Grom, grom, opende ik net een topic dat de kookwekker werkt. Zucht, ja voor 2 dagen! Ze is zo verschrikkelijk stout. Ze is zo slim en weet echt wel dat het niet mag. Het is vermoeiend. Ik ben heel consequent, stel niet teveel eisen, heb een duidelijke structuur. Ik praat in korte duidelijke zinnen. We doen genoeg leuke dingen. Het zelf spelen zijn we aan het oefenen en ga zo maar door. Het breekt me op want ik wil graag weer aan het werk en moet sollicitatiebrieven schrijven etc. Gisteren stuurde ik een email van 5 zinnen. Ik heb geteld, ik werd 11 keer onderbroken! Zo gaat het niet.Ik kan nog geen 5 minuten iets voor mezelf doen en 's avonds ben ik er moe van! Regelmatig heb ik rugpijn omdat ik haar toch optil als ze iets blijft weigeren. Ik ben alleenstaand en kan haar niet even overdragen. Natuurlijk hebben we ook veel lol samen en blijft ze mijn lieve meisje maar de laatste maanden word ik regelmatig knettergek! Ze gaat nu 2 ochtenden naar de speelzaal en 1 dag naar mijn ouders. Ik begin nu met thuis sporten om even mijn frustratie daarin te uiten en mijn conditie op te bouwen. regelmatig spreek ik wat af met vriendinnen. Pff, ik denk dat ik niet meer kan doen, of wel?
Ik snap het eerlijk gezegd niet zo. Je dochtertje komt op mij helemaal niet "stout" over (vind ik een rotwoord persoonlijk), maar als een normaal 2-jarig kind die nu eenmaal graag aandacht van haar moeder wil, wat ook weer normaal is. Kun je geen brieven schrijven als zij op bed ligt? Stoort ze je niet en heb je overdag de aandacht voor haar.
@suus: je bent toch niet verplicht elke minuut dat ze wakker is actief aandacht te geven? Ik zou het niet stout noemen maar begrijp dat het wel heel lastig is. En solliciteren is nou eenmaal niet altijd te plannen. Een brief schrijven is 1 ding... Maar het is toch fijn als je een evt potentiële werkgever te woord kunt staan als hij belt
Het is gewoon een kwestie van aandacht vragen. Als ze een keer geen aandacht krijgt is dat echt geen ramp hoor. Maar je moet wel even tegen het drama gedrag kunnen wat ze dan gaan vertonen. Ik weet zeker dat als je het zo af en toe eens echt negeert dat ze echt wel even iets anders gaat doen op een gegeven moment. Zolang jij blijft toegeven en haar toch op pakt houd je dit gedrag in stand en krijg je dat momentje voor jezelf nooit. Succes!
@saskia: dat zeg ik toch niet? Ik vind het echter wel logisch dat een kind van 2 aandacht vraagt en dat je dan geen brieven kunt schrijven. Ik zeg niets over telefoneren, dan kun je altijd nog even naar een andere kamer lopen natuurlijk.
Kun je die sollicitatiebrieven niet 's avonds schrijven? Als ze op bed ligt? Of 's middags? (als ze nog een middagslaapje doet). Hier is de tijd dat mijn zoon overdag wakker is, ook voor mij en mijn zoontje. Administratie oid doe ik allemaal 's avonds. Ik kan hier ook niet achter de laptop zitten als hij wakker is, want dan zit ie er gelijk bij. Tja, hij vind dat nou eenmaal leuk. Lekker op die toetsen meppen en dat wil mamma niet, dus laptop blijft overdag uit. Verder begrijp ik niet echt wat je bedoelt met stout? Nu heb ik je andere topic niet gelezen...
