Ik zag mezelf met geen van beide Niet langs het voetbalveld en jongensdingen maar ook niet met roze, strikjes en poppenspul. Best lastig als je graag een kleine wilt Op de 1e echo was het een jongen. Ik was blij en zag toch allemaal leuke dingen voor me.bij de 2e echo bleek het een meisje te zijn. Even omschakelen en het was goed. Ik word er nu nog vaak over uitgelachen. Het is hier 1 en ak roze, staartjes en strikjes, poppen en jurkjes. Bij de 2e "hoopte" ik stiekum toch een klein beetje op een meisje. Maar ook me in mn achterhoofd dat alles van mn dochtertje gebruikt kon worden. Maar van een jochie had ik zeker weten net zoveel gehouden. Dat weet ik zeker. Het zal even een omschakeling geweest zijn. Maar goed, had dan ook weer lekker kunnen shoppen. Maar ik ken serieus iemand die in een depressie geraakt is omdat ze geen meisje had gekregen. Ze had al een jongen en ze was overtuigd van een meid.grote teleurstelling. Mn moeder paste op haar kids en j kon duidelijk merken dat ze met de jongste stukken minder had. Het was gewoon in en in triest. Ze mocht ook geen kinderen meer krijgen.
Ik zelf heb geen voorkeur meer. Hd dat vroeger wel toen ik nog niet. Gestopt was met de pil en nog onwetend was. Toen wilde ik ook graag een dochter later, om mee te shoppen en te tutten enzo Nu na ma en daarvoor 10 maanden geen resultaat totaal geen voorkeur! Als het maar gezond is!! En ik ook en m man ook Jongen is super leuk ook, kan je ook super leuk aankleden en lekker stoer maken haha. Beetje gel erin super cute!
Ik hoor mijn zus praten!! Ik vind het klote voor je dat je je hier druk om moet maken! Waar bemoeit iedereen zich mee!! Veel mensen denken dat jullie alleen nog een vierde willen omdat het dan misschien een meisje is.... Gaat echt nergens over! Mijn zus zegt ook dat ze bang is voor de reacties als ze zwanger mocht zijn van de vierde... Is toch eigenlijk te erg! Probeer lekker te genieten van je kids en laat de rest maar lekker kletsen. Waarschijnlijk is hun leven zo saai dat ze zich met jou leven moeten bezig houden!
Ik ben allang blij dat wij eindelijk een kindje verwachten en dat hij gezond is Ik had geen voorkeur en mijn vriend ook niet. Ik vind het alleen wel moeilijk om kleertjes te kopen, ik vind meisjes kleding veel gevarieerder dan jongens kleding. Maar ik heb nog eventjes de tijd en ik heb hele leuke dingen gevonden op marktplaats. Het grappige is trouwens dat mijn vriend echt geen "voetbal vader" is, terwijl ik het wel leuk vind Ha, als er dan ooit misschien nog een dochter komt mag hij met haar naar paardrijles
Dank je meid! Ik zit vol hormonen en kan wel janken om die opmerkingen. Maar dan denken ze dat ik teleurgesteld ben en dat is niet zo. Ik probeer te genieten maar dat vind ik zo erg moeilijk met die opmerkingen....
Nee ik kan dat niet begrijpen, heb twee jongens en zou t niet anders willen. Vind t heerlijk mijn mooie mannetjes. Krijg ook steeds de vraag of we nu verder gaan voor een meisje pff zeer irritant want mocht er een derde komen zou ik een jongen weer net zo leuk vinden!
