Ja idd! Als hier smorgens iets niet zo loopt als hij graag zo willen kan dat erg lang doorwerken in de dag. Als ik dan tegen hem zeg dat het fijn zou zijn dat hij zijn goede heumer weer even gaat opzoeken moet wordt hij boos en moet ik niet zo chagerijnig zijn. Of te wel het ligt niet aan hem maar......juist aan MIJ
@Twinkle star ohh ja echt dat is hier ook zo alles ligt aan mij die dag, ik ben chagerijnig ik doe niks goed.. oh dat herken ik echt zoo goed..
Twinkel star, Ik herken heel veel in de dingen die jij schrijft. Ik vind het zelf zo lastig hoe hij op de kids reageert. Moet hier echt nog een weg in vinden. Ook die sexverslaving ken ik.door mijn eigen verleden heb ik er veel minder behoefte aan dan hij. Elke dag zijn er wel opmerkingen die over sex gaan. Kan bijna niks meer zeggen of hij betrekt het op sex. Soms om gek van te worden! Ook alcohol is een verslaving. Hij drinkt nu redelijk binnen de perken,maar jkm nog regelmatig verstopte lege flessen wijn tegen. Qua hulpverlening slechte ervaringen. Is bij een psychiater geweest om te kijken voor zijn medicatie. Kreeg te hoge dosis. Hij moest toen even stoppen. Dat beviel hem wel dus was hij ook klaar bij de psychiater. dit jaar gesprek gehad bij psyq. Maar toen werd er gezegd dat hij eerst wat aan zijn vele dromen moest doen dus einde psyq. Dus nu mogen we t weer fijn alleen doen
Wekker op telefoon zetten heeft hij ook gedaan. Maar tijdens het werk moet hij soms eerst wat afmaken en dan vergeet hij ze weer!
@gijsje: wij gaan naar Zutphen verhuizen. Wij hebben gezinstherapie gehad en juist daaruit kwam naar voren dat het handig was om te testen op ADHD. De gezinstherapie is toen weer stil komen te liggen en nooit meer opgepakt. Het is fout gegaan zeg maar, direct na mijn bevalling in 2009. Mijn man stortte min of meer in elkaar en werd geconfronteerd met het ontbreken van zijn eigen vader in zijn leven (gescheiden ouders en een l*lhannes van een vader). Doordat hij zelf vader werd, kwam dat op de een of andere manier keihard binnen. Even kort; mijn kraamtijd na een keizersnede was waardeloos. Hij lag op bed te huilen van ellende en deed zijn verhaal wel dertig keer tegen elke kraamhulp en alles en ik mocht het opvangen. Ik heb toen maatschappelijk werk van het ziekenhuis ingeschakeld en daardoor kwamen we bij het GGZ terecht. Lang verhaal en ergens toch niet opgeschoten. En ja, af en toe kan ik daar nog om janken. Ik had het me zo anders voorgesteld...
@Justme oh wat heftig meid! knuff!! @hier man man had vandaag weer typisch een voorbeeld van een chaotische man.. hij is vandaag jarig dus zij kom we gaan ff met zn allen boodschapjes halen.. prima. hij kon bij de winkel gewoon pinnen, we liepen langs een abn amro dus ik zeg moet je pinnen? nee bij de rabo oke.. lopen naar de rabopinautomaat, is dicht. lopen de ah in halen wat drinken kan ik bij pinnen? nee meneer kan niet.. dus ik zeg mop je kan ook daar bij de winkel pinnen oh ja.. lopen vervolgens weer langs de abn oh ff pinnen hoor :S nou werkelijk hoezo chaotisch hahahaha moest er stiekem wel om lachen.. Hij moest en zou pinnen ook al kon hij ook gewoon pinnen bij de winkel zelf hahaha
Dat was ik geloof ik Maar herkenbaar: manlief is dan heilig overtuigd dat ie iets tegen me gezegd heeft, terwijl ie dat toch echt niet gedaan heeft. Ja, de afgelopen weken mis ik af en toe wel even iets, maar we zitten even in een shit-periode (zie onderschrift). Maar normaal gesproken weet ik toch echt wel wat ie wel en niet gezegd heeft... Heeft ie het blijkbaar wel gedacht op zo'n moment, maar niet gezegd En omgekeerd: dan heb ik dingen tegen hem gezegd, vaak ook wel 2-3 keer al, maar nooit dat ie dat dan dus onthoudt.... En dan wel bij hoog en laag volhouden dat ik dat echt niet gezegd heb. Ik ga de discussie maar niet meer aan tegenwoordig en als iets echt belangrijk is, herhaal ik dat gewoon elke dag. Wordt ie soms schijtziek van, maarja... ik word bij tijd en wijle echt helemaal gek van al dat vergeten.
