@ Janneke, inderdaad maf dat hij de oudste is. Het lijkt als de dag van gisteren dat je profielfoto er een van je lichtgevende navel werd!
Zal ik dan maar eerlijk zeggen dat toen ik zei dat we weer in evenwicht waren ik dus mijn eigen zoon niet had meegeteld schaam me diep... was nog niet helemaal helder vanmorgen En duh! hij hoort erbij hoor hij is nu alleen niet meer de jongste
Update van Sunnyqueen: Even een update vanuit het ziekenhuis. Ik lees wel af en toe mee maar het reageert wat lastig via de mobiel dus doe ik het even zo. Ik ben al een aantal keer uit bed geweest naar de wc. Pijn valt ook best mee. De wond voelt aan als een soort spierpijn en lachen en hoesten is wat vervelend, maar is goed te doen. Jelke doet het super. Glucose is de eerste nacht bij gehouden vanwege zijn gewicht en was alleen de eerste keer iets te laag. Na mijn borstvoeding geven ze hem bijvoeding, vanwege de glucose net zolang tot mijn productie goed op gang komt. Jelke is tussen de voedingen door heel rustig en slaapt dan lekker of kijkt om zich heen. Hopenlijk mogen we zaterdag of zondag naar huis. Liefs
Klinkt goed hoor ! Hopelijk mogen jullie van het weekend lekker naar huis !! Aukje bedankt weer he !!
oh heerlijk zeg! Krijg je goede begeleiding voor de bv? Want dat maakt of breekt of het gaat lukken! Geweldig he, moeder worden? Hoe is het met papa? Helemaal hyper of een beetje beduusd van alles?
even kort en snel. Ik krijg hele goede begeleiding bij de borstvoeding. Zolang jelke nog niet genoeg aan mij voeding heeft wordt hij na het voeden bij gevoed en ik kolf nog na dan om de productie steeds meer op gang te krijgen. Mijn herstel verloopt zo voorspoedig dat ik morgen net ons ventje naar huis mag. Heerlijk gevoel. De pappa is super trots en straalt van top tot teen. Hij kan zijn ogen niet van zijn zoon af houden. Dit is echt super. Liefs
Wauw wat een ultiem geluk! Heerlijk Een tip: Blijf rustig aandoen he een ks is zeker niet niks hoe rustig je nu doet des te meer profijt heb je van een goed herstel! Ik ben een weekendje weg later meer x
Update van Sunnyqueen; Mijn herstel voorloopt voorspoedig en ik mag morgen lekker naar huis toe met ons ventje. Heb zonet lekker mogen douchen en heb weinig tot geen last van de wond. De wond ziet er heel mooi uit, volgens de verpleegkundige zie je daar over een tijdje niets meer van. Liefs! * Deze update is wat vertraagd.... ik was op visite!*
Goedenavond dames!!!!!!!!!!!!!!! Wauw ik heb ik jullie gemist hoor! Wij zijn thuis!!!!!!!!!!! Ze vonden in het ziekenhuis dat ik zo snel en voorspoedig herstelde dat ik lekker naar huis mocht. En wat is dat een heerlijk en appart gevoel zeg als je de deur binnen stapt met zijn 3-en en weet dat je gezin nou lekker thuis is. Zoals jullie zullen begrijpen heb ik wel mee gelezen (geprobeerd althans) alleen geen tijd gevonden om te reageren dus als pas bevallen vrouw doe ik nog even lekker ego! Bevallingsverhaal: Op woensdag 1 juni melden wij ons rond 8.00 bij de verloskamers. We kregen een kamer toe gewezen en de verpleegkundige (een bekende van ons) die nam de even wat zaken door. Rond 9.00 was daar de verloskundige die mijn vliezen ging breken. Dit was zo gebeurd en ik voelde daar dan ook weinig van. Heel maf gevoel dat warme water tussen je benen zeg. Daarna kwam ik direct aan het infuus met weeen opwekkers, omdat de kans dat ik spontaan weeen zou krijgen erg klein zou zijn! Aangezien de vliezen ook ''geforceerd'' zijn gebroken i.p.v. spontaan. Elke 