Het valt mij op dat mijn dochter van 4 regelmatig liegt. Ze doet ook steeds vaker stiekem dingen waarbij ze zegt 'mama je mag niet kijken'. Ik praat regelmatig over gevoelens, benadruk dat ze alles tegen mij kan zeggen, vertel dat het heel belangrijk is om eerlijk te zijn etc.. Het heeft geen effect, als ze liegt dan doet ze dat met een stalen gezicht. Is het de leeftijd of moet ik het anders aanpakken? Wat zijn jullie tips hierbij? Ik wil zo graag een band met haar waarbij we eerlijk zijn er veel bespreekbaar is.
Herkenbaar (van dat stiekeme/niet mee mogen kijken), dus ik lees even mee. Wat ik wel altijd tegen mijn dochter zeg, is dat geheimpjes leuk moeten zijn en geen pijn mogen doen. En dat ik jokken niet fijn vind.
Volgens mij liegen kinderen van 4 nog niet bewust Liegen Vanaf een jaar of zes kunnen kinderen bewust liegen. Vaak liegen ze omdat ze bang zijn voor de straf die ze krijgen als ze eerlijk zeggen wat er gebeurd is. Zon 15 procent van alle kinderen liegt weleens met opzet. Jongens vaker dan meisjes. Ontwikkeling 2 - 4 jaar: fantaseren graag; als ze liegen, spreken ze een wens uit 4 - 7 jaar: hebben nog moeite met begrijpen realiteit en weten nog niet hoe het hoort Vanaf 7 jaar: de belangrijkste morele gedragscodes moeten eigen zijn gemaakt en het kind kan onderscheid maken tussen fantasie en werkelijkheid; liegen gaat meer bewust. Wanneer is liegen een probleem? Bij opzettelijk schade toebrengen van een ander (kind) Uit puur eigenbelang handelen, egocentrisme handelen Als ouders hun kind niet meer kunnen vertrouwen bij serieuze zaken Wat als je merkt dat je kind liegt? Uitzoeken wat het motief is (bewust een ander kind schade toebrengen kan niet) Hoe onschuldig het leugentje ook is, spreek je kind er wel op aan Kinderen verantwoordelijk stellen voor hun daden (geleende spullen breng je terug; excuus aanbieden) Nagaan of sommige opvoedregels te streng zijn (te strenge regels moeten wel overschreden worden en werken liegen in de hand) Nagaan of het kind meer zelfstandigheid aan kan (teugels meer laten vieren) Maak het gemakkelijk om de waarheid te vertellen. Laat merken dat u niet boos zult worden, maar eerlijkheid waardeert. Zorg dat een eventuele straf in verhouding staat tot dat waarover het kind gelogen heeft. Leg niet op alle slakken zout; een kind dat nooit durft te jokken kan onzeker zijn over de ouderliefde. Hoe voorkom je dat je kind gaat liegen? Breng je kind bij dat het een ander met zijn gedrag niet mag schaden of in de problemen brengen Leer je kind luisteren naar zijn geweten. Goede stelregel is: hoe belangrijker het onderwerp, des te belangrijker het is om de waarheid te spreken. Geef zelf het goede voorbeeld. Als uw kind u op een leugentje betrapt, geef dat dan toe. Kom uw eigen beloftes na Besef dat hoe ouder het kind, hoe meer ouders balanceren tussen grenzen stellen en vrijheid geven Liegen - Alles over opvoeden
Nou volgens mij kunnen ze met 4 jaar echt wel bewust Ik ken een kindje bijna 4 slaapt nog tussen mama en papa. En als je haar vraagt slaap je al in je eigen op je kamer zegt ze Jaa en als ik zeg vertel maar tegen mn vriend wat je al doet. Zegt ze het gewoon. En het is geen wens van haar om in haar eigen bed te slapen.
Met 4 jaar is het idd nog niet echt liegen zoals een volwassene dat doet. Kleuters leren het verschil tussen goed en fout, maar het geweten is nog niet zo goed ontwikkeld als bij een volwassene, daarom zeggen ze dan bv: ik heb niet in mn broek geplast hoor, maar je mag niet kijken. Waardoor jij als ouder op je vingers kan natellen dat het dus wel gebeurd is. Het is niet dat ze je echt proberen te misleiden, maar vaak is er al iets gebeurd en bedenken ze later dat het toch niet zo goed is wat ze gedaan hebben. herken het ook heel erg van mijn oudste...die kan dat ook zo. Ik leg haar uit dat ik het heel belangrijk vind dat ze alles eerlijk vertelt, ook al kunnen papa en mama dan wel eens boos worden. Ze snapt het steeds beter merk ik
Bewust liegen met 4 nee geloof ik ook niet in. Mijn zoon is goud eerlijk. ( bijvoorbeeld gisteren avond dan weer niet. Hij mocht niet meer op de laptop en toch hoor ik 20 minuten later hem op de laptop. En dan een smoes er om heen verzinnen van ja maar ik dacht jaja laat het denken maar aan mama over hihih) Mijn dochter kan er nu al op los fantaseren. Verschilt gewoon per kind. Als ik het merk als ze een verhaaltje niet helemaal goed verteld. Bijvoorbeeld op het kdv was ze samen met een meisje aan het (klieren) ze waren elkaar aan het uitdagen. Ze verteld wel wat het meisje doet maar vergeet wat ze zelf doet. ( geweten nog niet ontwikkeld.) en dan praat ik met mijn kleine pinokio ik zeg als je wat verkeerd verteld dan gaat je neus groeien en dan moet je haar zien lachen. Voor nu hou ik het nog luchtig.