hier een erg ondeugend meisje van dezelfde leeftijd die ook constant denkt te moeten testen of de regels alweer veranderd zijn. Wa thier goed helpt is afspraken maken, dus als ze nu bij me komt dan zeg ik, mama typt eerst dit even af en dan kom ik bij jou. In het begin is het lastig want ze "accepteerde" dit niet geheel, maar nu (een maandje of 2 later ) wacht ze redelijk rustig tot het haar beurt is. Maar goed sta ik even in de keuken en het is stil in de kamer kun je de donder op zeggen dat ze iets doet wat niet mag (en daarna mag ze op de trap voor een time-out)
Ik begrijp wat je bedoelt. Stout is een verkeerde woordkeus, maar ik snap dat je er helemaal gek van wordt. Zeker als je alleenstaand bent. Hier ook een meisje dat mama niet kon missen bij haar spel. Sinds ik probeer afspraken met haar te maken (net als Pluk) gaat het beter, maar soms ook nog niet en wil ze continu met me spelen. Na even te relativeren kan ik me er wel bij neerleggen, maar het is soms heel vervelend om niet te kunnen doen wat je van plan was.
Beste Suus, ik begrijp wat je bedoeld. Ze is grenzen aan het verkennen en moet nog veel leren. Dat geeft niks en noem ik ook niet stout. Maar ik kan veel voorbeelden noemen die wel echt stout zijn. Laat ik het bepreken tot gisteren - gooien met een pan - gooien met een schaal - mij expres meerdere keren (na herhaaldelijk waarschuwen en uitleggen) nat maken in de badkamer - 2x haar volle beker drinken pakken en uitstooien over de grond Wat dan gisteren voor mij onder peutergedrag hoort is: - mij uitdagen met dingen waarvan ze weet dat het niet mag - gillen - jas niet aan willen - weigeren met tanden poetsen - nee niet accepteren en meer dan 10 keer doorvragen (ik geef 2x antwoord en dan negeer ik haar) - gooien met speelgoed - eten uitspugen Ik geef haar enorm veel aandacht. We spelen veel samen. Als ik het vergelijk met mijn vriendinnen doe ik véél meer samen dan anderen. Het is een meisje dat graag beweegt en een zeer korte concentratieboog heeft (c.a. 3 minuten). Ik ben heel consequent en dit is niet een paar weken maar al c.a. 4 maanden. Ze is slim en weet het echt dondersgoed. Ze accepteert gewoon niet dat ik haar 5 minuten geen aandacht geef. Regelmatig spelen we eerst samen en zeg ik dan 'straks moet je even zelf spelen'. Ik ga dan naar een andere kamer toe en sta echt met mijn voet tegen de deur. Schreeuwen, trekken, bonken en nephuilen is het gevolg (al weken). ik leg het dan nog 1x rustig uit en verder negeer ik haar. Romy1979; ja dat zou ik moeten doen. als ze op bed ligt dan gun ik mezelf eerst een uurtje niks. Daarna begin ik vol goede moed maar kan ik me niet goed concentreren omdat ik toch vaak te moe ben. Ach het hoort er misschien een beetje bij. Ik geniet heel erg veel van haar. Omdat ik zo graag weer aan het werk wil en het niet goed lukt om daar tijd en moeite aan te besteden word ik daar zelf onrustig van.
Mja inmiddels is ze natuurlijk gewend dat jij er "altijd" bent. Dus eist ze dat dan ook op want tja.. Je bent er toch? Nadeel is dat je daardoor EN overdag geen tijd hebt EN bovendien 's avonds als ze op bed ligt zelf er liefst ook naar bed zou gaan. Lastig hoor.
Misschien kan ze al naar de peuterspeelzaal. Hier hebben ze een beginnersgroepje voor 2 jarigen, ze gaat elke woensdagmorgen 2 uurtjes er naar toe. Straks na de vakantie gaat ze naar de grote groep (2,5 tot 4 jaar) en mag ze een morgen en een middag. Zo hebben wij even een adempauze en zij heel veel speelplezier.
