@Hulpeloos Wat ontzettend rot dat je je nu zo voelt, dat ten eerste. Je schrijft dat je hem in het begin op afstand hebt gehouden vanwege zijn flirterige gedrag naar anderen toe. Uiteindelijk toch toegegeven aan het geflirt wat resulteert in vreemdgaan. Ik veroordeel niet, ik ken beide zijdes van de medaille, ik ben bedrogen en heb bedrogen in een vorige relatie. Beiden doet op een andere manier heel erg veel pijn. Ik snap dat wanneer je je op een bepaald punt in je relatie niet meer prettig voelt en die aandacht van de andere man heel erg fijn voelt, maar is het echt verliefdheid of is het omdat je iets krijgt van deze man wat je bij je eigen man niet (meer) vindt? Je weet dat wat je hebt gedaan niet okay is en je gaat hier met de billen bloot op het forum ondanks dat je weet wat voor reacties er zullen komen. Je zoekt ons advies dus hier komt dat van mij: Deze man maakt er een gewoonte van om te flirten en heeft jou om zijn vinger gewonden. Jij bent voor hem gevallen, hij gaat nog een stapje verder en verklaart zijn liefde om jou nog meer aan hem gehecht te laten worden. Dit soort mannen doen heel veel, en gaan heel ver, voor hun eigen gewin. Die liefdesverklaringen van hem, zijn die oprecht of is het zijn spel? Ik vraag het me af wanneer ik je beschrijving over de aanloop naar het vreemdgaan beschrijft. Vooral nu ook omdat je schrijft dat je genegeerd wordt. Jij hebt nu liefdesverdriet zeg je, of mis je dat stukje intimiteit en aandacht van hem wat in je eigen relatie ontbreekt? Wat ik niet duidelijk krijg uit je OP is hoe je relatie met je man is, en wat voor toekomst jij met je partner ziet. Probeer dat voor jezelf op een rij te krijgen en maak dan de keuze wat je voor jezelf gaat doen. Uiteraard heb je je gezin om aan te denken, net als dat deze man een vrouw en kinderen heeft. Zou hij ooit bij haar weg gaan voor jou? Zo nee... Afkappen, blokkeren, alle contact verbreken en doorgaan met je leven. Moet je het je man vertellen, dat betwijfel ik. Misschien geen populaire mening hier op het forum, maar ik ben van "wat niet weet wat niet deert". Beter is om aan je relatie te gaan werken zodat die weer goed wordt, dan het nog verder de afgrond in te helpen. Zodra jij beter in je vel zit in je eigen relatie, zal dit gevoel ook verder slijten. Sterkte!
Nou dit inderdaad. Zit echt met open mond de reacties te lezen. Het zal je zelf overkomen dat je man dit achter je rug doet. Dan praat je wel anders (been there).
Ik denk er iets anders over. In een relatief gezonde staat ben ik het ermee eens dat het verwerpelijk is. Maar mentale problemen kan iedereen overkomen en ook leiden tot keuzes die iemand anders niet genomen zou hebben. De vraag is wat je nu gaat doen.
Wellicht verdient haar man ook geen respect hoor. Dat kan natuurlijk. Maar ze wist vanaf het begin dat hij uit was op maar een ding. En voor de meeste mensen geldt gewoon. Verliefdheid voor een ander is het het niet waard om je relatie voor op te geven. Dat zal de man in kwestie hier waarschijnlijk ook niet doen. Omdat de affaire begonnen is op een club verwacht ik dat de kans wat groter is dat het uit kan komen. Dus is het denk ik altijd beter om zelf actie richting je partner te ondernemen. Kans bestaat wel dat haar man zijn vrouw in zal lichten. Dan heb je met zn tweetje wel heel wat ellende veroorzaakt voor een aantal jonge kinderen.
Ik zou me vooral heel hard afvragen waarom je je eigen verdriet zo op de voorgrond plaatst en niet echt bezig lijkt met hoe je je man behandelt en me daarop proberen te richten. Wrs valt je eigen verdriet dan in het niet
Klopt, mijn op gaat inderdaad over mijn verdriet. Dat betekent niet dat ik niet bezig ben wat de hele situatie betekent voor mijn huwelijk. Of dat mijn man en ik er niet over praten. Ik heb het niet benoemd in het bericht dus die conclusie kun je niet trekken. Mijn hulpvraag is idd gericht op het verdriet.
Wanneer je relatie al een tijd lang niet goed zit, dan is die verleiding natuurlijk veel groter. Ook verliefdheid binnen een relatie kan iedereen overkomen, maar risico is groter wanneer je eigen relatie niet lekker loopt. Maar ben het er mee eens dat eerlijkheid boven alles gaat in het geval je met die ander door wilt gaan en daadwerkelijk het contact aangaat en gaat afspreken. Je kunt er ook voor kiezen om het contact te vermijden en eerst eens je eigen relatie onder de loep nemen om te zien of er nog wat te redden valt.
