Ik denk dat je in 1e instantie eens samen met opa en oma en man(!) moet kijken,waar die ontevredenheid vandaan komt. Misschien pikt hij onbewust wel op dat hij anders/gezien /behandeld wordt, ook al zeggen jullie van niet. Gewoon eens goed met je stiefzoontje praten, want dat kan best op die leeftijd. En hoe verwend ook, het is wel een kind, probeer je in zijn gedachten te verplaatsen. Ik vind het jammer dat je hem aanduidt als stief ook al is dat je goed recht, persoonlijk vind ik dat toch al wat negatief.
ik denk ook niet dat een 7-jarige zelf een goede keuze kan maken als hij voor die keus gesteld wordt. Beetje raar dat de instanties dat wel oké vinden. Want natuurlijk kiest ie dan voro de genen met de cadeautjes! Logisch dat ie zich eerst zal afkeren van structuur en alle andere dingen die goed voor em zijn. Dat is nieuw voor em en onbekend dus in het begin moeilijk te accepteren! Pittige situatie meis, ik wens je ook sterkte. Lijkt me heel frustrerend als zijn grootouders en zijn vader het niet helder zien en er idd niet aan willen dat hij "anders" is.
He bedankt he mobiel! Lees ff me topic zegt ze dan Nee hoor meis... Ik weet hoe jij over Mike denkt en wat je voor hem voelt... Je hebt vrijwillig de "moederrol"op je genomen en je wordt, wanneer je beetje structuur in zijn leventje wil brengen, tegen gewerkt door meerdere mensen. Ik weet dat je inmiddels zielsveel van dat mannetje houdt en dat je hart breekt wanneer hij naar je schreeuwt dat ie niet van jou houd, je niet leuk vindt en dat het veel leuker is bij opa & oma... En waarom? Omdat jij op dat moment hebt besloten dat hij niet jullie kitten op de gloeiend hete kachel mag zetten! (om maar een voorbeeld te noemen wat ik persoonlijk heb meegekregen) Ik weet wanneer je zegt dat je een hekel aan hem krijgt je er geen snars van meent maar dat het op dat moment ff pure frustratie is. Sommige mensen kiezen ervoor om dit verkeerd op te vatten en daar de verkeerde conlusies uit te trekken.. Wijffie hou ajb op met jezelf verdedigen, het is niet nodig... Ik hoop alleen echt voor jou dat de dag ooit komt dan D & je schoonouders inzien dat structuur en consequent zijn idd het beste voor Mike is. Dikke knuf
Hele moeilijke situatie , maar kan me wel een beetje jou gevoel voorstellen .. iedereen voelt zich weleens geirriteerd over een kind dacht ik zo , en naar mijn idee is dat toch heel normaal , en of dat kindje nou asperger heeft of niet dat is toch heel menselijk en ik vind ook dat je dat toch best zou mogen uiten .. niet tegen het kind natuurlijk , maar als je dat hier even kwijt wil is daar niets mis mee .. ik heb een vriendin en haar zoontje heeft ook een vorm van autisme .. ook nooit regels en regelmaat gehad en dat kind is dus ook oervervelend , en ook ik denk weleens niet zo heel positief over dit kind .. kan toch of zie ik dat nou heel erg verkeerd .. ik uit het niet maar mijn gevoel en gedachte zijn er wel ..
Kan me voorstellen, maar dat ligt meer aan de ouders dan aan het kind.Kind kan er niks aan doen dat hij niet goed wordt opgevoed.
Ik heb alles gelezen en kan alleen maar zeggen "ga er maar aan staan," oftewel: je zou het zelf moeten doen, deze opvoeding. Zwaar! Ik ga geen tips geven aan de TS, heb nl. geen ervaring en dus de wijsheid niet in pacht als het om deze problematiek gaat. Vind het alleen zo erg dat velen die hier reageren NIET goed lezen en meteen beginnen te briesen als een wild paard Dus een tip aan de anderen, dan : adviseer de TS, of denk in elk geval (positieve feedback!) mee.
