Wie is ook moeder van 4 of 5 kindjes?

Geen groot gezin hier, maar ik zou wel willen. Maar vriendlief vindt 2 kinderen meer dan genoeg, al hoop ik over een paar jaar nog voor nr 3 te gaan. Maar de tijd zal het ons leren.
Zelf zou ik het niet erg vinden om 5 kinderen te hebben.

Ik zou zeggen, luister naar je hart en je lichaam. Als je mannetje nog mee wilt werken, heb je dubbel geluk
Veel geluk met je beslissing!

 

Zolang je het geld, de ruimte en de tijd hebt voor zoveel kindjes zou ik zeggen... Why not?

Ieder z'n ding toch

 

Ik ben mama van drie kindjes, ik snap heel goed het gevoel van wanneer stoppen?
Ik vind zwanger zijn geweldig, ben dol op mijn kinderen, en de jongste is nu 8 maanden en het doet me wel pijn wetend dat ik nooit meer zo'n klein baby'tje zal krijgen...

Maar ik stop nu wel want denk dat ik dat gevoel blijf houden als ik kleine kleertjes zie...
Voor mij is de aandacht een reden om te stoppen...
Om al mn kinderen alle aandacht te geven die ze verdienen en nodig hebben vind ik er drie genoeg...

 

Eh, ik word binnenkort moeder van 4, telt dat ook?

Voor ons is het daarna klaar. Waarom? Het was nu eigenlijk al klaar, onverwacht/ongepland zwanger, blijkt het ook nog eens een tweeling te zijn

Maar hoewel ik heel erg opzie tegen een ongetwijfeld zwaardere zwangerschap dan de vorige twee, en een slopend eerste jaar, vind ik het ook wel leuk, 4 kids. Zeker omdat ze zo dicht bij elkaar zitten; de oudste zal nog geen 3,5 zijn als de tweeling wordt geboren, de (nu) jongste 1 en 3/4 jaar.

Dus hoe ouder ze worden, hoe gaver ik het ga vinden.

Heb wel altijd geroepen: "Twee of vier!". Drie vind ik geen leuk aantal. Dus wat dat betreft houdt mijn lichaam zich daaraan.

Ik vind zwanger zijn alleen heel zwaar, zeker steeds zo kort op elkaar, en ben geen "babymama". Vanaf een half jaar/jaar begin ik het echt leuk te vinden, daarvoor is het voor mij/ons echt doorbikkelen.

Helpt waarschijnlijk ook niet dat ik een best stressvolle baan van 36 uur per week heb.

Qua praktische zaken: 4 jonge kinderen, waarvan twee op 1 kamer kan hier net. We gaan daarom volgende maand verbouwen. Kijken we over een paar jaar wel naar een ander huis als we de ergste hectiek achter de rug hebben.

Maar hierna is het dus KLAAR

Minimaal een van ons gaat dan ook onder het mes..

 

Ik heb er vier. Ik weet zo goed als zeker dat het nu klaar is, hoewel ik denk dat het gevoel van nog een heel eerlijk gezegd nooit ophoudt. Heb geweldige zwangerschappen en bevallingen gehad. Ik zou dus best nog wel een keer willen maar mijn verstand heeft de overhand. De kinderen zijn gezond. Nu gaat verdeling van de aandacht net (maar hoe gaat dat als ze groter zijn: bij ons ook maar 5,5 jaar tussen de oudste en de jongste).
Daarnaast komt nog dat ik zelf merk dat de wereld niet echt (meer) is ingesteld op grote gezinnen. Twee is eigenlijk ideaal alles met meer kinderen is eigenlijk onhandig .

 

Ja ik begrijp je gevoel heel erg!! Heb 3 jongens van 8 6 4 en daarna nog 2 jongebs gekregen een sterretje!! Nu weer zwanger en dit is voor mijn man echt de laatste aks zou ik er toch ok nog n x over na moeten denken!! Prachtig het zwanger zijn en bevallen was voor mij ok super behalve bij de laatste 2!! Maar als het kan waarom niet geweldig

 

Ik ben nu zwanger van de 4e. Hebben beide lange tijd gezegd dat het bij 3 zou blijven. Totdat het bij ons beiden toch weer begon te kriebelen om nog voor 1 kindje te gaan. We hebben er eerst een paar maandjes over nagedacht en toen besloten ervoor te gaan. Was binnen een maand zwanger.

