Het leven is soms echt heel oneerlijk, maar uiteindelijk komen we hier sterker uit. Goed van je dat je toch al de stap hebt genomen om te bellen en ook dat je naar het kinderdagverblijf bent geweest. Dat doe je echt super goed! Ik had zelf een foto met mijn mobiel gemaakt, die ik tot nu toe nog steeds het mooiste vind hihi. De foto's die op de camera stonden heeft ook een paar dagen geduurd voordat ik die heb gezien. Ze was compleet in de vliezen geboren en dat durfde ik toen nog niet te zien, ook omdat ze nog leefde durfde ik het niet... was bang dat ik dan helemaal een trauma zou krijgen als ik haar zou zien dood gaan en wilde haar ook in de vruchtzak laten zitten want nu heeft ze weinig besef gehad dat ze ineens geboren werd en na 20 minuten is ze overleden en heb haar meteen bij me gehad. Mijn man en moeder hebben haar nog wel levend gezien, zien bewegen enzo.. zij vonden het toch heel bijzonder, maar ik moest er niks van weten. Ben nu wel heel erg blij met de foto's hoe het eruit zag, was wel mooi maar toch geen spijt dat ik toen niet gekeken heb. Wat voor nasleep heb je nu nog van de bevalling? Heb je dat al besproken met de VK? Ik heb zeker nog 3 weken gevloeid en stolsels verloren, het bloedverlies en herstel gaat hetzelfde als na een bevalling van een voldragen kind.
Hoi lieverd, Inmiddels heb ik al gelezen dat je de foto's van je camera hebt gehaald. Ook ik wil graag jullie zoontje bewonderen. Lief! Ons mannetje had inderdaad een aandoening aan beide nieren, maar uit de obductie bleek nog wel meer mis te zijn. Ze dachten aan de erfelijke variant, maar gelukkig is dit niet zo, waardoor de kans op herhaling gelijk kleiner is. Ik herken echt zoveel in jou. We zijn ook van dezelfde leeftijd en lees met bewondering hoe eerlijk en oprecht je bent, hoe je omgaat met je emoties en met je wil. Je hebt hulp gezocht, wat onwijs goed is. Want dat is wat je nu ook nodig hebt. Het is namelijk voor buitenstaanders, die dit niet hebben meegemaakt, moeilijk te bevatten hoe dit voor iemand is. Mijn huisarts floot mij op een gegeven moment 'terug', ik ging te snel, hij zei vergeet niet dat dit traumatisch is om mee te maken. Dit deed mijn ogen wel weer even openen. Wegstoppen is makkelijk, maar niet de oplossing. Er zijn nog een paar mooie nummers die ik met je wil delen; Ed Sheeran - Small Bumb - Ed Sheeran - Small Bump [Official Video] - YouTube Racoon - Dont give up the fight - Racoon - Don't Give Up The Fight (Official Video) - YouTube Vooral het stukje: I will remember you, and all that we have been through There is no angel, that can be more angel than you I see you every night when your star is shining bright And I cry, and I smile, I wish you where here, with me Nadat onze zwangerschap werd afgebroken, wilde ik nooit meer zwanger worden. Ik heb zelfs naar adoptie gekeken.... Nu bijna 1 jaar later is de kinderwens er wel weer. Maar hoe jij dit voelt, is een en al herkenning. Dikke knuffel.
Ik lees altijd mee hier maar weet gewoon nooit wat ik moet zeggen Wil je alleen even een dikke knuffel geven.... De andere mama's ook. Wat is het soms toch oneerlijk
Lieve Dees, je hoeft niets en mag alles . Wil je gewoon ff wijzen op lieve engeltjes . Hier kan je je aanmelden bij een bepaalde groep moeders die zich in dezelfde periode een kindje zijn verloren . Dit is voor mij de enige plek in het begin na het overlijden van mijn eerste zoon waar ik het gevoel had echt mezelf te mogen zijn. Gewoon je gevoel uitten bij meiden die echt weten ( net zo als sommige hier op het forum) hoe het voelt en waar je tegen aan loopt na het overlijden van je kind . Just to let you know ..