20 minuten kwamen ze de weeenopwekkers ophogen. Nou na de eerste 2 keer voelde nog niks. Na de 3e keer voelde ik de harde buiken... Alleen nog niet pijnlijk. Maar hier kwam na 2 ophogingen al gauw verandering in. Ik merkte al snel dat ik moest gaan zuchten... Ik zat eerst nog rustig een boekje te lezen, maar op een gegeven moment moest ik het boekje weg leggen en keerde ik in mezelf. Dit werd vrij snel al veel pijnlijker en de weeen gingen zich ook in een sneller tempo opvolgen. Al gauw wist ik niet meer hoe ik liggen moest in bed. Ik mocht ook wel naast het bed op een stoel zitten... Ik zal jullie vertellen dat het maf voelt als je constant vruchtwater verliest en dus constant nat bent tussen je benen.... Ik op een stoel de weeen opvangen. Het laatste bericht wat ik zelf nog kon plaatsen hier op ZP heb ik ongeveer in 5 weeen getypt. Ik moest tijdens een wee namelijk echt mijn mobiel neer leggen en goed puffen. De verloskundige vond trouwens dat ik het super deed. Ik had mijn ademhaling keurig onder controle en ik pufte de wee ook erg goed weg. Maar goed ik had dus pijnlijke weeen waar niet meer dan een minuut pauze tussen zat en dat is erg vermoeiend. Doordat ik niet even kon bijkomen tussendoor trok ik de pijn op een gegeven moment niet meer en was ik doodop. Dus ik heb toen om pijnstilling gevraagd nadat ik op zo'n 4 a 5 cm ontsluiting zat. Ik kreeg toen een morfine pomp aan mijn infuus aangesloten. Nou mensen ik zal jullie vertellen wat is dat een lekker spul zeg. De vk zei dat ik me zo wel eens duizelig kon voelen, nou ze had het nog niet gezegd of ja hoor de hele kamer draaide voor mijn ogen en ik voelde me zo stoned als een garnaal. Ik zei ook: '' Wow ik ben vet aan het trippen hier'' Iedereen lachen natuurlijk... Maar ik kon lekker bijkomen, want tijdens een wee gaf ik mezelf ff een shotje en dat was het goed te doen en tussen de weeen kwam ik in een roes en kon ff lekker ''relaxen'' haha. MAar ondertussen werden die verdomde weeenopwekkers gewoon verder opgehoogd dus na een aantal uur werkte die hele pomp natuurlijk niet meer en was ik verdorie nog maar op 5 a 6 cm ontsluiting... En toen belandde ik weer in die hel met pijnlijke weeen zonder pauze... (desalnietemin bleef ik dus wel heel kalm) Ik schijn 1 keer geroepen te hebben (dit weet ik zelf niet meer) ''Hang mij maar op'' en ''schiet mij maar dood'' Ik zat er dus even door heen. Heb toen ook om een ruggenprik gevraagd omdat die ontsluiting niet opschoot. Nou de anesthesist zou er aankomen, maar die kwam niet snel genoeg vond ik hahaha. Gelukkig was hij er snel en kreeg ik de ruggenprik. Ik was ineens ook helemaal niet meer benauwd voor dat prikje (en terecht, want het stelt echt niks voor) en binnen 5 a 10 minuten zou dit werken. Nou moest ik op mijn linkerzij gaan liggen zodat Jelke ook goed kon drukken naar beneden, want ik had tot nu toe al het werk gedaan en hij moest de rest nu doen eigenlijk. Nou toen zakt die verdoving dus volledig in mijn linkerkant, waardoor ik dus de rugweeen nog steeds aan de rechterkant voelde. En daarbij persweeen... Nou waren die persweeen wel te doen, maar die rugweeen... pfff Op een gegeven moment zat ik op 7 cm ontlsuiting dus op de linker zij liggen hielp wel. Toen wou de gyn toch even kijken hoe het met Jelke ging want tijdens elke wee ging zijn hartslag naar beneden dus ze wou zeker weten of alles nog goed ging. Ik moest op mijn rug liggen en kreeg een koker in mijn vagina gebracht (voelde ik