Nou het discusseren daarover is wel minder geworden sinds ik weet waar het door komt. Ik heb van de adhdcoach geleerd dat ik hem even moet aanraken bv aan zn bovenarm om zijn aandacht te krijgen als ik iets wil vertellen wat hij goed moet opslaan. En als ik dat doe gaat het wel goed. Maar ngo regelmatig hoor dat er ook dingen zijn waarvan hij overtuigd is dat hij ze verteld heeft, maar niet heeft gedaan. Nu weten we waar het van komt en trekt hij ook vaker het boetekleed aan wat dat betreft. Vroeger dacht ik altijd at het aan mij lag, nu weten we van zijn adhd en daar kan hij ook niet onderuit. Wat dat betreft wel verlichting. Maar het blijft af en toe lastig om mee om te gaan. Vandaag was hij bekaf. We hebben als vrijwilliger meegeholpen bij een kinderspeelweek afgelopen week. Doen we elk jaar. Hij als DJ en ik in het naaiatelier. Daar kan hij zn ei goed in kwijt, maar daarna is hij altijd bekaf. Maar goed dat weet ik van te voren. Nu moest hij ook nog werken, dus ik had emal gevraagd, weet je dat wel zeker, want je bent dan moe. Nee dat red ik wel was het antwoord. Net ging hij dus naar zn werk en zei ben toch wel moe hoor. Ja duh. Maar goed hij ging wel hoor, daar niet van.
Valt me wel op dat bij de meesten van jullie de man toch wel boos wordt en niet zo gauw het boetekleed aantrekt op momenten dat hij dat wel zou moeten doen. Hij weet toch zelf ook wel dat ie adhd heeft en wat daar oa door veroorzaakt wordt? Jammer vind ik dat om te lezen Wat dat betreft ben ik wel blij dat die van mij dat wel doet. Komt ws ook wel door de gesprekken met de coach waardoor hij ook goed leert onderscheiden wat door de adhd komt en wat bij zn karakter hoort. Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik vorige zomer aan de noodbel heb getrokken want ik was klaar om bij m weg te gaan. Na heel veel praten zijn we bij een haptonoom terecht gekomen en heeft hij eindelijk toegestemd zich te laten testen en is dus gediagnoseert. Daarna is er veel voor ons verandert. In positieve zin. Al leren we nog steeds. Want als je 15 jaar op een bepaalde manier op elkaar leert reageren, is dat niet in 1 jaar te veranderen. Dus wij zijn nog onze weg aan het zoeken zeg maar.
@Mamaroos ohh wat een bekend iets hahaha. hier is het altijd mijn schuld als hij wat vergeet of niet goed heeft doorgegeven. Daarom staan er nu notitieblokjes naast de telefoon met een pen erbij. en neem ik het meeste de telefoon op. Vandaag ligt hij hier ziek op bed dus het is wat rustiger hha maar ja dit is nou ook niet echt leuk zo maarj a
Klopt idd die van mij zal bijna nooit toegeven dat hij iets verkeerd doet. Ik zeg hem zo vaak, het geeft niet dat er iets mis gaat maar zijn reaktie daarna naar mij maakt er erg. Wij zijn bijna 14 jaar samen en had gehoopt dat er na de diagnose van vorig jaar wat zou veranderen maar dat is niet zo. Hij gebruikt het nu voornamelijk en zegt, ja ik kan er niks aan doen hè?! Waarop ik dan weer boos word en zeg, ok dus nu je weet dat je ADHD hebt veranderd er bij jou een hoop, voor hem in positieve zin. Hij kan van alles doen en vergeten en het afschuiven. Ik moet daar dus mee om leren gaan.... Mooi niet! Ik wil er best rekening mee houden maar als het zover is dat ik me aan moet passen aan zijn "gebrek" is het voor mij echt over. Ik zal me moeten aanpassen maar hij zal dat ook moeten. Zolang hij het niet inziet kan ik vrij weinig....
