders ze weer terug of halen ze op. Mn moeder is genezen van kanker, maar heeft een duidelijk litteken en mn vader is hartpatiënt. Om die rede zijn ze graag zondags thuis om te kunnen rusten en klaar te maken voor een nieuwe werkweek. Sinds de geboorte van onze zoon zijn ze nog nooit iedere maand geweest en wij om de 2 maanden. We zien elkaar wel, maar dus lang niet zoveel als dat de wens van mn ouders tijdens mijn zwangerschap was. We bellen ongeveer 1 tot 2x per week met elkaar en ze vragen dan nooit of ik de telefoon op spieker wil zetten zodat ze de kleine horen. Mn moeder zegt dat ze baalt dat ze geen contact heeft met de kleine, de kleine is wat bang als ze haar ziet en heeft echt een tijd nodig om te wennen. Maar laatst wilde mn man en ik even boodschappen doen en we waren met de hele familie (11 man incl kids) bij elkaar en kleine was wat overstuur. Ouders wilde niet oppassen en vlak voor we weggingen kwam mn vader aan lopen en zegt ik pas wel ff op. Ik kijk mn moeder aan en die zegt Ja je vader, ik niet, de kleine is overstuur die moet bij zn ouders zijn. Achteraf bleek dat SZ mn vader had toegefluisterd dat het geen slecht plan was om toch optepassen. En na 5 min in de supermarkt kreeg ik bericht binnen dat ze heerlijk aan het spelen zijn. Mn ouders hebben dus geen goede band met de kleine en hebben dit wel enorm goed met de meiden, die hebben ook al heel vaak daar gelogeerd. Ik baal dat ze iedere vrijdag op die meiden passen, het is niet zo dat dat echt nodig is. SZ werkt niet, het is puur zodat zij een dagje rust heeft om met haar familie of met vriendinnen wat te doen. De afspraak is gemaakt voordat wij zwanger waren. Ik zou graag zien dat ze niet iedere vrijdag oppassen maar ook eens bij ons komen. En dat ze eens wat vaker bellen op de spieker met de kleine. Ik dacht dat ik soms toch wel eens tekenen heb laten zien dat ik dat graag wil, maar het wordt niet opgepakt. Kan ik ze letterlijk vragen om wat meer af te zien van hun oppas regeling zodat ze wat meer tijd hebben voor onze kleine? Mn moeder zegt dat ze de vrijdag voor geen goud wil missen straks gaat de eerste al naar school en is dat over. Verder zijn ze ok hoor, alle 3 de kinderen krijgen net zoveel speelgoed. Maar puur die liefdevolle aandacht... Die twee meiden zeggen steeds opa en oma maar onze kleine kent dat hele woord niet. Er wordt wel steeds om filmpjes en fotos gevraagd, die ik dan via whatsapp stuur, maar ik ontvang ook filmpjes van de meiden en die op vrijdag zijn gemaakt voelen zo pijnlijk bij mij. Of ben ik gewoon jaloers? De meiden hebben 2 opa's en oma's en 2 overgroot opa's en oma's en zij hadden nou eenmaal als eerste die meiden zodat ze als eerste oppas afspraken konden maken. Sorry voor het lange verhaal, hopelijk zijn er meiden die het willen lezen en willen reageren.
Ik lees vooral jaloersigheid als ik eerlijk ben. Je zou het bespreekbaar kunnen maken ipv het geven van tekenen maar je kan ook zelf meer bellen en dan gelijk een datum prikken dat ze komen logeren of jullie daarheen gaan. Soms gaat het anders dan gehoopt, zo ook hier en vind het jammer maar het zij zo en als ik het nuchter bekijk dan weet ik ook dat omstandigheden als gezondheid, leeftijd, afstand een andere rol spelen dan een paar jaar geleden...