dus niks van vanwege de ruggenprik) Toen ging ze met een naald naar binnen op bloed van het hoofdje te halen en dat onderzoeken ze dan en zo zien ze of de kleine het nog goed maakt. Nou die uitslag was goed dus ik mocht nog even doorgaan op deze manier. Nu ik op mijn rug lag was de verdoving ook goed verdeeld dus ik voelde alleen nog persweeen, maar die hoefde ik amper weg te zuchten... kon zelfs gewoon praten... dus die ruggenprik is een verademing. Ik zat toen op een gegeven moment op 9 cm, maar die laatste cm wou niet vorderen en al snel bleek dat Jelke zijn hoofd maar niet verder indaalde. Ik had nog een opstaand randje en daar moest hij nog met zijn hoofd tegen aandrukken, maar goed dat gebeurde dus niet. Nou toen ging het dus te lang duren en Jelke vond het ook niet echt leuk meer dus de gyn wou verder geen risico nemen en heeft toen besloten een keizersnee te doen. Om 23.00 werd ik naar de OK gebracht. De ruggenprik had ik al dus hoefde alleen maar een sterkere verdoving er in. En om 23.20 is onze zoon Jelke Evert geboren. De gyn zei meteen tegen mij, dit had nooit door je bekken gepast. Zo'n flinke kerel... 4460 gram en 54 cm lang... Vriendlief mocht met hem vast naar de afdeling en ondertussen hebben ze mij mooi dicht genaaid. Nou op die OK was het dus super koud en door de ruggenprik/spanningen/hormonen trilde ik dus ontzettend en na de operatie moest ik nog even naar de IC omdat de uitslaapkamers 's nachts dicht zijn. Daar werden de controles gedaan, maar mijn bloeddruk was niet te meten doordat ik zo hevig trilde. Volgens het apparaat had ik een bloeddruk van 256/160... Dus dat klopte van geen kant. Ik kreeg toen een spuit medicijn tegen het trillen en toen kalmeerde het wat en was mijn bloeddruk veel te laag ineens. Dus ik kreeg ook nog wat voor mijn bloeddruk. In alle hevigheid kwam het trillen weer terug. Waar ik ontzettende spierpijn van in mijn kaken kreeg. Toen kwam vriendlief mij met de verpleegkundige ophalen en mocht ik naar de afdeling en daar kreeg ik dan eindelijk mijn heerlijke vent tegen me aan. En vanaf dat moment was het trillen over. Doordat ik een keizersnee heb gehad heeft mijn lichaam wat meer tijd nodig om de borstvoeding op gang te krijgen dus zolang Jelke nog honger heeft nadat hij bij mij aan de borst is geweest krijgt hij nog bijvoeding met een spuitje. Aanleggen gaat hartstikke goed en hij drinkt ook erg goed, maar ik heb gewoon nog niet genoeg. Gelukkig komt het steeds meer op gang. Jelke doet het fantastisch. Huilt eigenlijk alleen als hij wat nodig heeft en verder slaapt hij lekker. Het is een heerlijk ventje en inderdaad de pijn en alles van de bevalling vergeet je zodra je dat wonder in je armen hebt. Litteken van de keizersnee ziet er heel mooi uit en ze zeggen dat die straks haast niet meer te zien is zo mooi is het gehecht. Ik herstel dus snel en loop (bijna) als een kievit en moet dan ook wat afgeremd worden zodat ik mezelf niet voorbij loop. We zijn vanmiddag thuis gekomen en hebben een fantastische kraamverzorgster met een leuke/lieve stagiaire. Zie mijn banner en anders mijn album voor het eindresultaat! Het was een heftige en zware bevalling en daardoor een heel verhaal, maar goed het is wel lekker omdat even van je af te schrijven! Ik ga nu weer lekker van mijn ventje genieten en mijn rust even pakken. Liefs
Lekker ventjuh hoor .. Je hebt het wel zwaar gehad meid , onderschat dat niet en doe lekker rustig aan nu het kan en mag .....................
