Met veel bewondering lees ik hier de reacties van iedereen. Wat mooi. Je houdt ons wel op de hoogte hè als hier iets moois voor jullie uit voortkomt. Als ik het zo lees heb je veel losgemaakt met dit topic en zou je zomaar door een steentje te laten rollen een hele lawine veroorzaakt kunnen hebben, in positieve zin dan hè
Ik ben ook gesteriliseerd. Maakt voor de ivf helemaal niks uit. Miss76, eerste terugplaatsing is helaas mislukt. Gelukkig nog vier cryo's in de diepvries.
Mijn vriend wil eerst nog geen tweede maar ik wel.. Maar de kans is zo klein dat er een tweede zal komen al is de wens nog zo groot.. Ik zal moeten accepteren dat hij waarschijnlijk niet van gedachten veranderd. En nu ik jouw verhaal zo lees ts zou ik jou dolgraag willen helpen. Ik ben bereid om mijn wens eventueel op te geven zodat ik een ander het geluk van een kindje kan geven.. Je mag me altijd pb'en ts!
Ik wil het een dezer dagen bespreken, maar we zijn toevallig allebei veel weg, dus misschien dat het even duurt. Als je een tijdje niets van me hoort mag je me altijd pb-en, dat vind ik alleen maar fijn.
Wauw, wat een reacties! Hopelijk vind jij jouw donor! Toen ik een aantal dagen terug het eerste bericht las, srltond ik er direct voor open. Ik heb dit namelijk wel eens eerder overwogen, toen ik je uiterlijke kenmerken las dacht ik 'dat heb ik ook allemaal' (hihi), maar toen ik mij gisteravond eens aan het inlezen was valt de optie weg. Ik ben namelijk drager van een ernstige progressieve spierziekte (waaraan kinderen overlijden). Het is niet zo dat enkel van mijn DNA een kind deze ziekte kan krijgen, want dan zou jouw man ook drager moeten zijn, maar van wat ik begreep betekent het eigenlijk dus dat het niet kan? Als ik het verkeerd begrepen heb dan hoor ik het graag. Ik kan wel het 'foute gen' doorgeven aan een kind. Mijn kinderen hebbem 50% kans om drager te zijn en daarmee dus ook kans om deze ziekte door te geven aan hun kinderen. (mits hun partner ook het 'foute gen' heeft.
Ik lees met veel bewondering alle lieve reacties hier. Echt heel mooi! Ik denk dat ons gezin nog niet compleet is, maar ik zal er in de toekomst zeker over nadenken om dit voor iemand te doen. Iedereen verdient het om een kindje te krijgen. Ts, ik hoop ontzettend dat jij je donor vindt en dat je moeder mag worden. Ik gun het je heel erg!
TS het is je zo gegund dat het via deze weg gaat lukken! Wat een super lieve reacties hier ook van zoveel meiden Ik zou het zelf ook graag willen doen, met mijn ex was mijn gezin met 3 kindjes echt compleet. Maar nu dat voorbij is en ik een nieuwe vriend heb weet ik het niet meer 100% zeker. Voor nu is het dus niet het moment voor mij, maar ik hoop zeker ooit iemand op deze manier te kunnen helpen!
TS, ik gun het je ontzettend dat je via deze weg een donor zou kunnen vinden. Helaas komt deze oproep voor mij te vroeg. Wij zijn zelf nog aan het proberen voor een tweede kindje dus op dit moment heb ik geen mogelijkheden om een eicel te doneren. In de toekomst zou ik dit zeker overwegen. Ik gun iedereen het geluk een kindje te mogen krijgen. Heel veel succes in je verdere zoektocht!
Wat bijzonder. Ik zou het wel willen maar kan het niet. Na de geboorte van onze oudste hebben wij met een spierziekte te maken waarvan we niet wisten dat die bestond (zeldzaam) Heel veel wijsheid en kracht een kindje krijgen en opvoeden is zo iets bijzonders.
Lieve Miss, ben je al regelmatig tegen gekomen hier op het forum en wat gun ik jullie die lieve donor. In het midden latende of ik zelf lief ben (want dat laat ik aan anderen over om te beoordelen ), ik zou je met liefde mijn eicellen geven, ken de procedure en de behandelingen inmiddels maar al te goed en drama's met hormonen zijn ook mij onbekend. Alleen zijn wij zelf nog steeds (helaas) hard in de race om onze wens uit te laten komen. Mocht dat gaan lukken en hebben jullie tegen die tijd nog geen donor hou ik me zeker aanbevolen al ben ik bang dat het nog wel even kan gaan duren. Sowieso heel veel succes voor jullie, hoop dat ook jullie wens eens uit mag komen!
