Hoi Lezer, Heb je dat nou ook dat je zo graag tegen iedereen wilt zeggen dat je bezig bent voor een kindje? Samen met mijn partner heb ik besloten tegen niemand iets te zeggen over onze sterke kinderwens. Tuurlijk weten sommige wel dat ik het graag zou willen, maar niet dat we er al mee bezig zijn! Zodra ik zwanger blijk te zijn, horen eerst de ouders en zuslief het nieuws. Na 12 weken gaan we het naar buiten brengen. Soms bij mijn ouders of op mijn werk even op mijn lip moet bijten om niets te zeggen hierover. Vind ik best wel lastig, omdat ik er zo enthousiast over ben. Hoe ervaren jullie dat? Groeten, September
Ik ervaar het precies hetzelfde! Wat een drama zeg... niets tegen mijn lieve mamsje zeggen. Proberen die grote grijns van mijn gezicht te halen wanneer ze even op bezoek komt. hahaha... Dat wordt nog wat als ik zwanger ben. Liefs Debby
Hier net zo! Wij houden het ook geheim voor iedereen en niemand verwacht het ook. Heb altijd geroepen dat ik geen kinderen wil namelijk. Wij gaan het ook pas met 10-12 weken vertellen (na de 1e goede echo) Dus nóg langer mn mond houden! En ik ben al zo'n vreselijke flapuit. En liegen kan ik ook al niet, mn gezicht is een open boek. Vreselijk moeilijk om niks te zeggen, zeker omdat het hier nogal vaak ter sprake komt door veel zwangeren om ons heen. Maar dit geheim samen dragen is zo super
hihihi Zo'n gezamelijk geheim doet wonderen voor je relatie hea?!? tenminste bij mij wel We zijn in eens nog dichter naar elkaar toe gegroeid en kunnen elkaar weer van die hele verliefde blikken toewerpen. hihihi Liefs
Hee, Heeeeel herkenbaar! Ik en mijn vriend zijn reisfans, we hebben al flink wat van de wereld gezien. Iedereen denk dan ook dat dat wij (voorlopig) geen kinderen willen ivm de reizen die we maken. Maar gezien de klok doortikt hebben we besloten er dit jaar voor te gaan, en ik vind het heel moeilijk om mijn mond te houden. Vooral tegen mijn moeder, die zou heel graag oma willen worden. Ik heb dus al een ietsiepietsie door laten schemeren, maar blijf er verder vaag over. Maar het is alsof mensen ruiken dat ik ermee bezig ben, vrienden en collega's gaan steeds meer vragen stellen. Vooral tijdens een etentje, want ik neem dus geen wijntje meer....en wat voor smoes verzin je dan? Wij hebben besloten ouders/broers gelijk op te hoogte te stellen, als het alsnog mis zou gaan vind ik het fijn er met hen over te kunnen praten. Vrienden en collega's vertellen we het na de 1e echo, lijkt me echt moeilijk om al die weken mijn mond te houden. En volgens mij gaan ze het ook raden, aangezien ik waarschijnlijk straal van blijdschap. DDDOOOEEEGGG
Wij hadden ook besloten geheim te houden, maar dat is ernstig mislukt. Mijn moeder had het al geraden, we zaten op het terras en ineens zegt ze: je bent gestopt met de pil he? ze zag het gewoon aan me (zo vervelend mijn hele leven heb ik nog nooit iets geheim kunnen houden ze ziet het gewoon) Ze had er al over gedroomd en wist het zeker. Dus hebben we het verteld. En ook onze vrienden weten het. Er werd veel over gesproken omdat er meer zijn met een kinderwens. Mijn man kon door enthousiasme zijn mond niet houden. (ik heb hem wel gevraagd om het dan alsjeblieft niet ook nog in de krant te zetten ) Mocht het zo ver zijn dat het is gelukt, dan vertellen we het pas met 10-12 weken aan de vrienden. En ik gok dat mijn moeder het als eerste weet/ziet, nog voor ik het zelf weet.