Wat een plaaaaaatjuh! Gefeliciteerd hoor. Ik ga wel even streng tegen je zijn! Blijf liggen!!! BLIJF LIGGEN Je kan de rest van je leven nog als een kiviet door je huis rennen. Je hebt 80 procent van een bevalling gehad en daarna een flinke buikoperatie! Je hebt nu nog endorfine, was dat het? Iig dat ene hormoon waarbij je denkt dat je de hele wereld aan kunt en waar je zo lekker hyper van bent vol energie, die dus, in je lijf. Maar je moet juist nu de rust nemen. Echt waar. Ik ken zoveel verhalen van moeders die snel weer ter been waren maar later toch veel last hebben van de wond. Tot zo ver de strenge toespraak Geniet van je mooie man en je kraambed Wij zijn in centerparcs dus later pas weer meer Allemaal mama's bij de lichtgevende navels
Nou dames, ik blijf nog even ego hoor in deze kraamdagen! Hier gaat het super met ons! Jelke had gisteravond om 21.00 nog BV gehad, maar had daarna toch nog honger dus kreeg hij rond 22.30 nog bijvoeding van vriendlief en toen gingen we lekker op bed rond 23.00/23.30 en toen 3 kwartier later had Jelke weer honger dus kreeg hij weer de borst aangeboden. Nou beide kanten heeft hij flink lopen drinken en daarna had hij nog steeds honger. Dus vriendlief zei: Draai jij je maar lekker om ik geef hem nog wel wat bijvoeding. Rond 2 uur ging meneer lekker slapen en ik werd om 6 uur wakker en dacht.... na 4 uur zou hij toch haast weer honger moeten hebben. Vriendlief hem wakker maken door te verschonen (ik probeer namelijk wel rond de 3 a 4 te voeden om mijn productie goed op gang te krijgen) maar hij sliep lekker verder dus die BV werd niks. Dus hem weer in bed gelegd en lekker in slaap gevallen. Om 8.00 ging de wekker omdat de kraamzorg om 8.30 voor de deur zou staan en toen sliep meneer nog steeds. Om kwart over 8 naast me gelegd en toen werd hij langzaamaan wakker en heeft toen BV gekregen. Dus hij heeft gewoon lekker 6 uur door geslapen. Nu met de kraamzorg besproken dat ik overdag om de 3 uur BV geef en dat hij 's nachts 1 keer 6 uren er tussen mag hebben als hij niet zelf komt. Dus we zullen zien hoe hij het vannacht doet, maar hij doet het tot nu toe echt fantastisch en mijn borstvoeding komt nu echt op gang. Hij huilt eigenlijk alleen als er wat is en geeft echt heel goed aan wanneer hij nog honger heeft. Dus wij genieten hier met volle teugen!! Ik ben echt zo trots op onze vent. Vandaag kwam mijn vriendin met haar vriend en zoontje langs en die keek me verbaasd aan... die zei: '' Nou zo liep ik er niet bij na mijn bevalling hoor'' En dat hoor ik dus van heel veel dat ze vinden dat ik er zo fit uit zie. Dus dat is wel prettig om te horen na zo'n zware bevalling/slopende dag! Dat je daar nu niks meer van terug ziet eigenlijk. Alleen is mijn conditie nog helemaal nul... Als ik de trap op loop ben ik helemaal buiten adem! Maar dat is heel normaal zegt de kraamzorg! Nou meiden dat was mijn update weer! Liefs
Ik doe zeker rustig aan hoor. Ik neem echt mijn rust. Ik zit regelmatig, maar moet ook zo nu en dan in beweging vanwege die factor 5 leiden om trombose te voorkomen. Dus dan zit ik weer eens op een stoel of op de bank en dan loop ik weer eens even heen en weer door het huis, maar wel op een rustig tempo en ik neem gewoon voor het slapen en in de ochtend en de middag nog paracetamol om te voorkomen dat ik zo'n terugslag krijg. Vannacht dus lekker bij kunnen tanken en vanmiddag nog een dik half uur geslapen. Dus ik denk er wel om en anders wordt ik door vriendlief en de kraamzorg wel op mijn kont gezet! Ik wou alleen maar even aangeven dat ondaks die zware bevalling/slopende dag dat ik me heel goed voel en ik dat eigenlijk niet had verwacht of had durven denken van te voren. Liefs