Lieve dames, De titel zegt het al mijn libido is gedaald tot zwaar onder het nulpunt.. Dit is sinds ik zwanger ben.. Ik heb er gewoon geen zin in en geen kracht voor en dat vindt ik echt erg.. Normaal gesproken is dit totaal anders! Ik vindt het ook niet leuk voor manlief.. Pfff ik hoop echt dat de zin weer snel terug komt... Nog meer meiden die dit herkennen? Nog tips?
Same here..... ben erg misselijk en erg moe.. borsten doen erg pijn.. en dus zegt mijn lijf eventjes nee... in mijn hoofd zeg ik ja. Ook vind ik het (naast de lichamelijke klachten) ook wel eng.. stel je voor dat...
Hier is dat al de hele zwangerschap zo...ze zeggen dat het rond de 6e maand beter gaat en het is ook wel iets verbeterd, maar echt veel zin heb ik nog steeds niet. De eerste maanden was ik misselijk, moe, beroerd en toen het wat beter ging verloor ik regelmatig wat roze/bloed dus echt zin in sex had ik toen ook niet. Was ook een beetje bang dat het nog erger zou gaan bloeden of dat we het erger zouden maken. Inmiddels is mijn buik flink aan het groeien, dus een flinke stoeipartij in bed zit er ook niet meer in en echt sexy voel ik me al helemaal niet met die dikke buik. Gelukkig is vriendlief heel begripvol, maar ik vind het (vooral voor hem) erg vervelend en voel me schuldig.
Hier is het libido ook nog steeds ver onder het vriespunt. Lustte er wel pap van tot het moment dat ik zwanger was. Toen was het ineens gebeurt met de pret. Zelf ben ik niet misselijk geweest enzo en kon ik lichaamelijk niet merken dat ik zwanger was. Alleen mijn libido was compleet weg gevallen.
Hier ook zo. Voor mij hoeft het niet meer. Zeker op dagen dat ik lichamelijk veel klachten heb, moet ik er niet eens aan gaan denken! Andere dagen ook weinig zin maar soms (lees 1 keer in de maand ) gebeurt het nog wel eens. Vind het anders ook zo sneu voor manlief. Weet niet of ik het vanaf nu nog zie zitten, zo een gigantische buik, pfff praktisch is anders!
Hahaha hopelijk ontdooit ie snel weer! Ik had voor mijn zwangerschap een libido van 0,0 en tijdens mijn zwangerschap, vooral de laatste 5 weken stijgt het bij mij te pan uit. Manlief weet gewoon soms niet wat hem overkwam
Pfff hier ook, blij dat ik niet de enige ben Vanaf het moment dat ik zwanger was (en toen wist ik nog van niks want het was onverwachts) is de zin gewoon compleet weg. Helaas na de eerste drie maanden nog steeds geen verbetering terwijl ik voor mijn zwangerschap bijna meer zin had dan mn man.. Het is wel iets beter geworden de laatste maand. Waar ik me er eerst een keer per week echt toe moest zetten (met tegenzin als ik heel eerlijk ben, maar anders vond ik het echt zielig voor manlief) is een keer per week nu wel te doen.. maar meer zit er nog steeds echt niet in. Ben soms best wel bang dat dit gewoon zo blijft, ook na de bevalling. Zijn er hier vrouwen die dit ook hebben gehad tijdens de zwangerschap maar waarbij dit na de bevalling ook snel weer over was?? Want bij het idee dat dit misschien wel zo blijft wordt ik toch wel een beetje sip hoor!
Geen goed nieuws hier. Ik heb al vanaf het begin van de zwangerschap geen zin gehad en ben nu bijna 24 weken en de zin is ook ver te zoeken. Voor mijn zwangerschap deden we het ongeveer 5 keer in de week en nu is 1 keer al veel. Erg vervelend want hier baal ik enorm van en mijn vriend natuurlijk ook, 1 troost: misschien nu wat minder zin, je hebt er dalijk iets moois voor terug. En na de bevalling zal de zin stukje bij beetje wel weer terug komen (hoop ik).
tsja en tips? probeer het toch af en toe te doen, dan maar iets rustiger/liever, iets meer tijd, iets minder spontaan/wild? Ik weet het ook niet.. dit maakte het iets beter voor mij maar zoals ik al zei, erg daverend is het hier nog steeds niet
Toch blij dat ik er een topic van heb gemaakt en te weten dat ik niet de Enige ben... Niet dat k t jullie gun hoor! Bizar he dat t je zo tegen kan staan... Maarja goede moed houden dames!
Ik heb juist heel veel zin! Maar omdat manlief zo laat thuis is van z'n werk slaap ik negen van de tien keer al en omdat ik nu zo moe bent ben ik ook met geen stok wakker te krijgen, wel jammer maar hoort erbij.
Pfff bij mij was mijn sexdrive ook al niet zo hoog en de zwangerschap heeft het er niet beter op gemaakt. Heeft vooral ook met de lichamelijke klachten te maken. Als ik me dan wel goed voel en ik hoef er `s ochtends niet uit dan wil ik nog wel eens zin maken. Gelukkig snapt vriendlief het heel goed en red hij zichzelf ook wel alleen. Hij vind het dan vervolgens bv. wel erg fijn als ik er bij ben als hij zelf bezig is ! soort compromis
Volgends mij is het wel normaal dat je de eerste 3 maand geen zin hebt hoor....... Hopelijk voor jullie snel weer alles met een stijgende lijn omhoog Wel een tip: Doe het toch af en toe.. Dit is voor vriend/manlief ook wel net zo eerlijk.
Heb ik ook. Het lijkt wel of mijn lichaam zegt; het hoeft nu niet meer, ik ben al zwanger. De vorige zwangerschap en nu ook deze zwangerschap helemaal geen zin. Zijn gewoon mijn hormomen en m'n vriend weet dit en moet het gewoon even zelf doen Komt na de bevalling allemaal weer terug gelukkig.