Hallo dames , Hier mijn situatie. Sinds okt vorig jaar woon ik samen met mijn vriend. Eind nov/begin dec verwachten wij een kindje samen. Hij heeft een dochter van nu 10 jaar. Hij en zijn ex hebben co-ouderschap ze is hier dus om de 4 dagen. Haar moeder is gewoon een heel ander type. Minder warm , emotioneel , ik heb zelf een warme liefdevolle opvoeding gehad. Dit wil ik ook voor mijn kinderen. Aangezien zij dat nu ook is krijgt zij dit ook. Niet alleen lief en leuk maar ook gewoon streng en rechtvaardig als het nodig is. Er zijn regels in huis , meer dan bij haar mama. Nu echter stond ze laatst bij mij te huilen. Ze wou dat mij zo graag mama noemen. Ze had liever mij als mama gehad , "maar ja dat wil niet he.." Ik heb toen gezegd dat voor mama dat niet fijn is als ze mij ook mama noemt. Toch zou ik het wel privé met haar moeder willen bespreken. Maar mijn vriend zegt dat dit beter niet kan. Omdat hij bang is dat ze boos wordt. Hij zou het ook niet fijn vinden als ze de vriend van haar moeder , papa zou noemen. Dat begrijp ik wel , maar dat is helemaal niet aan de orde. Ik wil het wel graag bespreken omdat ze zegt dat ze zich soms al verspreekt. Dan zegt ze " ik ben met papa en mama weg geweest" enz. Wat zouden jullie doen in deze situatie ?
Ik zou dit met het kind bespreken en haar duidelijk proberen te maken, dat hoezeer ik me ook gevleid voel, ze toch maar één moeder heeft. Ben het met je vriend eens dat jou mama laten noemen not done is.
Jij bent haar moeder niet, dus mama noemen lijkt mij totaal niet aan de orde. Ik zou dit ook direct duidelijk maken. Je vindt haar hartstikke lief en je houdt van haar maar zij heeft maar 1 moeder. Let wel de ene week kan ze jouw mama willen noemen, en de andere week ben je niet lief Het blijven kinderen. Ik zou trouwens niet weten waarom je prive met haar moeder dit zou moeten bespreken? Voor een moeder is dit a) niet leuk om te horen en b) zoals ik als zei het blijven kinderen...
Wat wil je precies bespreken dan? Ik noemde mijn stiefmoeder vroeger ook wel eens mama, daar werd nooit een big deal van gemaakt. Laat staan dat ze ermee naar mijn moeder gegaan was (die dat natuurlijk echt niet leuk gevonden had... dat snap ik nu ik moeder ben maar al te goed) Ze heeft maar 1 moeder, en dat ben jij niet. Overigens heb ik alleen in mijn kindertijd/begin tienertijd mijn stiefmoeder mama genoemd en doe ik dat nu allang niet meer. Ze is als mijn tweede moeder en ik hou van haar maar ze is niet mijn moeder... Daar is er maar 1 van
Mama is wat mij betreft een ere titel en niet bestemd voor partners van een van de ouders. Leg je stiefdochter uit dat ze maar 1 moeder heeft en dat mama voor haar eigen moeder bedoelt is. Ook kun je vertellen dat de titel niet per se zegt hoe je je voelt en hoe je met elkaar omgaan. Misschien kun je samen met haar een ander koosnaampje verzinnen speciaal tussen haar en jou zodat je haar hierin wel serieus neemt, maar ook haar moeder niet tegen je in het harnas jaagt. persoonlijk zou ik het niet met haar moeder bespreken, ik denk dat je het daarmee ingewikkelder zou maken.
Het is wel vleiend natuurlijk dat ze jou zo belangrijk vindt dat ze jou mama wil noemen. Maar ik ben het ook eens met je vriend. Hij zou het niet leuk vinden als iemand anders papa genoemd wordt. Dan moeten jullie ook niet afspreken dat ze jou mama noemt. Ik zou wel heel goed uitleggen dat je het heel fijn vindt dat ze zich zo prettig voelt bij jou en dat je haar ook erg lief vindt en het fijn vindt om voor haar te zorgen. En zoals hierboven al wordt gezegd: dat de manier waarmee ze jou aanspreekt daar niks aan verandert. Je vertelde eerder dat ze zo blij en trots is dat ze grote zus wordt. Maar misschien is ze ook wat zenuwachtig. Ze realiseert zich denk ik wel dat de baby (als die wat groter is) wel mama tegen jou zegt. Misschien speelt dat ook een rol? Dat ze ergens bang is dat ze anders minder bij het gezin hoort ofzo? Dat zou ik trouwens niet echt zo met haar bespreken. Maar misschien wel in je achterhoofd houden dat zoiets misschien ook een rol speelt en dus echt benadrukken dat ze voor jou (en haar vader) erg belangrijk is.
Mijn dochter heeft haar stiefmoeder bijna de hele vakantie 'mama' genoemd.... Nu vind ik het een leuk mens en ben blij dat ze goed gaan samen en blij dat dochterlief gek op haar is, maar dat mama heeft me echt gekwetst en heb dat ook met ex besproken, die nb zelf in het ouderschapsplan wilde hebben dat nieuwe partners bij de voornaam werden genoemd... Vind dus dat je vriend gelijk heeft...
