hoi allemaal.. ik vertel hier even mijn verhaal zodat ik het een beetje van me af kan schrijven en miss dat er meer hier zijn die ook zoiets meemaken of hebben meegemaakt. miss dat we ervaringen kunnen uitdelen. Mijn schoonmoeder is altijd heel aardig en ik kan beter met haar opschieten dan met me eigen moeder. Nou is het zo dat ze weet dat wij bezig zijn om zwanger te worden en ze is er heel blij mee,en dat is natuurlijk superleuk dat ik met haar dingen kan uitwisselen enzo. Maar de laatste tijd zitten sommige dingen me niet zo lekker ,misschien ligt dit aan mijn hormonen ed sinds ik gestopt ben met de pil, ik weet het ook niet.. Soms hebben we het erover hoe het is als k zwanger ben ed en toen zei ze dat als we een kleintje mogen krijgen ze zelf ook op babyzwemmen wil.. heel lief hoor dat ze dat wil maar ik wil dit zelf al doen.en ik weet dat het meerder keren per week niet erg is maar er komt meer... Ze heeft al wat kleertjes gekocht terwijl ik nog niet eens zwanger ben.. nou wil ik zelf ook al eens wat kopen maar ik weerhoud mijzelf er van om het te doen. toen zei ze.. nou heb je je eerste pakje om je kleintje aan te doen... terwijl ik dit natuurlijk samen met mijn vriend zelf ga kopen dus dat van haar gaat niet als eerste aan.. ook wil ze graag foto's maken of een video als ik aan bevallen zou zijn maar dit wil ik niet echt denk ik.. ik heb niet zoveel met me eigen moeder maar ik vind het niet leuk om me s. moeder wel bij de bevalling te laten zijn en me eigen moeder niet.. ik ga niet mensen voortrekken ofzo en ik wil ook absoluut niet dat de hele kamer volstaat en iedereen maar toe te laten dus ik heb gezegd dat ik niemand erbij laat behalve mijn vriend.. ik zag duidelijk dat ze het niet leuk vond.. ook let ze al op met wat ik eet en of het geen brie is ofzo of rauw vlees. ik snap dat ze het goed bedoelt .. ik ben gewoon bang dat ze strax zo iemand word die de kraamhulp(mocht ik dat ooit krijgen)verteld hoe ze het moet doen en dat ze me continu gaat bellen voor van alles terwijl ik natuurlijk dat zelf moet leren..(tenzij er nood is) op een nichtje van haar dook ze af en voelde gelijk haar buik toen ze nog maar 7 weken was.. heel schattig maar moet het echt zo?? en natuurlijk gaat ze er al vanuit dat het zo 1 2 3 lukt om zwanger te raken maar dat weet niemand ooit zeker sorry voor mijn lange verhaal.hoop dat er meer zijn die dit hebben en we meer hierover kunnen delen.. groetjes
Gelukkig heb ik er geen last van. Het lijkt me vreselijk vermoeiend. Ik zou wel duidelijk zijn naar haar toe, dat je het meeleven waardeert, maar het wel op je eigen manier wilt doen. En je vriend, wat zegt hij er van dan?
gewoon eerlijk zijn is het beste meid.. ik weet hoe je je voelt. mijn So hadden nog eerder een baby kamer dan dat wij er voor 1 gekeken hadden... gewoon eerlijk zijn en zeggen hoe je je voelt is heel moeilijk en confronterend maar beter zo dan eindigen in ruzie of grote ergernis
hij heeft het er niet over gehad maar vaak zit hij er ook niet bij als ze erover begint. ik hoopte dat ze het zou snappen toen ik zei dat ik niemand erbij zo willen hebben enzoo.. ik weet dat ze gek van baby's is en als het kon had ze er zelf nog 1 genomen hoor dat weet ik zeker..ik snap ook dat het leuk is om binnekort oma te worden maar soms.... ze wilde voor ons als het zover is een bedje kopen wat ze heeft gezien.. ik zei nou dat vind ik heel lief dat je dat aanbied maar ik weet al precies hoe ik het wil hebben dus het bedje moet wel wit zijn enzo.. daarna keek ze me een beetje raar aan. toen ik stopte met de pil en maar niet ongi werd van mezelf zei ze ja je moet naar de dokter.. toen zei ik.. die stuurt me toch weg.. ik heb pas 1 maand overgeslagen .. moet wel me lichaam de tijd geven.. is ze het bij haar eigen ha gaan vragen hoe het zit en of ik niet zwanger was ofzo..ik denk naaajaa ... beetje raar hoor.. ik heb 14 jaar aan de pil gezeten.. had niet anders verwacht dat het overhoop zou liggen .. ik weet gewoon niet hoe ik ermee moet dealen zeg maar..ik wil niet de ondankbare s dochter zijn snap je..