Nou hier 4 jaar en wel bewust liegen hoor. Als je vraagt of hij iets gedaan heeft weet hij heel goed de schuld aan een ander te geven of te zeggen dat hij er niets van af weet. Verder herken ik het ook van "je mag nu even niet kijken" enz. Dat vind ik altijd zo grappig. Weet je direct dat er iets niet in de haak is.
Ik geloof ook niet dat een kind van 4 jaar bewust liegt. Tuurlijk weten ze dat ze fout zitten maar het kan zijn om angst voor bijv: straf ofzo. Ik merk het aan mijn zoontje. Als hij iets doet wat niet mag en ik betrap hem staat hij ook te jokken gewoon omdat hij weet dat er een straf voor volgt. Nu kan hij soms ook wel stiekem zijn en daar hou ik niet van dan slaat hij zijn broertje en dan vraag ik wat hij heeft gedaan en dan verteld hij ja het was een ongelukje en dan sorry broertje ..... mijn dochter heeft het ook gehad maar dat is nu al veel minder. Die is al 7 en die weet nu wel dat liegen neit hoort maar heel soms betrap ik haar erop.... kind eigen denk ik?
Bedankt voor jullie antwoorden. Ze liegt inderdaad om iets stiekem toch te kunnen doen of omdat ze denkt dat ik iets niet wil horen (ze verdraait dus expres verhalen om mij blij te maken) Ik begrijp nu dat het nog niet helemaal bewust gaat. Ik vind de aanpak van Pinoccio wel leuk. Dat ga ik doen in combinatie met uitleg geven.
Ik snap het onderscheid niet helemaal Je zegt dat een kind van die leeftijd wel weet wanneer het fout zit, en een onwaarheid vertelt om straf te ontlopen, maar dat het niet liegt. Maar wat is dan de definitie van "liegen"? Dat is toch een onwaarheid vertellen -en die als waarheid verkopen- om nare consequenties te vermijden? In dat geval liegt je kind toch gewoon?
En mijn dochter van 2,5 liegt ook wel eens. Als ik bijvoorbeeld heb gezegd dat ze eerst dr duplo op moet ruimen voordat ze een ander spelletje mag doen, en ik vraag even later of ze dat al het gedaan, zegt ze gerust "ja" terwijl ze echt wel weet dat dat niet waar is (als ze het dus nog niet heeft gedaan). Je kan het dan "jokken" noemen, maar what's the difference? Het blijft bewust een onwaarheid vertellen.
maar dat is jouw waarheid. Kinderen van deze leeftijd maken die nuance echt nog niet. Als ze 1 dingetje opgeruimd hebben, hebben ze.opgeruimd. De "difference" is dat ze dus NIET bewust een waarheid vertellen om daarmee iets te behalen. Ik blijf het bijzonder vinden hoe mensen zulke jonge kinderen allemaal negatieve eigenschappen toeschrijven maar tegelijk vinden dat een kind niet zindelijk kan worden. (niet persoonlijk bedoeld hoor )
Een groot verschil zit in je vooraf voornemen om een waarheid te vertellen en je achteraf realiseren dat het niet klopt wat je zegt. Net zoals je.realiseren wat de gevolgen zijn van die onwaarheid. De hersenen van kinderen zijn nog volop in ontwikkeling, niet vergeten hoor. Het kind wat zegt dat hij/zij wel in het eigen bed slaapt, heeft inmiddels al zo vaak gehoord dat dat het wenselijke gedrag is, dus helemaal niet vreemd dat ze dat allen zeggen. Als je fan even.doorbraak vertellen ze waarschijnlijk wel hoe het echt zit. Kinderen pleasen ook nog steeds graag.
Echt bewust liegen doen ze op deze manier idd nog niet echt, ik geloof dat het interne geweten zich pas rond de 7e jaar ontwikkeld. Tot die tijd is er sprake van een extern geweten, zoals Cygnet zet ze weten dat iets wel/niet goed is omdat jij het ze al zo vaak hebt gezegd/ voor gedaan. Een beetje liegen/ jokken op deze leeftijd is wel normaal, gewoon om te voorlomen dat je boos wordt (broetje/zusje pijn gedaan) en daarnaast is de waarheid "hun waarheid" (in de kamer is een speelgoedbom ontploft, ik zeg dat er opgeruimt moet worden, dochter ruimt 1 Barbie op en heeft dan vokgens haar opgeruimd. Of ze struikelt per ongeluk over haar broertje en valt, dan is het de schuld van haar broertje dat ze pijn heeft. Ze verteld er dan niet bij dat ze zeld niet oplette). Ik heb hier uitlgeled dat ze alles eerlijk moet vertellen en dat we juist boos worden als ze dat niet doet of als ze dingen voor ons achterhoud. Ik merk de laatste tijd dt ze het steeds beter begrijpt.... Gisteren kwam ze naar beneden, "als ik iets eerlijk vertel dan wordt je niet boos he?". Bleek dat ze iets stukgemaakt had waar ze eigenlijk niet aan mag komen
Het verschil zit m in het besef dat liegen is amoreels is. Een kind van vier weet ws wel dat wat hij of zij zegt onwaar is maar realiseert zich nog niet volledig dat dit niet mag. Want als hij de waarheid zegt dan wordt mama boos of verdrietig of vinden ze je stom en dat is nog veel erger! Sociaal wenselijke antwoorden geven dus. En ik las laatst een topic in de lounge waaruit blijkt dat mama's daar ook wat van kunnen (nee hoor schat die laarzen waren in de aanbieding) M zegt ook wel eens dingen als dat ze het hardst kon lopen met gym. Nu ken ik mn meisje en ze is heel fantastisch maar hard lopen is niet haar talent . Ik reageer dan niet op de prestatie maar zeg: wat fijn dat je een leuke gymles hebt gehad.