Na de liefdesverklaring is er nog wel contact geweest. Ik heb aangegeven dat ik het lief vond maar ervan schrok. De dag daarna heb ik hem gezien en de dag daarna begon hij met negeren. Hij heeft vandaag contact gezocht maar ik heb het afgehouden. De gezamenlijke hobby is er nog maar deze ligt stil voor enkele weken ivm de zomervakantie. Dat geeft mij iig enkele weken om los te komen van hem. Verder praten mijn man en ik enorm veel en ben ik inmiddels in behandeling voor de reden waarom ik thuis zit.
Ik ben het helemaal met je eens. Compleet off topic maar dit doet me altijd denken aan Bruce Willis ( Joe Hallenbeck ) in 'The last boyscout' [Joe has just found out that Mike was sleeping with his wife] Mike Mathews : It just happened, Joe. It... Joe Hallenbeck : Sure, sure, I know... it just happened. Coulda happened to anybody. It was an accident, right? You tripped, slipped on the floor and accidentally stuck your dick in my wife. "Whoops! I'm so sorry, Mrs. H. I guess this just isn't my week."
Gaat zijn gangetje. Mijn ogen zijn geopend. Nu een week later kan ik zeggen dat het toch geen verliefdheid was. Thuis werken we hard.
Wat naar dat je je zo voelt, je weet zelf heel goed dat dit nooit was gebeurd als je relatie goed zat. Daarnaast denk ik dat je te goed van vertrouwen bent, daar maken mensen misbruik van. Ik gok dat je ook een gevoelsmens bent, dan is deze ervaring met je meedragen al een hele last. Wat fijn dat je ogen zijn geopend, dat is al een eerste stap om hier overheen te komen. Ik denk dat je vooral ook moet werken aan jezelf, zodat niet nog meer mensen misbruik van je maken. Dus zie deze ervaring als een hele dure les. Veel sterkte en een knuffel van mij.
Nou ik stelde hem omdat ik dit dacht te lezen maar wat verbaasd was in de context met wat ze voor de rest schreef. Het boeit verder niks voor mij persoonlijk. Maar goed heel dit topic en heel het leven van TO boeit me in die zin niet. Ken haar verder niet (voor zover ik weet )
Te goed van vertrouwen maar zelf niet te vertrouwen? Ik snap dat mensen verliefd worden. En ik snap dat je behoefte kan hebben aan een ander. Maar dat wil niet zeggen dat je die ander ook daadwerkelijk zn leuter in je moet laten steken. Tenzij je hier natuurlijk met je partner afspreken over hebt gemaakt.
Eerder een realisatie voor nog meer druk, spanning en als t uit de hoed komt een flinke deuk op een huwelijk dat gebukt gaat onder spanning. Doodbloeden, blocken en negeren. Focus op wat je hebt en ruim de boel waar mogelijk op zodat de stress er uit is. Een vlucht of start van iets nieuws als je startpunt een chaos is is altijd een garantie voor een nieuw drama. Opgeruimd, "vrij" in lasten en bindingen zowel mentaal als nouja fysiek-ish is altijd een beter uitgangspunt, ongeacht wat de volgende stap in je leven en op welk pad dat ook moge zijn of om bij jezelf te rade te gaan waar je staat en wat je wilt met je leven.
Nou eerlijk? Ik vroeg me hetzelfde af. Waarom hebben veel mensen (ja hier op het forum als zulke topics worden geopend) toch altijd de behoefte om te weten of de partner het al weet? Wat is de meerwaarde daarvan dan? Want laten we eerlijk zijn, het gros hier kent de man of vrouw in kwestie toch helemaal niet? En als zou het wel, wat is dan nog steeds de meerwaarde? En ik moet niet lullen hoor want been there done that, maar ‘the need’ van sommigen hier om zulke dingen te vragen: waarom? En dat is een oprechte vraag.
Ik zou me vooral heel hard afvragen waarom je je eigen verdriet zo op de voorgrond plaatst en niet echt bezig lijkt met hoe je je man behandelt en me daarop proberen te richten. Wrs valt je eigen verdriet dan in het niet Klopt, mijn op gaat inderdaad over mijn verdriet. Dat betekent niet dat ik niet bezig ben wat de hele situatie betekent voor mijn huwelijk. Of dat mijn man en ik er niet over praten. Ik heb het niet benoemd in het bericht dus die conclusie kun je niet trekken. Mijn hulpvraag is idd gericht op het verdriet. Ik vroeg het me vooral af door bovenstaande reactie. Het bericht ging vooral over het voelen van eigen verdriet. Dus ik vroeg me af of man het wist zodat ze zich kon focussen op het verdriet in de relatie. Maar goed, to schreef dat man en zij erover spraken dus ik heb ingevuld dat man er dus van op de hoogte was. Daarna kwamen de vragen of dat ook daadwerkelijk zo was. Ik volg de opmerking over dat we to en man niet kennen dus dan is het ook niet nodig om te weten niet zo goed. Ik ken hier op het forum 1 persoon irl dus dat zou dan op werkelijk elk topic van toepassing zijn. Net als dat het niet relevant is om te weten welke kleding je gisteren droeg in het show je outfit topic, net als dat het niet relevant is om te weten dat miepje nu een boterham met hagelslag heeft, het is net zo min relevant dat Mandy123 een tuurstreepje heeft op een test en dat wendy456 vanavond aan de klus gaat met man omdat ze waterige afscheiding heeft