zelfs mijn vriend vind dat ik me om niks zorgen maak. ik zit er echt even helemaal door heen, we zijn al vanaf zijn 3 weken oud aan het meutelen, onze kleine huild veel, heeft aanzienlijk pijn, ben al 2 keer naar de ha geweest, ik loop bij een osteopaat waar is gebleken dat hij reflux heeft, daarom maken we zijn voeding al dikker, ben al een keer naar de hap geweest, heb al verschillende keren naar het cb gebeld, we krijgen de ene tip na de ander, we zitten al op friso comfort, maar er is maar geen verbetering, daarnet 1,5 uur over zijn fles gedaan, omdat hij iedere keer tijdens het krijgen van de fles begon te huilen (wat hij normaal niet heeft), hij heeft op het moment weer last van hele harde ontlasting, en de enige manier dat hij er vanaf komt is met behulp van mij, sinds een paar dagen met inbakeren begonnen, met het huilen wordt niet minder, onze kleine overstrekt zich tijdens het huilen enorm, heb dan bijna geen grip meer op hem, het vele huilen begint vaak vlak na zijn fles, sinds vanmorgen viel me op dat ie uitslag heeft boven zijn neusje, het lijkt op eczeem. gisteren weer naar de ha geweest en die stuurt ons weer naar huis met de boodschap darmkrampen, onze kleine is maar zelden vrolijk, maar zo hoort het toch niet, om in zijn jonge leventje al zoveel pijn te hebben, ik ben er ontzettend verdrietig en kwaad door, zelfs mijn vriend gelooft nu dat het alleen om darmkrampen gaat, nou en ik denk dat er dus meer is, gisteren dacht ik dus zou het kma zijn, dus weer naar cb gebeld, die mocht zo niet een diagnose stellen, en adviseerde mij de volgende ochtend naar de wijkverpleegkundige te bellen, dus net gedaan, die vind het gelukkig ook niet normaal, en gaf mij het advies om weer naar de hap te bellen, maar nu ben ik dus weer zo bang dat ze me weer met niks naar huis sturen, en dan mijn vriend nog die zal ook wel weer zeggen dat ik me voor niks zorgen maak, en dat ik het eens op zijn beloop moet laten, mijn vriend is nu dus niet thuis, maar die komt zo thuis, en als ik dan vertel dat het vanmorgen weer goed raak was, komt hij op mij weer zo over alsof hij me niet gelooft. wat moet ik nou toch, heb het gevoel dat ik door draai, even voor de duidelijkheid houd mezelf wel groot als de kleine bij me is hoor, maar net op bedje gelegd en na veel huilen viel hij toch eindelijk in slaap, maar dan kom ik beneden en barst dan in tranen uit. wat moet ik toch doen zodat ze me serieus gaan nemen?? of maak ik mezelf allemaal maar wijs en zou het toch om darmkrampen gaan?? soms begin ik gewoon aan mezelf te twijfelen, maar heb die kleine toch 9 maanden bij me gedragen, en ik voel toch als moeder wel aan dat dit niet normaal is, mijn vriend heeft al 2 kinderen uit een eerder huwelijk, en vaak komt hij op mij over van dat hij het allemaal beter weet omdat hij al de ervaring heeft, voor mij is het mijn eerste! pffffff.... zo dat ben ik kwijt, maar waarom zijn die ha toch zo onervaren met kleine baby's, want gisteren kreeg ik dus ook een paar keer het andwoord van de ha ''tja ik weet het ook niet'' g*dverdomme en dat noemt zich zelf dan een ha!!!
ach meid jeetje!! kan me goed voorstellen dat je er verdrietig van wordt en ook kwaad! volg gewoon je eigen gevoel hoor. moeders hebben een ontzettend sterk gevoel als het om hun kindje gaat. en al moet je 20 keer de huisarts bellen dan doe je dat lekker, ze krijgen er immers dik voor betaald. Ik laat me ook door niemand iets wijs maken, als ik het gevoel heb dat er iets niet goed zit bij maddi sta ik zo bij de huisarts voor de deur. en of het nog voor niks is geweest maakt me helemaal niks uit. en dat je h.a zegt " tjah ik weet het ook niet" vind ik belachelijk!!!!!!!! Dan ga je maar moeite doen totdat je het wel weet en anders ga je naar het zkh omdat je h.a geen atwoord heeft op je vragen. kom zeg! je babytje kan toch niet duidelijk vertellen wat hem scheelt daar heeft hij de volwassen voor. gewoon je eigen gevoel volgen hoor. heel veel sterkte met de kleine!!
en onthoud maar..als een babytje ontroostbaar huilt dan scheelt er iets. ach arm kindje hoop echt dat het gauw beter met hem gaat. is ook niet niks voor hem en ook al helemaal niet leuk voor jou.