@ Vlinderbloem: dank je wel! Mooi dat je het ooit hebt overwogen voor iemand te doen, maar super dat het niet nodig was. @ Vlinder84: ah, je bedoelde het op die manier. Jeetje, wat naar voor je dat je een erfelijke ziekte hebt. Weet je al of je kinderen ook drager zijn of de ziekte hebben? Ik hoop dat het ondanks je ziekte goed met jou gaat? Bedankt voor je bericht! @ xbabyxdx: eiceldonatie gaat per definitie via ivf dus volgens mij zou jij dan gewoon mogen en kunnen doneren! Ik ga je een pb sturen @ merah: hahaha! . Het is zeker overweldigend! Ik hoop echt dat het ons via deze weg gegund is om papa en mama te worden. Ik voel me in ieder geval enorm vereerd en dankbaar dat zoveel dames met ons meeleven en dat er zoveel serieuze reacties op mijn oproep binnen komen. Mijn man vindt dit soort dingen spannender dan ik, ik ben altijd degene die als eerste in het diepe springt en dan volgt hij uiteindelijk vanzelf. Maar hij is ook aangenaam verrast en ik merk dat we allebei heel voorzichtig weer een beetje hoopvol beginnen te worden. @ Syane: dat zal ik zeker doen! En ja, wat mooi dat het zoveel losmaakt hè? Ik had wel verwacht dat er ook wat negatieve meningen verkondigd zouden worden, maar tot nu toe nog niemand. Dat vind ik zo respectvol naar mij toe, want die meningen zullen er ongetwijfeld zijn. Echt super! En mooi als er door mijn verhaal dames in de toekomst gaan overwegen om te doneren, want er zijn helaas nog veel meer stellen zoals wij en er is een schreeuwend tekort aan eiceldonoren (wat logisch is, aangezien je er best wat voor moet doen!). Wat dat betreft is het makkelijker om een zaaddonor nodig te hebben, daar is iets minder voor nodig @ Poro: bedankt voor je uitleg over sterilisatie en ivf. Wat jammer dat de eerste terugplaatsing mislukt is! Hopelijk zit er een topper tussen de cryo's! Heel veel succes gewenst aan de wensouders en aan jou, want jij ziet natuurlijk ook graag dat het niet voor niets is geweest en dat het stel hun langverwachte kindje gaat krijgen. @ Talvi: ik vind het ontzettend lief dat je mij zou willen helpen omdat je denkt dat een tweede kindje er niet gaat komen, maar het lijkt me verstandig om te wachten met doneren (aan mij of iemand anders) tot je er heel zeker van bent dat jullie niet toch voor een tweede willen gaan! Want begrijp ik goed dat jij een tweede zou willen, maar je vriend niet? Of is er nog een reden dat dit niet zal lukken? @ marb: wat lief dat je het met je man gaat bespreken. Ik wacht het geduldig af en zal je intussen vast een pb sturen om iets meer van elkaar te weten te komen! Enneh.. schoenmaat 35?! Dan ben je wel een stukje kleiner dan ik denk ik? @ Lola1982: bedankt voor je reactie! Jeetje, wat heftig voor je dat je drager bent van zo'n ernstige ziekte. Maar jij hebt de ziekte dus niet? En is jouw partner drager? Zo niet, dan kunnen jouw kinderen dus alleen drager zijn, maar zullen ze niet ziek worden? Als ik jouw verhaal zo lees, denk ik 'zolang mijn partner geen drager is, kan ons kindje de ziekte in ieder geval niet krijgen'. En is het dus alleen van invloed op het kind later in het leven, als hij/zij aan kinderen wil beginnen. Dan zal de partner eerst getest moeten worden. Ik heb geen idee of een ziekenhuis je uitsluit als je drager bent van een ziekte of alleen als je een ziekte hebt. Ik zal dit eens uit gaan zoeken. In ieder geval leuk om te horen dat je ervoor open staat om te doneren en dat jij dezelfde eigenschappen/kenmerken hebt als ik . Ik ga het eens verder uitzoeken en kom er op terug! @ Ctje1987: bedankt voor je lieve reactie. En mooi als je dit in de toekomst voor iemand anders zou willen doen! Veel geluk gewenst met de eventuele gezinsuitbreiding. @ Luja: jij ook bedankt voor je lieve woorden! Ik snap helemaal dat de toekomst weer open ligt qua kinderwens, nu je een nieuwe vriend hebt. Veel geluk samen en wie weet in de toekomst voor iemand anders inderdaad. In ieder geval heel mooi dat je het zou willen! @ Loeske111: dank je wel! Heel veel geluk gewenst met de wens voor een 2e kindje en wie weet wat je in de toekomst nog voor iemand anders zou kunnen betekenen! @ din0: wat erg voor jullie, heel veel sterkte gewenst! Bedankt voor je bericht. @ Jordan: bedankt voor je lieve bericht! Wij kennen elkaar inderdaad al een tijdje. Wat verdrietig dat het bij jullie ook nog steeds niet gelukt is . Jij moet nog helemaal niet denken aan anderen helpen gekkie, eerst zelf zwanger worden. Het is je zo gegund na alle ellende die jullie hebben meegemaakt! Echt onmenselijk, hoeveel sommige mensen moeten doorstaan. Heel veel sterkte en vooral geluk gewenst in jullie traject! We houden elkaar in de gaten. x