Mijn man kan daar idd ook niet tegen: het moet allemaal precies zo gaan zoals hij in zijn hoofd heeft, want anders is ie de kluts kwijt (en z'n humeur dus idd ook ). Gelukkig gaat alles hier doorgaans in een redelijk regelmatige structuur, wat er momenteel ook voor zorgt dat hij iig op zijn papa-dag het hele huis stofzuigt/dweilt en de badkamer sopt. Verder kookt hij op woensdag (ik op maandag en vrijdag en di-do eten we meestal restjes) en in het weekend. Ik moet er vooral niet bij gaan staan (want dan word ik gek van de troep die hij maakt!) en wel zorgen dat vooraf het aanrecht leeg is, want als het aanrecht vol staat, zal ie niet eerst bedenken dat hij dat even op moet ruimen om lekker te kunnen koken. Zeker met zijn ADHD-stijl van koken, levert dat dan ware ravages op, die ik allemaal weer op mag ruimen, want na het eten brengt hij dochterlief op bed, (als ik dat doe, moet ik bij haar blijven, erfenisje van de 2 jaar slaapdrama's hier, dankzij de wederom welgeprezen nederlandse gezondheidszorg die je gewoon aan laat modderen met een kind dat pijnklachten heeft). Ingewikkelde recepten die het eea aan planning vragen, krijgt hij overigens ook niet voor elkaar. Ja, de losse onderdelen wel, maar dan zijn de aardappels bijvoorbeeld om 17.00 al klaar, terwijl hij dan het vlees nog op moet zetten, bij wijze van... Maar goed, dankzij onze structuur gaat het dus nog redelijk. Enkel als er onverwachte dingen gebeuren, gaat het dus mis...
@Rozemarijke, dat vond ik wel fijn om te lezen dat dat ook door de adhd komt, want dan kun je dat toch makkelijker loslaten. Ik ging altijd aan mezelf twijfelen zo overtuigd was hij dan. Maar nu kan ik gewoon denken ach hij weet t niet meer door zn adhd Dat scheelt toch
Ja erg hè?! Zo kan ik iets heel belangrijks zeggen terwijl hij de volgende dag zegt, dat heb je niet verteld! Maar ook andersom hoor, compleet overtuigd dat hij verteld heeft dat hij een vergadering heeft en daardoor niet thuis eet terwijl ik op hem wacht met eten en naar de voetbal moet met de oudste en dus 3 kids mee moet nemen bijv. Wij hebben nu hiervoor een kalender, dan blijf ik toch een beetje op de hoogte hahaha. Heeft alleen ook een andere kant, zo kwam ik er bijv. Via de kalender achter dat hij voor zijn werk een weekend naar het buitenland gaat. Tsjaa.....had liever gehad dat we daar ook over gesproken hadden maargoed dat is nu eenmaal nu even niet zo.
Ja, daarom.... en wel herkenbaar, dat proces dat je denkt: als het maar duidelijk is, dan kan ik het accepteren. Tja, maar dan moet je dus nog wel het proces ook door dat je afscheid gaat nemen van de hoop dat het ooit nog anders kan, dat je zelf minder structuur aan hoeft te brengen enzo... Ik wil manlief dus wel op dat dieet van Lidy Pelsser hebben, omdat medicatie hier geen succes was. Toch kijken of het helpt, want stel dat hij reageert op chocolade en citrusvruchten, om maar eens iets te noemen, en hij laat dat staan, (zou voor de chocola wel een offer zijn voor 'm.... ), en hij is daarmee van zijn klachten af..... Nou, echt, dan spring ik een gat in de lucht!