Klinkt echt alsof je kleine pijn heeft idd (voorzover ik er verstand van heb...). Ik zou gewoon wéér terug gaan naar de ha. Laat je niet afschepen, sla indien nodig met de vuist op tafel en eis een doorverwijzing naar bijvoorbeeld een kinderarts. Succes ermee.
misschien door laten verwijzen naar een huilbabypoli (net een artikel overgelezen, als je hier interesse in hebt hoor ik het graag). Wordt je kindje helemaal onderzocht en komt daar niks uit dan krijg je tips en adviesen om met je kindje om te gaan zodat het huilen verminderd.
nou heb net weer gebeld naar de hap, en heb weer om 14:40 een afspraak, ik laat me nu niet meer naar huis sturen met de mededeling dat het om krampen gaat, mijn vriend kwam ermee om gelijk naar de hap te bellen, dus hij begint nu ook eindelijk in te zien dat het niet normaal is, en dat die kleine pijn heeft, de assistente wist niet eens wat verborgen reflux is, en vroeg aan mij wat ze nu voor mij kan betekenen, waar ik als andwoord op gaf, dat ie eens goed onderzocht werd, en anders een door verwijzing naar iemand die er meer verstand van heeft. dus ik ben benieuwd, maar mijn vriend dacht dat er iets met zijn slokdarm is, want op een gegeven moment kwam er melk omhoog, wat hij vervolgens terug in slikte en gelijk begon te schreeuwen.
hey meid.. fijn dat je straks een afspraak hebt.. Hoop dat er iets uit komt.. Als een baby zo veel en hard huilt heeft hij ergens pijn.. Bij de dec.mama's kwam iemand met deze uitspraak "Als de thermometer aangeeft dat je baby geen koorts heeft en de moeder zegt van wel, kun je er vanuit gaan dat de thermometer stuk is".. Wil hiermee zeggen dat je moedergevoel in bijna alle gevallen juist is.. als JIJ denkt/weet dat er iets mis is moet je net zo lang doorgaan tot je eindelijk serieus genomen word. Hou je ons op de hoogte? sterkte meid en succes straks.. Oja, toevallig met mijn man getrouwd? ach bekijk het zo, die mannen hebben dat moederinstinct niet
Een moedergevoel heeft het altijd goed. En terecht dat je zo voor je kindje opkomt. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er verdrietig en doodmoe van wordt. Ik had ook een huilbaby in het begin. Wij zijn ook naar een osteopaat geweest en mijn kindje zat helemaal vast in zijn nek en schouders doordat hij met vacuum eruit getrokken is. Hij was helemaal verkrampt. Het huilen breekt je op een gegeven moment op. En ik was degene die 24 uur per dag met hem bezig was. Manlief was naar het werk en kreeg er niet veel van mee. Gelukkig is het nu goed. De osteopaat heeft ons echt geholpen. Ik ben heel benieuwd hoe het gegaan is bij de HAP. Laat je niet afschepen hoor meid. Er is duidelijk iets aan de hand.
Als jij als moeder t gevoel hebt dat er iets niet goed is, ga ik er vanuit dat je dat gevoel niet voor jan doedel hebt.. Uit je verhaal krijg ik t gevoel dat je een soort van "van t kasje naar de muur" word gestuurd.. Allemaal tips, maar nooit iemand die eens echt doorpakt.. Ik hoop dat er eens iemand wel snapt dat t gewoon ff niet wil zoals je graag wilt en dat er eens naar je uk gekeken word of er ook, naast de reflux, iets anders aan de hand kan zijn.. tips en adviezen heb je m.i. nu genoeg gehad en wellicht ook wel iets mee gedaan.. Als dat allemaal niet t gewenste effect heeft, is t nu tijd om door te pakken.. heel veel sterkte en beterschap voor je ukkie..
nou we zijn naar de ha geweest, en zoals we zelf al vermoede heeft onze kleine erg veel last van zuur branden, we hadden nu eindelijk eens een ha die ons serieus nam, en echt aandachtig naar ons verhaal luisterde, nu hebben zan tac mee gekregen, en die heeft hij daarstraks voor de eerste keer gehad, paar uur later na het krijgen van zijn flesje heeft hij god zij dank niet meer gehuild, hij heeft zelfs vrolijk op zijn dekentje liggen brabbelen. dus hopen dat het dit echt is!!!
Je verhaal klinkt ook een beetje als ons verhaal. Aaron bleek KMA te hebben en het spugen kwam bij Aaron doordat hij helemaal verstopt zat en er dus druk op de maag ontstond. Mochten de medicijnen niet helpen, kun je hier wellicht iets mee! Heel veel succes! Ik weet hoe moeilijk het is en hoe slopend. Maar weet dat het echt beter wordt!!!