Wat onwijs mooi wat hier allemaal gebeurd, ik lees elke dag even bij en vind het fantastisch om te zien. Ik heb van dichtbij meerdere malen meegemaakt hoe slopend een jarenlang proces is. Een vriendin is na 6 jaar ellende via ivf zwanger geworden en daarna nog 2x spontaan. En alsof dat niet genoeg was qua behandelingen heeft ze via ecd ook een andr koppel geholpen. Ik hoop heel, heel erg dat het jullie ook gegund is!!
Ik ben inderdaad maar 1.62 m, dus wat dat betreft komen onze uiterlijke kenmerken niet bepaald overeen... De rest klopt vrij aardig trouwens! PB: ik ben benieuwd!
Zoals sommigen wellicht wel weten heb ik zelf een ruim jaar terug ook hier een oproep geplaatst. Naast op ZP had ik mijn oproep ook nog op Freya en een andere website geplaatst die speciaal bedoeld is voor eiceldonatieoproepen. Mij heeft mijn oproep iets niet in woorden uit te drukken groot bijzonder 'iets' opgeleverd... Of eigenlijk: twee 'ietsen' Ik kan namelijk elk moment bevallen van onze tweeling dankzij eiceldonatie. Mijn vriend en ik zijn onze donor zo ontzettend dankbaar!! Niet in woorden uit te drukken Dankbaar!! Ik heb dit topic meegelezen en wil ook graag even reageren. Miss ken ik nu volgens mij een aantal jaar, via ZP, FB en inmiddels ook via whatsapp en telefoongesprekken. Ik denk dat ik dus wel kan zeggen 'met welk vlees we in de kuip te maken hebben'. Miss is een heel fijn, warm en lief persoon. Precies eentje die ik het ontzettend zou gunnen om een fijne donor te vinden. Ik vind het dan ook heel mooi om te lezen hoeveel lieve vrouwen het alleen in dit topic al overwegen om te gaan doen. En ik hoop van harte dat hier een goede match zal komen te ontstaan, met heel mooi resultaat!! Ik las iets over de heftigheid van de behandeling. Ik zelf moet eerlijk zeggen dat ik de behandelingen an sich (dus de 'eigen' ivf's) wel als heftig heb ervaren. Mijn donor heeft dat echter niet zo ervaren toen zij spoot. We hebben het hier meermaals over gehad en kwamen tot de conclusie dat naw het heftigheidsgevoel van mijnerzijds niet alleen de lichamelijke reactie op de medicatie was, maar meer ook het emotionele aspect. Onze donor wilde heel graag dat de poging zou slagen, maar wat er ook zou gebeuren: haar leven zou na de poging (al dan niet geslaagd) gewoon doorgaan. Voor een vrouw die een ivf voor zichzelf ondergaat heb je met zoveel emoties en angsten te maken. Mijn donor vond het zoals ik al zei goed meevallen. Haar man vond haar humeur ook nog best meevallen. Lichamelijk heeft mijn donor wel de laatste dagen, dus net voor de punctie, een zwaar gevoel in haar buik gehad. Ze vroeg dan ook toen wij naar de kliniek reden voor de punctie of ik langzaam over de drempels wilde rijden Bij de punctie was ze een absolute bikkel. Ze kreeg wat pijbbestrijding maar vond het ontzettend meevallen, dat terwijl zij een hele goede donor was qua aantallen en zij echt heel wat eicellen moest laten aanprikken voordat ze klaar was. Eenmaal ongesteld (en dat gebeurt binnen enkele dagen na de punctie al omdat een donor geen medicatie krijgt om een menstruatie te voorkomen) was het 'nog iets gevoelige gevoel' zoals zij het omschreef volledig weg. Ik heb aan mijn donor meermaals gevraagd hoe zij er emotioneel in stond, ook na het slagen van de behandeling. Zij voelt zich ontzettend trots dat zij ons hier mee heeft kunnen helpen. Ik weet niet meer precies hoeveel x onze donor naar de kliniek moest. Als mensen dat zouden willen weten kan ik dat in m'n oude agenda opzoeken. Ook als mensen meer zouden willen weten ben ik uiteraard bereid om eerlijk en oprecht vragen te gaan beantwoorden. Ik hoop namelijk ontzettend dat Miss haar engel zal vinden, zoals wij ook onze engel hebben gevonden.
