Eerste zwangerschap was het een beetje vreemd, het idee dat je met een baby in je buik... Vonden we allebei. Tot ik ontdekte dat het allemaal juist enorm fijn is nu. Ik ben onwijs ontspannen, er ligt geen druk meer op, het werkt tegen allerhande kwaaltjes, je voelt je mooi- ondanks die buik, watervoeten en alle huidellende in het begin. En het is ook nog eens veeeeeeeel lekkerder. Dat alles bij elkaar zorgt dus dat het hier niet vaak genoeg kan. Ineens ben ik degene die vaker wil, maar gelukkig werkt dat aanstekelijk Ik hou m'n hart vast voor de periode die hierna komt om eerlijk te zijn. Slapeloze nachten, fysiek herstel, altijd een kind in de buurt dat om aandacht kan vragen...
De eerste 3-4 maanden waren hier ook dramatisch... Gelukkig had vriendlief er begrip voor... De maanden daarna weer terug op het oude pijl. Nu ik op het laatst loop (37+3), is het weer minder. Mede door vele harde buiken, mede doordat die buik in de weg zit en mede door niet zoveel zin hebben... Maar zo 1 a 2 keer per week zit er toch nog wel in...
Omdat ik zo misselijk ben heb ik ook niet veel zin. Ik voel me soms wel schuldig naar manlief die zegt dat hij het vervelender vindt dat ik zo misselijk ben dan om geen sex te hebben. We knuffelen dus maar op de momenten als ik even een heel klein beetje minder misselijk ben.
He meiden! beetje bij beetje begint de zin hier weer terug te komen. De 3 maand was 1x per week echt de max. En dat was vooral om vriendlief blij te houden Nu langzaam aan gaat het beter, maar vriend lief moet wel goed zn best doen om mij in de stemming te krijgen
Hier ook zo En ik hoef van mijn man voor hem 'geen zin te maken om hem tevreden te houden' Het is of allebei genieten of niet
Hier ook tot onder het vriespunt Maar mijn man heeft er geen moeite mee, hij zou het vreselijk vinden als ik 'zin zou maken' om hem maar tevreden te houden..Hij doet het er maar even mee hoor, komt wel weer goed
Ik had voor de zwangerschap eigenlijk al niet zo vaak zin, helaas. En dat vind ik al rot. Maar nu sinds ik zwanger ben is het helemaal ver te zoeken! Gaan rustig een paar weken over heen... Zit daar eigenlijk we mee, hopelijk wordt het straks weer beter! Vriendlief zit er gelukkig niet zo mee(zegt ie), die denkt altijd dat alles wel weer goed komt. Ik ben nu ruim 10 weken zwanger.
Zin maken klinkt misschien een beetje raar. Maar het help wel bij mij! Als we eenmaal bezig zijn geniet ik er echt wel heel erg van. Anders deed ik het nhiet En als ik echt geen zin heb dan gaan we lekker damen douchen en verwen ik hem daar