Hallo, Ik ben dit onderwerp begonnen omdat ik momenteel zwanger bent. Je Zou denken das toch Geweldig? Dat is het ook, dit wordt mijn 4e kindje maar ik ben afgelopen Juli mijn kindje verloren na een zwangerschap van 7 maanden. De navelstreng zat om haar nekje heen gewikkeld, wel 3 keer en ze is gestikt. Nu ben ik als de dood dat er weer wat gebeurd, ik weet wel dat de kans enorm klein is, maar het gaat toch steeds door mijn hoofd. Ik dwing mezelf er wel toe om hier toch van te genieten, maar toch ben ik angstig en bang dat ik weer enorm veel verdriet krijg als er iets gebeurd. Heeft iemand hier ook ervaring mee en hoe gaan jullie hiermee om... Begrijp me niet verkeerd Ik ben echt enorm blij en gelukkig met deze zwangerschap.. Groetjes An
Jeetje wat een heftig verhaal! Kan me niet voorstellen hoe het is om dat mee te maken. Ik heb voordat ik zwanger werd van mijn dochtertje een ma gehad en daardoor heb ik niet echt kunnen genieten van mijn zwangerschap. Ik denk dat je jezelf niet moet dwingen te genieten van de zwangerschap. Ik denk dat het belangrijk is dat je jouw gevoel accepteerd. Het is niet niks wat je hebt mee gemaakt. Het is zo begrijpelijk dat je angstig bent, dat zal iedere andere vrouw in jouw situatie ook zijn! Uit je gevoelens hopelijk lucht dat op. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Hoi An, Hier ook zwanger van pukje nr 4..ik heb mijn 2e kindje verloren vlak voor de bevalling, hij had de navelstreng 5 keer om zijn nekje en een keer om zijn enkel.. heb inmiddels weer een gezonde dochter van nu 1 jaar op de wereld gezet, maar nu ik weer zwanger ben en ook nog in ongeveer dezelfde periode speelt de angst toch ook wel weer op... van mijn vorige zwangerschap heb ik geleerd, niet naar je angst maar naar je onderbuikgevoel te luisteren..rustig gaan zitten en stel jezelf dan de vraag of dit kindje bij je gaat blijven..bij mijn zoontje had ik constant het gevoel dat dat niet zo was..heb dit ook uitgesproken..bij mijn 3e kindje zij dat gevoel dat het goed zat en daar heb ik dan ook op vertrouwd en we hebben nu een super gezond en vrolijk meisje rondlopen! nu zegt mijn gevoel ook dat het goed zit, al is de angst iets groter omdat het in dezelfde periode is..ik probeer dus voornamenlijk te vertrouwen op dat gevoel en zeg dan ook dat dit kindje gewoon bij ons blijft! het komt gewoon goed! probeer ondanks alles toch lekker te genieten! liefs safiya
Hallo allemaal, Nou bedankt voor jullie reacties hoor. Ik ben ook niet echt bang dat ik het kindje zal verliezen, maar het voelt zo onwerkelijk, maar ik denk dus dat het komt door het verleden. Zo zie je maar dat er bij veel mensen "ongelukken" gebeuren tijdens de zwangerschap. Het is natuurlijk alleen het gevoel dat je weer niet voor zoiets komt te staan. Ik ga ervan uit dat dit kindje gewoon bij ons hoort zo voelt het inderdaad wel, en dat had ik bij mijn vorige dus niet. Ik had in het begin van mijn zwangerschap al een ongewoon gevoel hierbij, maar nu dus niet.. En je hebt het toch ook niet zelf in de hand met dit soort ongelukjes. Want dat is het en niet anders.. Nou ik wil Safia in ieder geval ook feliciteren met je zwangerschap, en iedereen succes gewenst. Groetjes An
Ik heb dan geen kindje verloren in een ver stadium maar vorig jaar wel 3 miskramen rond de 7/8 weken. De laatste met 10 weken op 8 april. Nu is het bij mij geweest dat ik heel toevallig telkens drie maanden na mijn mk's zwanger raakte dus uitgerekend was rond de tijd dat mijn mk een jaar geleden zou zijn. Net als nu. Ik ben dan nu 2 april uitgerekend van ons officieel 2e kindje. Onze dochter kwam 10 dagen te laat. Het stomme is dat ik nu dus niet echt kan genieten van mijn zwangerschap. Ik hoor teveel en zie te veel. Heb nu ook alweer blaasontsteking de 2e binnen 3 weken. Blijkt ook nog dat ik eerst zwanger was van een tweeling maar dat eentje rond 7 weken al afgestoten is. Angst zit er nog en gaat niet weg.