Ts ik heb niet alle berichten gelezen dus misschien is het al gezegd of heb jij het afgewezen. Moet het perse een bekende donor zijn? Als jullie bereid zijn aan wederkerigheid te doen en je man zijn zaadcellen doneert kunnen jullie in de Geertgen kliniek een eicel krijgen.
En uiteraard ben ik me nog verder aan het verdiepen. En aan de hand daarvan is weer een vraag gekomen.... Ik zit de eiceldonatiebrochure te lezen van "mijn eigen" ziekenhuis. Daar zie ik staan: Wanneer komt iemand bij voorkeur niet in aanmerking als eiceldonor? - Er verminderde vruchtbaarheid bestaat (verminderde ovariële reserve). Dit is vaak, maar niet altijd het geval als de leeftijd boven de 40 jaar is. - Als de eiceldonor zelf nog een kinderwens heeft of nog geen eigen kinderen heeft. - Als de eiceldonor nog jonger is dan 30 jaar. Nu snap ik de eerste twee punten. Een hogere leeftijd maakt een lagere slagingskans, dus doen ze dat liever niet. De tweede, een voltooid gezin gezin hebben, lijkt me ook logisch, omdat er altijd een klein risico is op onvruchtbaarheid na de behandeling. Maar die derde.... Ik ben nu dus 29, ben bewezen goed vruchtbaar, heb een voltooid gezin... Wat zou het probleem er aan kunnen zijn om nog niet die 30 te hebben aangetikt? Vinden ze mensen onder de 30 niet capabel om dit soort keuzes te maken? Weet iemand of dit ook nog verschillend is per ziekenhuis? Heeft iemand ervaring met een minimumleeftijd voor dit soort dingen?
Krullie, wat lief dat je met Miss op deze manier wilt meedenken. Maar aan de wederkerigheid van het Nij Geertgen zitten ook veel haken en ogen. Één daarvan is oa dat je niet de donor van te voren kunt leren kennen. De kans bestaat dus dat je eieren krijgt van iemand die totaal niet met je zelf en je partner matcht of levelt. Ook kan het vreselijk zijn als je over 18 jaar er achter komt dat hoewel je zelf nog ongewenst kinderloos bent het stel/stellen dat jullie zaad heeft gekregen wel kinderen heeft/hebben gekregen. Er zitten nog wel meer haken en ogen aan, maar deze zijn het makkelijkst uit te leggen. Yuk, wat fijn dat je je er verder in aan het verdiepen bent. Een vrouw mag wettelijk gezien vanaf haar 18e eicellen doneren. Individuele ziekenhuizen hanteren echter soms eigen aanvullende regels. Ik meen mij te herinneren dat het met de voltooide kinderwens te maken heeft. Men schijnt soms te kunnen denken dat iemand onder de 30 jaar nog op andere gedachten kan komen. Net zoals sommige ziekenhuizen ook mannen onder de 30 niet willen sterriliseren.
Wat een mooi topic is dit geworden. TS wat ontzettend naar wat jullie moeten meemaken. Het is je zo gegund om ook een kindje te krijgen. Mijn schoonzusje heeft recent te horen gekregen dat ook zij zwanger zal moeten worden doormiddel van eiceldonatie. Ik begin me dus net te verdiepen in hoe dat allemaal werkt. Mijn man en ik hebben alleen nog geen voltooide kinderwens en dat maakt dat wij op dit moment nog niet de juiste personen zijn voor eiceldonatie aan wie dan ook. Maar wil mij er wel verder in verdiepen. Ik hoop dat jullie een lieve en fijne donor vinden. En ik lees mee in je topic!