Ik vind het dapper om er voor uit te durfen komen dat je OOK negatieve gevoelens hebt tav een kind. Volgens mij is dit heel menselijk en juist door er over te praten en te accepteren dat het zo is kun je er iets mee. Mensen die keihard roepen dat ze alle kinderen alleen maar lief vinden, wantrouw ik persoonlijk veel meer.
Tis altijd makkelijk om te oordelen, als je zelf niet in die situatie zit/hebt gezeten. Mensen weten het dan allemaal zoooo goed Mobielfreak Zoals ik je verhaal lees en begrijp, doe jij er juist alles aan! En dat juist papa en opa en oma er "te makkelijk" over denken en niet willen zien dat hij anders is. Ik heb helaas geen advies voor je, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen! Enne....laat de mensen maar l*llen...ze weten (helaas) niet beter....
Heb ik gedaan en ik kan heel goed lezen. Je schrijft de dingen zelf zo op. Moet ik nou opeens "inlevingsvermogen" gaan tonen naar jou toe? Deal; als jij je wat beter inleeft in de reactie van dat ventje als hij niks krijgt en die ander wel. Als je alleen maar zoete reacties wil, dan moet je hier niet posten. Ik hou het netjes, maar begrijp gewoon niet dat je zegt dat je een hekel aan dat ventje hebt, klaar.
Kan me aan de ene kant voorstellen dat het voor hun moeilijk te accepteren is maar uiteindelijk zullen ook zij toch wel moeten toegeven dat het zo niet langer kan. Is de diagnose ooit officieel gesteld? Lijkt me wel toch? Hoe gaat zoiets in zijn werk dan? Krijg je na zo'n diagnose geen hulp aangeboden?
is goed hoor... jullie zienswijze hoeft niet hetzelfde te zijn als een ander hoor kan begrijpen dat mensen hun emoties of situaties weleens van zich willen afkletsen hier.. maarja als je zo'n leip verhaal erneerzet dan kan je verwachten dat er ook moeders en andere mensen zijn die daarvan steil achterover klappen door zo over een kindje van 7 te praten... ookal heeft hij een ziekte.. dat jochie voelt zich blijkbaar niet zo gewenst.. dan zou elk kind van zich af gaan trappen.. heb zelf een broertje die dat heeft maar hij deed niet zo naar ons toe hoor.. is een hele lieve fantasierijke jongen! ligt aan de situatie waarin hij zit.. woont bij opa en oma.. besef gaat nu komen van waar zijn mijn papa en mama, hij ziet het waarschijnlijk bij zn vriendjes thuis hoe het "hoort te zijn". en dan wordt je ook nog negatief benaderd.. of het nou woorden zijn of gevoelens wat de stiefmoeder heeft.. een kind voelt dat haarfijn aan!
Ik word echt wel wat triest van die topic... Mensen met Asperger kunnen verschrikkelijk zijn? Ik heb twee broers van 17 en 22 die Asperger 'hebben' en een broer van 14 die ADHD en ASS heeft. Ik heb ze nog nooit verschrikkelijk gevonden. Integendeel. Het zijn schatten van kerels, je moet gewoon weten hoe je er mee om moet gaan! En ik heb het gevoel dat de TS niet altijd even goed weet hoe ze met het kereltje moet omgaan, bovendien vind ik dat je je niet moet laten meeslepen als een kereltje van 7 zegt dat zijn broertje het lievelingetje is... Verder ben ik het eens met Joycie... ik had het ook niet fijn gevonden als ik bij oma en opa was moeten gaan wonen omdat mijn ma net een nieuwe relatie had, sorry maar je schuift je kind niet aan de kant voor een nieuwe man/vrouw! Ook geen kind met asperger... een juistere manier om hier mee om te gaan was geweest dat het kereltje bij je man had gewoond en je man jouw gewoon niet in het leven van het kereltje had toegelaten tot hij zeker van zijn stuk was.
Ik denk dat het gewoon moeilijk is om met het jongentje om te gaan, misschien weet ze niet echt hoe ze hem moet benaderen? En ik las op de 1e of 2e pagina dat een kindje met autisme zich niet in andere kan inleven, dus is het voor mobielfreak al helemaal moeilijk om uit te leggen dat haar jongste zoontje een jasje etc. nodig heeft en dat haar stiefzoon (mike d8 ik?) die al heeft! Maar ze heeft hem wel een klein cadeautje gegeven, zodat iedereen wat had! Het is idd jammer van opa/oma om hem ALLES te geven wat hij maar wilt, omdat hij anders is, het moeilijker heeft etc. ik denk zelf dat als je mike? net als alle kindjes behandeld dat hij zich niet door jullie ''achtergesteld'' voelt.. Het klinkt misschien raar voor iedereen hier, maar het is zoals mobielfreak zelf ook al aangaf, als je op dit moment erg boos erover bent, schrijf je ook dingen op een bepaalde manier, die ze misschien helemaal niet zo bedoeld, maar zo komt het wel over...! Ik denk dat je in dit soort situaties heel veel geduld moet hebben en je er niet zoveel van moet aantrekken, begrijp zelf dat het moeilijk is.. maar ik denk dat je het anders jezelf alleen maar moeilijker maakt.. Kvind ook dat de mensen hier zich wel wat mogen inleven.. ipv al die felle reacties....
