Lieve meiden, De dag voor kerst begon in plots oud bloed te verliezen. De maandag daarvoor waren we nog gerustgesteld over eerder bloedverlies, blijkbaar als gevolg van een gevoelige baarmoedermond. Het verlies van het oude bloed is aanleiding geweest voor een extra echo. Boodschap: het vruchtje was erg klein, verder moesten we afwachten. Er was echter een redelijke kans dat het mis zou gaan. Voor afgelopen dinsdag werd een nieuwe echo gepland. In de zes dagen voor de echo zijn we gek geworden van onzekerheid en hebben we geduimt, gehoopt en gesmeekt dat het toch goed zou komen. Om gek van de worden... Op de echo bleek het vruchtzakje gegroeid te zijn, maar geen vruchtje te bevatten. Plots is het dan na 7 weken voorbij... De toekomstdroom, het geweldige gevoel papa en mama te worden. Aanstaande maandag word ik gecurreteerd. Ik zie er enorm tegenop, maar hoop dat ik me ook beter voel als er niets meer 'in' me zit. Ik denk dat het verwerken dan pas kan beginnen. Het was een mooi jaar voor ons, maar we sluiten het ongelooflijk rot af. Er zijn momenten dat het best gaat, maar andere momenten kan ik alleen maar huilen (zoals rond 00.00 uur gisteravond). Het is zo'n verschrikkelijke teleurstelling! Liefs, Yvje
Lieve Yvje, Ik weet helemaal wat je voelt. Ik begon kerstavond te vloeien en heb die nacht aardig wat bloed verloren. Daarom kreeg ik afgelopen dinsdag een inwendige echo. Bij mij was het vruchtzakje en embryo (6,1 mm) zichtbaar, maar er was geen hartactie. Volgende week donderdag moet ik weer voor een echo om te zien of het echt voorbij is. Nu begin ik net te vloeien en ja hoor....het is echt over. Als ik jouw verhaal lees, dan zit ik met tranen in mijn ogen. Wat een herkenning en verdriet. Wij voelden ons ook al helemaal papa en mama en de feestdagen waren niet zoals verwacht. Ik wens je heel veel sterkte maandag! Ik hoop dat als ik donderdag weer voor een echo ga dat alles weg is. Een nieuwe start maken kan alleen maar wanneer dit is afgesloten en er inderdaad niets meer in mijn lijf aanwezig is. Mocht het donderdag nog niet weg zijn, dan hoop ik dat ik zo snel mogelijk gecuretteerd kan worden. Ben het zo zat...zit dan al 2 weken in mijn buik. Liefs, Annie
Lees net jullie stukjes en zit te janken achter de pc.. Jeetje, ik wil jullie beiden heel veel sterkte wensen de komende tijd en een dikke knuffel..
Wat een verhalen. Ook ik zit in dezelfde situatie. Op oudjaarsdag begon ik in de middag te vloeien en nu verlies ik nog oud bloed. Ik zou vandaag 6 weken zijn, dus nog vrij kort, maar het verdriet is niet minder. Maandag kan ik de verloskundige bellen want ik wil weten of het nog in mijn baarmoeder zit of niet. Ik heb geen idee. Ik voel met jullie mee. Ellen
iedreen heel veel sterkte met dit verdriet wat zo herkenbaar is ik zelf ben 24dec gecurreteerd de eerste echo was bij ons perfect we kregen een tweeling helemaal in de wolken vertelde we het met sinterklaas dat we zwanger waren van een 2ling en dat de hartjes klopte helaas de 2de echo kregen we te horen dat ze allebei gestopt waren met kloppen en nu zitten we voor het 4de jaar in de zelfde situatie want bijna al mijn miskramen zijn van vlak voor de kerst mijn eerste miskraam was op 23dec 2004
Voor alle dames: Heel veel sterkte Het gevoel van 1999 komt weer terug, ik weet hoe rot je je kunt voelen.
Toen ik je berichtje vanochtend om 5 uur las was spoelde er een gevoel van herkenning door me heen. Voor iedereen die hetzelfde mee maakt heel veel sterkte! Zelf zijn wij op oudjaarsdag voor onze 1e echo (onze eerste zwangerschap ook) naar de praktijk gegaan. Deze was pijnlijk anders dan gehoopt. We zouden al 10 weken en 2 dagen onderweg zijn. De vruchtzak was echter bijna leeg. Niets geen buikpijn, bloedinkjes of wat dan ook gehad. Elke ochtend nog even misselijk. Het was even een groot leeg gat dat moment. Maar ook een opluchting. Vanaf week 5 namelijk het gevoel gehad dat het mis was, maar omdat iedereen je gerust stelt 'Oh, ik ben ook zo ongerust geweest', dat gevoel steeds geprobeerd weg te drukken. Nu wetende dat mijn gevoel klopte is het ietsjes makkelijker te accepteren. Vandaag gaan we naar het ziekenhuis om een intakegesprek te voeren over een curettage. Voor jullie allemaal die geen leuk uiteinde van 2008 hebben gehad toch de allerbeste wensen voor 2009! En dat dit jaar dan maar ons jaar mag zijn!
Sterkte allemaal. Wat een dagen hebben we toch allemaal achter de rug zeg... Ik begon gisteren ook ineens hevig te vloeien en hier is het ook einde oefening Digi Knuf van mij