Een jaar geleden op deze tijd...... Waren we in het ziekenhuis en kregen we het schokkende nieuws dat mijn man teelbal kanker had.... We wisten niet wat ons overkwam, hoe we het onze dochter (toen 5,5) en onze families moesten vertellen.... Wat waren we bang en in paniek... We werden naar een kamer op de dagverpleging gebracht in afwachting van de operatie die de zelfde dag nog plaats zou vinden om eventuele uitzaaiingen te voorkomen. Ik ben bij mijn man op bed gekropen en we hebben elkaar uren vastgehouden, gehuild, gepraat, verteld hoe veel we van elkaar houden en hoe bang we waren en hoe veel hoop we hadden. Mijn ouders kwamen met onze dochter, ze vond het allemaal maar raar, iedereen om haar heen was verdrietig en in paniek, papa in een bed en verplicht logeren bij opa en oma wat dan opeens helemaal niet meer leuk is...... Rond 18:00 werd mijn man geopereerd en zat ik alleen (vond ik even heel fijn) in de hal van rijnstate onder een groot glazen dak.... Een enorme onweerflits en een knal! En mijn eerste gedachte was " zo, die kankercellen zijn er nu uit!". Dit was een teken van boven.... Twee weken wachten op uitslagen, een hel waren die twee weken, maar het bleek zo te zijn! Geen uitzaaiingen hij is schoon!!! Wat hebben we gehuild, gegild en geknuffeld. Nu een jaar lang elke drie maanden uitgebreide controle, maandag krijgen we weer de uitslagen, blijft spannend maar we houden hoop want tot nu toe is alles steeds goed geweest. Er volgen nog jaren van controles gelukkig. Wat was er gebeurde er bij jullie een jaar geleden op deze tijd? Mooie, droevige, heftige of geweldige dingen.....
Jemig, wat heftig, Huggybird! Maar geweldig dat het zo goed gaat! Wat kan het leven soms toch onvoorspelbaar, onvoorstelbaar en oneerlijk zijn... Een jaar geleden was mijn zoontje net geboren en voelde ik mezelf wegglijden in een postpartum depressie. Verschrikkelijk..... Gelukkig is alles inmiddels weer goed en voel ik me gelukkiger dan ooit. Het heeft me enorm gevormd en durf zelfs te zeggen dat zoiets moest gebeuren om heel veel te leren.
Wat een fijn nieuws!! Ik hoop dat jullie nog lang in goede gezondheid van elkaar mogen genieten. Succes met de volgende uitslagen! Wachten daarop is nooit leuk. Maar geniet van dit moment Vorig jaar rond deze tijd startte ik met mijn eerste IVF. Deze is helaas mislukt. Ik had maar een goed eitje die teruggeplaatst kon worden. Daarmee was gelijke de eerste IVF poging afgelopen. Bij het evaluatiegesprek zagen ze weinig kans voor mij omdat ik slecht te stimuleren ben. Toch ben ik in 2014 spontaan zwanger geraakt na meer dan 11 jaar proberen voor een eerste kindje. Deze is helaas na 11 weken geëindigd in een miskraam. Eind van 2014 goed nieuws. Ik heb een vast contract op mijn werk gekregen. Dus ga op een relaxte manier 2015 in.
Heftig hoor..... Een jaar geleden om dit tijdstip zat ik aan het bed van mijn stervende vader. 2 januari waren we opgeroepen dat het niet lang meer zou duren.....uiteindelijk is het een zware slopende week geweest waarin hij steeds verder bij ons wegging......
Vreselijk is dat, een goede vriend van ons in de 25 had ook teelbalkanker en daar is het gelukkig ook weer helemaal goed meegekomen. Ik hoop dat jullie een goed gelukkig en gezond jaar ingaan!
Wat moet dat heftig zijn geweest. Fijn dat hij nu 'schoon' is verklaard en hopelijk zal dat zo blijven. Succes en sterkte met alles, want spannend zijn dat soort dingen wel.
Wat een heftig nieuws en jaar hebben jullie achter de rug. Ontzettend fijn dat jullie nu goed nieuws hebben gehad en je man schoon is! Precies vandaag een jaar geleden kregen wij te horen dat de endometriose in mijn buik zoveel schade heeft aangericht dat er geen kansen meer zijn op een spontane zwangerschap. Inmiddels een operatie en onze laatste mislukte cryopoging verder. Na zoveel jaar hebben we besloten te stoppen met behandelen en staan we definitief met lege handen. Het was een heftig jaar, maar samen gaan we vol goede moed verder!
Heftig zeg... Vandaag een jaar geleden kan ik mij niks bijzonders bedenken. Echter vandaag 2,5 jaar geleden wel. Ongeveer een half uurtje terug te horen gekregen dat ons dochtertje was overleden in mijn buik. Rond dit uur kwam mijn man binnen en ik schudde mijn hoofd. Boodschap duidelijk. Het afgelopen jaar is voor ons vrij rustig verlopen, maar het afgelopen jaar heb ik ook haar fotoboek niet meer in durven kijken, na de komst van N. Bang voor het verdriet. Daar moet dit jaar maar eens verandering in komen.
