@ Jessy: Ik ben inderdaad erg frustie momenteel.. daarom lijkt het misschien of ik erg koud over hem praat.. Gelukkig is het niet alleen maar ellende hier en kan hij ook erg lief zijn, maar op dit soort momenten vind ik het ook erg moeilijk om het op een juiste manier naar buiten te brengen zeg maar
Ik denk dat je er idd goed aan doet om je te verdiepen in de stoornis en misschien wel contact te zoeken met (stief)ouders die een kind hebben met dezelfde stoornis. Zo kun je misschien beter begrijpen waarom hij doet zoals hij doet en dat het hem er waarschijnlijk niet om gaat om jou te laten weten dat je slecht voor hem zorgt. Kennelijk gebeuren er dingen in zijn leventje die hij niet begrijpt: de mensen die voor mij zorgen laten zien dat ze van me houden door me cadeaus te geven, mijn stiefmoeder geeft me niets maar haar kind wel, conclusie: ze houd niet genoeg van mij. Een autistisch kind ziet de wereld vaak heel letterlijk en kan daar geen nuances in aan brengen. Dit zal een ander voor hem moeten doen, jij dus in dit geval. Als je hem probeert uit te leggen hoe het zit, en dit kan echt wel, moet je daar heeeeeel veeeel tijd en geduld voor nemen. Dit kan echt niet even tussen door! Uiteindelijk kan hij dan leren dat het bij jou anders werkt. Onderschat het niet, hoor, dit vraagt echt heel veel van een opvoeder! Veel geduld, veel rust, veel duidelijkheid en een overdosis wamte, liefde en begrip (zonder over zijn grenzen te gaan). Ik wens je er in ieder geval veel sterkte mee en ik hoop dat je ook de mooie kanten van dit jochie kan blijven zien.
Je leest er misschien wel over, maar misschien snap je het dan niet goed... Ik vind dat je erg hard bent voor 'stief' (afschuwelijk vind ik het dat je hem zo noemt, als je gewoon een keer de naam zou noemen en dan zeggen dat het je stiefzoontje is zouden we het ook wel snappen hoor ) Ik vraag me af of je ook zo hard voor hem zou zijn als hij je zoontje zou zijn en niet je stief... Krijgt Tim net ook geen koekje als hij er om gaat zeuren/jengelen? Een kind met ASS ziet alles meer zwart-wit, voor hen bestaat grijs niet, zelfs al had hij de week ervoor ook een muts, wanten en een sjaal gekregen van jullie, dan had hij hoogstwaarschijnlijk deze week dezelfde reactie gegeven, gewoon omdat zijn broertje op dat moment meer kreeg. Dus als je het hier moeilijk mee hebt, dan vermijd je best zulke situaties. Ik heb trouwens ook de indruk dat jij wat jaloers bent omdat 'stief' meer krijgt van oma en opa dan Tim.
@ carlijn: zijn vader was er bij toen we die jas gingen kopen, en die zei hem dus ook heel erg duidelijk dat hij het al had bij opa en oma, maar het komt gewoon niet aan...
Wil hiermee trouwens niet zeggen dat hij altijd zijn zin moet krijgen, maar dat jij er beter moet leren omgaan met 'stief' zijn reacties als hij zijn zin niet krijgt. En misschien kan je idd eens gaan praten met oma en opa zodat ze hem minder zijn zin geven, maar ik betwijfel ofdat wel zin zal hebben.
Dat ventje snapt dat gewoon niet, hij ziet het niet als iets wat hij al heeft, hij ziet het als iets dat hij niet krijgt en zijn broertje wel... dit is soms voor gewone 7-jarigen al moeilijk, laat staan een 7-jarige met Asperger.
@ Kirby: Nee Tim krijgt juist geen koekje als hij er om zeurt of jengelt.. dus ik ben in deze gewoon consequent naar beiden toe..
Misschien is het een idee om geen dingen te gaan kopen waar het mannetje bij is. Dus dat je die discussie al niet uitlokt bij hem. Verder heb ik er niet veel verstand van hoor. Heel veel succes.
