Mijn leven staat echt totaal op zijn kop en ik zit er stuk van. Ik weet niet goed hoe ik hier overheen kan komen en zit echt kapot. Mijn inmiddels ex partner, wat er ook wel aan zat te komen, begon twee maanden geleden toen hij nog thuis woonde ineens iedere avond bij een andere vrouw te klussen. Zij had een nieuw huis. Hij kende haar hit het verleden. We hadden het al moeilijk samen en regelmatig ruzie helaas. Onze jongste sliep pas door toen ze twee was. Dit heeft een grote druk gelegd. Ik ben er flink tegenin gegaan dat hij sta deed. Ineens wilde hij een break. Ik heb gezegd je kan kiezen. Stoppen met dat klussen, en we werken eraan. Of je moet gaan. Dit is toen gebeurd. Hij bleek later ook nog depressief. Zwaar depressief en zit aan de anti depressiva inmiddels. Hij is bij die vrouw inmiddels iedere dag en ik heb steeds gevraagd. Stop dit contact, kom terug. Maar dat doet hij niet. Hij kiest steeds voor haar. Ik voel me zo aan de kant gezet en in de steek gelaten. En ik krijg alleen maar de schuld van alles. Ik heb zo vaak sorry gezegd dat ik nadat onze jongste er was niet zo gezellig en snel boos enzo was. Maar het was ook gewoon pittig allemaal. Ik heb het gevoel alles verloren te hebben. Mijn partner, grote liefde was hij. Mijn gezin is uit elkaar gevallen en ik weet niet goed hoe ik verder moet. Ik zit stuk door alles. Weet niet goed wat ik ermee wil. Bedankt in ieder geval voor het lezen.
Wat ontzettend zwaar voor jou/jullie! Zoals ik het lees, sta je nu voor een voldongen feit. Jouw man is bij een ander en een depressie is tevens een ziekte, vaak herhalend en niks om licht over te denken. Ik wens je veel sterkte!
Heel veel sterkte. Als je alles op een rij wil zetten en hier hulp bij wil, dan kan je altijd bij het Algemeen Maatschappelijk Werk aankloppen. Die kunnen je steunen bij alles.
Pffff wat rot zeg...! Ik weet hoe zwaar het kan zijn en wat voor een druk slapeloosheid op je relatie legt. Veel sterkte met het verwerken van dit alles.
Hij woont hier inderdaad niet meer. Nadat hij niet met dat klussen bij die vrouw wilde stoppen. Hij zat er al twee weken lang iedere avond en was telefonisch ook niet meer bereikbaar. En was al eerder vreemd gegaan. Wilde ik dat hij ging. Hij wilde er nog wel aan werken daarna. Hebben we ook gedaan en ok dacht dat het weer goed ging, tot ik zijn auto voor de deur bij haar zag staan. En ze woont vlak achter bij mij en wordt dus dagelijks met hun samen geconfronteerd. Ik ben nu alleen met onze twee meiden en de zorg ligt eigenlijk volledig bij mij. Waar ik ook wel weer blij mee ben natuurlijk.
Ach meis, wat moet je je rot voelen. Laat het andere even rusten. Leg er geen druk op. Het komt vast wel weer goed. Dikke knuffel!
Heel heftig voor je... Maar misschien is het beter voor je om een andere grote liefde te gaan zoeken. Wat ik zo lees heb je niks aan hem. Al eerder vreemd gegaan en houdt jullie aan het lijntje. Kies voor jezelf en je kinderen en neem hem niet meer terug...ga zo snel mogelijk hulp zoeken om dit allemaal op een rijtje te krijgen en te verwerken. Neus de lucht in en zelf doorgaan. Je bent meer waard dan dit.
Stop met excuses maken naar hem toe (waarom doe je dat eigenlijk?) Probeer het te accepteren, probeer het eventueel af te sluiten met hulp van een therapeut o.i.d. zodat je het een plek kunt geven. Ga alleen met je kinderen verder zo'n man heb je niks aan en bereik je niks mee behalve een hoop stress en ellende.
Sterkte meis, doe wat het beste is voor jou en je kids!! Een gezin wat uit elkaar valt is nooit leuk maar leven met ene man die niet eerlijk is, is ook niet best!! Mocht je er idd niet uitkomen met jezelf zoek dan iemand waar je mee kan praten, sommige dingen kun je gewoon niet alleen.....
Ik zal de stap richting hulp gaan zetten. Met wat er gebeurd is, wil ik hem ook niet terug. Maar het is moeilijk na wat we allemaal meegemaakt hebben en ook heel veel mooi momenten. Waarom ik excuses maak weet ik eigenlijk ook niet goed. Denk dat ik excursies verdien voor wat er allemaal gebeurt is. Hij heeft de benen genomen in een periode die voor de meeste gezinnen moeilijk zijn. Een kleintje wat lang nie doorslaapt. Ik ben ook gewoon doorgegaan. Gewerkt, huishouden, kids alles. Ik nam hem het ook niet kwalijk. Maar soms ben ik zwak merk ik, erg verdrietig door wat ik verloren ben. Want was het maar gewoon alleen een rotvent geweest. Dan was het zoveel makkelijker.