super lastig, maar: grenzen! grenzen! grenzen! Jouw schoonmoeder gaat nu echt duidelijk er over heen hoor. Dat zegt jouw gevoel heel duidelijk zo te horen. En waarschijnlijk heeft ze het niet eens door. Het is heel lastig, maar juist daarom moet je haar er liefdevol op wijzen. Anders worden het echt grote irritaties en dat verstoort je relatie nog veel meer. Ik vind het ook niet gek dat je het vervelend vind. Ze mag blij zijn voor je, maar het is nog steeds jullie proces. Jij en je vriend worden straks papa en mama en zij niet. Zij worden opa en oma en dat betekent dus een andere rol dan toen ze er de 1e keer aan stonden. Als ik je verhaal lees, klinkt het alsof ze echt een beetje voordringt met dingen en ze van je af/ overneemt. Dat is niet de bedoeling. Zoals gezegd heeft ze het zws zelf niet eens door, dus daarom moet je haar een kans geven en haar er op wijzen. Maar dat het moeilijk is blijft. Ik denk wel dat het ook kan helpen als je vriend je hierin steunt. Dus samen duidelijk aangeven wat jullie wel en niet willen. Dat jullie het tempo aangeven en dat ze zich er even niet mee moeten bemoeien, tot jullie zeggen dat het mag. Das echt niet te veel gevraagd hoor. Veel succes ermee!
Wow ik dacht dat mijn s.moeder graag oma wilde worden... dit is nog wel een graadje erger. Lijkt me echt belangrijk om op een vriendelijke manier grenzen te gaan stellen. Ik doe dit zelf door letterlijk te benoemen dat ik het niet fijn vind dat ze er naar vraagt omdat het nog wel heel lang kan duren voor het weer lukt (heb een mk gehad in februari). Als ze wat doordraaft (van de week kwam ze met een folder van een dierentuin, leek haar zo leuk met kleinkind heen...dan zeg ik gewoon "wacht nou maar gewoon af, hier gaat het echt niet sneller van". Verder zou ik het niet meer zoveel met haar er over hebben want dat voedt haar enthousiasme en haar gevoel dat ze zich er mee mag bemoeien. Succes!
ja nu zijn het nog kleine dingetjes.. ze komt eens per week langs dus het valt nog mee, maar kleine dingetjes stapelen zich wel op soms.. eerst toen ik zei dat ik stopte met de pil ging ze me boodschappen dragen.. ik zeg waarom doe je dat geef hier joh gek.. zo lacherig.. we kunnen erg gek doen tegen mekaar..zegt ze nee miss is het al zo. ik zeg nou dan ben ik zwanger hoor en geen invalide ofzo.. moet het als het zover is ook alleen doen tot het niet meer kan of mag..maar voor haar gevoel moet ze dat dan doen.. ik ben meer bang dat als ik zwanger ben en of als ik een kindje heb dat het dan erger word.. miss dat ik het idd eerder moet aanpakken rustig want anders is het al te ver heen.. ik heb er al met een vriendin over gehad beetje en die vond het ook wel vreemd.. ik denk dat als er weer wat gebeurt ik even met me vriend ga praten erover hoe en wat.. ik denk nu al bij voorbaat dat als ik zwanger zou zijn haar niet gelijk bel (ookal wil ze dat natuurlijk) en eerst wij zelf tijd nodig heb om aan het idee te wennen .. al is het maar een paar dagen. vind het best rot want ze is echt aardig en ik wil niet iemand op de tenen staan of het idee geven dat het niet goed is ofzo
Duidelijk je grenzen aangeven anders loopt ze je straks omver... Tuurlijk is het hartstikke lief dat ze meeleeft, maar jij moet het ook leuk blijven vinden...
nee ik heb het er ook haast nooit over.. wij hebben zoiets van we zien wel.. kan wel jaren duren dus ik probeer er niet te veel aan te denken ofzo en hou het meer voor mezelf en me vriend alleen toen we vertelden dat we gestopt waren met de pil ging het los.. buiten dat ze daarvoor ook altijd graag meldde snel oma te worden (zeker toen haar nichtje zwanger was en haar zusje ook zwanger bleek te zijn)
Ik vind haar gedrag echt overdreven! Het is leuk dat je goed met elkaar kunt, maar dit is niet normaal! Je bent nog niet eens zwanger! Ben bang dat als je straks wel zwanger bent, en als jullie eenmaal een baby hebben dat het nog veeeel erger word. En dan bedoel ik echt bemoeien met de opvoeding en het kind opeisen, als ik dit gedrag nu zo mag beoordelen. Mijn tip: Ga met haar praten samen met je vriend. Geef eerlijk aan wat je ervan vind. Heel moeilijk denk ik, maar toch nodig voordat er ruzie ontstaat en dat is niet de bedoeling natuurlijk!!! Succes!
nou heb het er nog niet echt over gehad want wilde dat ze eerst wat wou zeggen erover. anders kom ik ineens out of the blue met me dingetjes.. ze had het er niet zoveel over gelukkig.. en als ze een klein beetje erover begon dan maakte ik wel gelijk me punt over hoe ik dat zou doen enzo.. daar had ze niet veel van terug .. hopen dat het zo blijft!!! tnx iig aan iedereen die een advies of reactie heeft gegeven..