Vaak doe ik dat dus ook al kleding voor Tim kopen als de oudste oftewel stief er niet bij is.. Maar dingen zoals een winterjas kopen wil papa ook graag bij zijn en doordat hij best zwaar werk heeft is dan de gelegenheid er alleen in het weekend en in het weekend is de oudste er dus ook en word het dus al zo goed als onvermijdelijk En het lullige is ook nog, dat we dus (bedenk ik me net) nadat we die jas gekocht hadden nog een klein cadeautje gekocht hadden voor de oudste.. Dus we hebben hem ook niet overgeslagen ofzo..
vindt het heel erg zielig hoe jij over je stiefzoon praat! zoals ik jou verhaal lees en wat je zelf al zegt is dat je een hekel aan hem begint te krijgen, het is erg logisch dat een kindje van 7 die ineens aandacht moet leren delen zo reageerd. je mag je wel eens liefdevoller opstellen naar die jongen.. zou je willen dat een andere stiefmoeder zo met jou Tim zou omgaan? jij bent hier de volwassene dus gedraag je er dan ook naar! gaan jullie een jasje kopen voor jullie zoon tim, oke dat is vrij normaal maar probeer dan ook steve erbij te betrekken en niet alleen negatieve aandacht geven of hem het gevoel geven dat hij er niet bijhoort.. hij kan dan wel autistisch zijn maar die kinderen hebben heel veel gevoel! ik zou me doodschamen als ik jou was! zo dat is eruit...
Ik heb echt het gevoel dat jij je gekwetst voelt door het gedrag van dit mannetje en je daarin niet serieus genomen voelt door je vriend en zijn ouders. Je doet heel hard je best, zorgt naar beste eer en geweten voor deze jongen, verdiept je in de problematiek en krijgt vervolgens eigenlijk niet waarvoor je het allemaal doet: de liefde van je stiefzoon en de waardering en respect van je vriend en je schoonouders. Misschien moet je ook daar wat meer aandacht aan besteden. En voor wat betreft het jas-verhaal: Ik geloof wel dat je vriend het hem ook heeft uitgelegd, maar dat is niet voldoende. Bij deze stoornis is het echt niet zo eenvoudig om hem bij te sturen. Je moet echt blijven uitleggen, ingaan op zijn vragen, zoeken naar zijn stukje onbegrip en onduidelijkheid en daarop sturen. Een kind met asperger snapt de wereld niet zoals wij dat doen, de meest voor de hand liggende dingen zijn hem/haar volkomen ondoorzichtig. Sorry als ik doordraaf, maar ik weet waar ik het over heb.....
@ carlijn: Dat is het hem nou juist, ik heb al die tijd nu 5 jaar lang met heel veel liefde voor hem gezorgd en nog steeds, maar inderdaad doordat anderen niet erkennen hoe en wat word ik steeds weer teleurgesteld.. Wat dat betreft heb ik soms ook het idee dat ik niet gezien word als de 'stief'moeder van, maar meer als de oppas Dingen waar ik tegenaanloop, misschien ook wel omdat ik er iets verder vanaf sta worden gewoon niet erkend door de anderen en daarom misschien ook wel niet begrepen... Zo vind ik dus de reactie van Ghita ook niet bepaald aardig en mist ze volgens mij de gehele essentie van het verhaal hier.. Denk ook niet dat Ghita kan beoordelen of ik wel of niet liefdevol ben naar de oudste! Je baseert je antwoord op helemaal niets namelijk! en blijkbaar heb je niet goed gelezen dat ook stief wat gekregen heeft die dag, juist zodat hij zich niet buitengesloten zou voelen! En geloof me hij komt echt niets te kort hoor! Vriend is ook regelmatig teleurgesteld in zijn zoon, want het is niet leuk om steeds maar te horen: Ik wil niet bij papa zijn, Oma is veel liever blablabla En dat doet pijn! Besef je dat ook eens Ghita! voordat je gaat zeggen dat ik geen klote om stief geef en dat ik alleen maar een hekel aan hem krijg blabla bla ik heb als het ware geen hekel aan hem, maar aan de situatie waarin we keer op keer verzeild raken!
