Ik denk dat ik het bij anderen niet heel erg zie of opmerk. Wel ben ik altijd heel bewust met mijn eigen houding en lichaamstaal bezig. Probeer bijvoorbeeld niet te spiegelen aan mijn gesprekspartner, waarom eigenlijk niet vraag ik me nu meteen af haha...
Dank je. De ISFJ. Ach ja, het is al een tijd geleden dus ik kan het wel uitleggen. Is anders nogal een crypstisch verhaal. Hij vond mij leuk en dacht dat ik dat niet merkte. Hij dacht denk ik dat hij het goed verstopte, maar het lekte er aan alle kanten uit. Als ik er op in ging reageerde hij afstandelijk, betrapt eigenlijk. Ik begreep die afstandelijkheid eerst niet, maar vond het een fascinerend spelletje. Het frustreerde me alleen mateloos dat ik niet snapte waarom hij zo deed. Totdat ik begreep dat hij wel wilde, maar het niet wilde. Uit principes, omdat het vanwege allerlei omstandigheden ongepast was en hij me hoog had zitten (respect voor me had). En na dat inzicht kon ik het loslaten.
ik ben niet zozeer gericht op lichaamstaal, maar voel sferen aan. Ik kan een kamer binnenkomen en direct voelen hoe de sfeer is, of een echtpaar net ruzie heeft gehad bijv, zelfs als ze normaal tegen elkaar doen. Ik heb jarenlang geomantie beoefend (ook hier op het forum) en wanneer iemand mij een vraag stelde dan kan ik "naar binnen kijken"...Ik zie wat zij voelen, hoe de relatie is met de partner, ouders, of dat er ruzie is met bijv broers of zussen etc....Meestal voel ik hun gevoel erbij of krijg ik daar een beeld bij. Terwijl ik die persoon nog nooit gezien heb in het echt.
Ik heb zelf de training communicatie en sociale gedragsstijlen gevolgd en hier heb ik veel aan gehad. Ik heb zelf bijvoorbeeld weinig mimiek en ik kreeg vaak te horen dat ik zo slecht te lezen ben. Als ik heel boos ben, dan zeg ik dat ook hardop zodat mijn omgeving dit ook weet . Ik heb nu ook geleerd hoe ik mijn communicatie kan aanpassen in een andere stijl, erg handig!
Ik kan ook echt goed sferen aanvoelen maar dan wel in real life niet zoals jij dat kan op afstand zonder iemand te zien (of horen).
Ik ook. Ik heb ook een enorm inlevingsvermogen. En kan dan dus ook niets zien, lezen of horen zonder me te voelen "als" de persoon die ik zie/hoor of waar ik over lees. Als staat tussen aanhalingstekens, omdat ik natuurlijk niet weet of ik me precies zo voel als zij. Hoe ik me voel zal vast gekleurd zijn door mijzelf, al weet ik uit ervaring dat het vaak wel heel erg overeenkomt. Het is echt heel erg vermoeiend! Het heeft me heel wat jaren gekost om te voelen en los te laten. In plaats van de rest van de dag het gevoel onbewust vast te houden en continu aan die persoon te denken. Ik kan er nu me voordeel mee doen, omdat ik mensen echt goed begrijp en voel wat ze voelen en waar het vandaan komt.
Ik heb ook zo’n cursus gedaan ooit lang geleden, om mijn eigen houding te verbeteren. Ben vaak nogal onzeker en verlegen. Maar als ik een presentatie moet houden of een vergadering moet voorzitten, moet ik mijn open en sterke houding aannemen... schouders recht, hoofd omhoog, armen losjes naast je lijf. Vooral niet aan velletjes gaan punniken of langs m neus wrijven... en het lukt aardig moet ik zeggen. Ik voel me vaak ook beter als ik in de goede houding sta. Bij 1 op 1 gesprekken moet ik juist weer mn empatisch-luisteren-houding aannemen. Open houding, gericht naar de ander... nou ja trucjes dus. Dus ja lichaamstaal is heel belangrijk, maar het zegt niet alles, want het is een trucje wat je aan kunt leren. Dus het komt altijd wel bij me binnen (want infj) maar ik hecht er niet altijd waarde aan, ook omdat veel mensen binnen ons bedrijf zo’n training hebben gehad. (Valt dit onder de onzinbanen? )
Wees maar blij Het is namelijk niet altijd even leuk. Om een voorbeeld te geven. toen mijn vader tegen het laatst aanlag, voelde ik me heel onrustig, heel angstig. Heel de dag voelde ik dat ik gekriebeld werd op mijn elleboog, zoals een irritante vlieg, tot half zes 's avonds, daarna voelde ik het niet meer en depte de angst wat weg. "s avonds gebeld met het hoofd, dat ik voelde dat het niet goed ging, dat ze 's morgens zou overleggen of hij wilde dat ik kwam om te gaan waken. Dat hij aan mij kriebelde tot half zes ongeveer. Dat bleek het moment te zijn geweest dat hij is gaan slapen, als hij wakker zou worden zou ze met hem overleggen of ik moest komen.... De volgende ochtend belde ze me, het eerste dat ze zei was: je hebt gelijk gehad, ze hebben hem net gevonden...... Op de een of andere manier heeft mijn vader mij zijn angst, zijn onrust aan mij gegeven (of ik heb het opgepikt, dat weet ik niet precies) En door mij "aan te raken" (het constante gekriebel) heeft hij waarschijnlijk geprobeerd me te "roepen".... Achteraf gezien had ik beter naar hem toe kunnen gaan, maar omdat de verpleging zei dat het niet nodig was: hij was slecht, maar niet stervende volgens hen.....Dus ben ik niet bij hem geweest op het moment dat hij stierf, dat neem ik mezelf best kwalijk.