Hier dezelfde situatie (nu verhuisd, maar gewoontes nog hetzelfde): Ik woonde op 2 uur rijden, 2 jongens. Mijn zusje woont op 20 minuten rijden en heeft 3 jongens. Zij gaat ook vaker bij mijn ouders langs en lossen probleempjes op als mijn ouders het niet lukt (computer, telefoon, auto etc). Ze zien die 3 jongens bijna wekelijks. Mijn kinderen ziet ze max eens per 6 weken. Dan logeerden we een weekend daar. Ik vind dat het door mijn eigen keuze is dat het zo gaat. Ik kan niet verwachten van mijn ouders dat ze 2 uur gaan rijden, omdat ik zo nodig ver weg woonde. Speaker is leuk idee, maar echt een band opbouwen doe je daar niet mee. In het begin snappen ze er niks van, dan gaan de kinderen babbelen, maar daar snapten mijn ouders toch niks van. Nu mijn oudste 7 is zou het wel kunnen. Maar hij heeft die behoefte ook niet om te kletsen. Ik zou dan nog eerder voor skype kiezen, dan zie ze elkaar nog. Maar op de ene of andere manier verwaterde dat ook snel. Maar ik leg het echt bij mij en mijn keuze. Nou hebben mijn ouders een veehoudbedrijf, dus ze kunnen niet makkelijk een dag weg. Nu wonen we op een uur rijden. Maar er is nog weinig veranderd, als we nu gaan, gaan we vaker een dagje ipv een weekend logeren. Dus we zien ze vaker, maar dan korter. Dat maakt nog weinig uit qua totale tijd. Het contact met onze schoonouders is hetzelfde trouwens. Misschien nog minder. Terwijl zij al jaren met pensioen zijn. Daar is het hun gezondheid die 2 uur reizen lastiger maakt. En logeren gaat daar ook minder. Het is nu eenmaal zo, het komt door mijn keuze. Dat kan ik niet bij mijn ouders neerleggen..
Thnx voor de reactie! Hmm jaloers, maar niet vragen of ze 1 keer per maand minder op de meiden willen passen zodat ze tijd hebben om met onze kleine een band op te bouwen, zowel hier als daar?
Ik snap je gevoel heel goed, en natuurlijk is het een klein beetje jaloerzigheid Je wilt dat jouw ouders net zo'n band met je kind hebben als de band met hun andere kleinkinderen. Het steekt dat dat niet zo is. Bij ons was dat oom zo. Wij wonen 1,5 uur rijden van opa en oma, mijn zus 10 minuten. Dus past oma iedere week op haar kinderen, en ziet ze die van ons alleen met verjaardagen en feestdagen. Wij deden veel moeite om vaak naar het noorden te rijden, maar ze kwamen nooit bij ons. Dus zijn wij ook minder op en neer gaan rijden. Het heeft mij veel negatieve energie gekost, en heb me er uiteindelijk gewoon bij neergelegd. Mijn kinderen weten niet beter, en missen daarom niets (al voelt dat voor mij uiteraard anders). Als ze opa en oma zien, vinden ze het gewoon leuk. Maar het had anders moeten zijn.....
Waarom ga je niet 1x in de maand (of 2 maanden) op donderdagavond of vrijdagochtend met jullie zoontje naar opa en oma toe. Kan hij op vrijdag met zn nichtjes spelen en natuurlijk opa en oma leren kennen. Dan gaan jullie op zaterdagavond weer naar huis en kunnen opa en oma op zondag bijkomen. Wij wonen vlakbij mijn ouders, mijn broer (en zijn kinderen) op twee uur rijden. Onze meiden hebben van kleins af aan opa en oma wekelijks gezien en zijn er dol op. Bij mijn neefje heeft het zeker tot hij 2,5 was geduurd voordat hij vertrouwd was met opa en oma. Overigens gaan mijn ouders 1x per maand/6 weken die kant op. Mijn broer komt alleen onze kant op bij gelegenheden (verjaardagen enzo).
