Maar dat is niet fijn Ze denken gewoon dat je alles al verwerkt hebt..? De wereld en mensen om je heen kunnen soms hard en niet meedenken zijn.
Ik hoop echt dat het bij jou anders gaat maar hier ging het zo. 1ste jaardag en sterfdag heb ik er zelf rukbaarheid aan gegeven door de familie een gedenkkaart te sturen, daar kwam,iets,reactie op . het tweede jaar waren er twee mensen die er aan dachten derde jaar is mijn tweede engeltje geboren en die zijn ze voor het gemak maar helemaal vergeten en het er word echt met geen woord gerept over sterf of jaardagen ....van beide kinderen niet . van mijn tweede engeltje al helemaal niet . eerste zoontje heeft schijnbaar meer indruk gemaakt omdat hij geleeft heeft, maar voor mij zijn al mijn kinderen even waardevol dus dit doet erg veel pijn. Ik ben er mee opgehouden om iedere keer mijn emoties op tafel te leggen bij mensen die het niet kunnen begrijpen . dit geeft mij erg veel rust maar om dat te kunnen moet je wel wat verder zijn in je verwerking denk ik ( althans voor mij voelt dit zo ) kan je er met familie over praten?
@mjs; ik ga eerst dit jaar maar eens bekijken hoe ik er mee om ga, wat ik precies wil. Maar het lijkt mij heel erg ongemakkelijk voor je, niet leuk
Vandaag moet ik je alweer 2 weken missen Engeltje daarboven Stuur jij mij nieuwe kracht Zodat ik kan volbrengen Wat van mij wordt verwacht Geef me hoop en vertrouwen Dat jij over mij waakt Zodat de taak die ik hier heb Kan worden afgemaakt.
DeesDees, wat een mooi gedichtje, denk dat het voor velen hier een herkenning is over hoe we denken. Wij verloren afgelopen mei ons zoontje Quincy met 18,4 weken . Wij hebben hem in het familie graf bij mogen zetten , dat was voor ons erg belangrijk. heel veel sterkte x
@bebi34; Hoe is het nu met jou/jullie? Onze engeltjes spelen nu dus hopelijk heerlijk samen boven in de hemel *snif* Ons zoontje is gecremeerd en hoop gauw over zijn as te mogen beschikken, dan is hij weer veilig thuis bij ons.
Lieve Desiree, Door mijn afstand van het forum stuit ik ineens cold turkey op dit bericht, met tranen in mijn ogen. Jeetje zeg, wat een intens verdriet. Afscheid moeten nemen van jullie oh zo gewenste kindje. Heel veel sterkte samen. Laura
Oh dees...dit is me door verhuiZing en daarna geen internet volledig ontgaan. Wat vreselijk.meis... heel veel sterkte met dit verlies. Hoe Gaat het nu met jou? Lichamelijk en geestelijk? Veel liefs
Hey.. Tja het gaat redelijk, lichamelijk gaat het beter maar ben er zeker nog niet. Energielevel is laag, erg laag. En mijn hoofd, daar is het een chaos
Zo onwerkelijk lijkt het me... buik weg, baby weg zo hoort het niet...waarom? Heb je al uitslagen? Miss kan vloeibare floradix je energielevel n klein beetje helpen.. Kun je wel bij iemand ('live') je ei kwijt? Denk aan je.
Is het ook, heel onwerkelijk om ineens alles weer kwijt te zijn. Daar sta je dan met lege handen en je leven lijkt overhoop te liggen. Uitslagen heb ik nog niet, kijk daar erg naar uit nu. a.s. donderdag heb ik de 1e na-controle bij de gyn en hoop dan al iets te horen. Ik kan redelijk mijn ei kwijt, heb hier een clubje opgestart wat nu goed loopt en waar ik met een aantal meiden onze verhalen en ervaringen kunnen delen. Erg fijn!
Lieve papa & mama, Laat je tranen niet langer vallen in jullie schoot misschien werd ik niet zoals jullie ooit verwachtte groot. Maar ik ben mijn Ballonnen achterna naar waar bloemen mij omringen. En vlinders met hun vleugels de mooiste liedjes voor mij zingen Lieve papa & mama, ook al lijk ik ver ik hou jullie in de gaten want jullie, mijn lieve Papa & mama, kan ik nooit verlaten. Ik zweef nu als een engel bij jullie dag en nacht en als jullie s avonds slapen gaan kus ik jullie wangen zacht. Lieve Papa & mama, ik vlieg nu voorbij de zonnestralen en als jullie ooit je ogen sluiten kom ik mijn papa & mama halen Ik zal jullie brengen naar mijn paradijs vol vliegers groot en klein en vanaf dat moment zullen wij voor altijd samen zijn. Ik mis je mijn kleine schat