Ongelooflijk, wat een verhaal... Heel veel sterkte voor nu en de komende tijd. Je zal je zoon voor altijd in gedachten bij je dragen.
Ach meis, wat een verhaal. Vreselijk en wat heb je veel te verduren gehad de afgelopen tijd. Heel veel sterkte met de verwerking.
ben er stil van meis en een traan, vind het zo erg voor je dat de bevalling ook nog eens zo is moeten gaan. een hele dikke knuffel voor jou en je gezin en ik hoop dat je antwoorden mag gaan krijgen, voor jezelf maar ook voor je zoontjes zodat je hun vragen beter kan beantwoorden
Deesdees, Heel erg veel sterkte met het verlies van jullie zoontje. Ook van mij toch een felicitatie, je bent voor de derde keer mama geworden. Ikzelf hoorde destijds zo vaak "Sterkte" en ik had ook zo'n behoefte aan de erkenning dat we óók wel degelijk een dochter erbij hadden gekregen. Vandaar. Ik hoop dat jullie de komende dagen heel erg mooi kunnen maken. Ik zie dat het jullie derde zoontje is. Hoe gaan de oudere broertjes hiermee om? Heel veel sterkte de komende tijd.
Hij is inderdaad onze 3e zoon, het leek ons geweldig! De broertjes vinden het moeilijk, een paar posts terug schreef ik ook dat ze vragen stellen waar ik moeilijk mee om kan gaan. Ik kan niet overal een antwoord op geven omdat ik zelf de antwoorden niet weet, heel frustrerend. De jongens hadden zich enorm verheugd op een klein broertje Het is vreselijk om ze dan te moeten vertellen dat hun broertje ziek was en geen kans had om te leven.
Wat ontzettend afschuwelijk erg dat jullie je prachtige derde zoon moeten laten gaan... Veel sterkte met dit grote verlies!
Lieve deesdees, Gefeliciteerd met de geboorte van jullie 3de zoon. En tevens ook gecondoleerd meis. Heftig verhaal. De tranen rollen nog steeds over m'n wangen. K ben blij dat jullie foto's hebben kunnen maken. En jullie zoon toch in jullie armen mochten sluiten. Woorden schieten me te kort. Heel veel sterkte aan jou, je man en je andere 2 zonen.
Kippenvel.. Heb zo met je te doen!!! Wat een vreselijk gevoel hè je kindje zo te zien. Ik heb haar voor de ok gezien maar voelde voor mij ook goed.. Zou je willen zeggen dat de pijn na een week minder scherp is maar helaas.. Jij moet door, voor je andere twee knullen.. Ik hoop dat hij en je man ondanks dat jullie leven met de jongens door gaat wel de tijd krijgen te rouwen om jullie derde zoon! Heel veel sterke en kracht voor het hele gezin! Xx
Het is vreselijk, zo onwerkelijk! Ik wou dat ik mij beter voelde maar dat is helaas niet zo, ik wil weer te snel gaan. Ik vind het voor jou ook zo moeilijk, ik leef ook zo met jullie mee...we hebben immers hetzelfde mee moeten maken en zitten midden in dit proces. Tijd om te rouwen moet ik zeker, al vrees ik dat dat nog wel even gaat duren.
Sterkte. Ondanks het verschrikkelijke gemis ook bij ons, besef ik nu nog meer hoeveel 'geluk' ik heb gehad met mijn bevalling. Wat ben je door een hel gegaan. Ik hoop dat je snel aansterkt en kan beginnen met het verwerken van alles wat jullie de afgelopen weken hebben moeten doorstaan.
Ik ben er stil van. Wat ongelooflijk, wat heftig, ik heb er even geen woorden voor. Een dikke knuffel van mij, en ontzettend veel sterkte voor de aankomende tijd. Wat een gemis, wat een verdriet! :'(
Lieve DeesDees, Gefeliciteerd met de geboorte van jullie prachtige zoontje en tevens gecondoleerd. Met een traan over mijn wangen heb ik je verhaal gelezen. Wat ontzettend heftig. Heel veel sterkte voor jullie in de komende periode. Veel liefs.