Jee wat een heftig jaar hebben jullie achter de rug zeg. Een jaar geleden was ik ongetwijfeld aan het werk. Weinig bijzonder eigenlijk. 3 jaar geleden zat ik compleet ingestort thuis, bijna uitgerekend van de jongste. Veel te vroeg weeën, dus bedrust. En de laatste dagen en nachten waren ze zo zwaar. Aan 1 stuk door weeën die maar niet door wilden zetten. Compleet gesloopt dus. Elk jaar rond haar verjaardag knijp ik in mijn handen voor het feit dat het zo goed is afgelopen.
Lous, jullie hebben ook een heftig jaar achter de rug.... Fijn dat alles nu goed gaat. Katja, meid wat verdrietig jaar voor jullie..... Ik hoop dat voor jullie de wens voor.Een kindje toch nog uit mag komen... Pinkpanter, wat een gemis om je vader niet meer bij je te hebben.... Moet er niet aan denken... Regenboogworst, het is een ziekte die vooral bij jongere mannen veel voor komt, en veel jonge mannen weten dit niet helaas.... Dank je wel dochters. Jeetje liesje, bij jullie ook..... Wat staat.De.wereld op zijn kop dan hè? Wat geweldig dat jullie je eerste kindje verwachten! Van harte! Sifra, hier ook endometriose, wij hadden de wens voor een tweede.kindje en ik ben 7 januari een jaar geleden geopereerd. Tijdens de operatie tot de conclusie gekomen dat ik nooit spontaan zwanger zou kunnen worden en met hulp misschien 5% kans maar wel heel veel meer risico's. We hebben besloten dit niet aan te gaan. Dit viel allemaal gelijk met de ziekte van mijn man..... Begin alles nu pas een beetje te verwerken merk ik..... Onze dochter is een mega groot wonder en daar zijn we dan ook enorm dankbaar voor. Megacarls, wat enorm verdrietig zeg..... Moeilijk om zo'n verlies een plekje te geven en te.verwerken zeg..... Sterkte.
Heftig huggybird En wat fijn dat het nu goed gaat en hij i.d. schoon is.. Hier niets geks rond deze tijd een jaar geleden. Het jaar was wel roerig.. dochterlief voor het eerst naar school... mijn man zijn baan kwijt en ik een andere baan. Wat dat betreft zag ons leven er een jaar geleden volledig anders uit..
Jeej heftig meid maar wat goed dat je dit berichtje zo mag typen een jaar later! Hopelijk blijft je man schoon nu! Voor mij is 2jan de dag dat mijn zoon geboren is dus wij altijd druk met zijn verjaardag deze dagen.
Jeetje ts en anderen wat heftig! Hier een jaar geleden dat ik een positieve test had dolgelukkig in ons nieuwe huis getest wat toen net opgeleverd was. In september zou ik weer mama worden! Helaas werd dit een vroege miskraam. In Maart testte ik weer positief helaas werd dit in Mei een MA. In September testte ik opnieuw positief en nu ben ik bijna 20 weken zwanger en uitgerekend in Mei... Hoop dat dit een heel mooi jaar mag worden!
Een jaar geleden dat ik me voorbereidde op mijn LEO+HSG op zes januari, hopende dat dat alles op zou lossen. Maar ik kan me nog herinneren dat ik in gedachte meer bij Micchan en Shaddixxx was, na het afschuwelijke nieuws van de dag ervoor.
Wat fijn dat het goed gaag, hopelijk zijn ook deze uitslagen weer goed! 4 jaar geleden lag ik, ruim 25 weken zwanger, in het ziekenhuis met een loslatende placenta. Overmorgen wordt onze zoon alweer 4.
Het afgelopen jaar is voor ons heel rustig verlopen, maar 4 jaar geleden was vandaag een hele spannende dag voor ons. In verband met zwangerschapsvergiftiging en ivm hoge bloeddruk ruim een maand lang ziekenhuis in, ziekenhuis uit gingen ze eindelijk beginnen met inleiden. Na twee dagen werd onze zoon eindelijk geboren en een paar uur later lag hij met infuus, sonde, etc in een couveuse. Wat een onzekere en angstige paar eerste dagen hebben wij gehad. Ons mannetje was heel erg ziek, wilde niets drinken, had veel last van spiertrekkingen en de artsen hadden geen idee wat er aan de hand was. Gelukkig knapte hij na een paar dagen op en mocht hij een week na zijn geboorte met ons mee naar huis. Maandag wordt hij alweer 4 en hij is met zijn 115 cm met recht een 'grote jongen' te noemen
Wow wat een heftig verhaal zeg. En wat een zwaar jaar. Wat fijn dat het nu een jaar later met goed nieuws wordt afgesloten! Een jaar geleden voelde ik me deze week totaal niet lekker. Raar ook. 5 januari testte ik positief nu alweer bijna 4 maanden de trotse mama van S. Wat ging dit jaar snel! Voor ons een heel goed jaar. Gelukkig.
Een jaar geleden waren we een lang weekendje weg om onze trouwdag (5 jaar getrouwd) te vieren. Onze trouwdag is 4 januari, dus dat was mooi precies in het midden van het weekend.