Dat is wel heel bijzonder zeg. Snap dat je het jezelf kwalijk neemt, maar het is ook logisch dat je het gevoel toen nog niet kon plaatsen, juist door dat de verpleging dat zei, toch?
Wat een interessant topic is dit zeg. Ik ben hier zelf echt totaal niet mee bezig, vraag me hierdoor ineens wel af of ik echt een open boek ben voor de mensen om me heen die hier wat meer gevoel voor hebben. @iMoeder Even een vraag voor jou, de expert, ik ben een ESFJ en hier dus totaal niet mee bezig. Ben wel gevoelig voor sfeer, denk ik, zoals ik al eerder reageerde, maar dat is niet echt noemenswaardig of zo. Klopt dat een beetje met het persoonlijkheidstype? Daar ben ik even benieuwd naar en omdat jij er zoveel van weet...
Nou moet zeggen dat ik wel het idee heb dat hier nu vooral leden reageren die hier wel goed in zijn. En niet de leden die daar dus totaal niet mee bezig zijn gewoonlijk. En ik denk dat de meeste mensen toch de laatste categorie zijn. Wat betreft MBTI kennis moet ik zeggen dat ik vooral mijn eigen type goed ken en over sommige andere types wat weet omdat mensen in mijn omgeving dan dat type zijn. Verder zoek ik alleen wat uit over types als ik te maken krijg met dingen die mensen doen die ik niet begrijp. Heel opportunistisch dus. Ik denk wat dat betreft dat @Manque meer inzicht heeft dan ik op dit vlak. En ik ben stiekem ook nog wel benieuwd wat haar visie is op het gedrag van mijn verwarrende ISFJ collega. Wat ik wel weet van ESFJ’s is dat ze van nature erg goede sociale vaardigheden hebben en daarmee makkelijk door sociale situaties heen zeilen. Het kan dan zijn dat je je hier nooit mee bezig hebt gehouden omdat dat nooit noodzakelijk is geweest. Het gaat je vanzelf wel goed af vaak. Bovendien zijn ESFJ’s dus extrovert, wat betekend dat de interactie met andere mensen je geen energie kost, maar vaak juist wat energie oplevert. Edit; ik denk dat je voor sommige mensen wel een open boek bent misschien. Maar aangezien de meeste ESFJ’s geen dubbele agenda’s hebben en geen bijbedoelingen in het contact. Zou ik me daar als ik jou was niet zo druk over maken.
Haha, wat leuk. Ik zat net na het reageren nog even na te denken over wat ik had getypt en toen dacht ik; ach, wat boeit het ook als ze me allemaal goed kunnen ''lezen'', ik heb niets te verbergen. Dus ik moest wel lachen toen ik je laatste stukje las! Bedankt voor je reactie. Het klopt wel wat je zegt verder. Ik vind het knap wat je al wel weet. Ik weet alleen wat ESFJ dingen die me veel opheldering hebben gegeven en alle informatie over andere types blijven gewoon niet hangen.
daar word ik even stil van. Knuffel voor jou en voel je niet te schuldig over dingen die je niet meer kunt veranderen!
klopt, maar ja....ik had beter moeten weten en beter naar mijn gevoel moeten luisteren...JUIST omdat ik weet dat ik dingen op pik van een afstand. ik kan het jammer genoeg niet meer terug draaien.
Ja dit heb ik heel erg. Met lichaamstaal maar ook met het voelen van sferen. Zowel met oudergesprekken als bv op een verjaardag. Het kost heel veel energie. Vooral als de sfeer niet prettig is. Ik ga alles analyseren in mijn hoofd: waarom zou ze dat doen, is het omdat ik dit heb gezegd enz... echt heel erg vermoeiend. Daarnaast heb ik ondertussen geleerd goed naar mijn gevoel te luisteren. Die heeft t altijd goed! Ondanks dat ik het vaak op dat moment nog niet goed kab uitleggen. Ik vind dat dat er ook mee te maken heeft.