Hoi mamavanmeisje, Ik ben regelmatig een paar dagen of een week alleen. Mijn vriend is dan op reis. Ik heb dan altijd weer enorm respect voor moeders die het alleen doen. Want wat is het hard werken zeker als je niet aan het einde van de dag kan overdragen! Dus respect voor jou! Ik wilde ook reageren op je verhaal: Wat jij stout noemt dan vind ik ook gewoon stout en dat vind ik ook gewoon horen bij een kind van 2,5. Ze is alles aan het ontdekken en ook hoe jullie relatie in elkaar zit. Dus jouw grenzen aan het opzoeken. Kinderen beginnen met het ontwikkelen van hun geweten vanaf 2 jaar. En inlevingsvermogen hebben ze niet. Dat komt rond 4 a 5 jaar. Dus als zij de melk op de grond gooit dan heeft ze niet door dat het jou een rotgevoel geeft. Ze weet wel dat je er boos over wordt maar wat die boosheid met jou doet beseft ze niet. Dat jij er boos over wordt is een vorm van aandacht en dat vindt zij fijn. Ze vindt ook (nog) niet dat het een verkeerd plan van zichzelf om de melk op de grond te gooien, daar is haar geweten niet genoeg voor ontwikkeld. Ze doet het gewoon. (en krijgt jou aandacht). Ik denk dat heel veel kinderen van deze leeftijd dit gedrag in meer of mindere mate laten zien. Heel normaal maar wel heel (heeeel) vermoeiend. Ik denk dat het helpt om negatief gedrag zoveel mogelijk te negeren. Dat gaat natuurlijk niet als ze een schaal door de kamer gooit als ze geen aandacht krijgt. Dan zou ik met zo min mogelijk aandacht en woorden haar corrigeren: stop! je mag niet met de schaal gooien, ik ga nu typen en straks met jou spelen. Hier kun je het wekkertje weer inzetten. Namelijk als het wekkertje gaat dan is mama klaar en ga ik met jou spelen. Beginnen met 1 minuut en dan opbouwen. En dan heel erg belonen als het die ene minuut lukt want dat is echt al een prestatie! (Belonen in de vorm van aandacht, knuffels, kietelen, etc.) succes (en denk maar zo, dit is een fase en gaat weer over!)
Uhhm hier ook zo'n peutertje!!Denk echt dat het er bij hoort en t ene kindje is iets pittiger als t andere...de ene dag kan ik t goed hebben en de andere dag...arrgghhh haha!! Vandaag zat ze in t kleine badje loop even snel weg om een handoekje te pakken kom terug de halve badkamer blank in een paar seconde tijd??????????? Knoeien met t drinken... Onbewaakt moment de televisie met een afgesabbeld koekje snoepje viesmaken... Ik negeer t vaak en pak dr spulletjes af... Wat t hier goed doet is lekker aan de tafel met allemaal knutselspulletjes...kan ze heel loang zoet mee zijn Iig heel veel succes!!!
Pluk; bedankt voor je bericht, ze gaat al 1 ochtend naar de psz Brit76; lief bericht, ik weet dat ze nog geen 'geweten' heeft. Ik zal je tips ter harte nemen. Ik ervaar het alleenstaande moederschap trouwens niet als zwaar hoor. Het is alleen dat ik nu andere prioriteiten heb (het vinden van een baan) en dat het niet lukt om overdag daar aan te werken. sjaantje85; haha wat een spookie! Ik heb vandaag mijn upc abonnement gewijzigd met een kinderpakket erbij. Haar dvd's kent ze al snel en dan is er geen interesse meer (denk ik). Ik ben niet zo'n voorstander van tv kijken op deze leeftijd maar in dit geval staat sollicitatietijd toch echt bovenaan.Daar is mijn dochter tenslotte ook bij gebaat. Ze kijkt nu c.a. 45 min per dag. Dit ga ik wat uitbreiden. Oh en een grappige uitspraak van haar op de wc; 'mama ik heb een mannetje gepoept en die zegt getsie!'