Rozemarijke dat is het idd. Voorheen had ik altijd zoiets van ooit wordt het vast beter. Nu de diagnose gesteld is denk ik fijn, we weten wat het is maar tegelijk k*t dat zal dus nooi meer veranderen. Het lijkt er ook wel op dat nu ik het weet ik er nog meer op let, ook niet handig..... Op dit moment is het hectisch maar voor zijn andere baan ging het een stuk beter. Het heeft bij hem dus ook echt te maken met de opgeving en drukte op het werk of thuis. Hier moeten we dus een beetje een weg in vinden. 1 voordeel, het kan er alleen maar beter op worden hahaha.
Iedereen druk met de mannen?? Hier zijn we op dit moment weer even in rustiger vaarwater. Hij gaf gisteren zelf aan dat het al een paar dagen beter loopt op zijn werk waarop ik antwoordde dat ik dat al lang wist. Zijn reaktie....hè??? hoe weet jij dat dan?? Nou Tsja, sfeer thuis is stukken beter en lekker ontspannen, nouja.....vergeleken met de weken ervoor. Mega fijn natuurlijk!! Ik heb voor het eerst in weken weer zin in het weekend hahaha. Hoe gaat het bij jullie?
Nou mijn man is alweer gestopt met de dex, want dat doet ook nauwelijks iets bij hem. Dus we gaan zonder meds door. MOgelijk met een coach verder, maar dat zal zijn arts verder maandag wel bepraten met hem. Gister was ie weer helemaal hyper. Zijn moeder was op bezoek en die heeft dat effect op hem. Ze is zelf ook aardig hyper, en ze kletsen zo mooi langs mekaar heen. Erg leuk als buitenstaander haha. Maar goed hebben op aanraden vd arts een planbord gekocht en daarop 2 weken agenda gezet, zodat hij steeds zelf kan kijken in önze" agenda wat de planning is. Eens kijken of dat ook helpt.
Hier deed de dexamfetamine ook weinig en wel veel bijwerkingen, (vooral misselijk geloof ik). Maar wij gaan dus -als manlief het eindelijk eens gaat regelen, er achter aan gaat...- voor dat dieet: kijken of hij op bepaalde voedingsmiddelen reageert en of zijn klachten verdwijnen als hij die uit zijn voeding laat. Hier wel druk geweest de afgelopen dagen, maar vooral met andere dingen, niet met manlief Ben dinsdag even mee wezen vergaderen op m'n werk weer (zit deze week nog in de ziektewet vanwege de miskraam) en begin volgende week dan eerst even een weekje met administratieve dingen als verslaglegging bijwerken, voor ik de week daarop dan voor het eerst weer met clienten aan de slag ga. Daar was ik woensdag knalkapot van, dus weinig uit handen gekregen, en gisteren heb ik staan schilderen (op doek, m'n emoties over het afgelopen jaar maar eens eruit gooien), en heb ik een recept van masterchef australie uitgeprobeerd. En vandaag vervolgens druk met boodschappen, bibliotheek en eten koken voor vanavond. M'n man gaat morgen op voorbereidingsdag voor een mannenweekend in oktober, dus dan zit ik hier met 3 kids en had ik geen behoefte in extra drukte van boodschappen moeten doen dan.... Normaal doet mijn man dat op zaterdagochtend, maar hij moet morgen om half 7 weg.... Hier trouwens ook merkbaar als manlief stressvolle dagen op z'n werk heeft.... dan is ie 's avonds niet te genieten, chaos alom, laat alles uit z'n handen vallen dan, enz enz. Niet zo leuk
@ lexie heeft het niet meer tijd nodig voor je zeker weet of het help? Hier werd gezegd dat het best zou kunnen dat hij niet meteen de eerste dag/dagen niet veel zou merken. Hij werd dag twee een beetje rustiger en pas na een week trok het door in zijn gedrag en handelen. Is hij in overleg met de arts gestopt of zelf? @ rozemarijke, lees nu je onderschrift. Jeetje heftig!! Hoe gast het met je? Las dat je ook 3 kids hebt. Ik wilde er ook graag een 4e bij maar manlief niet. Achteraf ben ik blij want zou me nu geen raad weten met 3 kids, een man en dan een baby in deze situatie. Als het hier rustiger was geweest overigens wel, zo geweldig een groot gezin!! Sterkte komende week!! Nou vanavond lekker op de bank tv kijken! Na lief zit inmiddels al 2 uur stil, niet te geloven wat een verschil met 4 dagen geleden. Merk alleen aan mezelf dat ik er een beetje onrustig van word. De afgelopen weken waren nou niet bepaald en ben zo bang dat het weer omslaat. Maargoed, voor nu even van genieten! Fijn weekend!!!
