Tweede kindje

hey meis,
Hier nog iemand die in hetzelfde schuitje zat als jij.. onze dochter is anderhalf en wij willen ook heel graag een tweede.. we zijn nu 6 maanden bezig en het is nog niet gelukt... maar ik twijfelde ook erg om al die redenen die jij ook opnoemt.. daar komt ook nog eens bij dat mijn man sinds mei geen werk meer heeft en opzoek is naar werk.. maar iemand zei iets tegen mij waardoor mijn twijfels minder werden en nu gaan we er voor!

degene zei dat je nooit weet hoe het leven loopt.. voor hetzelfde geldt duurt het nog een jaar voor je zwanger bent.. en luister naar je hart.. als de wens erg groot is luister er dan naar en maak je dromen waar.. er zijn zo veel mensen die 2,3 of meer kinderen hebben en die redden het ook allemaal.. opvoeden is niet makkelijk maar vertrouw op jezelf en het komt goed...

 

Thanks dus jullie kindje is 1 jaar en 3 maanden? tsja.. is toch prima om te proberen dan? en dat hij/zij aan je rokken hangt schijnt ook een fase te zijn.. ik zal een beslissing nemen als ik jullie was want van dat twijfelen wordt niemand blij en blijft het maar in je hoofd spoken..

 

Ik ben uitgerekend als Levi 19 maanden is.
Ik heb nooit getwijfeld aan een tweede, ik weet nog dat ik voor de bevalling van de eerste dacht: hoe ga ik dit doen, hie combineer ik het met mijn werk??
Ook dat doe je gewoon, je moet wel.. Ik denk dat het allemaal wel goed komt, jij en je kindje groeien erin.
Je kan nooit in de toekomst kijken!

 

Ik wilde ook graag een 2e, nu wegens omstandigheden is dat even van de baan, maar als het aan mij lag was ik snel weer zwanger geweest.

 

Hier uiteindelijk nu ook de keus gemaakt voor een tweede kindje, heel lastig want we wouden het beide erg graag maar zaten vooral te kijken naar de praktische kanten en het financiele gedeelte. Mijn man zit nog steeds erg in zijn hoofd met het idee dat hij van een tweede niet zoveel kan houden als van onze zoon.

Alsof je maar 100%houden van hebt dat je over iedereen die je lief is moet verdelen, ik vertrouw er ook op dat het goed komt. Als je iets echt graag wilt is er altijd een mouw aan te passen en komt het uiteindelijk op zijn pootjes terecht. Wat niet betekend dat het niet pittig zal zijn, maar kijk terug op de periode nu, ook daar kom je uit!

 

Afgelopen januari zijn wij voor een tweede gegaan. Toen was ons zoontje 9 maanden. Ik wist altijd al dat ik ze dicht op elkaar wou, helaas in oktober een miskraam gehad en nu nog niet opnieuw zwanger. Maakte me ook een beetje zorgen om het logistieke gedeelte met 2 kinderen dicht op elkaar, maar dacht steeds van "als andere het kunnen, kan ik het ook!" Ben toch blij dat we optijd zijn begonnen, blijkt toch niet zo makkelijk te zijn bij ons om zwanger te raken. Eerste was meteen raak!

Als je zeker weet van jezelf dat je het leuk vindt en aan kan dan zou ik zeggen twijfel niet langer meer en ga ervoor! Het lijkt me zwaar maar zooo ontzettend leuk om ze dicht op elkaar te krijgen

 

Hier leeftijdsverschil van ruim anderhalf jaar. Kort dus. Eerste tijd is best pittig, maar je krijgt er handigheid in. Niet eens een duowagen (draagdoek is ideaal, en/of sta/zit plankje achter de wagen).

Ondertussen zijn mijn kinderen 3 jaar en 20 maand. Super om te zien hoe ze nu meer samen spelen. Leren te delen, elkaar knuffelen en kusjes geven. De 2e is gewend om niet alle aandacht te krijgen en dat is ideaal, en echt makkelijker. En de 1e leert dat hij niet meer alleen is en te helpen. Sowieso ervaar ik een 2e kind als makkelijker (je bent relaxter, kent bepaalde dingen/fases al).

