Bah, wat kan een mens toch onzeker worden van zwangerschap! Ik ben ondertussen ruim 15 weken zwanger en tot nu toe heb ik er echt nog niet van kunnen genieten. Vanaf week 6 heb ik bloedverlies gehad, waarvan tot en met week 8 iedere dag, de hele dag door. Daarna 2 weken om de dag. De rest van de weken onregelmatig, maar zeker om de paar dagen. Ondertussen is het bijna 2 weken geleden dat ik voor het laatst bloed heb verloren. Er heeft al eerder bijna 2 weken tussen gezeten, dus ik juich nog niet te hard wat dat betreft. Ik ben een aantal weken ook ontzettend misselijk geweest, maar ik denk dat dat vooral met de spanning te maken had door de bloedingen. Ook heb ik regelmatig last gehad van bandenpijn. Waarvan afgelopen week echt behoorlijk. Bij iedere hoest of plotselinge beweging was het feest. Niet erg, want ik weet dat het erbij hoort en dat het het teken is dat alles groeit. Maar nu.... Nu de spanning van de bloedingen een beetje begint weg te ebben komt er schijnbaar plaats voor nieuwe onzekerheid. Namelijk dat ik sinds gister gewoon niets meer voel. Geen bandenpijn, geen andere steekjes in mijn buik, borsten zijn veel minder gevoelig, enzovoorts. Waarschijnlijk zal ik gewoon moeten gaan genieten van het feit dat ik me nu even goed voel, maar het voelt zo tegen natuurlijk. Al 13 weken spanning, stress, pijntjes, kwaaltjes e.d. En nu dus een soort stilte.... Nu werkt het ook niet echt mee dat ik de laatste weken veel hoor: Huh, ben jij zwanger? Waar dan? Je ziet het helemaal niet!! Ik ben van mezelf vrij slank. En inderdaad, met kleren aan zie je ook gewoon niet zoveel. Als ik mezelf bekijk voor de spiegel zie ik zeker wel verandering hoor.. Maar ik snap dat het voor anderen er zomaar uit kan zien alsof ik de decemberkilo's nog niet kwijt ben. Maar de kern van het bericht.. Wat kan je toch onzeker worden van zwanger zijn..
Hoi Adinka, Hoewel ik geen bloedverlies heb, ben ik ook steeds ontzettend onzeker en angstig. Niks wijst erop dat iets mis zou zijn, maar onbewust wacht ik de hele tijd op een nieuwe klap (zie onderschrift)... Ik hoop stiekem dat de ongerustheid na de 20weken echo minder wordt. Bij mij hielp de aanschaf van een angelsound heel goed. Met 15 weken kan dat prima. Misschien is het voor jou ook een geruststelling.
Jeetje, wat een ellende heb je al achter de rug zeg! Bah.. De verloskundige heeft me vorige week sterk afgeraden een apparaat te kopen/huren waarmee je zelf het hartje kan beluisteren. Schijnbaar ligt mijn baarmoeder naar achter gekanteld waardoor het voor hen ook steeds zoeken is om een duidelijke hartslag te vinden. Ze zegt; je hebt al zoveel stress door die bloedingen, als je nou ook nog zelf het hartje niet kan vinden heb je helemaal geen moment meer rust.. Ik denk dat ze gelijk heeft.. En dat er de komende tijd vertrouwen moet komen in mijn lijf.
Tja, als de VK de hartslag al moeilijk kan vinden... dan is het misschien inderdaad voor jou niet handig. Of je zou er eentje van iemand moeten lenen om het te proberen. Vertrouwen krijgen is moeilijk, maar als je straks beweging voelt dan is dat natuurlijk ook steeds een mooie bevestiging! Verder heb ik m'n zwangerschap opgebouwd in mijlpalen waar ik 'naartoe werk' zoals de 20 weken echo, 25 weken levensvatbaarheid, 32 weken grotere levensvatbaarheid en de bevalling. Sterkte! Hoop voor je dat het bloeden gauw stopt en dat je er beter van kan gaan genieten.
Ik probeer het ook per mijlpaal te bekijken. Aanstaande dinsdag pretecho. Daar leef ik nog erg naartoe! Maar jeetje wat duurt dat nog lang voor m'n gevoel haha
Vergeet niet dat het weinig last hebben ook bij het 2e trimester hoort. Hier ook pas vanaf 16wk niet meer misselijk en minder moe. Daar kan t ook aan liggen. Het is zeker een hele onzekere tijd. Je hebt het allemaal niet in hand.. en wat andere zeggen of wat je van andere hoort daar moet je gewoon niet naar luisteren.. is ook niet belangrijk
Ohja tip: probeer eens zwangerschapsyoga.. heeft hier heeeeeel goed geholpen! Even alleen met je kleintje, vertrouwen krijgen en goed voorbereid de bevalling in!
Ik heb het ook een tijd gehad. Dat ik bijna niet meer geloofde dat er "iets" was ...en INEENS werd ik dan heel misselijk. En dan weer 2 weken niet. Ging echt op en neer.
Bedankt voor jullie reacties 😊 door het met anderen te delen kan ik het ook wat meer naast me neerleggen. Fijn!!