Heerlijk idd dat geheim samen. Stiekum smoezen als ik wat voel wanneer we bij anderen zijn. Zenuwachtige blikken wanneer mn nod nadert. Heerlijk Maar naarmate het langer duurt merk ik wel dat ik het steeds moeilijker vind om niks te zeggen. Wil zo graag mn verhaal doen. Werkelijk kunnen zeggen wat ik voel wanneer er voor de zoveelste keer wordt verteld dat er iemand zwanger is (ongepland of in ronde 1 .. zucht) Niet gezellig hoef te doen als het weer niet gelukt is, maar gewoon even mag uithuilen en praten. Ondanks al die dingen wil ik het toch geheim houden. De samenhorigheid is zo fijn. En de verbazing op de gezichten wanneer we vertellen dat we 12 weken zwanger zijn lijken me zo prachtig! En vooral samen het geheim dragen dat we zwanger zijn zonder dat iemand het weet of vermoed *zwijmel* Hoop dat we snel mogen meemaken hoe dat geheim voelt
Hoi geheimhouders, Ik ben echt blij te lezen dat het zo herkenbaar is! Inderdaad ervaar ik het ook vooral bij een gezellig uitje met famillie en/of vrienden. Ik ben ook echt een bourgondische levensgenieter en lust dus wel een wijntje, maar laat die nu wat vaker staan, en daar kijken een hoop mensen van op. Ik zeg altijd maar gewoon dat ik even een "balansdag" heb. Haha, tja ondanks dat het niet echt nodig is, moet ik toch van die hongerige sensatiezoekers af komen. En er komen voor mij nog een aantal "moeilijke zwijgmomenten" aan. Volgende week een uitje met de schoonouders, week daarop mijn verjaardag dus mijn geheimhoudingsplicht wordt aardig op de proef gesteld! Spannend... Groeten, September
hallo hallo, ik vind het ook super moeiilijk om het niet van de daken te schreeuwen! we hebben het alleen vertelt tegen de ouders en het gezin anders werd ik gek...kan dat echt niet voor me houden...en bij rest moet het gewoon... dus heel veel succes met de mond houden....hahah en succes met zwanger worden. groetjes
hai hai wij hadden onze mond ook dicht gehouden aaleen mijn beste vriendin en zijn beste vriend die wisten het. toen ik eenmaal zwanger was vermoede mijn zwager wle iets want dronk ineens chocomelk ipv smirnof (toendrtijd). heb op een verjaardag bij mijn ouders nog glassie wijn gehad daar kwam ik niet onderuit moest hem proeven van me pa. en erna gezegt dat ik hem superlekker vond maar me niet zo goed voelde al paar dagen en mijn man die bevestigde dat. en we hebben het toen met 9 wk verteld. hadden toen echo gedaan. mijn pa vermoede al wat want ze hadden voor ons afsprak gemaakt om huis te kijken in dld. maar had gezegd dat we ene andere afspraak hadden die we echt niet konden verzetten. we zijn toen meteen doorgereden hebben tompoesen en muisjes gehaald en de kadootjes (slabbetjes en een tekening voor een hobbelharley) en zo hebben we het verteld. de dag erna naar zijn ouders met een taart met de echo erop. en toen de rest rondgebeld bij de ooms en tantes heb ik gezegt haai tante .... of hai ome .... nou dat beviel super hihi. nu hebben we het weer niet verteld. de meesten weten wel dat we zouden beginnen maar we hebben pause genomen omdat schoonzussie zwanger is. dus niemand weet wanner we nu beginnen