Dat is de reden waarom wij het bij zoon nr. 4 niet geheim hebben gehouden. We hebben het meteen tegen iedereen verteld dat we weer een zoon verwachtten. Toen kon iedereen in de zwangerschap nog even al zijn/ haar opmerkingen spuien (wat jammer voor jou! /iedere vrouw wil toch een dochter, hé?!/ je had mijn man een keer moeten lenen, die weet hoe hij meisjes moet maken? /enz.) Toen hij eenmaal geboren was, kon iedereen tenminste gewoon weer enthousiast zijn over hoe schattig hij was. De kraamperiode van nr. 3 is nl. echt een beetje "verpest"door ieders commentaar. Wij waren helemaal gelukkig met weer een gezond kindje, maar de omgeving kon de teleurstelling gewoon niet verbergen. Ik heb daar een hele nare nasmaak aan overgehouden en vond het ook gewoon zielig voor mijn zoontje. Toen onze eerste zoon geboren werd, was iedereen dolenthousiast (wat leuk, een stamhouder!), maar omdat hij nr. 3 van hetzelfde geslacht was, was het een "teleurstelling". Ik heb écht nooit een voorkeur gehad en ben helemaal dolblij met mijn mannen. Ik word op handen gedragen en ze zijn stuk voor stuk de leukste kinderen op aarde!
Mij maakt het ook echt helemaal niks uit... bij de eerste niet en bij deze tweede zwangerschap ook niet... Ja uiteindelijk een jongen en een meisje.. Iedereen zegt: wat een koningswens... Alsof mijn grootste wens was dat ik 'geslachtjes kon sparen' Nee mijn grootste wens was eerst al 1 kindje en toen die wens was uitgekomen nog een kindje... En ik had nooit gedacht dat ik dat nog mee mocht maken na zoveel behandelingen en de bijbehorende teleurstellingen...
Ik dacht altijd een jongensmoeder te zijn, tot ik wist dat ik zwanger was van een dochter, ik was gelukkig, want ik had een kindje in mijn buik. Dus dat zegt maar weer, op dat moment maakte het mij echt niets uit, was echt niet gelukkiger geweest als het een jongetje was geweest. Inmiddels weet ik ook dat er hele andere dingen veel belangrijker zijn als het geslacht... Wat ik wel lastig vind is kleding voor een meisje, want ik ben nog steeds niet voor het roze, ja ik weet het iedereen lacht me uit en zegt, ik spreek je over 4 jaar nog wel weer als je dochter alleen nog maar roze aan wil. En ik moet eerlijk bekennen, inmiddels ligt er zelfs al een roze legging in de kast en shirtjes met roze erin, want je ontkomt er gewoon niet aan....
geslachtjes sparen Ik kom niet meer bij! Na alle moeite die we hadden met zwanger worden ben ik vooral blij dat er een baby gaat komen. Ik heb wel een voorkeur. Maar.... Die veranderd met de dag! hihi. Zullen de hormonen wel zijn. Aan de ene kant hoop ik op een meidje. Kan ik weer lekker shoppen voor kleertjes ipv alles hergebruiken. Mijn schoonmoeder heeft 6 kleinzoons en 1 kleindochter dus die hoopt ook heel erg op een meisje. En mijn broertje heeft ook pas een meisje gekregen, dus dan heb je twee nichtjes in dezelfde leeftijd. Lijkt me ook leuk. Aan de andere kant lijkt twee jongens me ook gewoon heel erg leuk. Ik ben een echte jongensmama (geworden). En het is ook wel praktisch met kleding en speelgoed. Mijn zoon wil het liefste een broertje. Gelukkig heeft ie al gezegd dat, als het een meisje is, dat ze toch wel mag blijven.
Leuk om al die reacties te lezen. Lisa75, aan de ene kant snap ik het wel, je bent blij met wat je nu hebt en weet niet wat je dadelijk gaat krijgen. Al denk ik dat je met een jongen ook heel gauw superblij bent, ook al voel je je nu meer een meisjesmama. Toen wij wisten dat we een jongetje kregen was ik ook superblij, maar had ook het gevoel dat er qua jongenskleertjes weinig te kiezen was..maar dat komt gewoon omdat ik er nooit tussen had hoeven kijken. Nu ik er eenmaal op let zie ik dat er voor jongens ook heeele leuke dingen te koop zijn hoor . En wat hun hobbies betreft: tja dat heb je nooit voor het uitkiezen, een jongen kan net zo goed van knutselen houden, of van tutten (vaak zie ik dat wel bij jongetjes die een grotere zus hebben, die kijken dat bij haar af). En een meid kan daarin tegen weer van lego en hutten bouwen houden, dat went vanzelf! En dan nog even een reactie op iemand die het over autisme had in de familie, wat meer bij jongens voorkomt. Ik snap dat je er een beetje bang voor bent..maar er kunnen zóveel dingen gebeuren, ook al was het een meisje geweest. Mocht hij wat hebben dan kunnen jullie er altijd nog naar handelen toch..? Ik zou nu vooral genieten van de zwangerschap en niet teveel zorgen maken!
Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat de kleine gezond is en beide geslachten is welkom! Over beide is wel wat te zeggen wat er leuk of minder leuk aan kan zijn... Eerlijk gezegd heb ik wel een lichte voorkeur, maar dan voor een jongen! Blijkbaar in tegenstelling tot de meeste vrouwen...?? Ik ben zelf nooit een 'meisje-meisje' geweest, ik was altijd de stoere meid die papa hielp met klussen, met auto's speelde en met bijna alleen maar jongens omging. En daarnaast nog een (belachelijke) reden, omdat dit dan de eerste kleinzoon zou zijn voor mijn schoonouders en wij dan ook eindelijk ergens een primeur in hebben. Mijn schoonzus ging eerder samenwonen, eerder trouwen, was eerder zwanger en ga zo maar door. Dan zou het stiekem wel heel bijzonder zijn dat wij ook ergens het eerste in zijn... Maar nu ik dit allemaal typ, besef ik me ook dat dit eigenlijk domme redenen zijn! Ik weet nu al dat als het wel een meisje is, dat ik dan nog steeds ontzettend gelukkig zal zijn!
Hier nu ook zwanger van de 3e. We hebben al twee jongens. Bij de eerste zwangerschap was ik overtuigd van een meisje, waarom echt geen idee!! Ik moest dus wel even wennen aan het idee toen het een jongetje bleek te zijn. Vanaf het moment dat ik hem zag, compleet verliefd!!! Toen zwanger van nummer 2... Met dertien weken vroegen we tijdens een echo of ze al iets kon zien van het geslacht; het antwoord was 95% kans op een meid! Nou ik was helemaal in de gloria, want ik zou helemaal los kunnen met roze, strikjes, prinsessenjurkjes enzovoorts. Met 23 weken toch nog even voor de zekerheid een echo en daar zag ik gelijk zelf al een piemeltje te voorschijn komen, haha, toch een broertje dus!! Ook nu moest ik weer even wennen aan het nieuws, maar ook bij hem hevig verliefd!! Nu dus zwanger van nummer 3 en tuurlijk zou ik het leuk vinden om een meisje erbij te krijgen, gewoon omdat we dat nog niet hebben meegemaakt. Onze oudste wil ook heel graag een zusje, hij speelt zelf ook liever met meiden dan met jongens. De jongste wil een broertje, want dan hoeven we niet zoveel nieuwe spullen te kopen. Lief hè zo praktisch!! Ik heb zelf sterk het gevoel dat ook dit een jongetje gaat worden, maar weet je, we hebben al twee van die leuke jongetjes, dus zal een derde jongetje ook vast erg leuk worden !!!! Oh ja over de kleding: ik denk dat het voor meisjes wat makkelijker is om leuke kleding te kopen, maar voor jongens is er net zoveel leuks en stoers te krijgen hoor. Je moet er wellicht alleen wat meer naar zoeken. Verder hebben mijn boys ook gewoon roze shirts en eigenlijk in alle kleuren. Ik vind het alleen maar leuk om mijn jongens van alles en nog wat aan te doen en niet altijd alleen maar blauw ( en dan nog maar niet te spreken van al die kleding met bijvoorbeeld spiderman ofzo, sorry maar dat vind ik echt niks!) oh ja en we bakken hier ook weleens cupcakes of gaan een uurtje knutselen, als jij daarin enthousiast bent, nemen je kids dat enthousiasme vanzelf over, ook al zijn het jongens!!