hoi hoi nou meid het is dat ik je persoonlijk ken en weet hoeveel je van mike houd en wat je voor hem doet maar lieverd misschien word het toch eens tijd anders om een stap terug te doen en het aan de vader en opa en oma over te laten jij bent in die zin niet zijn opvoeder dat zijn opa en oma en als hun en vader niet willen erkennen dat er iets niet goed zit is het vechten tegen de bierkaai en straks heb jij het nog gedaan lieve mensen als angela werkelijk een hekel had aan dit jongetje zou ze niet al 5 jaar lang haar benen onder haar lijf vandaan lopen voor dit ventje, zou ze hem niet verzorgen. maar zou ze zeggen nou is niet van mij hoor bemoei ik me niet mee ik weet dat zij mike net zo behandeld als tim en de toekomstige baby echter is en blijft die situatie een beetje onhoudbaar omdat mike nu eenmaal niet bij hun woont en zij dus niet de eerste zorg hebben over mike maar wel de eerste zorg over tim en de baby angela sterkte meid en je weet als er iets is ik sta voor je klaar knuffel nathalie
ik lees dat in 2007 asperger is vastgesteld en dat er toen wel hulp is geboden, maar dat deze is afgeslagen door opa/oma/papa. dit is erg zonde. Zoals ik lees is er iets goed mis in jullie gezin ( ik bedoel dit niet aanvallend ) en hebben jullie dringend hulp nodig. Hoe doet mike het op school? Zit hij op het reguliere onderwijs of speciaal onderwijs. Hier moeten ze toch ook iets aan hem merken. Ik zou nog eens heel goed met je man praten over mike en dat er toch echt hulp nodig is. Een buitenstaander die er voor geleerd heeft heeft vaak handige tips e.d. die je heel goed kunnen helpen. Ga een naar de bibliotheek en haal een boek over autisme en asperger en lees dit beide eens goed door. Zoals al eerder gezegt komt inlevingsvermogen niet voor bij kindjes met asperger. Als zijn broertje huilt zal het bijv. niet in hem opkomen om hem te troosten. Dit snapt hij niet. Het klinkt niet aardig, maar hij denkt ikki ikki ikki....... Ik hoop dat je iets doet met de situatie van mike, jullie hebben echt hulp nodig. Heb je al eens gehoord van PersoonsGebondenBudget. Dit kun je aanvragen en zo zelf je zorgverlener aankopen. Bijvoorbeeld een hulpverlener die 1x in de week wat leuks met mike gaat doen. Degene die TS veroordelen en nog nooit of niets van aspeger afweten moeten zich eens goed achter de oren krabben. Denk eens na voordat je iets zegt. Het is erg moeilijk om voor kindjes met een beperking te zorgen. Er zit geen handleiding bij van zo moet het. Hoe zouden jullie reageren als jullie in haar situatie zaten? Heel veel sterkte en succes
ik heb gewerkt met kinderen met asperger, ze zijn echt geweldig, heel gevoelig en intelligent. maar niet gemakkelijk. hulp lijkt me idd niet overbodig. ik kan me voorstellen dat je in een lastige situatie zit.. veel succes!
Ik wil toch graag even een nuance aanbrengen: het is niet zo dat kinderen of volwassen met asperger of een andere (aanverwante) autistische stoornis zich niets aantrekken van de gevoelens van anderen. Ze hebben problemen met het begrijpen ervan en het op de juiste waarde te schatten. Ze zijn (juist) net zo gevoelig als anderen, maar kunnen de informatie die andere mensen op ze afsturen niet herkennen en plaatsen. Door te stellen dat ze alleen maar met hun eigen belang bezig zijn, doe je deze mensen ernstig tekort. Zoals ik al eerder heb aangegeven is het erg lastig om als niet-asperger te begrijpen wat het precies inhoudt. Overigens zijn er tegenwoordig steeds meer mensen die asperger niet zien als een afwijking of stoornis, maar meer als karaktereigenschap en/of manier van leren, ordenen van de wereld. Er zijn nogal wat beroemde mensen die 'beschuldigd'worden van het hebben van het asperger-syndroom: Albert Einstein, Bill Gates en volgens mij ook Bill Clinton.......
