Ik zit met een rotgevoel.. Mijn zus is gister bevallen van haar 1e kindje. een hele zware bevalling geweest ze is gistermiddag om 6 uur bevallen van een dochtertje.. ze heet Noa, was ruim 3800 gram en 52 cm. alleen gaat het niet helemaal super met haar.. ze heeft een hele zware bevalling gehad die totaal 17 uur duurde met een knip en een vacuumpomp. en ze heeft 1 liter bloed verloren. maar de kleine heeft een gebroken sleutelbeen en veel last van dan ze met de vacuum is gehaald. ze heeft vandaag toen ik er was om half 4 maar 1 keer gedronken.. en ze bleef ook maar spugen.. had al een paar paracetamol gehad... maar ze kreunde ook onwijs van de pijn.. ik vind het zo zielig.. en ze heeft ook een soort vreemde stuiptrekking.. dan houd ze opeens haar adem in.. doet haar wangen bol en ademt een tijd niet meer.. en dan ineens gaat ze huilen.. die kleine ligt er zo zielig bij... ik had al lang bij de dokter gezeten, maar volgens de kraamhulp kan die er niks aan doen en heeft ze gewoon veel pijn aan haar hoofdje van de vacuum en haar schouder.... maar ik voel me er echt rot onder.
Ik zou tegen haar zeggen, dat ze de huisarts op z'n minst moet bellen, kindje kan wel een hersenschudding hebben. Vind ik eng als ze zo doen... Zou het tegen haar zeggen.
ja maar er heeft in het ziekenhuis een arts naar gekeken. ze moesten een nacht blijven.. maar ze mocht toch vanmorgen naar huis...
Ah, ik vind het echt zielig.... Dat kleine meisje heeft zo lang lekker in de buik gelegen en nu kreunt ze zachtjes van de pijn (dat komt op dit moment allemaal binnen bij me, vind het echt zo zielig!) Hoe voelt je zus zich eronder? Sterkte, wees maar lief voor ze (maar weet zeker dat je dat al bent) Amber
mijn zus.. ja die uit haar gevoelens niet echt.. ze is erg lief enzo.. en echt bezorgd.. maar ze praat er niet echt over met mij.. ik ben ook onwijs bezorgt en heb de nijging om de hele tijd te smsen of om te bellen.. ik voel me er zo rot onder... maar wil haar niet zo veel storen.. ze heeft het zelf ook moeilijk en ze heef took pijn van de bevalling. het is dan wel niet mijn eigen kindje, maar wel mijn zus en mijn nichtje... ik hoop zo dat het snel beter gaat..
Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt. Enerzijds denk ik dat je best op de deskundigheid van de betrokkenen moet vertrouwen. Het is het moeiljikste wat er is om je kindje (of in dit geval je nichtje) zo'n pijn te zien hebben zonder er iets aan te kunnen doen of het haar te kunnen uitleggen. Anderzijds denk ik dat artsen er zijn om je bij dit soort zaken te helpen. Je kan beter te veel dan te weing bellen. Ik zou de VK/Kraamhulpdienst (dat noodnummer) of de huisarts bellen als ik maar even het gevoel had dat het niet klopte. Maar je moet je natuurlijk ook wel laten overtuigen als zij het op een bepaalde manier zien. Voor jouw situatie denk ik dat het enige dat je kunt doen is er zijn voor je zus. En zo te horen ben je behoorlijk betrokken. Sterkte voor jullie!
wat zielig zeg! En vind het ook wel eng dat ze dan ff niet ademt enzo.. Misschien toch wel beter dat er een arts naar kijkt? Veel succes.. (nog gefeliciteerd met de geboorte ) Liefs kiss
mocht het kleintje dan al gelijk naar huis naar zo`n zware bevalling en een gebroken sleutelbeen ? .. zielig ... gefeliciteerd tante Bar en ook voor je zus
ja dat verbaasde mij ook al dat ze al naar huis mocht. aan het sleutelbeen doen ze niks.. dan schijnt met een dag of 5 genezen te zijn... ik vind het echt zo erg voor haar... mijn moeder zit er ook onwijs mee.. mijn moeder neemt straks even contact met mijn zus op en dan lat ze het mij weten.. ik hoop zo dat het snel beter gaat
selam ik vind het zo zielig, ik had al lang naar het ziekenhuis geweest, had niet zolang gezeurd en ruzie gemaakt tot dat ze naar mijn kind gaan kijken
ik ben net gebeld door mijn moeder.. het gaat helemaal verkeerd. ze zijn naar het ziekenhuis nu. De kleine heeft nog 8 van die soort aanvallen gehad dat ze niet ademt. de vk is geweest en gelijk naar het ziekenhuis gestuurd. ze ligt aan de beademing, hartmonitor, antibiotica. heeft ruggeprik gehad om te onderzoeken. ze eet nog altijd niet... en ze heeft iedere keer van die aanvallen... ik vind het zo erg ik duim echt dat het goed gaat.... maar straks blijft ze in zo'n aanval... ik moet er niet aan denken.. ik voel me zo rot nu...
Getverdekkie... Ik ben hard aan het duimen. Je gunt het je zus en je nichtje zo dat het een goede start is en dan krijgen ze hiermee te maken. Heel veel sterkte gewenst. Fijn dat ze nu in goede handen is.
Hoi Bar, allereerst gefeliciteerd met het tante worden. Over je nichtje, het is ook heel zielig die eerste dagen na zo een heftige bevalling. Maar het enige dat je er aan kan doen is de baby zo veel mogelijk gerust laten, alleen op de arm nemen om te voeden en te verschonen. En op tijd een paracetamolletje. Dan gaat het het snelste over. Een troost, de baby weer er straks niks meer van. Heel veel sterkte
Oh Bar wat vreselijk voor jullie Ik hoop echt dat je zus haar kindje weer gezond en wel mee naar huis mag nemen. Gadver zo verwacht je toch ook het net moeder zijn niet
Jeetje, wat naar zeg, en wat indrukwekkend voor jullie. Weet je al wat meer? Ben benieuwd wat je nichtje heeft.
Jeetje meid wat vervelend! Als je net bevallen bent wil je lekker genieten en dan wil je niet deze ellende.Heel veel sterkte, ik hoop dat alles goed gaat en je zus en nichtje weer snel thuis zijn! Liefs,Claudia
Jeetje, ik wilde net advies geven de ha te bellen en absoluut niet het noodnummer van de kraam! De kraam had toch al tegen je zus gezegd dat 't er allemaal bij hoort?! Mijn idee zegt altijd: volg je gevoel. Jouw gevoel, al is het niet je eigen kind, was blijkbaar toch wel goed. Liefde is... Getsie, nu voel ik me ook een beetje naar. Toen ik je eerste verhaal las had ik gelijk al zoiets van BELLEN MET DE HA/DOKTERSPOST! Een kind is zo ontzettend breekbaar. Mijn dochter lag na een week ook in het ziekenhuis met rare verschijnselen (ook raar ademhalen enzo). Echt niet leuk. En zij was mijn eerste, dus je bent zo groen als gras. Als iemand zegt dat 't normaal is... tja, dan geloof je dat (nou ja, geloven is een heel groot woord, ik nam het even aan). Meid, ik kan hier nog uren over doorgaan maar daar heb je helemaal niks aan. Ik hoop dat 't heel snel beter gaat met jouw nichtje en dat ze snel weten wat er echt aan de hand is met haar! En natuurlijk dat ze (als alles weer stabiel en ok is) weer snel naar huis mag! PS Gefeliciteerd met het tante-schap!