hoi dames, ik weet niet of het hier goed staat maar heb geen idee waar het anders moet haha. ik ben 26 weken zwanger van ons eerste kindje. ik en mijn vriend wonen beiden nog thuis (21 jaar) omdat onze relatie niet altijd stabiel is heb ik ervoor gekozen onze kleine meid mijn achternaam te geven. Ook heb ik mijn vriend niet erkend of iets. allemaal bewust gedaan. maar ik vraag me wel af, mochten mijn vriend en ik uiteindelijk een keer gaan trouwen Hoe zit het dan met de achternaam van de kleine? houdt zij mijn achternaam en moet ik daarvoor betalen uiteindelijk wil ik haar achternaam veranderen of wordt dat automatisch gedaan zodra we trouwen? hoop dat er iemand is die mij een beetje kan vertellen hoe of wat ipv dat ik naar de gemeente moet haha. groetjes!!
Omdat hij haar niet erkend heeft, kan dit nog altijd. Mits 1 van jullie intussen niet met een ander trouwt en getrouwd blijft. ik ben op mijn 28e door mijn vader erkend. Omdat ik volwassen was, kon ik gewoon samen met mijn vader naar de gemeente om mij te laten erkennen door hem. Ik mocht zelf kiezen of ik mijn moeders naam hield of dat ik zijn naam koos. ik heb zijn achternaam gekozen. Dit kost geen geld.
Mijn ex heeft mijn dochter een half jaar geleden erkent. Ik was destijds al getrouwd met mijn man. Kon gewoon.
Niet waar je om vraagt maar ik zou gewoon je vriends achternaam kiezen, een achternaam heeft toch niets met de relatie te maken. Aangezien je t wel weer hebt over trouwen later.. Erkennen zou ik ook laten doen, anders heeft ie geen verantwoordelijkheden en hoeft ie geen alimentatie te betalen etc ..
Het zal later geen problemen geven om het kindje alsnog te laten erkennen hoor. Volgens mij zitten hier ook geen kosten aan verbonden. Als je er nu niet zeker van bent dan zou ik het nog niet doen. Erkennen is makkelijker dan het ongedaan laten maken.
omdat onze relatie niet stabiel is wil ik het ook niet. Ik en zijn familie liggen elkaar niet en dit kindje is ongewenst bij hun vanaf het begin ik ben bang dat als ik hem laat erkennen en alles en het gaat over dat zijn ouders haar gaan opeisen en haar bij me weg houden. (zulke figuren zijn het dan weer wel) zodra ik zeker weet dat alles goed zit en we gaan samenwonen en wat ik zei trouwen dan weet ik ook dat zijn fam er niks meer mee te maken heeft omdat hij dan breekt met hun (zo erg is het ja...) beetje ingewikkeld verhaal allemaal haha maar zolang het geen moeilijke handelingen zijn ben ik al blij!
Mijn vriend heeft het vruchtje erkend en ik heb toestemming gegeven voor zijn achternaam. ( de naam is een keuze, je kunt ook erkennen en jouw achternaam gebruiken ) Na de geboorte gaat jij de baby aangeven, maar moet ik via de rechter nog wel toestemming geven voor het ouderlijk gezag ( dan 50/50, anders 100 voor mij ) Erkennen is dus niet automatisch ook het delen van gezag. Wel even een vraagje, puur nieuwsgierigheid. Uit je eerdere post begrijp ik dat deze zwangerschap een bewuste keuze is. Ik neem niet aan dat binnen toen en 26 weken ( ik lees dat het vrij vlug is gegaan ) je relatie ineens niet meer stabiel is? Of is dit iets van het laatste half jaar? Puur nieuwsgierigheid hoor, want persoonlijk vind ik het nogal pittig om samen voor een kindje te kiezen, maar niet te laten erkennen ed.
Als hij de kleine erkend heeft hij nog geen rechten en zijn ouders al helemaal niet , ze kunnen jou kindje nooit bij je weg halen. Als moeder zijnde heb JIJ alle rechten en als er iets met jou is hebben jou ouders de rechten. Als je vriend net zoveel rechten wil als jou zul je via de rechtbank gezamenlijk gezag aan moeten vragen. ( dit kan via internet en is gratis ) Je hoeft dus niet bang te zijn dat zijn ouders het kindje bij je weg halen.
Dat is idd wel erg ja. Maar zijn familie kan jullie kindje niet zomaar opeisen en bij je weg houden hoor ook al zou ze erkend zijn. Dan zou er echt sprake moeten zijn dat jij niet instaat bent goed voor het kindje te kunnen zorgen en dan nog zou het heel erg moeilijk voor zijn familie zijn om het kindje die bij je weg te houden. Maar het zijn geen moeilijke handelingen. Kwestie van een ritje naar de gemeente en het is ook zo gebeurd.
