ons maakt het echt niet uit jonge of meisje we zijn met beide blij. echter denk ik gewoon wel dat we een jonge krijgen, dit heb ik namelijk altijd gezegt
Ik snap het ook niet. Wees blij dat je zwanger kunt worden, je baby gezond in je buik zit (waardoor je een onbezorgde zwangerschap hebt), en je beiden zonder al te veel kleerscheuren de bevalling door komt. Dat is toch het belangrijkste??
Ik heb nooit een voorkeur gehad. Toen ik zwanger was van de 2e kreeg ik meteen te horen; Nu maar hopen dat het een meisje is anders moet je nog een keer! PARDON, ik vind jongetjes leuk dus geef mij nog maar een jongen hoor. Dat snapten de mensen niet.... Toen raakte ik zwanger van de 3e en was het weer; nou nu moet het echt een meid zijn hoor na 2 jongens. Anders moet je nog een keer! Oja wie ben jij om dat te bepalen, ik hoopte stiekem een beetje weer op een jongen. Toen ons werd verteld dat het een meisje was, was ik verrast. Ik was er zeker blij mee hoor maar ik moest even wennen dat er versterking in huis kwam en ik nu op de meisjes toer moest voor kleding. We zijn zoooooo blij met haar, ze is echt een verrijking voor het gezin. De grote broers zijn zo blij met hun zusje. Maar was ze een jongen geweest dan was ik net zo happy geweest. Het gaat mij er niet om of ik van beide wat heb, het gaat mij om het kindje zelf of het nu een jongen of een meid is beide is zo welkom. We hopen nog een 4e kindje te mogen krijgen, en de mensen roepen nu al, nou maar hopen dat het een meisje word dan heeft ze tenminste versterking in huis anders is het zo zielig 1 meisje tussen 3 jongens. Waar slaat dat nou weer op!! Ja voor haar zou het misschien leuk zijn een zusje maar een broer zou net zo leuk zijn. Dan heeft ze 3 stoere broers die later op haar passen, waar ze alles mee kan delen enz.....Jongens zijn super lief, super leuk en super stoer!
Ik denk dat het niet zo zeer is dat veel vrouwen geen jongen willen, maar dat ze zich meer kunnen verplaatsen in een meisje, omdat ze dat natuurlijk van vroeger kennen. Los daarvan moet je je ook realiseren dat als je denkt of hoopt dat je het een krijgt, en het blijkt het ander te zijn, dat dat echt even omschakelen kan zijn. Ik had dat heel sterk bij dit 3e kindje. Vantevoren had ik een lichte "voorkeur" voor nog een meisje (gewoon, omdat het me zo grappig leek, 3 meiden), maar ik was heilig overtuigd dat het een jongen zou zijn. Toen het toch weer een meisje bleek, ook al leek me dat het "leukst" moest ik echt omschakelen. Niet zozeer omdat ik baalde dat het een meisje was, maar meer dat je je realiseert dat dat wat je in je hoofd had er niet gaat komen of zo. Ik vond dat heel raar om te ervaren!
Ik wilde graag een kindje, jongen of meid, met allebij even blij, zwanger geworden via mmm, beide zijn welkom Toen ik hoorde dat wij een zoontje kregen was ik super blij, had toch stiekem zoiets van als we nog een kindje krijgen is hij grote broer
ik snap ook niet dat meiden niet blij zijn als ze te horen krijgen dat ze zwanger zijn van een knul.. ik kon met de pretecho wel janken van geluk toen ik dat (kleine) piemeltje in beeld zag en zag dat er echt een knul in me groeit!!
toen ik van onze eerst zwanger was was ik heilig van overtuigd dat we een jongen kregen had veel dingen blauw .. en we kregen ook idd een jongen ( dat wisten we pas na de bevalling ) ik zou zelfs "teleurgesteld"zijn als het een meis was geweest want we vonden alles leuker in jongensstijl. de kleuren, de kleren, de naam alles hihih ..... ik heb 2 jongen en ik ben er echt super happy mee.. ik zou niet anders willen
Ik ben DOLgelukkig met mn kleine mannetje! Hij is echt om op te vreten! Ik had niet anders gewild Mocht er ooit een tweede komen, heb ik ook geen voorkeur. Ja, misschien zelfs wel liever een jongetje, omdat ik denk dat ze dan meer aan elkaar hebben. Maar wat er zoveel zeggen: Je mag je al gelukkig prijzen als je uberhaupt het wonder een zwangerschap mag meemaken, en een gezond kindje op de wereld kan zetten!