@Twinklestar; hier zei de arts dat hij meteen verschil moest merken en merkte hij dat niet, dan zou het niet voor hem werken. Dus vandaar dat hij zo snel denkt te weten dat het niets voor em doet. @Rozemarijke, allereerst sterkte. Verder ben ik wel benieuwd welk dieet je bedoelt, heb je en linkje of meer info?
Thanks meiden We hebben nu samen 1 dochter, de andere 2 kids zijn hier om het weekend en zijn van manlief en zijn ex. Die zijn ook al wat groter: bijna 11 en bijna 9, (Thirza bijna 3). Dus ja, ik wil heeeel erg graag nog een broertje of zusje voor Thirza erbij, omdat ze dan tenminste ook fulltime een broertje of zusje heeft. Maar goed, we gaan nu eerst wat onderzoekjes in, om te kijken of er een oorzaak voor beide miskramen aan te wijzen is en vooral: of er behandeling nodig is om een volgende zwangerschap wel uit te dragen. Al met al moet ik zeggen dat het met manlief zijn ADHD niet helemaal verkeerd is dat we straks een leeftijdsverschil van minimaal 3,5 jaar (3 3/4 eigenlijk wel) gaan hebben. Dan gaat/zit Thirza naar school tegen de tijd dat een eventueel zwangerschapsverlof van mij afloopt en manlief op zijn papadag er echt alleen voor komt te staan met 2 kids. Maar goed, voor Thirza en gewoon voor mijn eigen moedergevoelens, had ik er nu echt wel eentje bij willen hebben, (als de eerste miskraam niet was geweest, zouden we half juli een kleintje erbij gehad hebben ). @Lexie: Lidy Pelsser heeft aan een van de amsterdamse universiteiten onderzoek gedaan en dat dieet ontwikkeld. Er is ook al weer allemaal commentaar op inmiddels, maar ik heb zoiets van: als je het niet probeert, weet je niet of het wel of niet werkt en tegenstanders roepen dus vooral op basis van dat ze een soort van gekrenkt lijken dat hun aandoening afgedaan zou worden als een reactie op voedsel, in plaats van dat ze echt een aandoening hebben. Tja... hier een kleine dame met koemelkallergie: dat is toch ook echt een aandoening die je zeer serieus moet nemen. Maar ook dat los je niet op met pilletjes. Dus als manlief er in zijn hoofd hopelijk snel een keer klaar voor is, om die horde te gaan nemen, gaat hij dat dieet hopelijk eens even proberen... Hier de link: EenVandaag :: Relatie voeding en ADHD bewezen
@ lexie dan begrijp ik het. Dacht al....na 2 dagen.... Pfff lastig hoor. Hier sloegen de eerste medicijnen meteen aan maar ben nog niet helemaal tevreden. @ rozemarijke, kan me voorstellen hoor een brusje voor jullie meisje!! Ik heb altijd een groot gezin gewild maar het zal hier bij 3 kids blijven. Onze jongste was vrij pittig. Grenzen op blijven zoeken enzo. Inmiddels is ze bijna 3 en gaat het beter maar manlief heeft hetverg lang niet overzien. Nu de andere twee wat zelfstandiger zijn gaat het een stuk beter dus het is goed zo. Vanmorgen vroeg naar de voetbal voor zoonlief dat betekend ff flink aanpoten in de ochtend en dan schiet bij meneer de stress erin. Echt vreselijk was kortaf, snauwerig en niet voor rede vatbaar. Normaal gesproken met je moeite doen de kids mee te krijgen als je naar huis wil. Maar nu ben ik een halfuur bezig geweest om manlief mee te krijgen. Dan zag hij de, dan weer die dan moesten de doelen ineens weer opgeruimd worden, vond hij en toen was ik hem kwijt en stond hij met de jongens in de voetbalkooi. Dus daar stond ik met de meiden en mijn goede gedrag hahaha. Nou ik ga hier een voor het eten zorgen hij beloofd het nu al een hal uur maar blijft druk met zijn mobiel......