kun je misschien toch over een naam praten ipv over 'stief', vind ik werkelijk waar niet staan! of als je zijn naam niet wilt noemen, dan alleen zijn beginletter of gewoon een verzonnen naam
@ moes: ja sorry, komt ook een beetje doordat ik tevens nu op het stiefmoederforum dit neergegooid heb en we daar dus steeds in de term stief spreken Maar ik zal in mijn volgende reacties eraan denken om hem bij naam te noemen, sorry als ik het dan nog eens ergens vergeet
Hai! Jeetje wat een rot situatie.. Waar ik het mee eens ben is met wat hier idd al eerder is geschreven: Hij zal zijn reactie, over bijv kado'tjes, hebben met wat m altijd aangeleerd is door opa en oma in dit geval. Dus als je lief bent, krijg je een beloning.. Doordat hij bij jou geen zelfde beloning krijgt (in dit geval dus een kado'tje) gaat hij dit dus negatief aan elkaar koppelen.. Hij heeft deze dingen extern aangeleerd, en is dus niet intern/van binnenuit.. Juist omdat hij dit dus niet kan.. Dus of jij m nu 10 knuffels geeft als hij een goede dag heeft gehad of iets goeds heeft gedaan. Hij zal dat niet zien als compliment/beloning.. Want hij heeft geleerd dat zijn beloning een kado is.... Die beloning heeft vaak maar een kort effect, want hij zal steeds weer om die beloning vragen.. Dus iets van een week geleden... Hij weet t niet meer en/of het roept bij hem niet dezelfde fijne gevoelens op als op t moment dat hij het kreeg... Daarnaast ziet hij bijvoorbeeld aantallen wel.. dus 3 kado's voor de een, betekent voor hem, ook 3 kado's.. Anders klopt t niet in zijn beleving en ervaart hij t als een afwijzing.. Het is van belang, als je dit wilt aanpakken, dat jullie (opa/oma en jij met het gezin) op dezelfde lijnen gaan liggen, en dezelfde aanpak hebben..Overal een andere aanpak is voor een kind met een autisme verwante stoornis 1 groot misterie of te wel drama.... want dan gaan ze vragen (vaak met negatief gedrag) om die duidelijkheid die ze gewend zijn.. Meid ik wens je veel succes!
zo praat je anders wel over hem... en als je zoiets op een forum neerzet kan je verschillende reacties verwachten..
De koude rillingen lopen me over m'n rug als ik lees hoe jij over STIEF schrijft. Je schrijft dat je steeds MEER een hekel aan hem begint te krijgen..... die hekel heb je dus al aan hem. Mens, geef dat kind een paar wanten, jij hebt totaal geen idee hoe dat kind zich voelt! Samen winkelen en hij krijgt niks, doe dat dan een andere keer, we hebben het hier over kleine kinderen! Brrrr, koud hier, doe mij ook een sjaal en wanten!
Hmm al die mensen die nu heel gauw oordelen dat ze hem vanalles kwalijk nemen... willen die wel ff lezen dat ze ondertussen wel al 5 jaar voor hem zorgt alsof het haar eigen kind is. zeker mensen diegene die vind dat ze zich dood moet schamen mag weleens heel beschaamd gaan lezen wat er daadwerkelijk staat! Ik ken mobielfreak wel een beetje irl en die is niet van haten en de bijl erbij neergooien. (sterker nog.. soms mag ze wel wat minder eigenwijs zijn ) maar als jij zelf onwijs je best doet.. en ondertussen het gevoel hebt dat je de enige bent die zn best doet is dat (lijkt mij.. ) nogal frustrerend maar het is wel heel makkelijk oordelen zeker als je zelf geen ervaring hebt met syndroom van asperger. dat is een vorm van autisme die enkel voorkomt bij mensen die nogal intelligent zijn. en doordat ze heel slim zijn kunnen ze vaak goed verbergen dat ze ongeveer geen sociale vaardigheden bezitten. ben je 7... dan zal dat al gauw verzanden in mensen tegen elkaar uitspelen als je daardoor je zin krijgt. manipuleren is heel makkelijk als je asperger hebt omdat je je niet kan inleven in anderen.. EN dus je niet schuldig voelt daar over. ik ken wel wat volwassenen met asperger.. en dat is iets waar je continu rekening mee moet houden. (en ook doet... want je hebt geen keuze)
Ik lees heel goed wat er staat ze zegt toch dat ze steeds meer een hekel aan die jongen krijgt of niet dan? en daarna zegt ze gauw dat ze al 5 jaar voor hem zorgt.. nou fijn zo'n stiefmoeder.. en logisch dat zo'n jongen dan niet meer naar hun toe wil.. geef hem ook de tijd om te wennen aan zn broertje.. om dan zo hard en bot over hem te praten dat vindt ik echt zielig! jullie zeggen allemaal wel och wat zielig en och meid wat doe je het toch goed.. maar dat ze een hekel aan een jongen van 7 krijgt omdat hij ook mee wil tellen? belachelijk! ik schaam me er niet voor dat ik zo reageer hoor, vindt dat zij zich moet schamen.. zo praat je niet over een kind!