@Lexie: niet prive. Ik coach binnen mijn werk wel o.a. jongeren met ADHD. Wat een goed boek is is Opgeruimd leven met ADHD. @twinkle star: herkenbaar. Hier is het altijd een ramp om nog een beetje op tijd de kerk uit te komen. Dan een praatje met die, dan nog even dit, dan nog even dat en dan nog een praatje met die... Hij kan dan niet zeggen: joh, mail even, zullen we even bellen... Sta ik dus altijd te wachten tot ie eindelijk eens klaar is. Dat zou toch andersom moeten zijn, toch? Mannen horen toch altijd op hun vrouw te staan wachten?
Ik zit nu op manlief te wachten is een weekend weg geweest. Jeetje.....wat hebben wij een relaxed weekend gehad heeeeerlijk! Op vrijdag heeft ie wel even gebeld maar hij was hyper. Had ook zijn medicatie niet mee genomen, wilde een weekend zonder doen (overigens zonder overleg). Was het er ook niet mee eens! Een paar weken terug had hij zijn pillen vergeten op te halen en dat was al een drama, ook de dagen erna. Ik hou mijn hart dus ook vast voor wat komen gaat.
@twinkle star: ik hoor altijd van iedereen met ADHD dat ze zich met medicatie zo gedempt voelen, terwijl ze zonder medicatie het gevoel hebben dat ze zichzelf zijn... Maarja, zou ook fijn zijn als ze soms wat beter snappen wat het voor hun omgeving doet, zo zonder medicatie...
Nou hij is thuis en niet veel erger dan anders wel ma en di avond had hij een aanvaring met de kids. Dat was voor mij juist de reden waarom ik heb aangedrongen op onderzoek en na het krijgen van zijn medicatie was dit een stuk beter, dus in dat opzicht hebben we wel last van zijn aktie haha Mijn man kwam ook thuis en 1 van de eerste dingen die hij zei was, je hebt heel veel complimenten gekregen dit weekend. Toen ik vroeg waarom zei hij lacherig..... Ze vonden het bijzonder dat je het al zo lang uit houdt met zo'n drukke man. Nou dat had hij wel even voor zich mogen houden. Rozemarijke, idd dat hoor je ook maar mijn man heeft daar eigenlijk niet zo'n last van. Zegt wel dat hij zich soms wat zenuwachtiger voelt met medicatie maar verder praat hij juist nu meer over gevoelens, iets wat hij ervoor nooit deed. Zijn reden van het niet willen slikken was omdat hij vindt dat hij het voor mij doet en hij ging alleen weg. Naar mijn idee een compleet verkeerde insteek. Ik denk ook dat het te maken had met op de tijd te moeten letten. Hij slikt 2x op de dag. Maargoed....hij en de drukte is weer terug in huis.
Hmm, zou fijn zijn dan als hij zelf gaat voelen en ervaren wat ie eraan heeft om de medicatie wel te slikken! Mijn man had 1 middel dat wel aansloeg qua klachten, maar vervolgens zoveel bijwerkingen gaf, dat dat het weer niet helemaal waard was, (enorm misselijk vooral, echt de hele tijd, en ik weet uit m'n zwangerschappen en vanwege de klachten sinds mijn eerste miskraam hoe vervelend het is om voortdurend misselijk te zijn). Hier gaat het wel redelijk zolang we vaste patronen hanteren. Zodra we afwijken, gaat het mis. Mijn man poetst elke woensdag: beneden en boven stofzuigen en dweilen en de badkamer schoonmaken, (wel echt op een mannenmanier: wastafel, toilet en badkuip. Tegels doet hij nooit. Stofzuigen in hoekjes is ook niet zijn sterkste kant, dus als het te bont wordt, roep ik woensdagsochtend voor ik naar mijn werk ga even dat hij die dag de hoekjes ook even moet doen, en dan is het doorgaans wel goed schoon. Ik heb mijn standaard wat betreft huishouden behoorlijk bijgeschroefd gewoon, zeker met de afgelopen 4 zware jaren, (7 maanden misselijk tijdens de zwangerschap, vervolgens bekkeinstabiliteit, Thirza een huilbaby die pas door