We hebben een eigen bedrijf en mijn man werkt iedere vrijdag. In het weekend doen we de administratie. Ik zou wel donderdagavond kunnen gaan maar dat zou mn man absoluut niet leuk vinden. Hij wil echt iedere dag zijn kleine zien. Deze week is hij elke dag pas om kwart voor 8 thuis geweest, te laat om de kleine op bed te doen, snachts is de kleine wakker en dan gaat mijn man er zelfs uit om ff van hem te genieten om om 4:45 al weer op te staan. Vandaag is hij tot 15:30 op locatie, ik pik hem straks op om naar mijn ouders te gaan. Ik twijfel om het vanavond op te gooien.
Maar jij beschrijft allerlei keuzes die jij en je man hebben gemaakt tbv je eigen gemak. Dat jullie zoon geen band heeft met opa en oma is ook het gevolg van jullie keuzes, niet alleen van die van je ouders. Je kunt dat accepteren of er iets aan doen. Als je wilt dat je kleine oma en opa en nichtjes goed leert kennen zou ik 2x per maand met hem daar naar toe gaan. Je man ziet hem die andere 29 dagen per maand dan. Als hij zoveel werkt ziet de kleine toch amper op een dag? Dan maakt 1 dag dan ook niet uit?
Dat werken is deze week eenmalig, ik wilde alleen maar aangeven dat hij hem zo gemist heeft dat ondanks hij sochtends weer zo vroeg op pad moet hij toch wakker gemaakt wil worden als de kleine wakker blijkt te zijn. Misschien is het voor andere makkelijker om je gezin alleen te laten maar dat is hier niet het geval. We doen de administratie enzo alleen als de kleine op bed ligt. Normaal komt mijn man om half 5 thuis en dan is hij 2,5 uur alleen maar met de kleine bezig. Op vrijdagavond daar heen zou een optie kunnen zijn. Maar mijn ouders laten vaak weten doodop te zijn na een dag oppas. Met andere woorden we zijn niet welkom. Daarom vraag ik me af of ik niet kan voorstellen dat ze iets minder vaak op die meiden passen zodat ze nog puf hebben om naar onze kleine om te kijken.
Zeggen ze dat je niet welkom bent of denk jij dat je niet welkom bent. Sorry maar jij hebt de keuze gemaakt om ver weg te wonen, je kan ook zelf wat vaker langsgaan.
Ik snap je dilemma, maar ik zou nooit vragen om de oppas voor andere kleinkinderen af te zeggen. Deze afspraak stond nou eenmaal al. Wat je vanavond wel zou kunnen doen is het vraagstuk ook bij hun neerleggen. Zeg gewoon eerlijk dat je het jammer vindt dat opa en oma de kleine zo weinig zien en vraag of zij dat ook zo ervaren. Indien ja, vragen of zij daar een oplossing voor weten. Misschien moeten jullie wat water bij de wijn doen, dat je man de kleine 1 dag niet ziet. Maar ik zou echt nooit vragen om het oppassen wat ze al doen te minderen
Je bent zelf ook niet echt geneigd vaker hun kant op te gaan, dan kan je ook niet verwachten dat hun alles opzij zetten....ik kan me best voorstellen dat ze moe zijn na een dag oppassen, zie het niet als dat jullie niet welkom zijn. Tuurlijk mag je je uiten dat je het jammer vindt en je kan opperen dat ze een keer een vrijdag naar jullie komen ipv op te passen maar zou niet teveel met het vingertje gaan wijzen!
Dat laatste zou ik nooit doen.. Dan ga je ook nog tussen hen en de meiden inzitten. Ga je de hele familie erbij betrekken. Ik denk echt dat je zelf meer moet doen als je die band wil versterken. Maar nu bij die leeftijd lijkt die band ook minder hecht, omdat ze oma/opa niet zo herkennen. Als ze ouder worden, zoals die van mij van 7, dan is dat geen enkel probleem meer. Dus ik denk dat het met tijd alleen ook al beter wordt. Samen met wat inzet van jou kant.
