Goeie avond allemaal, Ik ben nu Godzijdank 12 weken zwanger. Vanaf het begin heb ik last van mij stuitje. Eerst viel het wel mee en was het meer mijn onderrug wat zeer deed. Nu word het week na week erger. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Voel het de hele dag en kan niks meer doen. Even een wandeling van 10 minuutjes betekent tegenwoordig de volgende dag pijn en niets doen. Een dagje toch even snel stofzuigen omdat het niet aan te zien is? De volgende uren plat op bed. Ik hou het niet meer uit ik weet niet hoe ik moet zitten liggen of staan. Ik weet dat je bekken nou eenmaal zwaar te voorduren krijgt tijdens een zwangerschap maar ik voel me zowat invalide. De pijn is zo ondraaglijk dat als ik loop ik een been soort van mee moet slepen. Als ik naar buiten ga probeer ik me pokerface op te zetten maar ook dat word steeds moeilijker de pijn is gewoon van me gezicht af te lezen. Nou zit ik ook nog in een vervelende woonsituatie en er is niemand in mijn omgeving die me kan helpen. En me vriend denkt er luchtig over en gaat rustig door met vragen of ik even snoep en dergelijke wil pakken van het tafeltje terwijl hij naast me zit. Het kan hem niks schelen als ik met veel gekreun en pijn op moet staan. Hij vind zelfs dat ik gewoon 'lekker moet gaan wandelen' ! Vandaag werd t me even teveel toen hij een liedje begon te zingen 'altijd is ....(Mijn naam) ziek midden in de week maar zondags niet!' En hij vroeg of de zwangerschap misschien niet te zwaar is voor me of ik t wel aankan! Vreselijk ik wil me helemaal niet zo voelen. Ik wil alles kunnen doen ik ben een zelfstandige vrouw. Maar ik trek de pijn gewoon niet meer t voelt alsof alles bij mn billen gebroken is. Vanavond heb ik ook voorgesteld om op de grond op een matras te slapen trek t gewoon niet meer het wilde gedrag naast me mn vriend die met zn knieen in mn billen port enz. Maandag moet ik naar de verloskundige en leg haar de pijn ook voor. Heb al vele tips gevolgd overigens van juiste houding tot bekkenbodemoefeningen... En het gekke is verder heb ik tot nu toe nergens last van gehad! Geen misselijk niks! Ik voel me echt zo een zeur en zo ben ik normaal gesproken totaal niet
Hier ook zo'n last!! Dinsdag naar bekkenfysio voor t eerst.. Hoop dat t helpt! Weet soms ook niet meer hoe ik moet zitten of liggen pff
Hoi, Lijkt me heel goed om te bespreken met de verloskundige. Mag hopen dat het niet normaal is. Neem goed rust als je lichaam dat aangeeft in hoeverre mogelijk. Hoop dat je nog kunt genieten met momenten! Sterkte!
ZEKER NIET NORMAAL! PAk het op met je vk.. klikt als bekken instabiliteit, wel vroeg, maar niet onmogelijjk! Succes meid!
gewoon gelijk een bekken fysio bellen meid. de verloskundige zal hetzelfde zeggen, hoe eerder je er bij bent hoe beter, ik zou gelijk morgen bellen en niet wachten tot maandag bij de vk
Idd gewoon naar een goede fysio gaan hoor, dat kan echt zoveel schelen! Heb je je verloskundige niet voor nodig.
Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties en... laat je vriend lekker zelf lopen! Hij kan toch zelf ook wel wat pakken? Niet erg vriendelijk van 'm om je dan ook niet serieus te nemen terwijl je pijn hebt! Succes, hopelijk heb je snel geen pijn meer!
je weet zelf wat je voelt dus lijkt me niet dat je je aanstelt.. maar je vriend mag zich wel normaal gaan gedragen vind ik.. want dit is geen respect hebben maar zijn zwangere vriendin.. ik zou idd zoals bovenstaande reacties naar fyso gaan... succes!
