afgelopen maandag 19 mei braken mijn vliezen bij de verloskundige spontaan. De weeen kwamen om 21.30 uur gelijk met 10 minuten pauze en na een uur iedere 3 minuten. Om 1.00 uur in de nacht had ik 4 cm ontsluiting en de verloskundige vond het goed genoeg om naar het ziekenhuis te gaan voor de poliklinische bevalling. Daar aangekomen had ik al 7 cm. Helaas ging het daarna heel langzaam en de weeen werden zo sterk dat de mofine die ze me hadden gegeven niet meer werkte. Ik had weeen zonder pauze en om 8.00 s'morgens had ik volledige ontstluiting. Helaas stopte mijn weeen abrupt bij de 10 cm en kreeg ik vreselijke pijn in mijn rug door de reuma. Toch moest ik nog 1,5 uur persen zonder persweeen en dit deed mijn lichaam echt de das om, want mijn lichaam hield het voor gezien. De kleine zat klem en kwam niet verder, dit ook doordat er geen persweeen waren. De gyceacoloog besloot voor een vacuumbevalling met ruggeprik maar dit lukte ook niet. Er werd gelijk een keizersnee gedaan en daar was ze dan: Onze prachtige en supermooie dochter, alles er op en aan en een 10 voor de apger-test. Emma Sophie is uiteindelijk precies om 11.00 op de wereld gekomen en is voor ons de liefste, mooiste en geweldigste.... het was het echt allemaal waard....
Jaaa nou heb ik je gevonden. Meid gefeliciteerd met jullie dochter en wat een super mooie namen. Ik hoop dat jullie een mooie kraamtijd samen hebben. WE spreken elkaar snel weer, Liefs nance158