En ja hoor het is weer zo ver. Pijn in mn buik, zenuwachtig, vlagen van paniek… mijn lief vliegt morgen naar Aruba en ik heb gewoon plaatsvervangende vliegang volgende week vlieg ik zelf ook die kant op… Maar ik vind het zo eng… en het slaat nergens op, ik kan alles prima wegredeneren. Ik haat het echt om de controle uit handen te geven en in een koekblik op 12 km hoogte boven de oceaan te hangen. Ik heb eigenlijk alles wat binnen mijn macht ligt gedaan om er vanaf te komen. Heel veel YouTube films gekeken van klm, transavia, piloten die uitleggen hoe het werkt, ik heb denk ik elke aflevering van air crash investigation gezien. Dit boek gelezen: Bekijk Over vliegangst en hoe je ervan afkomt op: https://www.bol.com/nl/p/over-vliegangst-en-hoe-je-ervan-afkomt/9200000079457015?referrer=socialshare_pdp_iphoneapp Vaker vliegen lijkt een beetje te helpen, maar die aanleiding is er op dit moment niet. Ik probeer het mn vakantie niet te laten verpesten. Maar is het mogelijk om van die primaire angst af te komen? Dat zou ik zou fijn vinden.
In het vliegtuig zag ik een keer in zo'n boekje iets staan over mensen die van hun vliegangst af waren gekomen. Denk dus dat het wel kan, net zoals mensen van hun spinnenangst, hoogtevrees etc. zijn afgekomen.
Je schijnt goede cursussen te hebben. Maar je moet wel met regelmaat vliegen om de angst te boven te blijven. Helaas herkenbaar. Ben maar een paar keer geweest en ik vind het vreselijk. Maanden nog nachtmerries en het eerste half uur dat ik vlieg echt doodsangsten. Ik mijd het dus ook. Ik ben eens 2x weg geweest wat sneller op elkaar en dat ging al beter. Maar door omstandigheden kunnen wij niet vliegen. Zal daardoor ook niet over mijn angst komen denk ik. Wat trouwens nog wel iets hielp is een dosis valium via de huisarts. Dat haalde de scherpste randjes er vanaf.
Je zou het denken, maar je leert juist heel veel over vliegtuigen en wat er de afgelopen jaren is gedaan om echt van een ramp te leren. Verder vliegen ze tegenwoordig met een Boeing 777 die kant op en daarvan zijn er wereldwijd twee verongelukt en was de reden extern. Dat zijn dan wel allemaal van die dingetjes die me helpen relatieveren. Maar ik blijf die angstgevoelens houden.
In de periode dat ik een paar keer per jaar vloog was het ook veel minder erg. Het is nu gewoon alweer 1,5 jaar geleden dat ik heb gevlogen.
Mijn huisarts verwoorde het heel mooi: “een cognitieve benadering helpt niet bij een fobie, want die angst is niet cognitief”. Zal misschien niet voor iedereen gelden, maar voor mij zit daar absoluut een kern van waarheid in. Cognitief kan ik alles prima beredeneren, ik weet vanuit mijn werk ook hoe cognitieve gedragstherapie werkt en kan dat prima toepassen, de angst is echter een lichamelijke reactie, en het lukt me niet om die met mijn gedachten niet te controleren, hoe graag ik dat ook wil. Ik denk dat om flinke angst te verhelpen therapie nodig is. Vaak werken ze dan naast cognitieve gedragstherapie met exposure in vivo. Bij dat laatste bouw je ook op, als het ware, het is dus heel logisch dat als je het vaker doet (in combinatie met andere aanpakken), de angst afneemt. Zo werkt het bij therapie in principe ook. Laatst las ik ook van Memrec, vond ik ook erg interessant, dat werkt deels net op een andere manier, alleen geen idee of het ook voor vliegangst werkt, maar lijkt me wel. En ik vond alleen iets over ervaringen op hun site zelf, dus geen idee of het echt zo effectief is als ze daar schrijven (het klinkt heel waarschijnlijk, maar ja…).
Oh ja, dat klinkt heel logisch. Het is ook zeker een lichamelijke reactie. Want in mn hoofd zal het allemaal wel…
Ik heb ook al jaren vliegangst. Ook toen ik zo’n 3x per jaar vloog naar een vriendin die niet in Nederland woonde. En ook ik kan het prima realistisch bekijken en weten dat de kans dat ik een auto ongeluk krijg groter is dan een vliegtuigongeluk etc. De angst zit hem bij mij in het opgesloten zitten, dat ik niet snel weg kán. Ik ben bekend met paniekaanvallen en mijn primaire reactie bij een paniekaanval is ‘ik moet nu weg’. En in bijna elke andere situatie kan dat ook. Je kunt weglopen uit een ruimte, je kunt je auto aan de kant zetten. Zelfs in de trein stop je na maximaal 30 minuten bij een station waar je uit de trein kunt. Alleen in het vliegtuig kan je niet binnen een kort tijdsbestek weg. Ik weet niet hoe of waarom, maar bij mijn laatste vliegreis vorige maand heb ik geen angst gehad tijdens het vliegen. En dat terwijl ik door corona al 1,5 jaar niet gevlogen had. Wat ik overigens sowieso doe om het vliegen zo aangenaam mogelijk te maken is een zitplek bij het raam boeken, veel films/ series downloaden en puzzelboekjes meenemen. Dan heb ik de hele reis iets te doen om me af te leiden.