Het is niet normaal en je stelt je volgens mij ook absoluut niet aan. Het klinkt inderdaad als bekkeninstabiliteit, en ja dat kan al zo vroeg! (hier met 13 weken) Ik zou het zeker voorleggen aan de vk en serieus nemen.. Als je nu goed aan de slag gaat met een goede fysio en echt rustig aan doet en niet toch even stofzuigen, of toch even traplopen omdat het zo'n kleine moeite lijkt of je geen aansteller wilt lijken dan kan het nog een stuk beter worden binnen enkele weken. Echt de moeite waard hoor, want als je dat niet doet kan de pijn nog de hele zwangerschap aanhouden.. Je weet zelf vaak het beste wat je voelt en volgens mij heb je gewoon pijn, dus lekker overleggen, serieus nemen en rustig aan doen. Dan gaat het hopelijk snel weer een beetje over. Mijn ervaring is in elk geval dat je de constante pijn kan terug brengen naar een zeurend gevoel.. En dat is lang niet zo erg Heel veel succes en hoop dat je verder toch een hele fijne zwangerschap tegemoet gaat!
Heb je al een echo gehad? Anders vanavond nog eventjes bellen met een verloskundige of er meer aan de hand kan zijn. Je vriend verdient een flinke trap onder zijn kont en dan druk ik mij nog heel netjes uit :x. Geen zwangerschap is hetzelfde en helaas kun je nu al bekkeninstabiliteit hebben en als je pijn hebt, dan heb je pijn, je stelt je echt niet aan. Probeer morgen een afspraak met een fysio te maken en laat je vriend voorlopig maar voor het huishouden opdraaien (en het pakken van zijn en jouw(!!!) drankjes). En een mooie comeback op Kortjakje: dat liedje gaat over een hoer die altijd maar op haar rug ligt (ziek is ) en dan wel zondags naar de kerk gaat...
Herkenbaar, ik ben nu 34 weken en heb ook al vanaf een week of 12 pijn in m'n bekken. Als ik teveel doe dan kan ik daarna soms een paar uur niet zitten, vreselijk! Bij mij helpt wekelijkse fysio iets, en een warm bad/douche. Je stelt je echt niet aan, de pijn is soms ondraaglijk. Helaas hoort het blijkbaar bij jouw zwangerschap..en je moet dus heel rustig aan doen. Ik vond dat heel lastig, maar uiteindelijk moet je wel omdat je jezelf er alleen maar mee hebt als je het niet doet. Enne je vriend moet ff normaal doen, anders geef je hem gewoon een mep! Hij onderschat het echt en hij zou je ook kunnen steunen ipv dat gezeur. Succes!
Echt heel vervelend. Snap alleen niet waarom je niet wat kordater optreedt. Ik weet niet wat jij verstaat onder een zelfstandige vrouw, maar ik denk daarbij niet direct aan iemand die zichzelf pijnigt om eventjes te stofzuigen of om snoep voor haar vriend te pakken. Kan me daarom best een beetje voorstellen dat je vriend denkt dat je je aanstelt, want je als het echt zo erg zou je het wel niet doen, toch?
Een ding is zeker, dit is niet normaal zo vroeg in de zwangerschap! Je stelt je dus niet aan en moet niet denken dat iedereen dit ervaart en maar gewoon doorgaat. Bekkeninstabiteit kan inderdaad heel vroeg optreden en dat is super vervelend. Goede nieuws is dat het ook weer kan verbeteren. Maar jouw klachten zijn dusdanig ernstig dat ik langs de huisarts zou gaan om te laten kijken of het niet iets anders is. Als dat in ieder geval zeker is dan inderdaad snel naar een in bekkeninstabiliteit gespecialiseerde fysiotherapeut! Succes en heel veel sterkte! Misschien moet je je man/vriend meenemen naar huisarts en verloskundige zodat hij ook hoort dat dit niet iets is wat alle zwangeren meemaken.