snik deesdees,ik moet echt wenen voor jou en je engeltje....het kaarsje brandt,zoals beloofd...elk lichtje verwarmt jouw kleintje wat meer. ik denk heel hard aan je en geef je een héél dikke troostknuffel... wat een oneerlijk iets,wat een pijn
De nasleep vind ik vooral zwaar omdat ik zoveel bloed ben verloren, waarschijnlijk in shock ben geraakt en flauw viel en naar de OK moest. Allemaal vrij heftig bij elkaar wat ik moeilijk kan behappen voor deze bevalling, vooral omdat ik nu met lege handen sta Wel bijzonder mooi dat ze in de vliezen geboren is, pittig zeg dat jullie kleine meid nog even geleefd heeft. Pfoe dan had je mij ook echt op kunnen vegen denk ik. Ik blijf de foto's bekijken, het maakt telkens weer zo'n indruk.
Ohw meid, hou op over ed sheeran Geweldige nummers en inderdaad dat nummer maakte bij mij al flinke indruk tijdens de zwangerschap....nog niet wetende hoe het zou aflopen. Ik draai zijn cd ook grijs...figuurlijk dan Racoon, daar zeg je me wat....ga ik straks nog eens naar luisteren. De foto's staan in mijn album, ik weet alleen niet of jullie ze kunnen zien? Ik zelf heb namelijk overal toegang tot, dus twijfel even of iemand ze wel kan zien. Jullie ventje had dus ook echt geen kans op een menswaardig bestaan, zo oneerlijk want ze zijn zo mooi! Ik ben ook blij dat ik vanmorgen gelijk actie heb ondernomen, niet veel later stond de vk dan ook op de stoep. Woensdag komt ze weer terug, erg fijne vrouw waar ik het goed mee kan vinden. Ik heb haar zelfs op de whatsapp Ik ga hierna de hulp inschakelen van het ziekenhuis, zij bieden nazorg waar ik een goed gevoel bij heb. Meid ik heb je toegevoegd, fijn om ook bij jou zoveel herkenning te lezen. Ik weet dat ik er zeker niet alleen voor sta, maar door jullie steun komen we er wel weer.
Ik hoor het nu heel veel om mij heen dat mensen gewoonweg niet weten wat ze moeten zeggen, dat hoeft ook niet. Een knuffel of een arm om je heen kan al zoveel betekenen. Lief van je!
Bedankt voor de tip. Ik voel nu die drang nog niet zo, ik kan hier al erg mijn ei kwijt en weet niet of ik het zie zitten mij elders nog eens te uiten. Gevoel dat ik het dubbel moet vertellen, hier weet iedereen ook van het begin...hoe de zwangerschap verliep. Ik krijg voor mijn gevoel echt onwijs veel steun van de meiden hier, mijn inbox geeft elke dag weer nieuwe meldingen van binnen gekomen berichten met steun betuigingen. Had ik echt niet verwacht eerlijk gezegd, soms kan ik het helaas zelfs niet bolwerken om ze allemaal te beantwoorden.
Ohw meid, ik krijg kippenvel van je berichtje Bedankt voor je lieve woorden. Hier brandt nu ook elke avond 2 kaarsjes, 1 voor ons sterretje en 1 voor onze engel.
Heb alles hier gelezen de afgelopen dagen maar nog niks 'kunnen' neerzetten. Wat ontzettend heftig wat je allemaal meemaakt. Helaas weet ik precies wat je mee maakt. Bijna een jaar geleden was bij ons dochtertje ook het hartje gestopt, ik was bijna 40 weken zwanger. Gelukkig heb ik verder een fijne bevalling gehad, geen pijn gehad. Maar als ik dat van jou lees, pff.. Kippenvel over heel m'n lichaam! Zo'n heftig iets en dan eigenlijk voor niks. Doe het allemaal rustig aan en op je eigen tempo. Vooral met je werk, je hebt wel een kindje verloren en een 'normale' bevalling gehad. Foto's kan je indd niet Zien als je geen vrienden bent met je. Hier ook onwijs veel foto's gemaakt, zijn we zo blij mee. Zo'n compleet mensje! Sterkte met alles! Blijf praten.. Liefs.
