Ik lees altijd lichaamstaal af. Volledig onbewust trouwens maar ik zie en hoor alles bij een ander. Dat kan dus ookal zijn zonder dat ik een gesprek met iemand voer. Iemand die friemelt met zijn vingers, trillende handen, blik in de ogen of de manier van kijken, de houding die iemand aanneemt. Eigenlijk valt alles mij op. Ik prik ook heel gemakkelijk door iemand heen en kan vaak aflezen wat er bij iemand achter een bepaald gedrag schuilgaat. Zonder dat diegene zichzelf daar bewust van is, ook dat is niet altijd ideaal. Daar naast voel in vaak ook emoties aan. Zeker emoties als nerveus, boos, onzeker... En wat ik bij andere ookal las het vreet energie. Dat is waars ook de reden waarom ik niet goed ben in groepen mensen. Ook kan ik na een ochtendje thee drinken met een vriendin volledig uitgeput zijn.
Ik reageer vanavond even op jouw vraag over NLP, zit nu op mijn telefoon en dat typt voor geen meter. Ga er vanaf dan, zou je denken ik kom erop terug.
Ik ben hooggevoelig en ben gevoelig voor sferen maar ook met het non verbale. Als je met iemand een praatje maakt op het schoolplein en die persoon kijkt vaak weg en je hoort ze bijna zuchten en steunen. Het is de blik gecombineerd met de stand van de mond en lichaamshouding.
Ik pik alles op. Maar berekenend is dat echt niet, eerder beangstigend. Lichaamstaal is vaak dubbelzinnig, mensen zijn niet eenduidig (of omgekeerd). Meestal heeft dat wat ik oppik niks met mij te maken (dat hoor je dan als je lang genoeg blijft staan).
Je schrijft: 'En heb dan geen aandacht over om ook nog op non verbale signalen te letten' maar denk je niet dat dit voor een groot deel onbewust gebeurt en dat je er gewoon geen woorden bij formuleert? Ik bedoel, als iemand gehaast is en dus gehaast praat en ondertussen vast zijn tas inpakt, denk je dan niet dat je je gedachtes bondiger zal formuleren dan wanneer iemand je aankijkt en notities maakt? Ik heb eigenlijk geen idee of ik er goed in ben. Ik ben wel gevoelig voor sferen, maar ik ontwijk meestal fanatiek oogcontact en duik lekker in mijn computer dus daardoor mis ik vast een hoop signalen. Het hangt er ook vanaf of ik iemand ken, bij onbekenden in winkels of buren of zo ga ik geregeld de mist in en lopen gesprekken vaak erg stroef. Dat voel ik dan wel weer aan Maar het is in elk geval niet dat ik bewust denk: ooh die mondhoek is naar beneden gegaan dus nu is ie boos!
NLP heeft inderdaad een zweem van hersenspoelerigheid (haha mooi). Het wordt door allerlei verschillende lui gegeven, voor verschillende doeleinden en is, net als MBTI, pseudowetenschap. Voor de sceptische noot stelt de Stichting Skepsis nooit teleur: https://skepsis.nl/nlp/ en het is altijd goed om je bewust te zijn van de zin en onzin van dingen, maar toch... vond ik de seminars NLP die ik gevolgd had, erg nuttig. Ten eerste omdat ik jeuk kreeg van de seminarleider die een manipulator was van het eerste uur. Dat was leerzaam, omdat ik een paar dagen de tijd had om erachter te komen wat het precies was dat me tegenstond aan die man. Degene die me meegenomen had naar die seminars, was echter helemaal idolaat van deze 'motivator en inspirator'. En dankzij de NLP-training kwam ik erachter hoe dat kwam: mijn goede vriend was helemaal ingepakt, met een strik erom. NLP is eigenlijk een soort veredelde sales-techniek. Je leert hoe mensen informatie tot zich nemen (en neem het "neurowetenschappelijke" stuk ervan gerust met een pondje zout), wat zoveel is als een gevoel ontwikkelen voor de manier waarop de persoon tegenover je het liefst informatie tot zich neemt: visueel, auditief of kinesthetisch (officieel is zijn er ook mensen die hun informatie graag ruiken, maar of je die iets wil verkopen is een tweede). Als je weet op welke manier zij benaderd willen worden, kun je doelmatig gaan communiceren en je boodschap verpakken in het voor die andere persoon meest aantrekkelijke papiertje. En op die manier manipuleer je de ander min of meer tot de koop. En de koop kun je heel breed opvatten hoor, NLP wordt ook gebruikt om gedragsverandering te bewerkstelligen bij kinderen en dat soort dingen. Eigenlijk kun je net zo goed een cursus Motiverende Bejegening doen of iets dergelijks, maar ik vond NLP wel lekker smeuïg. Er gingen ook mensen huilen en anderen gingen weer op de tafel staan en dingen roepen. Maar, lang verhaal kort: een cursus zoals NLP maakt je wel erg bewust van woordkeuze én de subtiele nonverbale signalen in onze communicatie.