Ik sluit me precies bij jou aan... het kwetst mij ook. Typisch dat zulke berichten je persoonlijk kunnen raken he? Werd er boos van. Miss overdreven maar voelde wel zo..
Nou ik heb een jongen en een meid en ik wilde geel graag dat de eerste een jongen zou zijn, was het een meisje zou het ook goed zijn hoor. Maar ik vind dit wel leuk en ik ben nu zwangevan de derde en zo het toc wel leuk vinden Als dat weer een jongen is. Velen hadden ook niet verwacht dat wij ooit een meisje zouden krijgen. Maar davind ik stiekem toch ook welleuk. Kdus kortom ons maakt het eigenlijk niet uit. Ik hoop nu dat ik een tweeling krijg dan ben ik meteen klaar en het liefst een jongen en meisje. Haha Xxx joycé
Ik heb altijd de vookeur voor een jongen gehad en iedereen wist dat ook..dat de eerste idd een jongen is was en ben ik dolblij mee. Bij de tweede heb ik tot de 20 weken echo ook t idee gehad dat we weer een jongen zouden krijgen...dat we een meid kregen heeft toch ff geduurd voordat ik het begreep...ik was toch echt driftig opzoek naar t slurfje... Ik moest ook echt ff wennen en bij de eerste x luier verschonen schrok ik toch ff...nu ben ik dolblij met onze koningskoppel. Voor geen geld zou ik mijn meisje in ruilen voor een joch...maar echte meisjes dingen en meisjeskleren is nog steeds wennen (ben zelf ook niet echt zo'n meisje meisje zeg maar).
Heeeeel stiekem zag ik mezelf altijd als moeder van een zoon... Mijn man wilde juist heel graag een dochter, ik had niet echt een voorkeur hoor, maar heb altijd een beeld in mijn hoofd gehad van mezelf met een klein jongetje. Nu ik een dochter heb, vind ik het echt geweldig, maar met een zoon had ik net zo gelukkig geweest dat weet ik meer dan zeker! Ik begrijp ook niet waarom er mensen zijn die liever geen zoon willen. Mijn zus is zo iemand, maar die vindt dat wel heel onredelijk van zichzelf hoor, zo is ze dan weer wel. Het is een gevoel zegt ze... Nou dat wordt wat als het hummeltje wat ze nu verwacht een jongetje blijkt te zijn!
Ik weet zelf niet wat ik krijg (SPANNEND!!!!) Maar ik kan echt niet kiezen hoor! Het lijkt mij wel leuk als de eerste een jongen is, zodat hij later de grote broer kan zijn en zijn zusje kan beschermen. Ook in de puberteit lijkt het mij wat makkelijker om mijn zoon los te laten dan mijn dochter. Een meisje zou ik ook mee in de wolken zijn, gewoon vanwege alle meisje meisje dingen waar ik zo van hou...... Het maakt me dus uiteindelijk allemaal niet uit, ben gewoon alleen maar heeeeeel nieuwsgierig onderhand! Wordt gek van mijn unisex-kast haha :-D
6 jaar geleden wilde wij dolgraag een baby, en als je me toen vroeg wat ik graag zou willen krijgenl, antwoorde ik met: maakt niet uit, maar ooit een meisje krijgen zou wel leuk zijn. Waarom? geen idee eigenlijk achteraf, waarschijnlijk omdat ik zelf een erg goede band heb met mijn zussen en moeder. Want ik kreeg een jongen, waar ik smoorverliefd op ben. En onze 2e, dat was ook een jongen, en o wat gewenst en stoer, 2 jochies! Ze zijn zo lief, knuffelen veel en samen zijn ze 2 handen op 1 buik...geweldig. En nu zwanger van nummer 3.......en is het een meisje...en heb ik gewoon minstens 10 dagen moeten wennen...want een jongen was toch ook wel bijzonder geweest. Tuurlijk, toen we voor de 3e gingen, zei mijn man ook: t zou wel leuk zijn een meisje...maar laten we eerlijk zijn, we weten allemaal dat je het niet kan bestellen zoals je wenst. En dat is maar goed ook. Daarbij hou je van je kinderen, ongeacht of het meisje of jongen is, gezond of ongezond, lelijk of knap....Je kinderen zijn je alles, en daar zou je er nog wel eentje van willen hebben.. Mij zou je ook nooit tegen een jongensmoeder horen zeggen: joh, heb jij alleen jongens, wat pittig zeg, wat jammer dat je geen dochter hebt..Want die uitspraken vind ik nog het meest kwetsend; van de meisjesmoeders die de ogen willen uitsteken ofzo...maar waarom ze dat doen? dat ga ik nooit begrijpen denk ik....