Ja toch een kwestie van gewenning/exposure. Je zou toch een therapie/cursus kunnen zoeken. Maar het belangrijkste is ook om dan regelmatig te gaan. Als je dat niet doet weet ik niet of het veel zin heeft. Ik zou in elk geval valium een keer proberen Haalde bij mij echt de scherpe kantjes eraf en ik kwam sneller weer tot mijzelf.
Ik heb er ook last van, hoewel het de laatste keren dat ik heb gevlogen al wat beter ging. Dit komt met name doordat een kennis van mijn man piloot is voor de Klm. Ik heb weleens met hem gepraat over mijn angst voor vliegen en hij redeneerde dat hij altijd weer opgelucht is als hij op zijn werk aankomt met de auto over de A4 Ik relativeer het door aan hem te denken. Ook hielp het mij door te kijken naar de flightscanner app. Als je ziet hoeveel vliegtuigen er tegelijk in de lucht zijn op de wereld en hoe weinig er ‘mis’ gaat, besef je je wel dat de kans echt nihil is dat het precies jouw vlucht zou zijn. Bij mij rest dus de claustrofobie, het ‘er niet uit kunnen’. Dit vind ik het lastigste, ik probeer mijzelf dan ook bezig te houden met de kinderen, leuke series kijken of een goed boek lezen en goed op mijn ademhaling te letten. Focus houden op dat je graag op de plaats van bestemming wilt zijn en dus graag in dat vliegtuig wilt zitten. Ik heb ook een boekje gelezen over vliegangst en wat er precies in je lijf gebeurt, dat heeft mij ook wel geholpen. Het blijft stressvol, en nu ik bijna nooit meer met het vliegtuig ga, is er ook weinig gelegenheid tot ‘blootstelling’ aan die angsten en ermee te leren dealen. Het blijft lastig, succes!
Een collega van mij heeft zo'n vliegangst cursus bij de KLM gedaan. Was niet goedkoop, maar ze wilde dat ze het jaren eerder had gedaan! Zij is dus compleet van haar vliegangst af en vliegt nu voor de lol heel de wereld over.
Ja ik heb er wel eens naar gekeken. Stichting valk is dat Volgensmij. Dan vlieg je als afsluiting een rondje over Nederland met een Transavia toestel. Maar ik vraag me dus af of dat bij mij echt werkt. Ik heb namelijk ook altijd een beetje een beklemd gevoel in de trein. Ondanks dat ik jaren achter elkaar met de trein heb gereisd. En ik vind het ook doodeng om op van die 80km wegen langs een sloot te rijden. Het is dus misschien meer de angst om opgesloten te zitten.
Ik rijd ook liever om dan dicht langs water… Dat belemmerd me echter niet echt, behalve dat ik dus nooit een huis op een dergelijke plek zou kopen.
Ik heb ook enorme vliegangst.. Maar ik heb nog nooit gevlogen! Ik krijg al paniek aanvallen als ik op schiphol kom… maar ik heb niet de behoefte om veel van de wereld te zien dus tot nu toe heeft het me nog niet beperkt
En waar ligt dat dan aan bij jou? Ik sta echt heel graag langs de polderbaan vliegtuigen te kijken. Vind het echt prachtig om die dingen te zien vertrekken… de beweging is voorspelbaar, maar het is toch weer spannend waar hij precies los komt van de grond. Hier is het misschien ook wel deels gekomen door twee slechte eerste ervaringen. Eerste vlucht was in een hele zware storm en de tweede vlucht moesten we ineens een doorstart maken omdat met dacht dat het neuswiel niet was uitgeklapt.
Hier ook vliegangst maar dat komt door mijn emetofobie. Ben bang dat we erge turbulentie krijgen of luchtzakken en ik dan moet overgeven.. Heb wel al regelmatig gevlogen, ook met de kindjes en probeer goed op mijn ademhaling te letten. Geen tips dus maar wel herkenning, ook de buikpijn, zweethanden enz..
Kan je het gevoel naar boven halen als je jezelf in een vliegtuig ziet zitten? De angst en paniek? En is er een specifiek ‘plaatje’ waarbij je dit het meest voelt? EMDR kan namelijk ook erg goed werken voor geïsoleerde angsten. Maar je moet dan wel het gevoel kunnen oproepen (wat zo te lezen geen probleem is). Ik heb dat gedaan bij mijn vliegangst en het heeft me fantastisch geholpen. Één sessie en daarna heb ik geen enkele keer meer doodsangsten uitgestaan en kon ik zelf wat ontspannen. Is relatief goedkoop als je het vergelijkt met een cursus en absoluut het proberen waard. Ik vloog overigens heel vaak destijds maar dat maakte het er niet minder erg op moet ik zeggen. Zoek een psycholoog in de buurt die bekend is met EMDR, de mijne had dat nog niet eerder gedaan op vliegangst en ze was zelf ook helemaal enthousiast dat het zo goed hielp!
Daar heb ik inderdaad totaal geen problemen mee misschien is het dan toch wel een optie om dat eens te proberen.
ben altijd bang dat ze me dan in een vliegtuig stoppen Of dat er een vliegtuig neerstort op me… De gedachte in een vliegtuig te moeten lijkt me vreselijk.. kom er ook het liefst niet bij in de beurt