Dat is dus idd waarschijnlijk het maagzuur. Als je zoontje er al langer van last heeft, dan snap je natuurlijk dat zijn slokdarm al helemaal geïrriteerd is. Het zuur doet hem dan echt pijn. Fijn dat er nu wel goed naar jullie geluisterd is. En hopelijk werkt de zantac goed! Misschien doe je dit al, maar je kunt het hoofdeind van zijn bedje nog een beetje verhogen, dan heeft hij minder last van het teruglopen van de voeding! Succes ermee!
het hoofd eind heb ik inderdaad al een hele tijd geleden verhoogd, ik hoop ook zo dat dit het is, en dat we nu eindelijk een vrolijk kind krijgen, want het is zo slopend om te zien dat je kleine zoveel pijn heeft, soms sprongen bij mij ook tranen in mijn ogen als onze kleine zo tekeer ging.
En vraag een verwijzing naar de kinderarts! Zeker omdat je kindje zo opknapt van de Zantac, is dat een indicatie dat je gelijk had. Heel veel sterkte, onze tweede had zware reflux. Het is heel zwaar voor het kind én de ouders.
wat ook nog kan helpen (onze dochter had ook reflux en heeft ook een periode alleen maar gehuild) is je kindje in je draagdoek bij je houden. Bij ons was ze ontroostbaar totdat ze in de draagdoek zat. succes
KA doet niks anders dan medicijnen voorschrijven, net als wat je HA nu heeft gedaan. Een KA kan verder niks doen. Meestal groeien ze er overheen als ze voorbij de 6 maanden oud zijn. Soms nemen ze een kindje een paar dagen op, maar dit is meer om de ouders te ontlasten. Als de Zantac niet werkt (bij ons heeft het 4 dagen geholpen, toen begon de ellende weer), vraag dan om Losec. Sinds we dat geven, hebben we geen dag meer problemen gehad, wondermiddel! Nexium is ook nog een optie, maar de meeste Kinderartsen schrijven Losec (Omeprazol) voor. Doen medicijnen helemaal niks, kan je voeding voor KMA vragen (Nutramigen), zodat je KMA kan uitsluiten. Waarschijnlijk zal het inderdaad reflux zijn en zullen medicijnen helpen, dus eerst dat proberen en dan eventueel van voeding veranderen. Ik hoop dat het met de Zantac goed gaat, ik weet hoe vreselijk het is als je kindje krijst van de pijn (ik noem dat namelijk geen huilen meer). Liefs Huismus
Hou er rekening mee dat zantac pas goed werkt na een dag of 4. Hopelijk helpt het! Bij mijn eerste zoon duurde het ook even eer we doorhadden wat er scheelde en hij heeft veel pijn geleden. Bij mijn 2de zoon hadden we al snel door dat hij ook last had van reflux en zuur. Gelukkig werd dan ook vrij snel de medicatie voorgeschreven. We gaan ook bij een osteopaat...kan ook helpen.
Ik hoop dat het spul helpt! ik heb met veeeeeel herkenning je verhaal zitten lezen. Ik was ook wanhopig en heb vaak het CB gebeld, naar ha geweest.... Uiteindelijk kreeg ik een megahuilbui op het CB nadat ik die ochtend mijn zoon in de wipstoel in de bijkeuken heb gezet omdat ik er niet meer tegen kon.... We zijn toen per direct overgestapt op Nutramigen, voeding bij kma, en het gaat sinds die dag super goed met hem, dus waarschijnlijk is het kma. Maar ik weet hoe wanhopig je kunt zijn, je gaat aan je zelf twijfelen en al. Het grappige is dat iedereen altijd zegt 'luister naar je moedergevoel', behalve de artsen!! Maar meid, luister wel naar je moedergevoel en als die Zantac uiteindelijk toch niet helpt, gewoon wéér om hulp vragen!
Hey meid, Ik kan me heel goed voorstellen dat je er even door heen zit. Jou verhaal kinkt enorm als de eerste weken van ons dochtertje! Heel gauw werd gezegt: darmkrampen. Ze had ook harde ontlasting, en overstrekte onwijs veel. Ik had het idee dat er meer was dan de krampjes. Ben toen begonnen met infacol om iniedergeval het probleem van de krampjes op te lossen. Infacol hielp binnen 3 dagen SUPER tegen de krampjes! Maar toch bleef ze overstrekken en krijssen. We werden ook niet serieus genomen door de ha-post. Smaandags onze eigen huisarts gebelt, en heb hem mijn ideeen verteld. Dat is er dus van overtuigd was dat Tara 'verborgen' reflux had. Hij nam ons gelukkig wel serieus en mochten met zantac beginnen. Dit werkt ook super!! We zagen meteen verschil, niet meer het gegil voor/tijdens/na de fles of in bed. Het ging super. Als ik niet met het reflux verhaal was gekomen, hadden we er nu waarschijnlijk nog mee gelopen. Als je zoontje last heeft van zijn reflux is dat gewoon ontzettend zielig, dat kan zo pijn doen! Succes meid. En wees brutaal!! Want met beleefdheid bereik je niks met dit soort dingen. Helaas.