ging slapen met 23 maanden dus ik daardoor een tijd in de ziektewet wegens oververmoeidheid, en dan dus het afgelopen jaar 2 keer zwanger en een miskraam). Ik kan niet anders dan prioriteiten stellen en die liggen voor mij echt niet bij een meganetjes huis. Schoon is het doorgaans wel bij ons, opgeruimd alleen als we daarvoor de tijd en energie hebben Dat gaat dus allemaal goed, zolang dat vaste ritme erin zit. Er hoeft op woensdag maar iets anders te zijn dat aandacht nodig heeft, of het huis is dan eind van de dag als ik thuiskom nog een bende... Heb geleerd om dat maar vooral naast me neer te leggen, want het is geen onwil, (manlief is echt zeer geemancipeerd, vindt een gelijke verdeling in huishouden helemaal normaal), dus tja... Een echt opgeruimd en schoon huis komt wel weer eens als we met pensioen zijn ofzo
Rozemarijke ik vind het knap dat je dat kan! Mijn ouders hadden vroeger de prioriteit niet bij het huishouden liggen het was er altijd vreselijk rommelig. Vriendinnetjes nam ik liever niet mee naar huis. Dat is de reden waarom ik er juist heel veel waarde aan hecht. Iets wat bijna onmogelijk samen gaat met een partner met ADHD, kinderen en werken. Mijn man zeg veel te doen maar eigenlijk is dat vooral in zijn hoofd zo. We hebben de was gebombardeerd tot zijn taak zodat hij 1 ding moet in zijn hoofd anders overziet hij het niet. Resultaat, ik ren en vlieg me rot met de kids (met alle liefde) ga werken kom thuis, ruim op, maak schoon en dan.....komt manlief thuis, schopt zijn schoenen uit, gooit zijn tas neer, doet zijn ding maar ziet niet in dat hij zijn spullen nog even moet opruimen want een van de kids wil aandacht. Beetje jammer dat we daar maandag een flinke discussie over kregen, ook een gevolg van een weekend geen medicatie. Hij was een weekend weg geweest met een hoop mannen en kwam tug met het idee dat hij zo veel in huis deed...??? Anderen doen dat echt niet. Waarop ik een beetje geïrriteerd raakte. In zijn hoofd issie met alles bezig zijn handen liggen alleen een beetje stil. Overigens erg herkenbaar van de tegels en de hoekjes. Als ik hem vraag even te stofzuigen doet hij dat overal om heen en moet ik hè altijd over doen, dan die ik get liever zelf scheelt een boel energie. Nog een voorbeeld, om mij te ontlasten had hij vanmiddag een keer vrij genomen. Dochter moest Nasr dansles dus hij gaat mee. Komt hij net voor ze weg moet aan. Dus ik had ze al uit school gehaald, eten gegeven en de strss of ie wel op tijd zou komen. Toen ging hij weg maar de andere 2 lust hij hier. Dus hoezo ontlasten?? Maar dat gaat er dan niet in en zegt dan, ja je hoeft nu toch niet naar dansles??
Haha, ik zou hem thuis hebben gelaten en zelf naar dansles zijn gegaan met een goed boek in mijn tas ofzo.... 't is hier thuis trouwens geen bende ofzo hoor, alleen een stuk minder opgeruimd dan ik wel zou willen.... (ben nogal netjes van mezelf).
Ja dat bedacht ik me toen ook. Maar hoopte zo dat hij ze bijv. Uit school zou halen, eten zou geven en dan alle 3 de kids mee zou emen en dan zou zien dat het echt niet mee valt elke week haha. Nouja Goed, ik moet het ook wat losser laten hoor!! Ik wil gewoon Te graag dat het "perfect" geregeld is allemaal.
Haha wat grappig om te lezen dat meer adhders denken dat ze veel doen n het huishouden terwijl dat feitelijk nie waar is. Dat probleem heb ik nou ook thuis, ik krijg t em maar niet aan het verstand. Maar hij is dus echt druk in zn hoofd ipv feitelijk te helpen. Dat vind ik echt komisch om dat hier terug te lezen. Dus dat is ook iets dat te wijten is aan zn adhd