Onze dochter heeft sinds een aantal weken de neiging om mij echt recht in mijn gezicht te slaan. De ene keer doet ze het als ik zeg dat ze iets niet mag en de andere keer gewoon zomaar ineens. Op zo'n moment pak ik haar handje vast (niet hard natuurlijk) en zeg NEE! Op het moment dat ik haar handje weer loslaat slaat ze weer recht in mn gezicht. Ik heb ook al geprobeerd om haar dan gewoon even op de mat te zetten, maar dan komt ze meteen weer naar me toe gekropen en als ik haar dan oppak begint het weer van voor af aan (ik weet dat het slecht is en ik heb het maar 1 keer gedaan, maar ik heb het wel een keer terug gedaan gewoon om haar te laten voelen wat zij bij mij doet (wel wat zachter dan he) en dat was echt meteen brullen). Ik heb ook al geprobeerd om haar te negeren, maar dan is het echt drama. Dan blijft ze echt brullen tot ik haar oppak. Bij mijn vriend doet ze dit trouwens niet. Bij hem voelt ze wel aan zn gezicht, maar echt uithalen doet ze niet. Wat doe ik fout? Het is overigens wel zo dat ze nu echt steeds eerst naar mama en dan naar papa wil. Maar als papa weggaat zonder dag te zeggen dan zit ik echt een half uur lang met een ontroostbaar meisje! Ik weet dat, zeker nu mijn vriend vakantie heeft, ze heel erg aan hem hangt. Maar haar gedrag hoef ik toch niet te accepteren? Wie heeft er tips of weet hoe dit kan komen? Liefs, Duveldraakje
Ana-Lucia slaat ook soms in mijn gezicht... maar alleen met de bedoeling om mij te aaien... alleen is ze een beetje te hevig. Dan neem ik haar handje, aai over mijn gezicht en dan zeg ik: "Aaitje, voorzichtig he!". En dan doet ze weer even rustiger. Is dat ook niet de bedoeling van je meisje? Je hoeft het iig niet te accepteren, maar ik denk dat nu afleren ook al moeilijk zal zijn... zeker neen blijven zeggen. Maar liever niet terugdoen Denk dat alle kindjes wel zo'n fase doormaken hoor trouwens.
Mali heeft die fases ook gehad. Wat bij mij hielp is er zo weinig mogelijk aandacht aan te besteden..Je meisje ziet dat jij er aandacht aan geeft en dat vind ze spannend! Wel heb ik altijd aangegeven dat het eeecht niet mag door haar gelijk weg te zetten. Voorbeeld: samen puzzelen, mali slaat mij. Ik sta op en zeg Oo nu gaat mama écht niet meer met je spelen Mali. Dan ga ik bijvoorbeeld schoonmaken ofzo en dan ziet ze dat mama niet wilt spelen als ze me slaat. Dit heeft heel erg geholpen. Ik ben ook niet boos geworden en als ze naar me toekomt blijf ik ook zeker lekker tegen dr praten. Hierdoor werd de sfeer niet verpest maar had ze duidelijk door dat ze er wat mee verliest als ze slaat. Misschien helpt dit ook bij jullie?
Ik laat haar wel merken dat ik het echt niet leuk vind, maar misschien is het inderdaad de bedoeling dat ze lief wil zijn, maar omdat ik het als pijnlijk ervaar reageert zij er natuurlijk anders op. Ik zal eens proberen of het aaien lukt. Als ze me echt hard aan t slaan is zet ik haar op haar mat en zeg ik ook tegen haar dat ik het niet leuk vind en dat ze maar even lekker zelf moet spelen. In ieder geval bedankt voor de tips! Liefs, Duveldraakje