Hoi meisje, ik had je al gecondoleerd en gefeliciteerd, heb nu even het verhaal van je bevalling gelezen met tranen in mijn ogen. Dat gun ik niemand, en al helemaal geen mama die een engeltje op de wereld moet zetten, dat alleen al is zwaar genoeg.......ik hoop dat je lichamelijk snel opknapt. Voor je andere kinderen is dit ook heel moeilijk, dat zie ik hier thuis wel: mijn oudste van 17 weigert erover te praten, voor hem is het verleden tijd (zegt hij) maar dat is stoerdoenerij. Hij heeft met mij het grafje klaargemaakt en dat heeft er bij hem best ingehakt.....Want ook voor zo'n grote knul is het moeilijk om te zien dat zijn ouders verdrietig zijn. Mijn dochter van bijna 4 heeft het er echt nog heel moeilijk mee. Zij wil zelf regelmatig een kaarsje branden in de kleuterkerk, de leidsters gaan er gelukkig goed mee om en laten haar er altijd 1 aansteken. Zij heeft het er ook vaak over en wil ook weten waarom ons kindje is overleden en waar het nu is. En ook al vertel ik wel wat ik geloof waar ons kindje is, het blijft heel moeilijk, omdat de vraag natuurlijk ook onverwachts wordt gesteld: zomaar tijdens het tekenen of onder de douche. Ook vind zij het nu wel welletjes en moet er in haar ogen nu een nieuwe baby in mijn buik zitten. Ik leg wel uit dat dat niet zo werkt en dat mama dat ook wel wil, maar dat het nu nog niet zo is. Hoe dan ook: wat ik wil zeggen is dat dit best een lange tijd in je gezin door blijft spelen, niet alleen bij jullie als ouders, maar ook zeker bij de kinderen. Een hele dikke knuffel voor je hele gezin en enorm veel sterkte toegewenst met het verwerken.
Kippenvel van je reactie! Maar ik geloof gelijk wat je zegt, in de koppies van de kinderen gaat zoveel om. Zij krijgen hier zoveel van mee. Onze jongste reageerde ook ineens heel fel dat er nog wel degelijk een baby in mama's buik zit. Hij was het er zo niet mee eens dat de baby overleden is en nu in de hemel een sterretje is.
Lieve deesdees, Ik heb de tranen in m'n ogen.. Wat een vreselijk verhaal, dit had niet mogen gebeuren. Dat dan ook de bevalling ook nog zo moet gaan... Het was al moeilijk genoeg. Ik wil jullie veel kracht toewensen de komende tijd. Sterkte.
Dat is echt heel moeilijk, het is nl niet alleen maar het verdriet van de ouders, de broertjes en zusjes zijn net zo verdrietig, dat wordt echt TE vaak vergeten...... En als ouders is het al zo onbegrijpelijk wat er is gebeurd, je bent compleet lamgeslagen op dat moment, hoe moet je het dan je kinderen uitleggen en bijstaan? dat zijn dingen waar je echt tegenaan loopt, de buitenwereld vergeet het maar al te snel, het belangrijkste is nu dat jullie binnen het gezin weer alles een beetje op de rit krijgen. En zulke dingen hebben gewoon tijd nodig!
Lieve dees, wat een vreselijk verhaal! Ik hoop dat je snel weer lichamelijk opknapt. Mentaal heeft dit veel tijd nodig. Ik wil je laten weten dat ik heel veel aan je gedacht heb de laatste dagen. Woorden schieten tekort! Liefs Ellepel
Gefeliciteerd en ook gecondoleerd met jullie 3de zoon... Onbegrijpelijk.... Heel veel kracht en sterkte voor jullie allemaal!