Dit is dus echt de laatste keer. Na deze zwangerschap gaan we voor sterilisatie. 4 is echt goed, ze moeten ook allemaal nog groot worden, en ik vind het belangrijk dat je met ieder kind voldoende quality tijd blijft houden. Daarnaast wordt mijn man te oud vinden we. ( ik ben bijna 30, maar mijn man al 40).

We genieten allebei erg van opgroeiende kinderen, de verschillende fasen, en dus we kijken erg uit naar de jaren die voor ons liggen.

Hoewel mini baby's altijd schattig zullen blijven, zul je die fase toch ooit moeten afsluiten. En van daaruit weer verder. Ik vind dat het ook allemaal heftig genoeg is geweest dan, voor mijn lijf. Ik kan nu goed merken dat het al aardig wat te verduren heeft gehad, na 4 zwangerschappen binnen 7 jaar.

Ik ben dus ontzettend blij dat ik dit alles nog 1 keer mee maak nu, ik voel me ook relaxter deze zwangerschap, bewuster, geniet er meer van. En dan is het goed

 

Hier zwanger van de vijfde.

Mijn wens was als kind een groot gezin te hebben, maar mijn man was meer van een kleiner gezin.
Na ons derde kindje had ik nog steeds niet het gevoel dat mijn gezin "af"was er miste nog wat.
Maar voor mijn man was 3 genoeg.
Hij was er niet over uit of er nog een vierde zou komen, al zegt hij nu dat als ons meisje zelf niet besloten had te komen, er wel een vierde gekomen was.
We gebruikte bij haar de NFP methode en wisten dat hij niet waterdicht was, en dat bleek hier dus ook zo te zijn, ondanks dat we er echt omdachten waren mijn man zijn zwemmertjes sterker dan verwacht en kwam mijn ei een dag of 2 eerder en de natuur besloot dat ons meisje mocht komen.
Hartstikke blij zijn we met haar.

Kort na de geboorte begon het toch weer te kriebelen en had ik voor mezelf zoiets, ik ben dus 1 van die vrouwen waarbij het nooit ophoudt met kriebelen, maar ik ben gelukkig met mijn man en de 4 kinderen en het is goed zo.
Ik begon er steeds meer vrede mee te krijgen en ook alle babyspullen gingen zonder tranen de deur uit en dat was na de derde wel anders.
Tranen met tuiten was dat als er weer iets verkocht was of weg gegeven werd.
Dus mijn gevoel was dat het goed zo was, ondanks dat het toch wel kriebelde.

Tot dat ik positief testen ondanks gebruik van de pil.
Het was echt een shock en ondanks dat we nu super blij zijn met ons kleine mannetje op komst heb ik toch echt to een week of 14 er moeite mee gehad.

Maar voor ons is het wel zeker hierna is het klaar.
Ik denk dat de kriebels hierna blijven bij mij, maar ook het gevoel het is goed zo, ons gezin is af.
En finacieel is het al zwaar met 4 kids, dus laat staan met 5 kids en het is goed.
Mijn man is ondertussen 41, ben zelf dan 32, maar wat leeftijd betreft is het ook mooi zo.
En 5 zwangerschappen in 8 jaar tijd is voor mijn lichaam een hele aanslag.

Succes met het nemen van de beslissing.

 

Ik heb vier kinderen, maar weet echt zeker dat het nu klaar is.
Na de geboorte van onze derde had ik altijd nog bij het zien en ruiken van een baby het idee van; héééérlijk en was ik stiekem een beetje jaloers.
Toch was de wens voor een vierde er ook niet echt (vooral om praktische redenen).
Toen ben ik, ondanks trouw pilgebruik, toch zwanger geraakt en na een hele stressvolle zwangerschap is ons kersje op de taart geboren.
Ik heb echt heel erg van zijn babytijd genoten en ook nu, nu hij als enige overdag lekker thuis bij mij is, geniet ik enorm.
Toch heb ik nu, als ik een baby zie altijd de gedachte: leuk voor deze ouders, maar ik ben blij dat ik dat gehad heb.
Hoe leuk ik zwanger zijn ook vond en hoe ik ook heb genoten van de babytijd (en daarna), ik kan zeggen dat ik die kriebels nu echt kwijt ben!