Hoe lossen jullie dat op, als jij ziek bent en je man moet aan het werk. En dan bedoel ik zodanig ziek dat je echt niets kunt, dus niet een griepje waarbij je evengoed nog wel in staat bent om wat te doen, maar echt ziek. Ik ben gisteren door mijn rug gegaan. Heel stom, ik wilde de was uit de wasmachine halen en het schoot erin. Gisterenochtend kon ik echt helemaal niets meer, maar het kwam wel steeds losser door massage en dergelijke dat ik later op de dag weer kon lopen en ook weer wat op hoogte kon doen en een beetje normaal op kon staan. Nu vanmorgen zo stijf als een plank en nog steeds behoorlijk last van mijn rug, kan weer amper bukken en ik kreeg ook mijn broek en sokken niet aan dat heeft mijn man moeten doen. Nu was hij gisteren lekker vrij dus geen probleem. Maar vandaag moet hij weer aan het werk. Opzich geen probleem zolang ik alleen de 3 oudere kids heb, want die lopen en die hoef ik niet steeds te tillen en de oudste kan wat hand en spant diensten verrichten voor me. Maar we hebben ook een kleine rondkruipen van bijna 10 maanden, die de hele wereld aan het ontdekken is en probeerd te staan en dan ook nog weleens omvalt en dan zit ik. Ik kan haar eigenlijk niet optillen en de trap op met haar in mijn armen red ik al helemaal niet dus naar bed brengen lukt me niet. Hij wilde geen vrij nemen, aan de ene kant logisch, maar het zijn toch ook zijn kinderen, is het dan alleen mijn probleem. Als moeder zijnde kun je al nooit ziek zijn en met dit weet ik echt niet hoe ik het doen moet. Ik heb nu mijn zusje gebeld, die is gelukkig vrij en die gooit haar he;e programma om. Dat ik hem vroeg om dan even een uurtje later te beginnen zodat er iemand is zolang zij er niet is dat wist hij niet of dat wel kon en zucht kreun steun (hij had het eerder aangeboden om dan wat later te beginnen). Aan de ene kant begrijp ik het heel goed dat hij niet zomaar af kan bellen, ook omdat onze jongste net geopereerd is en hij al 2 weken thus geweest is en we vrijdag weer met haar naar het zh moeten en hij heeft al heel vrij moeten nemen voor zh bezoeken van onze jongste, dus ik begrijp het wel. Maar ik vind dit onverantwoord want ik kan haar gewoon bijna niet optillen, ik kan zomaar weer door mijn rug zakken en daarbij kom ik gewoon bijna niet omhoog, helemaal niet als ik haar in mijn armen heb. Hoe zouden jullie het oplossen? Ben ik dan zo moeilijk dat ik ervan baal dat hij het me zelf maar uit laat zoeken.
ik denk dat mn vriend zou gaan werken, ook wen beetje logisch want zijn werk kan er niks aan doen als iets met mij is ik zou hem alles laten klaarzetten en de kleinste in de box doen en de box tegen de bank aan leggen waar ik dan lig en eventueel de tv aanzetten dan is je kleintje misschien heel erg rustig? en dan wachten op mijn moederwant dan zal zij wel komen
Mijn man zou thuis blijven (hij kan gelukkig ook thuiswerken). 3 jaar geleden heb ik een acute hernia gehad en toen moest ik 4 weken platliggen, mijn man is al die tijd thuis geweest en heeft vanuit huis gewerkt. Maar het hangt denk ik wel af van het werk dat hij doet of hij thuis kan zijn.
Mijn man zou ook gewoon gaan werken maar hier is het wat makkelijker. We wonen op ons werk dus dat is eigenlijk geen issue. Ikzelf zou mezelf gewoon proberen te redden en wanneer het echt niet gaat springt hij wel bij. In jouw situatie zou ik ook alles klaar laten zetten, bezorgdienst voor het eten van vanavond enz. Zelf zo makkelijk mogelijk maken voor jezelf
Helaas is onze jongste niet zo makkelijk en het is een erg druk en ondernemend meisje. Dat is ook het probleem, die houdt het even vol in de box, maar ze is er snel klaar mee, daarbij staat ze nu en valt ze ook veel en ze is 3 weken terug geopereerd aan haar hoofdje en ze valt natuurlijk steeds op haar hoofdje en dan is het een krijspartij en ik kan niets. Ik snap het volkomen dat hij niet zomaar vrij kan krijgen, maar ik heb gewoon zo en zo het idee dat je als moeder zijnde je altijd in allerlei bochten moet wringen ook als je kindje ziek is of iets dergelijks en dat mannen zich eigenlijk nergens druk over moeten maken. En ik heb nog 3 kids van 7j, 4j en van ruim 2,5j. Maar het gaat allemaal vast wel lukken.
Nee, je man kan er niets aan doen dat jij niet voor de kleine kan zorgen, maar er is wel zoiets als zorgverlof. Wettelijk geregeld. De overheid vindt dus kennelijk dat het wel degelijk legitiem is om thuis te blijven in acute situaties waarin er geen oppas is voor je kind. Beterschap!
hopelijk is je zus snel bij jullie maar neem het je man niet kwalijk heb je geen goed contact met je buren? misschien dat hun eventjes kunnen langskomen tot je zus eris?
