Ja dat redden we.. Alleen dan niet meer alle leuke dingen, 3x per maand uit eten enz. Zuinig wordt het dan ..
En op de vraag van ts. Ja dat lukt prima hier en nee mijn man is gewoon een eenvoudige lasser zonder topsalaris.
Ja Op mijn salaris (moet wel fulltime blijven werken dan) moet dat lukken. Dan valt kosten kdv ook weg. We moeten dan wel echt maximale bedragen stellen aan boodschappen ed en wel echt opletten. Daar heb ik nu geen zin. Wel werkt mijn man nu nog maar 3 dagen en is hij het meest thuis bij de kids. Op mijn salaris alleen krijgen we helaas ook geen toeslagen. Jammer anders was de keus misschien wel snel gemaakt dat mijn man thuis zou blijven.
Misschien omdat ze het leuk vindt, omdat de kinderopvang niet voor eeuwig is, omdat het op lange termijn slimmer is?
Ja, dat lijkt me wel vervelend en spannend,waarschijnlijk nog wel even ww, maar daarmee val je ook al gauw 1000 euro terug. Hopelijk valt het mee bij jullie.
Ja, dat doen we namelijk momenteel. Moet er wel bij zeggen dat ik nog wel inval op mijn oude werk als ze me vragen (bij vakanties e.d.). Maar dat is eens in de paar maanden een weekje of 2 en in de zomerperiode 5 weken. Ik vind niet dat we het krap hebben. Mijn man gaat als het goed is alleen maar meer verdienen de komende jaren (veel doorgroeimogelijkheden). Ik wil wel weer gaan werken als de kinderen op school zitten, misschien al eerder.
Als mijn salaris wegvalt, ja. Mede door de hoge kinderopvang kosten is ht waarschijnlijk wel haalbaar. Wel met aanpassingen, zoals evt stoppen met hobby/sport. Als het salaris van mijn man weg valt zal het, denk ik zo, niet meer haalbaar zijn.
Nee, dat is niet dom.. Maar je vraagt er toch zelf om? Financieel gezien is het op de Lange termijn verstandiger te blijven werken.. Niet alle keuzes die iemand maakt zijn van financiele aard. Wij zouden het op zowel mijn als op zijn salaris net redden.
Wij zitten nu inmiddels in deze situatie. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was had ik net 1 week ervoor te horen gekregen dat mijn contract niet werd verlengd. Ik had recht op 10 maanden WW + 16 weken zwangerschapsverlof-uitkering. Dus na ongeveer een jaar was dat op. Helaas binnen de periode WW niet een baan gevonden en uiteindelijk de knoop doorgehakt om te stoppen met solliciteren, omdat we eraxchter kwamen dat we het op 1 salaris toch wel konden redden. Ik vraag me nog steeds af waar al mijn salaris die jaren heen is gegaan, want ik heb niet het gevoel dat we nu extreem veel soberder zijn gaan leven
Ik snap de zucht niet zo goed...degene die je quote stelt een vraag: waarom je dus werkt...zij geeft aan wat zij zou doen in die situatie...