Ik denk ook nog steeds aan je, wat een verdriet moet jij nu doormaken. Geef het de tijd, doe het op je eigen tempo alleen jij weet wanneer je wat wil/kan. Dikke knuffel xx
Ja je wilt wel een hoop zeggen maar wat dat heb ik dan. Heb je foto's van je mannetje net gezien... Heftig en zo mooi tegelijk
Vanmorgen het ziekenhuis gebeld voor verdere hulp, ik zit nog met zoveel meer dingen. Ook dingen die ik hier niet kan/wil bespreken. Is er al iets van een besloten club waar ik misschien nog meer mijn ei kwijt kan? Volgende week heb ik de 1e afspraak al staan, ik voel mij deels opgelucht dat ik die stap nu ook gezet heb.
Och Dees ik schrik me rot dit topic hier te lezen.. Waarom toch hè?? ik herken het.. je denkt: "waarom moet mij dit toch overkomen? Waarom moet dit überhaupt bij mensen gebeuren??" Ik wil je wel eerst nog even feliciteren met jullie mooie 3e zoon, helaas een engeltje in je buik geworden.. gecondoleerd. Je bevalling is heftig geweest. Neem de tijd om op te knappen. Ik moest helaas na 3 weken op kantoor komen bij de arbo maar heb nog lang in de ziektewet gezeten. Placenta wilde ook niet loskomen en is door het drukken op mijn buik gescheurd. Hierdoor dachten ze dat de placenta eruit was gekomen. Niet compleet, heb hierdoor sepsis en shock opgelopen. Bij shock lig je op het randje van leven en dood en moet je zeker wel wat weken uittrekken voor herstel. Ja en het emotionele herstel.. het is zooo heftig allemaal.. het is net dat alle reden om te bestaan weg is, alleen je hoofd zegt nog dat je hier nog twee mannetjes op aard hebt. Ik kon helemaal niet voor mijn oudste zorgen, ik was er zó vreselijk kapot van, snapte niet dat hij hier wel was en mijn dochtertje niet.. Ik heb de tijd echt uit moeten zitten, na een paar maanden kon ik zeggen dat het wat beter ging. Nu is het ruim twee jaar later en kan ik zeggen dat ze mijn leven toch zeker verrijkt heeft ook al is ze hier niet levend. Ik ben dankbaar dat ze hier was en dat ik haar moeder mag zijn. Ze heeft mij laten zien wat belangrijk is in het leven. Het gemis is er wel nog steeds.. niet meer zo overheersend, maar nooit zal het meer compleet voelen. Op facebook zit de vlindersite besloten club, je hebt lieve engeltjes en hier zijn geloof ik ook genoeg clubs. Als je iets kwijt wilt mag je ook altijd PB-en! Ik weet alles nog als de dag van gisteren.. Nogmaals veel sterkte en dikke knuffel..
@Babyengel; De grote vraagt blijft altijd "waarom?!" Zo oneerlijk en niet te begrijpen.. Bedankt voor je felicitaties en condoleren, blijf het zo vreselijk vinden dat we dit nu moeten combineren. De tijd om op te knappen heeft de vk mij gisteren ook al op het hart gedrukt, en daar probeer ik dan ook naar te luisteren. Al lukt het niet altijd zo goed, vandaag de dag sta ik er ook alleen voor en nu valt het mij best tegen zo. Zal blij zijn als het weer avond is Ik ben wel benieuwd naar wanneer ik bij de arbo langs moet komen, hoop nog niet over al te korte tijd want ze zeggen dat je sowieso recht hebt op je 'normale' verlof. In dit geval is dat wel even anders.. Tjemig, jij hebt ook een pittige nasleep gehad! Heb je dat een beetje kunnen verwerken? Ik heb er ook best moeite mee helder te blijven denken, ik zou mij zo graag willen verstoppen maar inderdaad je blijft doorgaan voor je mannetjes die alle zorg en liefde van je nodig hebben. Daarom nu ook gelijk de keuze gemaakt hulp in te roepen. De 1e stap is gezet! Wellicht toch nog maar eens op zoek gaan naar die club of andere site's, ik moet meer van mij afschrijven en ben benieuwd naar jullie ervaringen. Ik zie dat jullie jongste vandaag jarig is, gefeliciteerd!!