Ik dacht, of hoopte, mn eerste zwangerschap zo ontzettend overtuigd dat we een zoon zouden krijgen!! Ik droomde ervan en wist het zeker! Tot de 20 weken echo.... Een dochter, we vielen haast van tafel! Uiteraard zijn we dolgelukkig met onze dochter en ons huis is helemaal roze gekleurd inmiddels. Nu weer in verwachting en we wisten totaaaaal niet wat we moesten verwachten... Ergens dacht ik; weer een meisje, leuk, bekend! Maar in mn achterhoofd bleef zitten dat het ook een zoon kan zijn! Nu zijn we dus helemaal in de wolken dat we een ventj krijgen! Ik moet alleen nog heel erg wennen aan jongenskleding, ben nu helemaal van de rokjes, leggings, bloemetjes en roze, qua jongenskleding zie ik nog weinig leuks maar dat komt vanzelf. En anders mag ML de kleding kopen...
Weet je wat ik altijd zo bijzonder vind om te lezen? Dat er vrouwen zijn die verbaast zijn tijdens de echo, als ze erachter komen dat het geen meisje (of geen jongen) is. Huh, een jongen? Dat kan toch niet? En dan vraag ik mij af of die meisjes biologie hebben gehad, of ze weten van de x-jes en de y-jes Want ze hadden zo'n sterk voorgevoel of hadden zich altijd voorgesteld een meisje te krijgen. En dan, holy moly tis niet waar he, het heeft een piemel! Ik krijg er nog een met een piemel en ik ben reuze blij. Hij is gezond, hij ziet er op de echo altijd superschattig uit en geniet van het pingpongen in mijn buik. Dat had ik net zo gevoeld als het geen piemel had gehad. Ik wilde een kind en ik kreeg er 1. Dolblij
Bij de eerste had ik geen voorkeur. Het werd een meisje, helemaal leuk. Bij de tweede had ik wel een voorkeur, voor nog een meisje. Waarom? Omdat het bekend was, ik wist hoe het zat met luier verschonen, waar ik in de winkels voor leuke kleertjes moest kijken enz. Verder was het hier ook dráma om een leuke jongensnaam te vinden, terwijl we lijsten vol met leuke meisjesnamen hadden. Tenslotte hou ik absoluut niet van stoere kleren met grote opdrukken, kuif in het haar enz. Maar al deze redenen hebben dus niks te maken met de jongen zelf. Het kind met zijn (jongens)karakter vind ik hartstikke leuk, in de speeltuin vind ik de jongens veel leuker spelen dan de meisjes enz. Het was puur "practisch", de voorkeur. We hebben nu een jongen gekregen, en wat ben ik gek op hem! Tot nu toe kan ik nog wel wat zachte, pastelkleurige kleertjes voor hem vinden, zn haartjes zijn zo zacht, en de naam... ach ja, dat is maar een naam .
nou ik zal wel even heel eerlijk zijn toen ik net zwanger was . hoopte ik ook eigenlijk een beetje op een meisje lekker vertroetelen en lekker knooien jurkjes kopen enz enz enz. met de 20 w. echo kregen we te horen dat we een jongentje kregen nou ik kon mijn geluk niet meer op! heeeerlijk ik was zo blij ! toen pas begon ik in te zien dat je een jongen net zo kunt vertroetelen en knuffelen nu is hij bijna 10 w. te vroeg geboren en ik ben zooooo trots op hem ik zou niet weten wat ik zonder hem moet! tis z'n lieffie! en toch hoop ik dat ons volgende kindje een meisje wordt ook mijn vriend zou dat graag willen die zag een dochter wel zitten haha