Ohja lexie, als ik hem aantik Om iets belangrijks te zeggen zegt ie, hallo ik ben geen klein kind! Ik denk dat het voor hem voornamelijk is omdat hij het stukje ADHD nog niet kan accepteren en hij misschien niet bewust boos is op mij omdat ik hem naar de dokter heb gestuurd.
idd klinkt als het onvermogen te accepteren dat ie adhd heeft. Heeft mijn man ook wel veel moeite mee gehad hoor, maar er vielen voor hem ook stukjes van d epuzzel op zn plaats
Lexie: mijn man is erg koppig, snel boos en zelfs af en toe agressief. Mijn man ziet vaak niet in dat het zijn toedoen is, heeft vaak wel spijt om wat hij doet, maar achteraf en dan is het kwaad al geschiet! Ik vind het bijzonder om te lezen dat jou man er sinds hij weet wat het is er zo goed mee om kan gaan en zijn fouten inziet. Ook denk ik dat die coach daar heel veel mee geholpen heeft. Ik vind het ook erg prettig zoveel herkenning te lezen, gelukkig ben ik niet alleen, want zo heb ik me wel heel vaak gevoeld. Twinkle star: straks zijn het 2 dubbelgangers ofzo haha... wel grappig dat ze zo veel op elkaar lijken!
Pff heb hier nu een man die zich laat mee slepen door anderen. En ik word zo moe daarvan,want ik heb er daarna last van. Vandaag aan t klussen geweest, t laatste moest vandaag af zodat ik morgen sxhoon kan maken. Maar dan komt de buurman weer met een biertje en gaat hij daarin mee. Vanavond gingen we in de straat bbqen. Daar werd door de mannen echt heel veel gezopen. Hij heeft geen rem en gaat maar door. Nu is hij zo lam dat hij amper wat kan. Erg gezellig! T klussen is dus niet af. Zoontje moest net naar bed,maar er moest nog een deur ingezet worden naar boven toe. Dat ging met een hoop gescheld. Hij had geen evenwicht meer Vanavond mag hij mooi apart slapen. Normaal is het al onrustig,maar met zoveel alcohol op is t echt een ramp! Benieuwd hoe de dag morgen verloopt.
oei schorpioentje... wat naar, zeker als er alcohol in het spel komt. Wil hij het ook zo graag iedereen het naar het zin maken en aardig gevonden worden door iedereen? Sterkte vanavond en morgen
Ja hij wil graag aardig gevonden worden en leuk doen. Hij loopt ook makkelijk met iedereen weg. Maakt overal wel een praatje of een opmerking. Niemand die echt ziet hoe het is om echt met hem te leven. De meesten vinden hem alleen maar leuk,grappig en sociaal. En dat is hij ook wel,maar hij slaat vaak door. En hoe hij dan na een avond zuipen is,dat zien anderen niet
Mama Roos, ook ik heb me heel lang alleen gevoeld. Eerst dacht ik dat het allemaal aan mij lag, zo deed hij het voorkomen. Maar watbik zelf ook probeerde het veranderde niet. Ik twijfelde dus enorm aan mijzelf totdat ik en collega in vertrouwen na die zei, dat lijkt enorm op ADHD. Ik dacht altijd dat dat alleen inhield dat je dan druk bent, dat was hij ook maar had niet beseft dat echt alle moeilijke dingen daar mee te maken hadden. Ik was zo blij dat ik wist wat net was maar tegelijk zo verdrietig, het besef dat het zo is en ws niet beter zal worden. Als mijn man bier drinkt (datbik absoluut niet vaak) maar dan zit er ook geen rem op. Zijn medicatie werkt dan snel uit en zijn ADHD gedrag versterkt, vreselijk. Voordat hij medicatie slikte was hij "verslaafd" aan sex. Hij praatte over niks anders zou het liefst 2x op een dag willen en sprak me continue sexueel aan. Lekker kontje, aan mij. Borsten zitten als ik langs liep enz. Echt vreselijk! Inmiddels is dat gelukkig weer rustig. Maar dan voel je je zo alleen. Niemand weet of ziet wat er thuis gebeurd. Iedereen vindt hem gezellig en leuk maar hoe is dat als hij na den verjaardag met bier mee naar huis gaat met zijn streken?! Nou Schorpioentje sterkte meid!!
Oh die sexueel getinte opmerkingen,zo herkenbaar! Even snel in mn borsten knijpen of op mn billen slaan. Vreselijk! Alles wat ik zeg heeft op de een of andere manier wel met sex te maken. Heb hem goed duidelijk gemaakt dat hij daar mee moet stoppen. Weet dat hij best tekort komt maar dat hoeft hij niet te dien. Nu gebeurd t af en toe nog,maar das nog te overzien. Hij is nu echt ontzettend bezopen. Waren even thuis,maar hij is weer terug gegaan.