Ik vind het ook zo moeilijk om mijn mond te houden. En liegen kan ik ook niet... Er zijn al een paar mensen (2) geweest die gewoon gevraagd hebben of ik gestopt was met de pil, tja, daar sta je dan... Mijn zusje heeft het foliumzuur zien liggen (na de vakantie lag mijn toilettas gewoon in de keuken, niet echt handig). Dus echt goed in het geheimhouden ben ik niet, maar ik heb me voorgenomen om het nu echt tegen niemand meer te zeggen. Bij die personen kan ik mn hart luchten en dat is dan ook genoeg. Het vreemde is eigenlijk dat mijn beste vriendin van niets weet... denk ik. Groetjes, Nijntje
Wij zijn er best open over, dat komt ook omdat het voor ons niet vanzelfsprekend was omdat ik in een rolstoel zit en in eerste instantie 50 % kans had om mijn handicap door te geven. Nu blijkt dat na onderzoek ik waarschijnlijk heeeeeeeeeeeel weinig kans heb om mijn handicap door te geven, mag iedereen dat weten
Hallo dames, Wij hebben het precies zo. Niemand weet het. Ik heb ook altijd geroepen dat ik geen kinderen wil, dus niemand verwacht het. Lijkt me een leuke verassing zo. Ha ha. Maar inderdaad wel lastig en als je wel zwanger bent, wat dan? Dan is het nog lastiger. Het lijkt me erg vervelend als iedereen weet dat je er mee bezig bent en dat ze dan steeds vragen: 'en?...' Moet er niet aan denken... Wordt het een soort prestatiegebeuren.
Ik zou juist willen dat ik mijn mond kon houden haha! Mn zussen, ouders, twee collega's en vriendinnen weten dat we weer bezig zijn voor een tweede. En bij een vage test laat het zelfs zien aan mijn zus of beste collega.
Hier weet niemand nog dat we er nu echt voor willen gaan, en ook ik vind het erg moeilijk om er niet over te praten. Je bent er zelf tenslotte heel erg mee bezig en je bent blij en vind het spannend, gelukkig hebben we dan dit forum om ons hart te luchten Wel heb ik één vriendin die het wel weet.. Ik sprak haar op msn en ze zat toevallig te klagen dat ze moe was en ik grapte dus misschien ben je wel zwanger, wist ik veel dat ze op dat moment ook precies 2 dagen over tijd was Helaas was ze daarna alsnog ongesteld, maargoed we zijn nu wel samen bezig en het is heerlijk om dat te kunnen delen. Zou helemaal fantastisch zijn als we samen zwanger worden Als het lukt zijn mijn ouders en schoonouders de eerste die het horen, de rest pas met 12 weken (als ik dat vol hou..)
Het valt me op dat er veel zijn die schrijven ik heb het niemand verteld, behalve ... Er zijn er dus niet veel die het écht aan niemand hebben verteld?
Oei ik zou het echt NIET geheim kunnen/willen houden! Goede vrienden van ons weten het, we praten er ook gewoon over ('als wij ook een kindje krijgen, dan..') en mijn ouders weten wel dat we graag een kindje willen maar we hebben niet gezegd dat we 'eraan bezig zijn' zeg maar, tegen die vrienden wel. De reacties zijn heel leuk, zo van: wat spannend, en wat leuk!
Wij (vooral mn vriend) willen het ook geheim houden, en het is ook heel leuk om dat samen te delen Ik heb het wel aan mn zus verteld. Ik heb misschien pco en zij heeft dat ook, dus het is wel fijn om daar over te kunnen praten . Ik vind het ook vreselijk moeilijk om mn mond te houden hahaha
Wij vertellen het ook niemand en niemand verwacht het ook. We hebben al 2 volwassen kinderen en we hebben een zoontje van ruim een jaar. Mijn man is ernstig ziek geweest en we zijn nu weer de boel een beetje aan het opbouwen. Gelukkig hebben we te horen gekregen dat mijn man geen grotere kans heeft dan ieder ander om het terug te krijgen. Nu staan we weer midden in het leven en hebben heel veel zin om onze kleine man een brusje te geven. Spannend hoor.