Vanmiddag moest ik even naar de Aldi, ik had geen zin in een buggy mee te slepen voor mijn dochter van 2. En daarbij, de Aldi heeft karretjes, dus waarom zou ik hem dan überhaupt meenemen? Ik wou ook nog wel ff langs de kringloopwinkel, maar ach, dat kon ook wel een keer zonder buggy, mevrouwtje moet toch een keer leren dat ze los loopt in de winkel. In de kringloopwinkel ging het perfect! afgezien van dat mevrouw dóór de boekenkast kroop ipv er om heen te lopen, hahaha, dat was wel heel erg grappig Ook liep ze met het winkelmandje op haar hoofd rond, wat ook wel hilarisch was Toen naar de Aldi. Kom ik er daar op het parkeerterrein achter dat er vlakbij een kruidvatfilliaal is geopend! Ik helemaal blij, hoef ik het centrum namelijk niet meer in voor de kv! Ik had nog wat nodig daar dus waagde het er op; met mijn (eigenwijze) peuter de kv in(ik hoef de moeders hier verder geen uitleg te geven over de kv he?!). HET GING PERFECT!!!(nou was deze kv ook nog redelijk netjes hoor, net die dag geopend). Mijn dochter luisterde perfect!! Ik ben zo trots he, al is dit misschien iets heel simpels Maar ik denk dat de meeste moeders wel begrijpen waarom ik zo trots ben op deze 1e keer "loslopen in volle winkels", want zeg nou zelf; boodschappen doen met een loslopende peuter is niet altijd een feest.... Op welke "overwinning" waren jullie zo trots? (zowel van jou als je peuter/kleuter).
Oh en wat dachten jullie van de eerste lange rit in de auto zonder luier? Of de eerste keer boodschappen zonder luier
Ik was erg trots dat John opa en oma kon zeggen, dit kon hij pas met 3 jaar, trots dat ik was (hij heeft een spraakachterstand, dus elk nieuw woord is weer een trots momentje) en verder het zonder zijwieltjes fietsen idd
Inderdaad de eerste keer weg zonder luier. Fietsen zonder zijwieltjes. Maar momenteel elke kleine stap vooruit op school en zwemles. Afgelopen maandag kreeg ze haar bandje 3.
De woordjes inderdaad; hier geen achterstand, maar een trage prater. Hij begrijpt alles en hij wéét de woorden; hij kiest er alleen voor om ze niet te gebruiken. Elk woordje is er weer één en daar ben ik dan ook echt trots op! Ook ben ik trots op zijn slapen-gaan. Het komt maar echt zelden voor dat hij tijd loopt te rekken. Na het uitgebreide avondritueel (van bijna 20 minuten, waarbij hij alle aandacht krijgt met voorlezen, pyjama, tandjes poetsen, nog een slokje water, nog wat kletsen, knuffel + kus etc.) gaat hij ook gewoon slapen. Hij gaat niet zitten keten; nee, hij vind het mooi geweest. Speentje, knuffel, omdraaien - en hij slaapt! En bij zijn middagslaapje is dat net zo. Verder ben ik stiekem trots op zijn koppigheid en eigenwijsheid. Ook al is dat soms frustrerend voor mij - ik vind het heel goed van hem dat hij, zo klein hij ook is, al precies weet wat hij wel en niet wil in het leven en dat zo goed kan uitleggen (zonder dus al teveel woorden te gebruiken; non verbaal spreekt hij boekwerken). Sowieso ben ik trots op hem, haha. Eigenlijk op elk dingetje, maar dit zijn de drie kernpunten die zo 1,2,3 te binnen schieten.
Onze oudste zoon had vandaag z'n eerste zwemles en hij heeft het zoooo goed gedaan! Hij deed met alle oefeningen mee en had er echt plezier in. Daar was ik wel trots op!
Vandaag het eerste openbaar optreden met de dansles gehad. Allemaal van die kleine hupkes waar mijn 3 jarig meisje het toch superleuk meedeed allemaal....
Ben heel erg vaak trots op hem, dus het is wel lastig.. Denk toch dat ik het allermeeste wel trots ben op dat hij zo lief en rustig was toen we de eerste keer uit eten gingen (toen hij een jaar of 1,5/2 was). We konden daar 3 uur rustig eten.. Zalig! Zeker als je op het ergste voorbereid ben voor het geval dat.. En overtrof alle verwachtingen van ons allemaal.
Dat winkelgedoe herken ik nooit van andere moeders hier gewoon altijd los va1.5 en nooit probleem meegehad kruidwat an bakker maakt niet uit ze kan we iets pakken en bekijken maar erna legt terug. Hilarisch vind ik rennende dochter met geschreuw: broccoliiiiiiiii of grote pompoen die ze meesleept of 4 pak luiers die ze per se wil dragen met geluiden dat het zooo zwaar is of pak ik iets in kv en zeg ga vinden waar het lag en legterug) Ik weet niet ik heb geen overwinningen wat ik 1-2-3 kan zo naar boven halen misschien als er iets "vers" is dan denk ik over maar nu herinner ik niet dat. Wel trots inderdaad bij eerste dingen of dat ze zelfstandig dingen deed/doet of iets zegt wat zo grappig/leuk is
dl's eerste zwemles. Ze was nog nooit in een zwembad geweest. ze vond het fantastisch en deed aan alles mee. Sprong ook zo van de mat af water in. Ging zo goed dat ze meteen door mag naar gevorderdengroep. (ik ben zelf geen zwemheld dus was erg verbaasd)
Hier ben ik trots op hoe lief ze is voor haar broertje van 3.5 maand. Ze knuffelt hem graag, ze 'speelt' met hem en hij mag al haar knuffels hebben.
Zoontje van 2 jaar en 3 maanden zei vanochtend in de bibliotheek: Die andere kindjes gaan ook nieuwe boekjes uitzoeken in de bibliotheek... Ik dacht: wow, dat was een lange zin, en moeilijke woorden..!!
Ik ben trots dat S mijn dochter is!! Maar ook zeker trots dat we 10 uur moesten rijden naar onze bestemming voor de zomervakantie en S helemaal niet gezeurd heeft en we reden overdag! Ook trots dat ze zo goed kan praten, echte volzinnen!