Sinds begin van de zwangerschap heb ik totaal geen libido. Ik probeer wel afentoe voor mijn man, maar van mij hoeft het absoluut niet. Vind het wel jammer, normaal hadden we toch 2 tot 3x per week gemeenschap en nu minder dan 1x per week. En de intimiteit mis ik wel, maar word gewoon niet opgewonden. Bij mij voelt alles ook anders dan voor de zwangerschap en dat vind ik heel onprettig.
Ik lees meiden die zeggen nog eens per week te "knuffelen" maar wel een laag libido... Eens per week!!! Hier is t eens per maand als ie geluk heeft
Bij mij omlaag gegaan en met momenten heb ik best wel zin. Gisteravond ook even van bil gegaan maar daarna meteen krampen in me baarmoeder voor een half uur lang dus dat vind ik echt niet prettig Verloor ook licht bloed vanwege mijn bmm dus dat zijn alleen maar gedachtes om het liever niet te doen
Hier wordt ons bed ook alleen nog maar gebruikt om te slapen.... Tot een week geleden ook nog druk met de verbouwing afronden ,waren we erg druk mee dus 's avonds was het al vaaklaat en zoooooo moe (allebei). Tsja en nu zit mn buik echt teveelin de weg, moet er ook echt niet meer aan denken. Ach nog een week (of iets langer) tot de bevalling en dan komt het daarna vanzelf wel weer goed.
Hier ook een super super super laag libido. Voel me bijna schuldig dat ik het vriendje iets te kort laat komen. Overigens droom ik wel erg veel over gemeenschap met mijn partner, maar als ik wakker word is de opwinding ver te zoeken.
Vooral in het begin van de zwangerschap een héél hoog libido. Haha.. maar vanaf week 16 is het allemaal wat minder. Niet dat ik geen zin heb, maar vind de 'kramp' na een orgasme niet zo'n prettig gevoel. Vind het maar een gek idee.. haha..
Libido is omhoog gegaan en wil wel elke dag...erg he...hihi Vriend niet helaas...helemaal nu in de laatste weken is ie bang om kind te raken...:s
Ietsje omlaag. We hebben nu gemiddeld 1 a 2x per week seks. Eerder was dit 2 a 3x). Nu heb ik wel sinds ik de baby voel (sinds een week) wel dat ik met mijn gedachten bij de baby zit en dus niet heel opgewonden ben (zo ging tijdens de laatste keer door mijn hoofd: "oh zal de baby nu in slaap gewiegd worden". Niet echt opwindend dus haha.
Omlaag eerste instantie door misselijkheid dacht toen nou komt over paar weken wel goed. Maar is toch echt afgenomen. Baal er zelf ook erg van, snap het ook niet goed want kon er toch wel echt goed van genieten eerder
hier het zelfde als voor de zwangerschap bijna iedere dag alleen is het nu wel dat ik meer geniet en alles veel gevoeliger is daar beneden verder heeft manlief nog geen moeite met het feit dat er een kindje groeit dat was bij de 1e ook niet alleen de laatste weken was ie bang dat door de daad de bevalling ook eerder zou komen dat zal bij deze ook wel weer zo zijn maar gelukkig zijn we nog niet zo ver