Sorry maar wat is jou vriend een hork, laat hem zelf wat doen. Hier helaas ook erg last van bekken, dagen dat ik bijna niet kan lopen en dan ook nog een peuter van 2, 5. Vriend doet alles voor me, haalt boodschappen en doet het huishouden (naast zijn baan) ziet dat ik veel pijn heb. Maak je vriend dat duidelijk desnoods mee nemen naar fysio of dit laten lezen. En idd bel zo snel mogelijk een bekken fysio. Sterkte met de pijn
Een afspraak maken met een bekkenfysiotherapeut is in ieder geval heel verstandig! Zelf heb ik de tip gekregen om bij pijn aan stuitje/schaambeen op een warme, rubberen, kruik te gaan zitten. Half vol met water, zonder lucht. Dat verlicht de pijn ook iets Succes, bekkenpijn is echt zwaar K.!
Hier ook vanaf 18 weken. Gelukkig wel duidelijk minder heftig dan bij jou. Stofzuigen ed is bijzonder slecht voor je rug, dus dat moet je echt laten. Ik heb tot vorige week de boodschappen gedaan (met mijn vader zodat ik niks hoefde te tillen) en gekookt. De rest heeft mijn man gedaan. Dus ook pittige weken voor hem. Thuis loop ik nog rond, maar buiten zit ik in een rolstoel, omdat ik anders echt niet weg kan. Dit is vanaf ongeveer 28/30 weken. Tot die tijd (dus 10/12 weken) heb ik het dankzij de osteopaat goed onder controle kunnen houden. Dus nee het is niet normaal, en ja je moet een bekkenspecialist (fysio of osteopaat) inschakelen, en je vent moet flink op zijn donder krijgen. Jullie beide zitten hier niet op te wachten, maar jullie willen samen een kind, en jij hebt de pech van deze klachten en hij dus ook.
Actie! Richting verloskundige of fysio... En iemand anders je vriend een flinke trap onder z'n ..... laten geven... Wat vervelend dat hij net doet of dat jij je aansteld.... Want zo komt jouw verhaal op me over... En dan bedoel ik niet dat JIJ je aansteld want pijn is pijn en wat jij omschrijft lijkt me echt ontzettend erg. Maar dat je vriend er dan zo mee omgaat...grrrrrr Hoop dat je snel hulp zoekt voor je pijn!
Ik vind dit best erg om te lezen. Allereerst dat jij je afvraagt of je je aanstelt! Jij voelt de pijn en als die ondraaglijk is moet je naar de dokter/vk/fysio. Doen hoor! Je kan niet zo lang met pijn lopen want dan zit je straks in een rolstoel. En ten tweede de reactie van je vriend. Mijn man kan ook opmerkingen maken, maar daar kan ik ook om lachen. Maar ik geef m terug hoor. Sterkte meid!
Hier ook al vanaf 14-15 weken last van m'n bekken, kon in het begin nog wel iets doen, maar al gauw was een half uurtje lopen al te veel. Dus je stelt je niet aan, het kan echt heel goed dat ook jij al vroeg last hebt van bekkenpijn! Ik heb een paar maanden wekelijks Mensendieck oefentherapie gekregen maar helaas heeft dat niet geholpen en de pijn werd zo erg dat de therapeute aangaf dat waarschijnlijk niks zou helpen. Ben ook minder gaan werken en een week eerder gestopt. Als ik nu ergens heen wil, moet ik in een rolstoel. Jouw vriend mag je zoals anderen al gezegd hebben wel wat meer steunen nu, die van mij doet het hele huishouden, boodschappen, koken, hij haalt steeds drinken voor me etc. Nou is hij wel de hele dag thuis hoor. Heel veel sterkte en het kan ook een fase zijn!
Geef ff je adres kan ik je vriend even een trap onder zijn kont...nee in zijn onderrug geven! Belachelijk! !!! En meteen fysio bellen heb je echt geen 'toestemming' van je vk nodig Vind dit voor 12 weken niet normaal terwijl ik zelf behoorlijke bekken'patiënt' ben en je krijgt echt spijt als je niet eerder actie onderneemt