Asperger is erg moeilijk. Het DSM-IV geeft de volgende criteria (299.80): A. Kwalitatieve tekortkomingen in de sociale interactie, wat blijkt uit minimaal twee van de volgende criteria: Duidelijke tekortkomingen in meerdere vormen van niet-verbaal gedrag, bijvoorbeeld rechtstreeks oogcontact, gelaatsexpressie, lichaamshouding en gebaren in sociale context. Onvermogen tot het aangaan van relaties met leeftijdgenoten die passend zijn bij het niveau van ontwikkeling. Ontbreken van het spontaan delen van vreugde, interesses of prestaties met anderen (bijvoorbeeld geen voorwerpen tonen, geven of aanwijzen). Gebrek aan sociale of emotionele wederkerigheid. B. Beperkte herhaalde en stereotiepe gedragspatronen, interesses en activiteitenpatronen, wat blijkt uit minimaal één van de volgende criteria: Overheersende preoccupatie met een of meer stereotiepe en beperkte interessepatronen die afwijkend is in intensiteit of aandachtsgebied. Duidelijk inflexibel vasthouden aan niet-functionele routinehandelingen of rituelen. Stereotiep en herhaald motorisch gedrag (bijvoorbeeld fladderen of draaien van handen of vingers of complexe bewegingen met het hele lichaam). Duidelijke preoccupatie met delen van voorwerpen. C. De aandoening leidt tot klinisch significante tekortkomingen op sociaal of beroepsmatig gebied of op andere belangrijke terreinen. D. Er is geen klinisch significante achterstand in de taalontwikkeling (bijvoorbeeld woorden op tweejarige leeftijd, zinnen op driejarige leeftijd). E. Er is geen klinisch significante achterstand in de cognitieve ontwikkeling of in de ontwikkeling van zelfhulpvaardigheden, aanpassingsgedrag (sociale interactie niet meegerekend) en de nieuwsgierigheid naar de omgeving Misschien moet je dit eens lezen. En je schrijft "Stief" .....brr krijg ik het ook koud van hoor, hij heeft een naam en hij is pas 7.
@ Mona: Hij zit sinds dit jaar op een Cluster 4 school en komt daar beter tot zijn recht dan in het reguliere onderwijs, dat was echt een drama, als er wat gebeurde in de klas werd eigenlijk automatisch met een vinger gewezen naar Mike, want die is anders en dus de oorzaak PGB gaat in ons geval niet op, want dan moet het kind ingeschreven staan op jouw adres en dat is hij dus niet.. Ik ben nu via pleegzorg bezig om hulp te krijgen hier in de opvoeding van Mike, omdat 'zijn gedrag' voor veel frustraties zorgt in het gezin.. En dus ook voor onderlinge spanningen tussen mij en mijn vriend. Het is gewoon heel moeilijk om een kind met Asperger in huis te hebben, inderdaad ook omdat een 'normale' communicatie vaak niet mogelijk is.. Hij neemt alles letterlijk.. Als je bv tegen hem zegt: Ga je zo je schoenen en jas aandoen want we moeten weg, blijft hij dus gewoon op de bank zitten, want je zegt immers: ga je zo je schoenen en jas aan doen, en je zegt niet: ga je nu je schoenen en jas aandoen. Als je hem die mop zou vertellen van die belg die een mes meenam in de auto om de bocht af te snijden, kijkt hij je raar aan omdat hij denkt dat die belg daadwerkelijk met dat mes gaat snijden in die bocht Aspergers zijn vaak echte beelddenkers waardoor communicatie vaak misloopt omdat de daadwerkelijke verwerking van dat beeld eerst komt en dan pas het besef. Een kleine opdracht die hij moet doen bv moet je ook echt opsplitsen in onderdelen en 1 voor 1 laten doen, anders is hij de helft al vergeten.. Zou je hem bv vragen de tafel af te ruimen, dan snapt hij dat niet, dan moet je echt zeggen: Dan breng je eerst de borden naar de keuken en die zet je op het aanrecht, daarna kom je terug bij de tafel. Je laat hem dat dan dus eerst doen. Vervolgens geef je hem de opdracht om de bekers van de tafel naar de keuken te brengen en op het aanrecht te zetten en dan weer terug komen naar de tafel. Etc etc echt stapje voor stapje dus.. Als Mike een