Ik heb het dan toch maar verteld aan mijn moeder, dat we graag een kindje willen. Ze reageerde beter dan ik dacht. Ze weet dat als ze het me verbied, ze mijn kleintje gewoon niet krijgt te zien. Klinkt hard, maar het is ook hard als ze zou verbieden. Ze reageerde gelukkig zonder verbieding Wel moest ik haar beloven om 3 maandjes te wachten (maart-april) Dit is omdat, als ik eerder probeer en het lukt, ik beval voor mijn 18de Dan valt mijn kleintje onder de kinderbescherming. En dat wil mijn moeder me absoluut niet aan doen. Mijn stiefzus beviel net voor haar 16de, omdat het kleintje te vroeg was. Het viel onder de kinderbescherming. En nu, nu ze 20 is, is ze er nog steeds niet vanaf. Dus over 3 maandjes ga ik proberen Als ik dan 1 of 2 weekjes te vroeg beval ben ik toch nog met mijn 18de bij de gemeente, waardoor ik de voogdij krijg. Mijn moeder zegt : Er is niks leukers dan je kindje vasthouden en denken, dit kleintje is van mij.
Idd, ik zou wachten tot ik 18 ben, dan heb je geen miserie! Mag ik je vragen waarom je er zo vroeg aan begint? en wat vind je vriend ervan? Veel succes en hou ons op de hoogte! Liefs Edelweisje
we willen het allebei heel graag en als ik nu 3 maanden wacht ben ik nog geen 18 maar tegen de tijd dat ik beval wel. Hij vind het ook niet te vroeg eigenlijk. We hebben zoiets van, we willen het allebei zoo graag enzo
Niet verkeerd bedoeld hoor, maar woon je nog thuis en ga je nog naar school? Mijn vriend en ik wilden ook al toen ik 16 was en hij 19 heel graag een kleintje, maar we wilden hem/haar ook een toekomst kunnen bieden. hebben daarom gewacht tot ik 20 en hij 23 was en we allebei een baan hadden en een eigen huisje.
Hij kan over een half jaartje in een huisje en dan ga ik mee en hij werkt in magazijn, meer dn 1000 permaand
Oke,dat verdiend mijn vriend ook,maar als je daar je huur/hypotheek en vaste lasten + boodschappen vanaf haald dan blijft er weinig over hoor. Geloof me ik gun je al het geluk van de wereld,maar denk er wel goed over na. Als het niet bevalt of het lukt toch om de een of andere reden niet kan je niet meer terug.
Ja weet ik maar heb ook een vader die al jaren voor me spaart en die helpt me ook en we gaan niet meteen in een gezinshuis, eerst even een flatje wel met genoeg kamers natuurlijk
van 1000 in de maand kun je moeilijk rondkomen hoor maar goed niet onmogelijk. denk aan vaste lasten, verzekering huur etc. alleen aan ziekenfonds ben je al ruim 200 euro kwijt (krijg ongeveer samen 75 terug van de belasting) en dan huur en gas,water,licht en boodschappen. nou ja wat ik zeg het is niet onmogelijk maar denk er goed over na en maak van te voren een berekening van wat je per maand over zou houden en of je daar een kind van kunt/wilt grootbrengen. ik iwlde ook al zeer jong aan kinderen beginnen maar heb toch gewacht tot ik alles beter voor elkaar had en met me 21 ben ik moeder geworden en het is echt fantastisch. meid als je er 100% achterstaat en je zeker weet dat je alles goed geregeld hebt huis, financien en alle andere dingen dan wil ik je succes wensen want het is echt het moeiste wat mijn in me leven is overkomen, moeder worden en zijn. moet wel zeggen het is erg zwaar, kost veel tijd en energie, heel je leven en dag valt niet meer te planne en het kost ook veel geld maar goed zoals ik al zeg dat ga je dan zelf ervaren maar weet wel je kunt niet meer terug he. nogmaals succes met je beslissing en laat weten wanneer het raak is
Ik ben er echt 100% zeker van we wouden het eigenlijk volgende week al proberen maar wacht dus 3 maanden. Ik heb veel voor mijn neefje gezorgt, omdat mijn stiefzus altijd op stap ging. Oke niet qua geld maar wel qua omgaan. Dus beetje ervaring heb ik wel al Ik laat het weten