Van nature ben ik hier extreem slecht in. Ik heb echter heel fanatiek een paar jaar geoefend en ben er nu extreem goed in geworden je kunt alles leren denk ik dan maar maar het was een hele studie
Ik ben pedagogiek gaan studeren en dat was denk ik 80% communicatie vakken en oefenen. Verder heb ik boeken gelezen en heb ik nu voor mijn werk heel veel gesprekken met mensen. Ik krijg nu af en toe nog steeds cursussen. Bij mij was het echt theorie in de praktijk brengen en zien hoe mensen reageren. Ik moet zeggen dat ik het op mijn werk ook beter kan dan privé als ik er niet mee bezig ben. Ik heb eigenlijk mijn sterke kanten (boeken lezen en observeren) ingezet om mijn zwakke kant beter te maken.
Je weet het in elk geval wel smeuïg te vertellen. Ik snap wel waarom het interessant is en intrigeert. En behalve heel vermakelijk ook wel nuttig inderdaad. Ik ga eens wat rond zoeken op internet of ik wat lees materiaal kan opvissen. Ik moest een beetje grinniken bij het manipulatie verhaal. Dat ruik ik dan weer vanaf een kilometer afstand. Een fijne INTJ feature.
Nou dat laatste heb ik dus ook niet, en dat was wat ik bedoelde. Als ik me open stel kan ik mensen heel goed aanvoelen. Maar dit handgebaar betekend dit, die blik betekend dat. Nee dat kan ik niet. Lukt me niet om daar allemaal op te letten. Misschien kun je dat trainen hoor, ik weet het niet. Is dat wat jij bedoeld @Lisanne1811? Ik heb wel bepaalde ‘triggers’. Mensen die erop uit zijn om me een loer te draaien heb ik feilloos door. Manipulatie kan ik praktisch ruiken. En als mensen niet sporen heb ik dat vaak ook meteen door. Dan hoeft iemand soms niet eens wat gezegd te hebben. Mijn oma bijvoorbeeld vond ik al jaren ‘off’ zoals ze dat in het Engels zeggen, voor ze officieel dement was. Of ik heb wel eens een gesprek gehad met iemand die ik niet kende, dat ik letterlijk na 1 (op zichzelf heel normale) zin dacht, ‘jij bent psychisch niet in orde’. En ze me 5 minuten later vertelde dat ze manisch depressief was en al jaren in therapie zat.
Grappig, ik heb mezelf juist de afgelopen jaren geleerd om me enkel te concentreren op wat iemand zegt. Omdat ik merkte dat ik anders ging invullen: ze zegt nu wel dit, maar volgens mij bedoelt ze dat. En omdat ik geneigd ben mensen te vriend te houden ging ik dan reageren op de manier waarvan ik vermoedde dat ze dat wilden, wat de communicatie nogal omslachtig maakte. Dus voortaan geloof ik gewoon wat iemand zegt en reageer ik daarop, klaar. Als ze wat anders bedoelen moeten ze dát maar zeggen.