Ik weet nog dat ik me druk maakte over bijvoorbeeld het opstaan tegelijk, of de borstvoeding. Maar dat loopt los, omdat het niet anders is. Dan wacht er maar 1 eventjes, of zorg je voor vermaak.

En het 'houden van', het maakt echt helemaal niks uit. Ik hou van beide even veel en nog meer. Ik weet dat er niet alleen enorm veel liefde is voor mijn eerste, maar net zo veel ruimte is voor een tweede, en misschien nog eentje meer als het ons is gegund. Mijn man ervaart dit precies zo. Het is zo mooi dat het twee individuele jongens zijn met hun eigen dingen en karaktertrekjes.

Hoe ouder ze worden hoe meer ze aan elkaar ook hebben merk ik nu.

Kortom; nu ik weet hoe het is zou ik echt spijt hebben gehad als het bij 1 was gebleven

 

wij zijn voor een tweede begonnen rond de eerste verjaardag van onze eerste dochter. Uiteindelijk (goed) zwanger geraakt toen zij 15 maanden was en de zusjes schelen nu nagenoeg precies 2 jaar. Vind het een prima leeftijdsverschil! Hoefde geen duowagen aan te schaffen; heb de eerste maanden een kid2sit gebruikt (krukje waarmee de oudste op het voeteneinde van de kinderwagenbak zat) en daarna een meerijdplankje

niet teveel piekeren en twijfelen over het leeftijdsverschil, er is voor alles wel wat te zeggen

 

Bij ons ook lang de twijfel. Ik wilde zo kort mogelijk op elkaar maar manlief iets meer. We hebben nu besloten om in februari er voor te gaan. Er zit dat minimaal 2 jaar tussen , als het gelijk lukt. Hierbij het voordeel dat de oudste twee dagen naar peuterspeelzaal kan waardoor ze beide iets voor zichzelf krijgen (ochtendje peuterspeelzaal en ochtendje alleen voor de baby) en hopelijk dat de oudste ook een beetje zelfstandig is en snapt dat hij soms moet wachten op mama. De wagen ben ik nog niet uit maar koop sowieso een draagdoek voor kleine stukjes. De rest volgt praktisch wel en heb het vertrouwen in dat we samen overal uit komen. Oftewel stress niet en bedenk of je financieel, ruimtelijk en emotioneel klaar voor bent voor Nog een wonder.

 

wij gaan ook voor een 2de zonder twijfel ik wil niet al te veel leeftijdsverschil tussen mijn kinderen dan hebben ze nog iets aan elkaar! en het duurt nu ook al even voor ik wanger word dus heb geen spijt dat ik er aan begonnen ben, want kweet ook ni hoe lang het nog gaat duren

toi toi toi

 

Anders hebben ze nix aan elkaar?

 

dan hebben ze iets aan elkaar bedoeld als, als je kinderen niet veel verschillen kwa leeftijd dan kunnen ze nog aardig met elkaar spelen, als de leeftijdsverschil te groot is dan hebben ze idd niet zoveel aan elkaar
denk ik dan.

 

Onze kindjes schelen 20 maanden. Toen de oudste 9 maanden was weer gaan proberen en toen ze 11 maanden was was ik weer zwanger. Ik vond de leeftijd voor de 2 jaar makkelijker als toen ze eenmaal 2 was zeg maar dus wat mij betreft een ideaal leeftijds verschil. De rest ging vanzelf, met 2 kindjes op stap; 1 in de draagdoek, 1 lopend of langere stukken in de wagen. Je bent wel langer bezig voor je de deur uit bent ( Nu ook, beide kinderen aangekleed om 8.15 om naar school te gaan, moet de oudste nog poepen, trekt intussen de jongste zijn laarzen weer uit etc. )

Weet je, alle bezwaren zijn weg als je de liefde voelt stromen van je oudste kind die je jongste kind ontmoet, aait en praat over haar broertje. Zo zegt ze altijd als we ergens komen "Hoi, ik ben J en dit is mijn broertje" en duwt dan dapper dr broertje naar voren.