Ik ben zo'n jongens moeder,dus voorkeur naar een jongetje.Niet dat ik niet van meisjes houdt want ik heb een prachtige dochter,maar ik heb mij altijd al beter tussen jongens ingevoeld en heb zelf ook bijna geen vriendinnen maar dus mannelijke vrienden. Tuurlijk was ik blij geweest als een meisje was geworden,maar ik durf er wel eerlijk voor uit te komen dat ik een voorkeur heb. Ik heb trouwens ook al een jongen,dus straxs 2 jochies en mijn meisje
na onze miskraam was het belangrijkste natuurlijk dat we gewoon een gezond babytje zouden krijgen Ik heb altijd gedacht dat ik later zonen zou hebben..(zus en broer hebben allemaal jongens en langs de kant van mijn vriend zijn het ook allemaal jongens..).. bij mijn eerste zwangerschap zei ik het ook direct: hoera! Een jongen.. al was het natuurlijk te vroeg om te kijken of het een jongen was.. en nu zei ik de dag dat ik een positieve test had: THIS EEN MEISJE! En kijk is aan.. ik had gelijk Het was eventjes wennen.. Ook voor mijn vriend, die had nooit gedacht dat hij een dochter zou hebben.. maar nu achteraf gezien zijn we wel blij dat het een meisje is Een klein knuffelprinsesje
hier zwanger van een meisje mijn eerste Ik vind het vooral leuk omdat ik dan lekker kan gaat shoppen kan gaan praten over jongens maandverband hahah en met een jongen doe je dat niet snel aan de andere kant als het een jongen was geweest had ik het ook geweldig gevonden is toch leuk dat je als de tweede een meisje is dat de jongen een beetje kan oppassen
wat is er mis met een voorkeur hebben? wat er hier eerder al is genoemd je gaat het toch niet verkopen als het een ander geslacht is? ik weet ook hoe het is om moeilijk zwanger te kunnen raken en dat je in eerste instantie gaat voor een kindje. Maar toch vind ik dat je daarnaast ook een voorkeur kunt hebben. wie droomde er vroeger niet over een gezin met... (vul maar in) bij de eerste. hoopte ik vurig op een meisje en die kreeg ik. bij de tweede hoopte ik het weer gewoon omdat ik mijzelf niet als jongensmama zie . Maar nu ik een jongen krijg vind ik het wel leuk al vind ik het ook wel eng, ga ik dit net zo goed kunnen/leuk vinden? ik kan me nu al druk maken over wat voor kapsel ik een jongen moet geven. bij meisjes is dat zoveel makkelijker. Diep in mijn hart had ik denk ik liever een meisje gehad, en soms droom ik dat we het verkeerd hebben gezien op de echo, maar ik houd nu al heel veel van dit mannetje en zou hem voor geen goud willen missen. En ik weet zeker dat ik over een paar maanden niets anders meer zou willen als mijn kleine vent.. En tsja die koningswens als mensen er over beginnen zeg ik altijd maar "nu kunnen we stoppen met proberen"
Wij hadden toch wel stiekem een voorkeur voor een jochie.. Maar ook omdat er in 20 jaar geen klein kereltje meer in onze familiekring is geboren.. Alleen maar meiden.. En ik mezelf toch als jongens mama zie en altijd tussen de gasten ben.. Toch was ik er stug van overtuigd dat het een meisje zou worden, toen we te horen kregen dat 't een mannetje was moest ik er wel ff aan wennen.. Vond het zo gek, maar we zijn er zo ontzettend blij mee.. Als het een meid zou zijn net zo! Toch gek dat heel veel mensen niet verwachten dat je blij bent met een jongetje.. Ze vroegen ook of ik niet 'teleurgesteld' was.. Whaha wat een gekken..
We hebben al een een meid, en toch zou ik het erg leuk vinden om weer een meisje te krijgen, puur en alleen omdat ik altijd een zus heb willen hebben, maar een jongen is ook helemaal prima, heel cliché het belangrijkste vind ik toch dat het gezond is! Maar goed ik denk dat iedere mama wel een lichte voorkeur heeft en dat ook gewoon mag waarom niet?