Idd, doordat jij wel de structuur en een duidelijke dagindeling biedt, gaat hij juist bij jou dit gedrag vertonen, want hij is dit niet gewend.. In die zin, dit is niet dagelijkse kost voor hem.. Hij zou jullie dan associeren met vervelende mensen die zo streng/niet lief zijn.. (is mijn ervaring dan..) ipv mensen die t beste met m voor hebben.. Ook al knuffel je hem veel, hij associeert dat (nog) niet met een fijn gevoel.. Want dit gebeurt dan bij opa en oma niet... Dat neemt niet weg, dat je t m aan kunt proberen te leren.. Al is 7 jaar best al 'oud' ivm hechting...
Het is heel jammer dat oma, opa en papa niet willen erkennen dat Mike net iets anders is, het zou het idd een pak makkelijker maken. Misschien moet je hen voor kerst eens een boek over autisme spectrum stoornissen geven.
Dat jij het een leip verhaal vindt..prima, mag je helemaal zelf weten. Maar op het moment dat je typt 'jullie zijn niet wijs' ga je te ver. Heb nog niemand horen zeggen dat ze jou niet wijs vinden omdat je een andere mening hebt
Het is niet meer zo jong maar het kan best nog hoor, maar dan zal iedereen aan dezelfde koord moeten trekken en zal de structuur en dagindeling van jou ook door oma en opa doorgezet moeten worden... of... Mike moet bij jullie komen wonen, persoonlijk geef ik dat nog de meeste slaagkansen.
misschien hebben opa en oma wel heel veel verdriet dat hun kleinzoon niet gewoon thuis kan zijn omdat papa een nieuwe vrouw heeft.. en dat zijn zeker mensen van de oude stempel die weten al helemaal niets van al die nieuwe benamingen wat ze kinderen met een beetje afwijking al geven.. dus zullen ze hem met kadootjes blij proberen te houden.. dat is natuurlijk niet goed maarja.. ze zorgen tenminste voor hem!
Snap trouwens ook GhitaThakoerdin ook wel hoor... ik ben ook behoorlijk geschrokken over de manier waarop de ts sommige dingen schrijft (al bedoelt ze het eigenlijk allemaal niet zo slecht)
eh ja.. zo goed dat hij nog zowat elke dag bij mobielfreak zit die zorgt natuurlijk niet voor hem....
natuurlijk zijn kinderen niet alleen maar lief... is ook nooit gezegd trouwens maargoed... hoe een volwassene ermee omgaat dat telt! en zeggen op het internet dat je je stiefzoon haat?
Ik denk dat je mobielfreak bedoelt ... Idd, iedereen zal dezelfde manier van opvoeden moeten hanteren.. Qua hechting bedoel ik de geborgenheid etc die een kind op jonge leeftijd al behoort te krijgen.. Dus in de eerste levensjaren.. Zit daar een 'kink in de kabel' dan is een hechtingsstoornis helaas iets waar je als snel rekening mee moet houden.. Maar idd door veeeeeeeeeeel te laten zien wat 'gewenst/goed' gedrag is, kan je er wel voor zorgen/ iig proberen dat het gedrag aangeleerd wordt..
@ Kirby: Toen ik een relati emet hem kreeg was Mike niet in beeld, ik wist dat hij een zoon had en accepteerde het ook dat ik die erbij zou krijgen. Moeder heeft Mike zo'n 1,5 jaar weggehouden bij vader en ineens liet ze hem dus achter. Vader woonde toen bij Opa en Oma had geen eigen huis en ik woonde op kamers, dus nee dat is dan een lekkere situatie om een kind in te zetten? Er is veel overleg geweest met het AMK en Jeugdzorg dat de beste plaats in dit geval bij Opa en Oma zou zijn! Dus hij is niet aan de kant geschoven door papa door hem bij Opa en Oma onder te brengen! De diagnose Asperger is in September 2007 vastgesteld. Er is toen wel degelijk hulp geboden die hun allen afgeslagen hebben en waar ik dus de balen van heb, omdat ik wel graag die hulp zou willen hebben, ben nu dus ook samen met pleegzorg aan het kijken of er alsnog ondersteunende hulp kan komen En zoals Ghita zegt: Ziekte, dat klopt dus niet want het is geen ziekte! Van een ziekte kan je genezen en je kan dus niet genezen van Asperger! Je hebt het de rest van je leven! Mama is nogmaals niet in beeld, sterker nog Mike zegt zelf: Ik haat mijn mama, want mijn mama heeft mij in de steek gelaten en ik ben dus degene die hem dan zegt: Onthoud wel dat je moeder wel van jou houd!
weet niet hoe jij de term "niet wijs"opvat maar zal het anders formuleren voor je.. niet goed nadenkend... en alle kindertjes met asperge over 1 kam scheren dat ze moeilijk en lastig zijn en mensen er een hekel aan krijgen door het gedrag wat ze vertonen.. zal je eigen zoon maar zijn zeg..