Ik denk ook dat je het beste zelf vaker die kant op kunt rijden. Wij wonen ook 1.5 a 2 uur van onze ouders af, dus mijn nichtjes zien hun opa en oma ook vaker dan dat mijn dochter haar opa en oma ziet. Toch weet ze heel goed wie opa en oma zijn, ze vraagt regelmatig of ze op de computer opa en oma mag zien (Skype). Dat vindt ze echt fantastisch! Hier hangt toevallig ook een foto van mijn ouders met hun kleinkinderen op de koelkast, waar dl vaak naar wijst: opa! nana (oma)! Maar ik ga dan ook regelmatig op vrijdag avond naar mijn ouders toe en op zaterdag avond weer terug. Veel vaker dan dat zij hier naartoe komen. Als je zelf geen baan hebt, heb je toch de luxe dat je op vrijdag zelf naar je ouders toe kunt rijden? Of donderdag avond, of vrijdagavond met je man of zaterdag ochtend ... tsja ... ik denk dat als je een betere band wil, je zelf er de moeite voor moet doen. Vragen om minder tijd op je nichtjes te passen zou ik niet doen, is ook niet echt eerlijk om te vragen of je ouders kiezen tussen hun kleinkinderen?
Dus je bent zelf verder weg gaan wonen, je wilt geen eigen toegeving doen zoals vrijdag zelf naar daar gaan met je zoontje (wat ik een heel goed idee vond), maar je vind het wel een goed idee om een fijne oppas afspraak die je ouders hebben met hun ander kind bij te sturen omdat jou dat leuker lijkt voor jou? Vind je dat nu zelf niet wat overdreven?
Eens. Als je je met de oppas vrijdag gaat bemoeien zal dat alleen maar kwaad bloed zetten, dat zou echt vanuit je ouders moeten komen. Je klinkt idd behoorlijk jaloers, maar ik begrijp je gevoel ook wel in deze situatie. Ik zou idd eerlijk en diplomatiek aangeven dat het je zeer doet en of ze mee willen denken voor een oplossing. Maar jullie zullen óók wat water bij de wijn moeten doen, bvb elke twee weken op zaterdag langs gaan. En dat je ouders dan 1x per maand jullie kant opkomen? Lijkt mij een redelijke oplossing. Succes, ik hoop dat jullie eruit komen.
Ik snap dat dit geen optie is voor elke week, maar 1x in de 4/6 of 8 weken moet dat toch wel lukken. Dan ga je vrijdagochtend en kom je zaterdag in de middag thuis. Dan kun je daarna de administratie doen en hoeft je man jullie zoontje alleen op vrijdag te missen.
TS: ik zou echt proberen het te accepteren, hooguit tegen je ouders zeggen dat je het jammer vind dat jullie elkaar wat weinig zien. Als je gaat vragen hun andere kleinkinderen minder te zien en minder op te passen, is dat zeer kwetsend. Wie weet zouden hun het ook graag anders zien, maar de situatie is niet anders. Je kunt beter een opa en oma hebben die dol op je kind zijn als ze hem zien, dan een familie-ruzie opzoeken. En geloof me, je kinderen weten echt wel wie opa en oma zijn! Die van mij zien ze dus maar een paar keer per jaar, maar logeren er 2x per jaar bijna een hele week. 1 Groot feest. En de andere nichtjes en neefjes hebben dat weer niet omdat ze er al iedere week een dag komen.
Heel eerlijk: ik woon ook niet dichtbij mijn familie en ze passen ook niet vaak op, maar toch is er een goede band. Mijn dochter is gek op oma, ze praat vaak over haar. En is door het dolle heen als we er naartoe gaan. Is er niet meer aan de hand? Rem je het contact zelf niet wat? Je kan ook zelf de telefoon op speaker zetten, hoeft ze toch niet te vragen. Vraag zelf eens of ze willen oppassen, rijd er zelf naartoe.