Als jullie ooit trouwen kan hij ook jouw naam aannemen. Dan hebben jullie ook allemaal dezelfde achternaam. Je hoeft niet perse zijn naam aan te nemen
Idd. En zelfs met gezamelijk gezag blijft een jonge baby hoofdzakelijk gewoon bij de moeder wonen. Grootouders hebben al helemaal geen rechten om een kind op te eisen oid, alleen misschien in gevallen met drugs/mishandelingen/criminelen Vind t allemaal erg onvolwassen klinken eigenlijk zo..
Heel verdrietig idd even off topic. Mochten zij je nu via mail, app of telefoon vervelende dingen zeggen. Zorgen dat je alles bewaard! Screenshots, geluidsopnames ect. Mocht het ooit zover komen dat ze van alles bedenken, kun jij in ieder geval aantonen dat ze er vanaf het begin al niet achter hebben gestaan. Ik hoop uiteraard voor je dat je het never nooit nodig hebt, maar gewoon voor de zekerheid...
mijn vriend vind het allemaal goed zoals ik het in mijn hoofd had zegmaar qua dit allemaal. het was wel bewust maar we hadden nooit gedacht dat het zo snel zou gaan (ja rare gedachte I know) het is eigenlijk slechter gegaan tussen ons sinds dat zijn ouders/familie het weet. Dus sinds januari. Hij heeft toen heel lang getwijfeld of hij de kant van mij (er samen voor zorgen) moest kiezen of zijn ouders zijn kant (weg laten halen en doen alsof er niks gebeurd is) Hij heeft toen mijn kant gekozen gelukkig en heeft gezegt dat mochten we ooit samen gaan wonen hij dan het contact en dergelijke breekt met zijn ouders. maar het feit dat het daar thuis dus niet lekker gaat geeft hij over op mij en daarom gaat het niet helemaal zoals het hoort te zijn.
Wat verdrietig joh! zoals ik hierboven ook al zei, alles wat zijn ouders zeggen ed. Bewaren, gewoon voor de zekerheid. Wat betreft je vriend; super rot dat het contact met zijn ouders nu zo is. Echter, als jij zich passief op stelt en zich laat overrompelen door zijn ouders, gaan ze steeds een stapje verder. Dus 'even' die ballen te voor schijn en gaan! Klinkt makkelijk, ik weet het, maar in deze situatie wel belangrijk! Dat verdienen jij en jullie kindje! Veel sterkte meid!
Achternaam en erkenning kan je altijd later doen bij de gemeente. Een opa en oma kunnen wel een bezoekregeling aanvragen via de rechter. Helaas zelf onder vonden door omstandigheden niet mijn ouders maar de ouders van mijn ex hebben dit gedaan. Dit is toen door dingen die gebeurt waren onder begeleiding geweest en na 1 jaar weer afgelopen. Opa en oma kunnen niet de kleine van je afnemen maar kunnen als de kleine erkend is wel hun opa en oma rechten aanvragen en aan vechten.
Maar dit kan vaak alleen in het geval dat het kind al een band heeft opgebouwd met de opa en oma en het contact abrupt wordt beëindigd. Zo hebben wij geen contact met de ouders van mijn man. Mochten die het in hun hoofd halen dat ze straks ons kindje willen gaan zien zodra hij geboren is dan zullen ze van een koude kermis terugkomen.
Klopt sorry daar heben je gelijk in. In mije geval was dat idd wel maar niet zo sterk maar ze kenden elkaar wel
Mijn ouders waren niet samen tijdens de zwangerschap of mijn kindertijd. Ik heb toen mijn moeders achternaam gekregen. Toen ik ouder was zijn ze alsnog getrouwd en kreeg ik mijn vaders naam. Dit kostte geloof ik toen niks extra's.
Waarom zou je de naam van je kind wijzigen? Daarmee druk je letterlijk een stempel op haar in verband met je eigen grillen op liefdesvlak. Nu heet je jansen. Dan pietersen. Wanneer het uitgaat weer jansen. Bij de volgende relatie De Vries. Laat je kind zijn wie ze is. Met een eigen naam.
Ik vind het heel verstandig juist, dat een onzekere relatie, niet samen wonend etc, de achternaam van de moeder krijgt. Grote kans dat dat kindje altijd bij de moeder blijft, de vader is maar af te wachten. Erkennen lijkt me dan weer wel verstandig maar dat is idd vanwege de verantwoordelijkheid. Na het trouwen mag je inderdaad de naam wijzigen.