Ook mijn man zou gaan werken. Maar hij zou wel proberen te regelen of iemand langs kan komen. Een jaartje terug had ik heel erg de griep te pakken en toen heeft hij s'avonds zijn moeder gebeld om te vragen of zij de volgende dag op ons zoontje wou passen. Het scheelt dat mijn sm 5 min van ons vandaan woont en niet meer werkt.
Bij ons op het werk kan dat niet eens zo kort dag.. Wij werken allebei in de zorg (hij ggz, ik gz) en zomaar opeens vrij nemen (vragen) kan echt niet..
Mijn man zou ook gewoon gaan werken, zijn werkgever is daar niet al te makkelijk in dus ja.. Dat ik 3 weken geleden echt ziek was en tja was maar een griepje maar was zo duizelig en beroerd als wat dat ik mijn schoonmoeder vroeg had gebeld of ze evt. op d ekindjes wilde passen en die heeft ze toen meegenomen tot einde van de middag. Zo kon ik weer mijn bed in.
hier kan manlief ook niet zomaar vrij krijgen, en moet ik me echt redden tot hij thuis is, gelukkig had ik de laatste keer mazzel dat mijn vader ook ziek was en mijn moeder al zorg verlof had, die heeft onze uk mee genomen (mijn vader slaapt overal door heen) maar als zij ook werkt, dan heb ik dikke pech, ook omdat de honden er ook uit moeten,
Mijn man zou thuis blijven en vanuit huis werken, wat voorlopig nog kan. En anders stuurt 'ie zijn moeder op me af, die me dan helpt.
Zorgverlof of calamiteitenverlof in goed overleg met de baas. En dan zo snel mogelijk er alles aan doen om iets te regelen. Ik heb het in bovenstaande dus echt over situaties waarbij het écht niet gaat, wat ik in geval van rugpijn me heel goed voor kan stellen. Ik heb het zelf ook een keer gehad, maar dat was gelukkig in het weekend. Wanhopig heb ik de huisartsenpost gebeld, met mijn voornaamste zorg dat ik na het weekend de zorg voor een baby van 4 maand had, en geen familie om op terug te vallen. Ik kreeg een enorme medicijncocktail, en gelukkig ging het die maandag wel weer. Sterkte met je rug.
Ik werd opgenomen vorige week ivm uitdroging.. Hij is gewoon aan het werk gegaan, ik heb mn dochter naar mn moeder gebracht en ben zelf naar het ziekenhuis gereden en weer terug toen ik klaar was..
mijn man zou ook gaan werken. hij kan niet ineens vrij opnemen of hij moet zich ziekmelden. zorgverlof ligt ook lastig bij dat bedrijf en dat is ook meer voor nood en vaak maar toegestaan voor een paar uur. hij zou wel alles voor me klaarleggen en regelen en zijn moeder charteren om mee te helpen. mijn familie woont niet echt in de buurt dus dat zou niet opschieten.
Enkel bij heftige migraine komt hij naar huis. Verdergewoon doorbijten en keer janke als het moet en gaan met die banaan. Heb elk jaar wel een Paar keer een goede griep. Sta je op school midden in de zomer met dikke trui aan, bibberen en met een peuter die niet wil luisteren. Bah. Onderweg keer kotsen in de stuiken en eenmaal thuis op de bank liggen en de kindjes vol duwen met koek, snoep en chips als ze maar stil zijn haha. Als je dan toch moet lopen meteen genoeg drinken op tafel en eten om zeker een uur door te komen en de kindjes meteen laten plassen etc. Dan als partner thuis komt meteen me bed in. Slapen tot de volgende ochtend en hopen o een betere dag. Verder heb ik dagelijks hevige pijn waarbij ik Ook voor de kindjes moet zorgen. Hernia met uitstealing en moet weer geoppereerd worden in juli. Bij veel pijn leeg ik op 3x30 mg morgine en diazepam. Nu dag 5 van de vakantie ben ik kapot maar zijn ook elkedag weg geweest.
Oeh wat een strenge bazen allemaal! Op mijn werk is dat redelijk normaal dat de man dan vrijneemt. Ik werk in de ICT met hoofdzakelijk mannen om me heen en het gebeurt wekelijks dat er iemand last minute vrijneemt ivm een zieke vrouw. Vaak kan hij dan wel een paar uur vanuit huis werken en is telefonisch beschikbaar voor vragen. Zelf heb ik de afgelopen jaren 2x een vrije dag moeten nemen omdat mijn man ziek was, omgekeerd is nog niet nodig geweest (gelukkig) Zorgverlof gaat volgens CAO van onze bovenwettelijke vrije dagen af, dus het is een sigaar uit eigen doos..
Partner moet trouwens wel 2 wk zorgverlof opnemen ivm de operatie. Mag dan 2wk niks doen en weken daarna rustig aan doen. Vorig jaar heeft had dat ook moeten doen
wat vervelend dat je je zo ellendig voelt! Maar meid je kunt nog niet van je vriend verwachten dat hij maar niet naar zijn werk gaat? Dan maak je ook jou ziek zijn het probleem van zijn werkgever? Vind dat mensen daar te licht over denken, ja hij heeft een verantwoordelijkheid richting jullie, msar toch ook zeker naar zijn werkgever! Sterkte vandaag