Owja en ik zou het ook een beetje raar vinden (of eigenlijk heel raar) als de vriendin van mijn ex hierover met mij in gesprek zou gaan, dan zou ik toch denken; je hebt hier niks over te vertellen dat beslissen ex en ik... Overigens reageerde mijn ex naar mijn zin hier ook niet echt goed op door te stellen dat ik dat maar met onze dochter moest bespreken. Heb hem er toen wel even op gewezen dat hij degene was die dit voorstelde in het ouderschapsplan en dat ik dit niet leuk vind. Ons contact is over het algemeen goed hoor, maar nu hoor ik soms dingen van dochterlief terug dat ik denk; nou als dat echt zo is ben ik not amused... Zo zegt ze dat ex juist zijn vriendin iedere keer aansprak met 'mama' en dat hij ook gezegd zou hebben dat ze na groep 8 zelf mag kiezen waar ze wil wonen... En het lastige is, ik ben niet op mijn mondje gevallen maar we kunnen nu goed door een deur en wil dat niet verpesten... (mocht hij echt aan het stoken zijn zijn de rapen alsnog gaar..) maar dochterlief heeft ook wel last van; de klok horen luiden en de klepel niet vinden waardoor ze zaken niet echt helemaal goed voorspiegelt en de context niet helder heeft... Kortom ik zou niet met haar in gesprek gaan, waarom zou je? Kijk dat een kind zich weleens verspreekt kan gebeuren, maar structureel? Nee denk dat je de moeder er erg mee kwetst, zou je mij in elk geval wel doen en dat is volgens mij helemaal je bedoeling niet. En dat haar moeder een ander persoon is dan jij zal beslist, maar dat maakt haar niet slechter en jou niet beter. Jij bent wie je bent en dat is goed en haar moeder is ook goed zoals ze is. (tenminste op basis van wat ik nu lees) Dus als er nu een goede verstandhouding is zou ik die hiervoor niet op het spel zetten...
Nope zinloos om te bespreken. Daarnaast zal moeder daar ook het fijne van willen weten van dochter en voor je het weet is dat meisje zo in de war. Een kind zal altijd loyaal zijn naar de ouders. Dat ze jou mama wilt noemen zou ik alleen daarom al niet doen. Ik ben jaren pleegmoeder geweest en echt hoe lief, leuk en mooi het ook is... Ze hebben 1 moeder. Toch heel schattig hoor van haar
Bedankt voor de adviezen. We laten het eerst rusten en zien wel wat de toekomst brengt. Ben het ook zeker met jullie eens dat ze maar 1 moeder heeft. Ik ben sinds mijn zwangerschap emotioneel niet zo rationeel en denk minder realistisch na . Daarom vind ik het ook fijn om jullie antwoorden te lezen. Mag van mij een slotje op .
Echt "mama" zou ik er niet van maken. Die heeft ze namelijk al. Maar kan je niet een koosnaampje zoeken (samen met haar) dat eigenlijk op 't zelfde neerkomt en dat jouw kleintje later ook kan gebruiken? Want het lijkt mij verwarrend voor een broer / zus dat je stiefdochter je bij je voornaam noemt en dat hij / zij wel mama zegt en mag zeggen. Als ze zich echt zo goed voelt bij jullie zou ik dan ook 1 naam voor de 2 kinderen hanteren.
Nou ze is bijna 11 als de baby wordt geboren. Denk dat ze wel de leeftijd hebt om te begrijpen dat de baby "echt" mijn kindje is en dus mama zegt. De baby zal later niet anders weten dan dat mijn (stief)dochter mij bij de voornaam noemt. De eer om echt mama genoemd te worden wil ik natuurlijk ook. Als de kleine later vraagt waarom zeggen we gewoon de waarheid. Zij heeft een mama. Tenslotte is ze ook om de 4 dagen bij ons ipv elke dag. Denk dat dat wel losloopt .
Mijn dochter is twee en noemt mij gewoon mama ook al noemen haar broers (mijn stiefzoons) me bij me voornaam. Ik zou ook echt niets anders willen, ik ben nu eenmaal haar mama en vind het een eretitel! Wel noemt ze me soms als haar broers er zijn ook bij mijn naam maar dat negeer ik (en haar negeer ik dan ook dus als.ze.wat wil noemt ze me heel snel weer mama want dan luister ik tenminste haha) Mijn stiefzoons zeggen soms per ongeluk mama en dan verbeteren ze zichzelf. We hebben ze vanaf het begin duidelijk gemaakt dat ze hun eigen mama hebben en dat alleen die mama genoemd word omdat zij de echte mama is. Voorheen vond de jongste het weleens moeilijk om aan vriendjes uit te leggen hoe het allemaal zat en als die.vriendjes dan over mij praatte als "je moeder" liet hij het erbij. Tegenwoordig zegt hij "dat is mn moeder niet maar mnstiefmoeder, maar wel een hele lieve stiefmoeder! (gelukkig maar, doe ik het toch goed hahaha)
ik zou het gewoon bij de voornaam houden. ook stiefmoeder gebruiken we hier niet want dat vind de moeder van vriend zijn kinderen ook niet leuk