Maar is het dan niet dat je stiekem al 3 stappen verder bent? Als je doorhebt of iemand manipuleert, dan hoef je misschien niet precies die ene blik te interpreteren omdat je de globale boodschap die iemand uitstraalt allang begrepen hebt (al dan niet bewust)? Ik vind het een interessant onderwerp Hier een ISFJ, mocht dat nog verheldering geven.
Poeh hoe ga ik dit uitleggen zeg. Ik denk dat ik dat inderdaad vaak onbewust doe. Maar aan de andere kant zit ik er ook wel eens naast. Of er blijkt iets te spelen bij iemand waar ik me totaal niet bewust van was. Wat ik dan dus helemaal gemist heb. Dat is dus wat ik bedoel met mijn 'antennes' die dan soms wel of (blijkbaar) niet aanstaan. Of ik ga naderhand een gesprek nog eens doornemen in mijn hoofd en ga dan over analyseren, totdat ik er zelf niks meer van snap. Ik denk dat het klopt wat Manque zegt; dat ik automatisch over het gevoel stukje heen stap als dat voor mn gevoel niet relevant is, omdat ik in principe praktisch en logisch ingesteld ben. Het is grappig dat je zegt ISFJ trouwens. Want dat herinnerd me aan een goed voorbeeld. Ik had vroeger een collega waar ik helemaal gestoord van werd omdat hij 'mixed signals' tot een soort kunstvorm verheven had. Ik wist heel goed wat er gebeurde want dat voelde ik wel aan. Maar ik snapte niet waarom, omdat hij later dan iets zei wat dat tegensprak. Omdat ik het dus niet kon uitleggen op een logische manier, ging ik denken dat ik er naast zat. Pas toen ik er achter kwam dat hij een ISFJ is en me daar wat in ging verdiepen. Ging ik begrijpen wat er gaande was en waarom hij deed wat hij deed. En pas toen ik dat dus snapte, kon ik het achter me laten. Ik heb trouwens al een heleboel geleerd hoor. Dus ik denk dat mijn ontwikkeling ook op dit vlak niet stil staat. Alleen maar leuk, ik hou van nieuwe dingen leren.
Ik let wel erg op iemand zijn/haar lichaamstaal, en ik probeer zelf ook altijd op mijn houding te letten en wat ik uitstraal naar mijn gesprekspartner. Ik ben best een sociaal type, praat makkelijk, maar van sommige mensen krijg ik zo'n ongemakkelijk gevoel (en ik probeer dat dan niet uit te stralen).
Moeilijk te zeggen. Ik ben heel sfeergevoelig en voel mensen vaak goed aan. Aan de andere kant kan ik daar te veel in opgaan en de ander zo meer ruimte geven. Ik word daar weer onzeker van. Ik ben dus bewust mijn houding gaan aanpassen. Niet meer zo invoelend em openstaand. Mensen moeten niet verwachten dat ik met elk handgebaar rekening houd. Als ze iets duidelijk willen maken is er ook nog verbale communicatie. Ik ben hierdoor sociaal veel handiger geworden en het put me niet zo uit zoals vroeger. Ook heb ik meer zelfvertrouwen gekregen.
Bedankt voor je uitleg, ik snap en herken het wel. Ben ook heel goed in overanalyseren Ik weet niet veel van het ISFJ-gebeuren maar je bedoelt dan dat hij vooral bezig was met iedereen te vriend houden, of iets heel anders...? Meesterlijke sig trouwens
Haha dat was dus altijd mijn houding, maar ik kreeg altijd te horen dat ik dingen te letterlijk nam en dat mensen niet altijd bedoelen wat ze zeggen. Hmm, ik ben ook niet zo bezig met wat welke blikken en welke gebaren betekenen. Dat verschilt ook nog heel erg per cultuur. Misschien is het ook meer een aanvoelen en ik let toch ook wel op gezichtsuitdrukkingen. Nouja ik weet niet, het is een totaalplaatje denk ik. Sorry ik kan het niet zo goed uitleggen.