Gezellig om vervolgens mega laat thuis te komen.....meid, zoek lekker je bed op. Nu een gesprek aangaan heeft geen zin. Morgenochtend als hij weer nuchter is, is het een beter idee.
Schorpioentje Accepteert hjij het niet als je hem er op aanspreekt en hem mee trekt naar huis op zo'n moment? En dat alleen voelen is ook herkenbaar. Gelukkig is dat gevoel nu hier wel weg, maar voordat ik hem vorig jaar vertelde dat ik het niet meer zag zitten voelde ik me ook zo. En altijd het gevoel krijgen dat het aan jezelf ligt he. HEt lag nooit aan hem. Ik ben zo blij dat dat verandert is. En godzijdank drinkt mijn manniet. Hij heeft ene heel slecht voorbeeld gehad van zn vader met betrekking tot drinken/zuipen, dus hij kijkt wel beter uit. Ben ik zo blij mee! En die sexueel getinte opmerkingen en dat gegrijp naar borsten en kont hier ook niet onbekend. Gelukkig ook een stuk minder inmiddels, maar is hier ook erg geweest. Hoe meer ik liet blijken dat ik dat niet wilde, hoe leuker hij het vond. pfff
Joepie...... Ik ben vandaag precies 10 jaar mama. We hebben een tiener in huis vanaf vandaag. Weet alleen niet of dat een goede combinatie is met een papa met ADHD haha maar denk dat we daar vast snel achter komen.
Gefeliciteerd twinkel! Een tiener in combinatie met een partner met adhd is niet altijd even makkelijk. Maar gelukkig zijn de moeders er ook nog. Mijn partner kwam zowaar zn bed uit voor ons zoontje. Later nog ff een uur terug naar bed gegaan. En hij is ook gewoon bezig in huis. Valt me zeker niet tegen! Ik heb het ook al gehad over weekgeld. Daar moet dan ooj zijn shag vanaf. Hij was het er gewoon mee eens! Msschien gaat hij dan nog een minder roken om geld ovee te houden. Hebben jullie dan voor jezelf ook dat bedrag per week?
Gefeliciteerd Twinkle star @Drinken: Dat herken ik hier niet, manlief drinkt eigenlijk nooit en als hij als drinkt dan is het er 1 en meer niet. @Sexuele opmerkingen: Owwwww wat een herkening zeg dacht altijd dat dit gewoon mijn man was, maar als ik het goed begrijp is het een ADHD trekje? @Hier: hele plannen vandaag voor allerlei klusjes....ben benieuwd!! Tot nu toe zit ie op de bank te gamen (wel boodschappen gedaan en gelunched, maar nu even niets)
Hallo allemaal, Ik heb ook een man met ADHD. Niet dat het officieel vastgesteld is, maar het is overduidelijk. Hij werkt van 's morgens 7 uur tot 's avonds 12 uur. Op zondagochtend is hij bijvoorbeeld thuis, en dan is hij zo druk, en 2 van onze kinderen gaan hierin mee, zodat het zondagochtend ontbijt gewoon een ramp is. Lekker op je gemak ontbijten kan je wel vergeten. Zelfs onze duitse herder lijkt wel ADHD te hebben, die is ook altijd zo onrustig. Ook als we weggaan, dan is mijn man altijd druk, en twee van onze kinderen ook, ik schaam me er vaak voor. Ik kan er 1000 keer wat van zeggen, maar het helpt niet, ik krijg dan eerder te horen dat ik zeur. Ook bijv de riem niet omdoen met autorijden, te hard rijden..het zijn allemaal punten waar ik me aan erger, en we zijn al 17 jaar getrouwd, maar hoevaak ik het ook zeg, hij blijft te hard rijden en zijn riem niet om doen. Hoeveel bekeuringen hij ook krijgt, het helpt niet. Dit zijn maar een paar voorbeelden van alle ergernissen. Ik dring gewoon niet tot hem door. En 2 van de kinderen zijn precies hetzelfde als hun vader. De oudste is gelukkig een stuk rustiger. Ik ben nu zwanger van de vierde, ik hoop dat zij een stuk rustiger is. Iemand tips hoe ik tot mijn man kan doordringen als hij weer zo druk is dat ik er gek van word???