Heel veel succes over drie maandjes dan. Ik vind het heel goed van je moeder dat ze in iedergeval zegt dat je nog moet wachten voor een paar maandjes. Van jou vind ik het heel goed dat je daar ook naar luisterd. Ik was 18 toen ik mijn dochter kreeg (3dagen later 19). Ik ga niet zeggen dat het makkelijk was want dat was het niet. Spijt heb ik nooit gehad dus als ik het over zou kunnen doen zou ik haar zo weer krijgen. Als je veel hulp van je ouders krijg en familie zal het je wel lukken denk ik. Ik heb gelukkig hele lieve ouders die me geholpen hebben. Niet met de opvoeding hoor maar soms een dagje meenemen om s'avonds weer terug te brengen zodat ik bij kon slapen. Tegenwoordig is geld niks meer waard hier in nederland. Alles is zo duur nu. Wij hebben rond de 1500 per maand. Nog komen wij net rond. Alle subsidies zijn we kwijt en de boodschappen worden ook steeds duurder. Ik heb een bijbaantje zodat we toch kunnen eten. Nu is het dorp waar we wonen ook heel duur in huizen dus dat is al een probleem. Ik zeg altijd zolang je veel liefde geeft en voelt voor elkaar dan kan je de hele wereld aan. Heel veel succes alvast gewenst. Fijne feestdagen groetjes Mimi
Dankjewel mimi Ik zou zeggen succes met het werken Het lukt wel. MIjn vader heeft al jaren voor me gespaard en ik weet dat hij me iets geeft als hij ziet dat ik het nodig had ik kreeg voor mijn 17de verjaardag al 100 euro dus datz egt ook al iets Hij heeft een goede baan dus kan dat geld als kiespijn missen Maar bedankt en fijne feestdagen !
En hoelang waren jullie bij elkaar? vanaf begin december toch? Mijn tip.. leer elkaar eens kennen voordat je aan kinderen begint, een zwangerschap en een kindje doen veel met jou en je relatie.
Ja dat snap ik best Maar we gingen al een maand op relatiemanier met elkaar om, dus tegen de tijd dat het gebeurt kennen we elkaar MINSTENS 5 maanden. Als het niet meteen lutk kennen we elkaar natuurlijk langer dan 5 maanden, voorda zover is
Al 5 maanden? Maar goed het is jou beslissing natuurlijk, maar ik ben 5 jaar met mijn man en het is niet makkelijk hoor Als je elkaar dan niet goed kent (het samenwonen en samen leven is wel heel wat anders dan verkering hebben)
Ik zal wel te hard overkomen,maar meisje weet je wel waar je aan begint? een kind kan je niet opzij zetten als het je even niet uit komt. vijf maanden een relatie vind ik veeeeel te vroeg,je kent het amper goed genoeg om zo'n stap te nemen. Weet wel dat hij ook nog jong is en over een tijd kan zeggen van ik ben er niet klaar voor dan zorg jij alleen voor je kind. Het is geen pretje om een alleenstaande ouder te zijn.En om op je ouders terug te vallen vind ik ook niet al te eerlijk. Jij wilt een kind,niet zij! Denk er nogmaals goed over zou ik zeggen.
Ik ben van mening dat je eerst een samen een goede relatie op moet bouwen op deze leeftijd, kijk over een jaar eens verder. Die baby komt dan ook wel, dat hoeft toch niet op stel en sprong?
ik ook! en je kan toch niet uitgaan van het geld van je vader? en 100 euro is niks hoor als je een leven hebt met man huis en kind! Dus denk er aub nog even over na! EN heb je al nagedacht over je eigen toekomst! is zeker zo belangrijk dat '' als '' je alleen komt te staan dat je der studie/ervaring hebt om je eigen boontjes te doppen! maar goed niemand houdt je tegen maar denk na! toch succes met alles! groetjes
Dat had ik ook niet begrepen dat je pas 5 maanden bij elkaar bent. Ik woonde net samen en in totaal kon ik hem 4 maanden. Ik wilde snel het huis uit vandaar de snele samenwoning. Onze relatie liep spaak toen mijn dochter 4 maanden oud was. Contact met mijn ex heb ik niet meer. Dat terwijl ik het in het begin wel heel moeilijk vond. Nu hoeft hij niet meer terug te komen als hij het zou willen 5 jaar is te lang om weg te blijven vind ik.