verhaal wil vertellen is er geen snars van te begrijpen, omdat hij begint met vertellen, de beelden ziet in zijn hoofd en door de verwerking van die beelden word het een onsamenhangend verhaal waar wij als niet-aspergers geen fluit van begrijpen.. Dingen als sorry zeggen gebeurt dan ook niet, je moet steeds weer herhalen dat hij sorry moet zeggen als hij bv iemand pijn heeft gedaan.. Dingen als: kijken als je over wilt steken, moet je keer op keer weer herhalen, net zo lang tot dat er eindelijk een keer het besef gaat komen, dat oversteken gevaarlijk is en je dus moet kijken naar links en rechts voordat je oversteekt.. Ik heb geregeld Mike bij zijn kraag moeten grijpen omdat hij dus zonder te kijken de straat over wilde vliegen en dus bijna onder een auto, bus, fiets of wat je ook maar tegen kan komen onderweg lag.. En idd ze zijn heel erg intelligent... Zo komt hij af en toe met woorden aanzetten dat je denkt: Hoe komt hij daar nou weer aan? Ze hebben een woordenschat van heb ik jou daar
misschien moet je alle 8 pagina's lezen... TS heeft uitgelegd waarom zij hem zo benoemde, en inmiddels staat zijn naam er ook inmiddels dus het is niet:...... hij heeft een naam en hij is pas 7 maar Mike heeft een naam en Mike is pas 7[/b]
Ik ben het helemaal met je eens meid. Heb, zoals eerder al gezegd, twee broers met Asperger en die zijn helemaal niet gevoelloos, integendeel, voor sommige dingen zijn ze gevoeliger dan andere mensen, ze weten alleen soms niet goed wat aan te vangen met die gevoelens en hoe ze ze moeten uiten. En als bvb broertje weent, zal hij hem misschien niet troosten, omdat hij niet weet hoe het moet, maar dan zal hij zelf ook verdrietig worden.
@ mobielfreak, ik denk dat je hartstikke goed bezig bent en een goed hart hebt voor je stiefzoontje Mike. Het lijkt me echt niet gemakkelijk maar je probeert er alles aan te doen om het te laten slagen. Nu er misschien hulp komt wordt het wellicht iets makkelijker ook al zal het nooit eenvoudig zijn om mee om te gaan. Ik denk dat je af en toe wel wat steun van derden kunt gebruiken, aangezien je dat niet lijkt te krijgen van de familie. Dus hierbij mijn complimenten, een schouderklopje, een knuffel en hartstikke goed dat je meldt wat je dwars zit, je kunt er niet mee rond blijven lopen. Ook al lijkt het soms alsof je de grond in wordt gestampt en iedereen ondankbaar is, uiteindelijk wordt je vast " beloond", bijvoorbeeld door over een tijd een dikke knuffel te krijgen van Mike wat alles weer een beetje goedmaakt. Heel veel succes, ga zo door en geniet van je kleine Tim.
Ik lees ook even mee en vind dat je echt goed bezig bent! Ik vind het grote klasse dat je met zoveel gevoel en juistheid met je stiefkindje omgaat! Het zou geweldig zijn dat iedereen zo'n stiefmoeder heeft! Ik hoop dat je de negatieve reacties hier ldan ook inks kunt laten liggen, erg jammer! Sterkte!
inderdaad, ze zijn zker niet gevoelloos, en kunnen ook best troosten hoor. Vind dat veel mensen er ook erg dramatisch over doen,Ze hebben een handleiding, maar dan doen ze het ook geweldig hoor
Ow ik wou niet zeggen dat ze allemaal niet kunnen troosten hoor, maar er zijn wel mensen met Asperger die daar moeite mee hebben, ik merk ook dat mijn ene broer dat veel beter kan dan mijn andere broer, als hij iemand ziet die verdriet heeft, gaat hij niet troosten, maar gaat hij zelf ook verdrietig in een hoekje gaan zitten. Mijn andere broer daarentegen gaat zijn arm rond de schouder gaan leggen en zegt dat het allemaal wel goed zal komen. Ik vind mensen met Asperger ook helemaal niet verschrikkelijk... integendeel, er zitten echt geweldige mensen tussen. Ze kunnen zich wel eens verschrikkelijk gedragen, maar dat kan iedereen wel eens he
Edit moderator: Opmerking verwijderd. Persoonlijke vetes per pb, op een volwassen manier, uitvechten.